Ailem sevgilimi istemiyor

Konu sahibi hiç yorum yapmıyor cevaplar hoşuna gitmedi galiba..Bak kızım burda sana bunca yorumu yazan insanların hepsi tecrübeli her şeyi önceden gören insanlar..Kararından vazgeçmeyeceğin gibi bir hisse kapıldım ama umarım bu his yanlıştır yoksa birkaç yıl sonra kesinlikle dizini dövüp bana demişlerdi diyeceksin
 
Konu sahibi hiç yorum yapmıyor cevaplar hoşuna gitmedi galiba..Bak kızım burda sana bunca yorumu yazan insanların hepsi tecrübeli her şeyi önceden gören insanlar..Kararından vazgeçmeyeceğin gibi bir hisse kapıldım ama umarım bu his yanlıştır yoksa birkaç yıl sonra kesinlikle dizini dövüp bana demişlerdi diyeceksin
Yok okuyorum hepsini haklı olduklarını da biliyorum ama nasıl bir yol izleyeceğimi bilemiyorum
 
İşsiz adama kimse kız vermez, istersen 30 yaşında ol. Kusura bakma ama ben senin annen olsam aynısını düşünürdüm.

Sevgilin öyle biri değilse önce kendine düzgün bir iş bulsun, düzenli bir geliri olsun. Sonra düğün ve ev eşyaları için birikime, yatırıma başlasın. Maaşını almaya başladıktan sonra sen de birikim, yatırım yap. Bu şekilde evlenmeniz en az 2 seneyi bulur. Aceleye gerek yok.

Yok okuyorum hepsini haklı olduklarını da biliyorum ama nasıl bir yol izleyeceğimi bilemiyorum

Ne yapacağını nasıl bilmiyorsun? Burada sana tavsiye vermiştim. Bunu uygula.
 
Ne yapacağını nasıl bilmiyorsun? Burada sana tavsiye vermiştim. Bunu uygula.
Ha zaten hemen evlenmeyi düşünmem işler rayına oturduktan sonra anca. Ve aklım karışık çocuk hakkında. Pek benlik değil gibi. Bazı anlar çok güzel bazen de çok kötü. Kafam çok karışık aslında ya.
 
Atanmayı beklerken kendine odaklanıp bağımsız bir birey olma yolunda adımlar atabilirsin. Yeni bir şehirde yaşamak, hem özgürleşmeni sağlar hem de ailenin seni daha olgun görmesine yardımcı olur. Sevgilinle ilişkinizde de acele etmeden sağlam temeller atmaya odaklanın. Ailene de, ilişkinin senin için değerli olduğunu ama önceliğinin kendine güçlü bir gelecek kurmak olduğunu anlatabilirsin.
 
Ha zaten hemen evlenmeyi düşünmem işler rayına oturduktan sonra anca. Ve aklım karışık çocuk hakkında. Pek benlik değil gibi. Bazı anlar çok güzel bazen de çok kötü. Kafam çok karışık aslında ya.
Eski sevgilimi anlatıyorsun. 😂😂 Onun da bazı yönleri iyiydi, bazı yönleri kötüydü. Zamanla o kötü yönler artmaya başlamıştı.

Sen şimdi en çok yeni işine odaklan. Onun heyecanını yaşa. Sevgiline de " acele etmeyelim, önce sen düzenli bir iş bul. İkimiz de evlilik için birikim / yatırım yapalım" de. Bu fikri kabul etmezse " ama ben sana hemen kavuşmak istiyorum, o dediğini yaparsak en az 2 sene evlenemeyiz" derse bil ki tek derdi
" senin gibi güzel ve saf bir kızdan hem maddi hem manevi olarak faydalanmaktır". Ama
" tamam olur" derse o zaman çok iyi. O vakte kadar ilişkinize bir bakarsın, o, iş için çabalıyor mu bunlara bakarsın. Sonunda ya evlenirsiniz ya ayrılırsınız. İkisinden hangisi olursa olsun senin için en iyi tercih o olmuş olur zaten.
 
Ailem beni hala küçük bir çocuk olarak görüyor. Her konuda öyleler.
İnanır mısın zaten küçük bir çocuksun. Yaşının ilk rakamı 2ye döndü diye her şeyi yaşadım gördüm tecrübeliyim büyüdüm ayaklarına hiç girme. Geçmişe bakıyorum da 20 yaşındaki ben ağzı süt kokan bir kızmış.
 
6 ay olacak evet haklısınız biraz aceleci düşündüm o da ailemden uzaklaşma isteği yüzünden
6 ay mı 🤣 yaw güzelim Allah aşkına evlenmek ne zor bir şey biliyor musun sen? Ne kadar masraf yapman gerekiyor biliyor musun? Nişanlımla ikimiz de memuruz yetiştiremiyoruz her ay kartlarımız borç batağında. Acil pembe dünyandan çık.
 
Merhabalar ben 20 yaşındayım erkek arkadaşım 21. İki yıllık bölüm okuyup kpss girdim güzel bir puan yaptım atanmayı bekliyorum. Konuya gelirsek ailem sevgilimi istemiyor. Annemle tanışmışlardı ama annemin hoşuna gitmedi. Annem çok dengesiz bir insan daha öncesinde sen atanırsan yüzük takarız demişti şimdi ise normal buluşmaya bile izin vermiyor. Biliyorum daha küçüksün diyeceksiniz ama geri kalan hayatımda onunla olmak istiyorum. Ailem beni hala küçük bir çocuk olarak görüyor. Her konuda öyleler. Onlar yüzünden ayrı bir birey gibi hissedemiyorum bunun çaresi de atanıp başka şehire yerleşmek ve kendi hayatımı kurmak. Ardından sevgilimle evlenebiliriz. Atandığında hemen evlenelim diyor. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim hem ailemin bana bu tutumu hakkında hem de ilişkim hakkında?
Merhaba , bence senin annen senin kötülüğünü değil iyiligini istiyor 20 yaşındasın daha seviyor olabilirsin sana kimse ayrıl demiyor zaten . Ama bak memurluk kazanmissin. Emin ol annen hayatını yaşamanı istiyordur bu genç yaşında evlilik dediğimiz sorumluluğu almanı istemiyordur . Hele kaldiki sevgilin ne iş yapıyor bilmiyorum ama işi yoksada bekle canım inan aynı evin içine girince işler öyle bir değişiyor ki anlatamam o çalışmıyorsa benim maaşım bana yeter deme yetmez. Bence güzel bir sevgilim yasa para biriktir kendine ehliyet çıkar gez biraz kendi başına ayaklarının üstünde kendin durdukça yaşamdan tat alıcaksın baktın 1 sene 2 sene sevgilim surecinj iyi gidiyor işte ozaman annene desen bile annen sana hayır diyemez hakkında hayırlısı olsun ama annen haklı
 
Merhabalar ben 20 yaşındayım erkek arkadaşım 21. İki yıllık bölüm okuyup kpss girdim güzel bir puan yaptım atanmayı bekliyorum. Konuya gelirsek ailem sevgilimi istemiyor. Annemle tanışmışlardı ama annemin hoşuna gitmedi. Annem çok dengesiz bir insan daha öncesinde sen atanırsan yüzük takarız demişti şimdi ise normal buluşmaya bile izin vermiyor. Biliyorum daha küçüksün diyeceksiniz ama geri kalan hayatımda onunla olmak istiyorum. Ailem beni hala küçük bir çocuk olarak görüyor. Her konuda öyleler. Onlar yüzünden ayrı bir birey gibi hissedemiyorum bunun çaresi de atanıp başka şehire yerleşmek ve kendi hayatımı kurmak. Ardından sevgilimle evlenebiliriz. Atandığında hemen evlenelim diyor. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim hem ailemin bana bu tutumu hakkında hem de ilişkim hakkında?
Hala çocuksun zaten aileni dinle dinle dinle bu çocuk kimdir nedir ne iş yapar ? İnan o yaşlarda hepimize başka biri olamazmış bir daha başka birini asla böyle sevemeyiz gibi geliyor ama öyle değil inan şimdiki aklıma ilk aşkıma gözümün ucuyla bakmam
 
Merhabalar ben 20 yaşındayım erkek arkadaşım 21. İki yıllık bölüm okuyup kpss girdim güzel bir puan yaptım atanmayı bekliyorum. Konuya gelirsek ailem sevgilimi istemiyor. Annemle tanışmışlardı ama annemin hoşuna gitmedi. Annem çok dengesiz bir insan daha öncesinde sen atanırsan yüzük takarız demişti şimdi ise normal buluşmaya bile izin vermiyor. Biliyorum daha küçüksün diyeceksiniz ama geri kalan hayatımda onunla olmak istiyorum. Ailem beni hala küçük bir çocuk olarak görüyor. Her konuda öyleler. Onlar yüzünden ayrı bir birey gibi hissedemiyorum bunun çaresi de atanıp başka şehire yerleşmek ve kendi hayatımı kurmak. Ardından sevgilimle evlenebiliriz. Atandığında hemen evlenelim diyor. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim hem ailemin bana bu tutumu hakkında hem de ilişkim hakkında?
Yaş olarak daha 20 yaşındasın erken bencede
 
Merhabalar ben 20 yaşındayım erkek arkadaşım 21. İki yıllık bölüm okuyup kpss girdim güzel bir puan yaptım atanmayı bekliyorum. Konuya gelirsek ailem sevgilimi istemiyor. Annemle tanışmışlardı ama annemin hoşuna gitmedi. Annem çok dengesiz bir insan daha öncesinde sen atanırsan yüzük takarız demişti şimdi ise normal buluşmaya bile izin vermiyor. Biliyorum daha küçüksün diyeceksiniz ama geri kalan hayatımda onunla olmak istiyorum. Ailem beni hala küçük bir çocuk olarak görüyor. Her konuda öyleler. Onlar yüzünden ayrı bir birey gibi hissedemiyorum bunun çaresi de atanıp başka şehire yerleşmek ve kendi hayatımı kurmak. Ardından sevgilimle evlenebiliriz. Atandığında hemen evlenelim diyor. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim hem ailemin bana bu tutumu hakkında hem de ilişkim hakkında?

Yazım şeklinden bile nekadar toy olduğun belli. Bence aileni dinle.
Onlarla olmak istemiyorsan bi süre tek yaşa.
Direk ilk gördüğünle evlenmek zorunda değilsin.
 
O yaşlarda insan onu heyecanlandıran herkesle evleneceğini düşünüyor ama öyle bir kaide yok canım benim. Madem atanıyorsun önceliğini iş hayatına ve ailene ver. Henüz doğru düzgün bir iş sahibi olmayan insanın hayatta ne kadar sorumluluk sahibi biri olabileceğini anlayamazsın. Eşimi çok seviyorum çok aşığım ona anlatamam ama işi olmasaydı bu kadar sevmeme rağmen evlenmezdim. Çocuk oyuncağı değil hayatını büyük oranda etkileyen bir karar. Senin yazdıklarından da yanlış anlama beni bir abla tavsiyesi olarak gör henüz bu olgunluğa erişmediğini düşünüyorum. Tabi ki erkek arkadaşın olabilir ama hemen evlilik yoluna koyma kendini. Çalış istersen paranı biriktir, isterse gez. Şimdi atanacaksın orada arkadaşlarını göreceksin hayatlarına özeneceksin ama bu yaşında kendine taktığın pranga yüzünden hep aklında neden acele ettim düşüncesi olacak. Hiç kendine bu zulmü yapma.
 
X