- 11 Kasım 2021
- 614
- 571
- 34
buda başka bir konu, benimkilerde yapıyor. Normalde beni 5-10 kez aramazken, eğer o gün seyahat ediyorsam, taşınıyorsam falan ekstra bir panik hali oluyor. Defalarca arayıp mesaj atıyorlar, ve aslında yolculuktaydam yada taşınıyorsam benim en yoğun ve zahmetli günüm, ellerim dolu oluyor bir sürü işim oluyor, onlarda beni daha çok geriyor arayıp arayıp. Başka ülkeye gidiyorum, ulan internet bulamıyorum onlara haber verecek, onlarsa sanki ölmüşüm gibi panikler ilk internet bulduğum yerde wifi açtığımda. Bide onlarla uğraşıyorum. Taşınıcak oluyorum yüklerim var organizasyonu doğru yönetmeye çalışıyorum, her an her dakika arıyorlar, 1 olan stresimi 5 e çıkarıyorlar - aramızda binlerce kilometre var ama bunu nasıl yapıyorlar bilmiyorum. 30 yaşındayım yıllardır yalnız yaşıyorum. Hiçbir sürecimde destek olamadılar, her şeyi kendim yönetip hallettim hayatımda. Onların tek yaptığı panik olup bana stres vermek. Öyle günlerde bana destek olacak güçleri yok. Anca bir sürü aramalar mesajlar 'naptın, naptın, naptın?' Ne yaptıysam yaptım. Durumu yönettim yada yönetemedim, hayat bu... Niye stresime stres katıyorsunuz?Türk ailesi maalesef bu şekilde. Sağlıklı bağlanmayı bilmiyoruz. Tabii bu istemsiz bütün ilişkilerimize yansıyor.
Benim annem de toksik. Herhangi bir kararımın öncelikle onu tatmin etmesi gerekiyor. İstediğim bir şey olmayınca, mesela şartları kötüyse "zaten ben istemezdim en başta" diyor. İstemediği bir şey yaptığımda genelde huzurumu kaçırıyor ve genelde her şeyi kendisine danışmamı bekliyor (24 yaşındayım, 4 sene yurt dışında okudum, yaklaşık 2 senedir çalışıyorum). Aramızda bazı durumlar yaşandı, e ona bağlı olarak da daha kötü oldu. Bir ülkeden konuştuğum biri olmuştu ve başka bir konuda yazdığım gibi, o ülkeyle alakalı her şeye gıcık.
Bu olaydan önce de bağımlı gibi davranırdı. Anneannemleri her pazar aramamı isterdi, aramayınca da "hiç değerimiz yokmuş" moduna girerdi. Anneler gününde akşam aradım diye trip atıp suratıma telefon kapatmıştı. Yahu ben oraya sizin baskınızdan kaçmışım, iğrenç şeyler yaşadım evet ama siz de kaçırmasaydınız :)
Benim annem de aynı @yenGEnC in annesine benziyor. Geçen sene yurt dışı turuna katıldım, ilk gün 2 saatte bir "Neredesin" "ne yapıyorsun" "nasıl oralar" "bana tur programını at" "telefonun neden çekmiyor". Kendisine de söyledim "biraz benim sana gelmeme izin ver." Yukarıda yazdığım durumlardan dolayı bir güven kırıklığı olabilir ama eğer öyle bir güven kırıklığı varsa tatile de göndermeyecek... neyse turdan döndüm, gecenin üçünde sorduğu soru "Seni neden X ülkeden (o gıcık olduğu ülke) insanlar takip ediyor? Onu geçtim sen niye onları takip ediyorsun?" Yani mutluyum biraz izin ver, değil mi? İnsan sabahı bekler, yemin ediyorum yurt dışından dönerken havaalanında stresten midem bulandı
Maalesef yapılacak çok bir şey yok. Kendinizi suçlamayın. Bizde "bağlılık" yok "bağımlılık" var
Gerçekten ancak cahil aileden çıkan kişi, cahil yaşarsa mutlu olur. Ama bir adım öteye gidersen ancak size daha fazla stres veriyorlar başka bir şey değil. Onları çok seviyorum, çok şükür, ama bazen güçlü, akıllı, modern ailelere özeniyorum. Çocuklarına ya destek olup sorunlarını çözecek şekilde durumu yönetiyorlar, yada en azından tavsiye veriyorlar, çok cahilse sen ne yaparsan yap her şey de daha fazla korku ve stres veriyorlar.