Aile sırrımızı eşime soylemelimiyim?

Esiniz ve anneniz.. hayatinizda gözü kapali guvenebileceginiz yegane insanlar olmali. Konunun ortaya cikmasindan ziyade paylasmak isteyebilirsiniz de. Ama benim sasirdigim esim ailesine agzindan kacirirsa konusu oldu. Bu kacmazki yetistirilir.. bu cumleyi kurabildiginize göre bence hic anlatmayin..
 
Annenizin basina 30 yil once gelenlerden esinize ne ki? Esinizin bilmesini gerektiren bir durum yok, bu annenizin ozel hayati.

Annenizin ozel hayatini otede beride konusmamalisiniz zaten, kime neyi ne kadar soyleyecegini kendi secmeli. Gerek gorurse anneniz esinize soyler.

Bu arada annenize vicdansiz, evladini terk etmis vs yazmis birisi, cidden anlam veremedim , sacmalamis.

15 yasinda evli bir adama satilmis, turlu zulum gormus, cocuklari kendisinden koparilmis kadinin. Cocuklarinin annesiz buyumesi bu kadinin sucu degil, o...u cocugu babalarinin sucu.
 
Selam kızlar. Bir kac gundur kafamda hep bu konu var nedense..
Babam annemin ikinci esi. 15 yasindayken zorlabiriyle evlendirilmis ve bu evlilikten iki tane cocugu olmus. İlk esi annesiyle birlik olur surekli annemi doverlermis. En son dayanamamis, cocuklarini da birakmak zorunda kalip kacmis. Sonrasinda ulasmaya calismis ancak cocuklari kacirmislar ve gorusturmemisler annemle.
Daha sonrada annemle babam tanismis asik olmuslar ve evlenmisler ..annemin gecmisinide kapatmislar aile sirri olarak kalmis.
Neyse yillar sonra anneme cocuklarindan haber gelmis bulunduklarina dair.durum boyle olunca annemlerde kardesimle bana anlattilar bir ablamiz ve abimiz oldugunu.
Bulunduklari sehre gittik gormeye .gorusmeyi kabul ettiler ama soguklardi.Bir daha Gorusmek istemediklerini falan soylemisler anneme.. Tabi yillarca babalari ve babanneleri doldurmuslar anneme karsi. Annem bikac sefer daha ugrasti ama biri 30 yasinda biri 20 li yaslarda koskoca iki insan gorusmek istemeyince konu da oyle kapandi.
Ailemiz ve akrabalarimiz disinda annemin ilk evliligini ve cocuklarini bilen hic kimse yok..hatta sonradan bi kiz kardesimiz daha oldu suan 13 yasinda o bile bilmiyo.

Simdi yarin oburgun tekrar ortaya cikma ihtimallerine karsi ben esime bu durumu anlatmalimiyim? Esimin ailsi biraz dedikoducudur ve bizimkilerle pek anlasamazlar.esimde agzindan kacirisa falan koz olarak kullanirlar diye dusunuyorum.bide annemde pek duyulmasi taraftari degil..
İste boyle biraz uzun ve karisik oldu ama lutfen kusura bakmayin.
anneniz bilinmesini istemiyorsa saygı duymalısınız, ama bence çekineceği hiç bişey yok herkesin başına gelebilir, bence saklamak yerine söylenmeli ,tam tersi büyük saygı duyulacak bi durum çünkü kolay atlatılır şeyler değil, çocuklarını saklamasa iyi olur , sizde abi ve ablanızı saklamayın , saklanacak bi durum değilki
 
İste esime o konuda pek guvenemiyorum.Agzindan kacirabilir. K.valideyle annemin arasida pek iyi degildir.Ogrenirse en ufak bi tartismada annemi bu konuyla vurabilir.Zaten hassas annem bu konuda.Bu sefer esimlede aralari bozulur

Ozaman kesin soylememelisin bence de, kv annene konuyu acip uzebilir
 
Annenizin basina 30 yil once gelenlerden esinize ne ki? Esinizin bilmesini gerektiren bir durum yok, bu annenizin ozel hayati.

Annenizin ozel hayatini otede beride konusmamalisiniz zaten, kime neyi ne kadar soyleyecegini kendi secmeli. Gerek gorurse anneniz esinize soyler.

Bu arada annenize vicdansiz, evladini terk etmis vs yazmis birisi, cidden anlam veremedim , sacmalamis.

15 yasinda evli bir adama satilmis, turlu zulum gormus, cocuklari kendisinden koparilmis kadinin. Cocuklarinin annesiz buyumesi bu kadinin sucu degil, o...u cocugu babalarinin sucu.
Aslında hiçbir şekilde düşüncemle ilgili karşılık yazıp polemik yaratmak istemiyordum. Fakat bende şunu anlamıyorum; küçücük yavruları bırakıp kendini kurtarmak olmamaliydi çözüm. Ben hiçbir şart altında çocuklarımı bırakıp kendime mutlu bi hayat kuramam. Icim yaniyorken başka bi adama aşık olup ondan çocuk yapamam. Yeni çocuklarıma her baktığımda bırakıp kactigim cocuklarim gelir aklıma ve keşke olseydimde birakmasaydim derim.demek istediğim polisi, sığınma evi, sosyal hizmetleri, ailesi var bu kadının. Çocukları bırakmak en kolayı. Mutluluğu seçmek en kolayı. Ve konu sahibinin yaklaşımı biraz üzdü beni.baba tarafı doldurmuş uzak durdular bizde konuyu kapadık dedi.o çocukları doldurmaya gerek yok Düşünsenize anneniz sizi mücadele etmeden bırakıp gitmiş ve birgün yeni kardeslerinizle karşınızda duruyor.neler geçer aklınızdan. Kıskanmaz uzulmezmisiniz. Kimbilir neler yaşadılar küçükken içlerinde. Istemiyolar deyip konuyu kapamak olmamalı cozum. Onlarda evlat biraz mücadele edip gonullerini kazanmaliydi. Yine kolayı seçip onları bırakmış. Üstünü örtüp mutluluğu ve eski hayatını yok etmeyi seçmiş. Ben üzüldüm bilmiyorum 2 küçük çocuğum ve daha lohusa olduğum içinde bukadar hassas olabilirim ama.onlari istemediklerini düşündüm. Anne olmak kişiden kişiye hassasiyeti değişen bir olgudur.
 
İste esime o konuda pek guvenemiyorum.Agzindan kacirabilir. K.valideyle annemin arasida pek iyi degildir.Ogrenirse en ufak bi tartismada annemi bu konuyla vurabilir.Zaten hassas annem bu konuda.Bu sefer esimlede aralari bozulur

şu yorumunuzu okuyana kadar söylemeniz taraftarıydım ama artık değilim.
Empati kurunca ben bu kadar büyük bir sırrı ne yapar eder eşime söylerdim tutamazdım içimde çünkü eşime kimseye söyleme desem kesinlikle söylemeyeceğine eminim hatta kayınvalideme de aynı şekilde...
fakat eşinizin ağzından kaçırma ihtimali ve kayınvalidenizin bunu bir silah olarak kullanma varsayımı susmanızı gerektiriyor.
böyle bir durum olursa anneniz ne kadar üzülür kırılır tahmin bile edemiyorum. baksanıza öyle bir travma ki bu çocuklarına bile söyleyememiş bir zaman...
babanızın karakterli duruşuna hayran kaldım belirtmeden geçemeyeceğim, annenizin de bu acıların üstesinden gelerek güçlü bir kadın olmasına da çok mutlu oldum.

bizim de evladımız var, sanırım bu dünyadaki en büyük dert evlatla sınanmak Allah yardımcısı olsun annenizin...
bu konularda hamasi söylemlerden hep kaçınırım o dönemdeki şartlar çok önemli 15-18 yaş ne demek? o yaştaki bir çocuk- çocuk ya bildiğin çocuk- nasıl kendini savunabilir? nasıl diretebilir? hayata tutunmasını takdir edeceğimiz yerde onu yermek neden? bizim başımıza gelseydi ne kadar mücadele edebilirdik? o yaşta bir çocuğun mücadelesinin ölümle sonuçlanmayacağını kim garanti edebilir? o kadar işkence yapılmış zamanında, 3. sayfa haberi olmasına ramak kalmış. öyle bir durum olsaydı çocukları için canını verdi mi diyecektik? bir faydası olacak mıydı o çocuklara? daha ağır travma olurdu bence...
o çocukların yaşadıklarına da çok üzülmekle birlikte ben de bu konudaki en büyük suçluyu çocukların babası ve ailesi olarak görüyorum. O yaşa gelmiş insanların da geçmişi sorgulamamalarını ve bir yanılma payı bırakmadan annelerini dinlememelerini anlayamıyorum :KK43:
 
bencede hiç gerek yok bu olay eşini hiç ilgilendirmiyo. 13 yasındaki kardeşim bile bilmiyo diyosun. annen ve baban bu konuyu kapatmışlarsa sende açma unut. sır sa sır kalmalı
 
Aslında hiçbir şekilde düşüncemle ilgili karşılık yazıp polemik yaratmak istemiyordum. Fakat bende şunu anlamıyorum; küçücük yavruları bırakıp kendini kurtarmak olmamaliydi çözüm. Ben hiçbir şart altında çocuklarımı bırakıp kendime mutlu bi hayat kuramam. Icim yaniyorken başka bi adama aşık olup ondan çocuk yapamam. Yeni çocuklarıma her baktığımda bırakıp kactigim cocuklarim gelir aklıma ve keşke olseydimde birakmasaydim derim.demek istediğim polisi, sığınma evi, sosyal hizmetleri, ailesi var bu kadının. Çocukları bırakmak en kolayı. Mutluluğu seçmek en kolayı. Ve konu sahibinin yaklaşımı biraz üzdü beni.baba tarafı doldurmuş uzak durdular bizde konuyu kapadık dedi.o çocukları doldurmaya gerek yok Düşünsenize anneniz sizi mücadele etmeden bırakıp gitmiş ve birgün yeni kardeslerinizle karşınızda duruyor.neler geçer aklınızdan. Kıskanmaz uzulmezmisiniz. Kimbilir neler yaşadılar küçükken içlerinde. Istemiyolar deyip konuyu kapamak olmamalı cozum. Onlarda evlat biraz mücadele edip gonullerini kazanmaliydi. Yine kolayı seçip onları bırakmış. Üstünü örtüp mutluluğu ve eski hayatını yok etmeyi seçmiş. Ben üzüldüm bilmiyorum 2 küçük çocuğum ve daha lohusa olduğum içinde bukadar hassas olabilirim ama.onlari istemediklerini düşündüm. Anne olmak kişiden kişiye hassasiyeti değişen bir olgudur.

Hanimefendi 30 yil once bosanma yayagin degildi, polisi , siginma evi, kadin hakki vs de yoktu. Anne de zaten evli degilmis, kuma olarak satilmis, bir hakki yok, mahkemeye gidebilseydi bile iddia edebilecegi bir hak yok.

30 yil once ya evde oturur, dayak yer cekersin, ya da kacarsin, baska bir yol yoktu. Yazdiginiz polis, siginma evi, hak huku bugun bile yok, parasi olmayan, gidecek yeri olmayan kadina dunya dar. kaldi ki 30 yil once su yazdiklarinizin uygulanmasi sizce mumkun muydu, gercekci olun.

Kizi ailesi 15 yasindayken evli bir adama satmis, sizce o aile destek olacak bir aile mi??

Kadin zulme ugrayacagi kadar ugramis, dayak yiyecegi kadar yemis, bir noktadan sonra da artik dayanamamis. Once can, cocugun dahi olsa canan. Canini kurtarinca , cocuklarini gormek istemis, ama kacirmislar, genc cahil kiz, nerden bilsin boyle olacagini??

Buyuk konusmayin, her gun dayak yeseniz nasil davranacaginiz hakkinda yorum yapmayin bence.
 
Annen bunun saklanmasini istiyorsa bu baska hic kimseyi esini ve ilesini dahil ilgilendirmez kimse konusmazsa da yarin obur gun duyulmaz kapanir
 
Yorumlar icin herkese cok tesekkur ederim.annem kendine gore hakli, ablam ve abimde kendilerine gore haklilar. Bi tarafta arkasinda ne anne ne baba destegi olan surekli iskence goren 15-16 Yaslarinda bir cocuk olan annem, diger tarafta biri daha kundaktayken annelerinden ayrilmak zorunda kalan, surekli anneleri kotulenmis iki cocuk..aslinda ben en buyuk hatayi anneannemde goruyorum.
Neyse konular derin.simdilik sakli kalmasi daha dogru gibi.ilerde bi gun gorusmek isterlerse ozamn mantikli bi sekilde aciklarim esime de.zaten cogunuzunda dedigi gibi onu pek baglayan bi konuda degil.
Tekrar hepinize cok tesekkurler
 
Hanimefendi 30 yil once bosanma yayagin degildi, polisi , siginma evi, kadin hakki vs de yoktu. Anne de zaten evli degilmis, kuma olarak satilmis, bir hakki yok, mahkemeye gidebilseydi bile iddia edebilecegi bir hak yok.

30 yil once ya evde oturur, dayak yer cekersin, ya da kacarsin, baska bir yol yoktu. Yazdiginiz polis, siginma evi, hak huku bugun bile yok, parasi olmayan, gidecek yeri olmayan kadina dunya dar. kaldi ki 30 yil once su yazdiklarinizin uygulanmasi sizce mumkun muydu, gercekci olun.

Kizi ailesi 15 yasindayken evli bir adama satmis, sizce o aile destek olacak bir aile mi??

Kadin zulme ugrayacagi kadar ugramis, dayak yiyecegi kadar yemis, bir noktadan sonra da artik dayanamamis. Once can, cocugun dahi olsa canan. Canini kurtarinca , cocuklarini gormek istemis, ama kacirmislar, genc cahil kiz, nerden bilsin boyle olacagini??

Buyuk konusmayin, her gun dayak yeseniz nasil davranacaginiz hakkinda yorum yapmayin bence.

Aynen. Bir de 15-18 yaşındaki çocuktan bahsediyoruz. Çocuk yav, o yaşla yetişkin bir yaş bir mi? O yaşta ailesi vermiş, anası yaşında kadınla, kocası eziyet etmiş. Çocuk sığınma evine gitsin, polise gitsin. O kadar kolay değil işte. İnsan yaşamayınca her şeye çatır çatır yazarak çözüm buluyor. Ama gerçek hayatta yaşananlar böyle değil. O kadın kimbilir neler çekti. Başına gelmeyince beylik laflar etmek kolay işte. Ama, malesef.
 
3 gün sonra kafanıza kakmasını istiyorsanız anlatın tabi
 
Konu eşinizi ilgilendiren bir konu değil bence söylemeyin ama daha sonra öğrenirse bende bilmiyordum yeni öğrendim dersiniz
 
Eşine güvenip onu çok seviyorsan anlatabilirsin. O da sizin aile sırrınız olur , esin de eğer sır tutan biriyse rahatlıkla söylemelisin
 
Aile sırrı olarak kalmalı kesinlikle. Eşiniz de olsa bilmemeli.
 
3 gün sonra kafanıza kakmasını istiyorsanız anlatın tabi

Bu konu senin geçmişinle alakalı değil annenin sırrı denmiş,kesinlikle katılıyorum.
En çok da Dante ye katılıyorum.
İnsanlar kavgada kırıcı olurlar,düşünmeden konuşurlar.
Çocuğunuz olunca eşin ilk kavgada "annen gibi mi olacaksın" diyebilir.
Veya ailesinin ağzında "anasına çekmiş" yaftası hazırda bekliyor olur.
Hiç gerek yok,anlatma.
 
X