4 yıldır evliyim.Bilenler var buradan Eşimin bekarken aldığı ortak araba yüzünden kvlerle aramıza mesafe koydum.Size şunu sormak istiyorum.Böyle olması normal mi? Öncelikle eşim ve ben halimizden aşırı memnunuz.
Bu 4 yılda özelikle son aylarda maddi olarak çok sıkıştık.Ben çalışmıyorum,şubatta işten çıktım.Evimiz kira.Daha önce yeni evliyken eşim işsiz kaldı.Eşimin ailesinden maddiyi bırakın manevi destek hiç görmedim.
İyi haberler alıyoruz yanımızda yoklar.Kötü şeylerde de yanımızda yoklar.Derdimizi zaten paylaşamıyoruz.Herşeyi benim kardeşime,anneme anlatıyoruz.Sanki hayatımızda yoklar.
Ben işten çıktım.Çok sıkıştık.Kv sadece dua et diyorlar.Evimiz arabamız yok.Ev sahibimiz vicdansız kafalarına zerre takmıyorlar.Bizim için hiç üzülmüyorlar.Varsa yoksa diğer oğulları.Onlar birsey teklif etse zaten reddederim ama eşimi de düşünsünler isterdim.
Merak ettiğim şu.Biz kız kardeşim ve sevgilisi ile sık görüşüyoruz.Evimizde defalarca mangal yaktık.Kaynimlarla hiç yakmadık.Kvlerin iki oğlu iki gelini var.İnsan iki gelinimde gelsin,evlatlarımı sık görüşeyim demez mi?Kaynım ve eşimde sık görüşmüyor.
bizim durumumuza benziyormuş sizin de yaşadıklarınız.
Eşimin 3 kardeşi daha var, annesi babası hep diğerlerini düşünüyor. Eşim evlendikten sonra askere gitti bi merak bile etmediler adam 12 ay askerlik yaptı giderken vedalaşmaya gitmiştik benim anneannem bile atlet çorap almış para koymuş yazık kadın 80 yaşındaki haliyle düşünmüş ama kendi annesi ve babası aa güle güle dedi sadece :) askerden geldi işsizdi eşim bulunduğum şehirden çok çok uzaklara çalışmaya gitti aylarca ayrı kaldık, ama diğer oğulları için bağlantılarını kullanarak iş buldular, eşim yazık değil iş bulmaları bunu teklif etmelerini bile ancak rüyasında gördü. Zor günlerimizde zaten el açmadık ama bir kere sadece 1 adet halı istedik, evde kullanmadığın eski bir halın var mı diye. Ama kayınvalidemler vermedi. Bunların üstüne zamanında eşimin üstünden bi satış yapıp vergisini mi harcını mı ne ödememişler. Eşim askerdeyken çok çok küçük eski bir arabamız vardı ona yakalamalı haciz çıkmış. 700 tl gibi bir şeydi, arabanın değeri 4000 idi. Eşim askerde ben işe giderken arabayla yakalancam diye korktum ilk kez başıma geliyor. Annenler ödesin dedim tabi ödemediler, ben kredi kartının son kuruşuna kadar nakit çekip ödedim ama yani dibin dibini gördüm öyle diyeyim.
Aradan Yıllar geçti bizim ikimizin de işleri iyi oldu, evimizi arabamızı aldık, güzel yaşıyoruz yani şu an. Çocuğumuz oldu, ona elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz. Ama eşim bu yaşantılarının yeni yeni farkına vardı ve önce babasıyla, sonra kardeşiyle, en son da bu bayram annesiyle iletişimini kesme kararı aldı. Zor zamanlarda yanımda olmayanlar şimdi sefasını süremez dedi. Böyle çok rahatız. Artık çevremizde verdiğimiz değerin karşılığını görmediğimiz insanları asla tutmamaya karar verdik.
Eşim ailesi için gerçekten çok fedakarlık yaptı. Her işlerine koştu, kardeşi boşanma aşamasındaydı ona maddi manevi destek sağladı, diğer kardeşi üniversitede okuyor ona hala aylık bursunu gönderiyor, diğerinin bebeği var ona kendi çocuğumuz için aldıklarımızın benzerini yapıyordu ama birgün bile yanımızda olmayan insanlar için artık emek harcamıyoruz.
Ve bu bir yerden sonra üzmemeye başlıyor insanı. Malesef bazı aileler böyle, kabullendiğinizde ve sınırınızı koyduğunuzda siz de daha mutlu olacaksınız ve eksik ya da dışlanmış hissetmeyeceksiniz.