bir iç dökme meselesi

öncelikle yazarken bile içimin bayılacağı konuyu sabırla okuyacak olanlara şimdiden teşekkür ederim. danışacağım, fikir alabileceğim kimsem olmadığı için buraya yazıyorum. eşimle bir yılı geçkindir evliyiz. benim annem hayatta değil tek kardeşim babam hayatta. babamla evimizin arası arabayla 10 dakika bilerek ve isteyerek böyle tuttuk ona yakın olmak için. öncelikle eşim fazlasıyla merhametli,ev işlerine yardımcı, sakin karakterli biridir. ama bu merhameti doğru oranda mı kullanıyor onu bilmiyorum.
eşim 5 kardeş ; 4 erkek 1 kız hepsi de bekar. kız kardeşi çalışmıyor ( önce iş bulamadı bi süredir de kendisi istemiyor zaten kendisi 27 yaşında) evlendiğimizden ve eveliyatından beri eşim kardeşine her ay maddi destek çıkar(buna karışacak değilim elbette ayda 1.000 tl gönderiyor diğer erkek kardeşleri de aynı şekilde kız kardeşe harçlık veriyorlar). ben çalışıyorum eşim çalışıyor evimiz kira. evlenirken her şeyi yarı yarıya aldık benden 1 tl fazla harcama yapmamıştır belki ben daha çok yapmışımdır (ama eşim ne yazık ki hala ailesinin düğünde çok harcama yaptığını hala borç ödediklerini söyler onlara borçlu hisseder) bu arada hiçbirşeyde lükse kaçmadım bana şunu alın bunu yapın asla demedim dediğim gibi her şeyi eşit tutmaya çalıştım bütün masraf sürecinde. gelelim bende biriktikçe dert olan konuma.

sıkıntı bundan 8-9 ay önce yeni evli sayılırken ve borçlarımızı öderken ailesinin bağ evi yaptırmak istemesiydi. bana dert olan kısmı kayınpederimin ayda kendi de dahil 7-8er bin bütün çocuklarından destek isteyerek bu evi yaptırmak istemesi. o dönem benim evime giren para zaten 20 bin ve ben 4 bin kira ödüyorken bu teklif beni zaten sarstı. bu arada zaten evleri var yazları kalmak için düşünülen bir ev bu. sesimi çıkarmadım zaten bütçesel olarakta denk gelmedi iptal oldu Allahtan ama bu muhabbet 2-3 ay sürdü yapalım edelim,kredi çekelim vs. burda sıkıntı eşimin olur baba tabii ki diyerek hiç bana sormadan dahası hiç düşünmeden kabul etmesiydi zaten. (gereksiz ama bu bilgi de burda dursun benim evim var . babamla aldık %70 o ödedi %30 ben ödedim tapusu da benim üstüme ama kendi oturuyor ben o evden gelin çıktım, bana araba aldı(yeni model olmasa da ayağımı yerden kesiyor.) kendi aracı da var haricen çok şükür bekarken ki maddi durumumda kötü değildi bende babama nişan-düğün sürecinde para harcatmamaya gayret ettim her şeyimi kendim aldım çeyiz beyaz eşya vb.)

kardeşi askere gitti bedelli için kredi çekti çekerken hep beraber ödeyelim dedi eşim. kaynım kabul etmedi çok cüzi bir aylık taksidini ödedik helali hoş olsun zaten. ama üzüldüğüm konu kimsenin bizim ayrı bir ev olduğumuzu ayrıca giderlerimiz olduğunu düşünmemesi buna en çok eşimde dahil sanırım bana güveniyor çalıştığım için.)

bir diğer konu ailesinin evinin eksikleri. kayınbabam ne yazık ki elini taşın altına koymaz. benden bir şey bekleme der k.valideme borçlarım var der. kayınvalidemse her derdini her eksiğini bütün çocuklarına anlatır ama harekete sadece benim eşim geçer. fesatlık yapmak istemiyorum ama k.validem düğün için abiye beğenmiş ve almıştı (700 civarı birşeydi) bunu biz aldık. ağrı için doktora eşim götürdü ufak bi operasyon oldu 5-6 bin biz ödedik. ev 5-6 senedir boyanmamış evi boyattık yine biz ödedik. oturma odasının halısı eskimiş(ki gerçekten eskiydi) biz ödedik. şimdi ben zaten kardeşine destek oluyorum evet ayda belki 3-5 bin gönderemiyorum ama zaten öyle maddi durumum da yok ki.

daha detay veririm ama iyice baymak istemiyorum. bu arada babamla her yemekte bizdeyizdir eşim asla tek yesin istemez babamın hatta bizde kalsın der içi asla rahat göndermez babamı.babamda her yemekte bizde olduğu için gider her ay bi mutfak alışverişi yapar ( bir ay yağ alır diğer ay 5 kg salça alır vs. ) hiç istemesem de içi rahat etmez. eşimse ben hastalanırım veya mutsuz olurum yorgun olurum her şekilde beni mutlu etmek ister beni hiç üzmez bu konu haricinde. ütüsünü , kahvaltısını kendi hazırlar yapar, yeri gelir akşam yemeğini haftada 2 -3 gün o yapar (ben ondan daha uzun saatlerde çalışıyorum). annemi kaybedeli 4 sene oldu babam hala evlenmedi düşünmüyor da. annemi kötü bi şekilde kaybettik çok uzun ve sancılı bir süreçti zaten ikimizde büyük travma oldu. bundan dolayı yalnız bırakamıyoruz yemekte(bu kadar sık olması doğru olmayabilir ayrı olmamız da gerekebilir ama henüz bunu beceremiyoruz diyeyim.)

bu kadar her konuda iyiyken bu konuda kötü olmaktan yoruldum ve en son dayanamayıp bugün patladım çünkü mutfağa stor perde almış . annemin bir duası mutluluğu yeter elimde değil üzülüyorum diyor. artık bana maaşından bir şey verme kendin biriktir ne istersen aileme aldığım bir perde gözüne battı dedi bana. halbuki bir stor değil bu mevzu. evveliyatı var ama anlamadı beni ne yazık ki. Biz zaten borçları yeni bitirdik düğün-eşya bitti derken yan sokağa taşındık o ayrı masraf oldu borçlarımız yeni bitti ben 3 aydır ona maaşımdan destek veriyorum sırf birikim yapalım altın alalım diye(bu destekten önce zaten kendi masrafım bana,arada mutfak alışverişi aidat ödemesi falanda bana aitti zaten en başından beri bu destek ilaveten olan bir şey birikim amaçlı).ailesine alınanlar benim verdiğim paradan alınıyor gibi hissediyorum bencil miyim bilmiyorum. çocuk henüz düşünmüyorum bu arada. çok şükür bizim evimizin bir eksiği yok aldık her şeyi ama ben kendim çalışarak emek emek aldım her şeyi bizim var diye gidip onlara da devamlı bir şeyler alamam ki. toparlayacak olursam babam git oğlum bana 100 bin çek arabamı yükselticem ama benden geri isteme dese ona da tamam der çünkü onun için aile çok önemli. (babam,biz,kendi ailesi hepimiz bir aileyiz onun gözünde buna daha değinmiyorum bile henüz kendi aile kavramımızı oturtamadı gözünde). ben bu konuda tartışıp da kötü olmak istemiyorum ama içim içimi de yiyor. sizce bencillik mi ediyorum yoksa haklı mıyım? veya bununla alakalı ne yapabilirim hiç bilmiyorum. (ailesinin de bu konu haricinde kötü huyları yok seviyorum asla saygısızlık etmedim onlar da beni kırmadı ama böyle yapınca içten içe üzülüyorum onlara kırılıyorum) .
Merhaba. Haklısınız, mesela babası zor durumda olur tabi ki tüm kardeşler toplanır bir süreliğine yardımcı olur ama hiçbiri elini cebine atmıyorsa eşiniz her şeyi yapıyorsa kusura bakmayın ama bunun adı enayilik.
Görümcenize de deli oldum. 27 yaşına gelmişsin insanların eline mi bakıyorsun? Hayatının sonuna kadar ilkokul çocukları gibi harçlık mı alacak bu kadın? İş bulamıyor da değil kendisi istemiyormuş artık, hayatının sonuna kadar evde boş boş oturup kardeşlerinin parasını mı yiyecek? O kadar istiyorsa babasından alsın.
Eşinize para vermeyin, haksız da olabilirim ama sizden gizli de verdiği çok oluyordur. Evin ihtiyaçları dışında kendi paranızı biriktirin. Belki biraz sinsice olacak ama paranızı oraya buraya yatırıp borca da girebilirsiniz öyle rahatça yediremez parayı.
Uzun yazmışsınız başını unuttum ama kiradasınız sanırım ev almak için para biriktiriyorum falan da diyebilirsiniz. Hem yarın öbür gün ne olacağı belli olmaz ihtiyacınız olur belki.
Stor perdeyi de abartmışsınız biraz ama sanırım birike birike patlamış. Kısacası durumları çok kötü değilse kendileri çalışıp kazansın bir zahmet ama minik şeylerde patlayıp kendinizi kötü göstermeyin <3
 
Sizin kocanız evlendiğini fark edememiş. Öncelikli olan sizin ikinizin hayatı olmalı. Şu an belki verdikleri gözüne batmıyordur, idare ediyoruz diyordur ama hiç mi geleceğe yatırım yapmayacaksınız?

Yarın bir gün ne olacağımız belli değil, kenarda paranız olmalı. Çok mu önemli stor perde? Harçlığı babası versin görümceye de. Şimdi ne alaka ben çalışmasam her ay 2 ablam bana düzenli harçlık mı verecek afsfsf😂😂 Hele bedelli askerliğe koptum yani, zorunlu bir şey de değil parası olmayan tıpış tıpış gitsin askerliğini yapsın.

Sizin rest çekmeniz lazım ya da maaş kartları sizde dursun.
Kayınbabam ek kartını vermiş zaten cüzi meblağlı :) ben görümceme de kızamıyorum ki benimde 5 abim birde babam baksa bende kendimi iş hayatında yıpratmazdım herhalde niye çalışsın ki. Gelirim var diyordur :/ evet elbette iyi gün var kötü gün var kenarda her şey için bi param olsun isterim çabamda bu zaten birikim için ama tek taraflı olmuyor ne yazık ki
 
Öncelikle eşiniz hala sizin çekirdek aile olduğunun farkında değil.Sorun şu bu problemi sizin babanıza olan davranışlarına yansıtabilir.Bu konuda dikkatli olun.
Benim elimi bi bağlayan nokta bu evet. Babama direkt yapmaz öyle bir yapısı yok ama bana bi suratını asar veya bir şey söylerse onu kaldırabilir miyim bilmiyorum o noktaya hiç gelmek istemiyorum
 
Hem *nayi hemde seni manipüle ettirerek suçluyorki sen kötü hisset diye. Kardeşinin arabası yoksa çalışıp alsın. Bir önceki cevapta dediğim gibi sürekli para iste gizliden birikim yap.
Valla ben evlendikten sonra maddi olarak ailesine karşı bu kadar açık ve başına buyruk davranmayı anlamıyorum ve onaylamıyorum. Herkes kendi evinin perdesini vs bi alsın bir zahmet. Herkesin kesesi ayrı artık insanlarda acizlenip birşeyler isteyip durmayı kessin. Eşiniz eşşek olursa semer vuran çok olur kusura bakmayın ama. Ben eşimden habersiz kendi aileme bile bir şey almam,onunda almasını asla onaylamam. Yok yoksul insanlar değilse,gönlümden kopup hediye alırsam o ayrı ama annesi arayıp sorup sunum yok bunum yok diye isteyip dursaydı bende teller atardı. Size hak veriyorum o sebepten hesapçı olduğunuzu da düşünmüyorum
Annesinin arayıp demesine de gerek kalmıyor eşim 2 güne bir uğrar ben haftada bir giderim. direkt görüyor ve duyuyor maalesef ki. Zamanında çok zorluk Yaşamışlar ve ilk çocuk olduğu için sorumlu hissediyor ailesine. Doğru mu değil ama yapısı bu keşke değiştirebilsem anlata anlata. İş ailede de bitiyor tabi biliyorlar huyunu.
 
Enayi gibi görmüyorum öyle de düşünmek istemiyorum belki de ama önceliğinin kendi evi olması gerektiğini bilmesini isterdim
Valla kardeşim benim babamda öyleydi yıllarca annem kıstı o hep kardeşlerine annesine verdi ama yaranamadı. Artık anlasada hatasını giden yıllar geri gelmiyor şimdiden önlemini al.
Ama onun daraldığı nokta olduğunda dayanamam yine veririm biliyorum kendimi
Annem zamanında ev alınabilecek bir miktar verdi babama(sürekli yedirdikleri borç olarak bile vermedi düşün) en ihtiyaci olduğu zamanda altınlarını bozdurup. Şuan geri ödüyor babam ama şuan evin dörtte 1'i bile alınmaz paraya öyle hiç oldu. Sakın daraldiginda falan büyük meblağlar verme anca maaşın kadar ver.
 
Annesinin arayıp demesine de gerek kalmıyor eşim 2 güne bir uğrar ben haftada bir giderim. direkt görüyor ve duyuyor maalesef ki. Zamanında çok zorluk Yaşamışlar ve ilk çocuk olduğu için sorumlu hissediyor ailesine. Doğru mu değil ama yapısı bu keşke değiştirebilsem anlata anlata. İş ailede de bitiyor tabi biliyorlar huyunu.
Kolaylıklar diliyorum,zor bir durum.
 
Şu an sabrettiginiz susup içinizde biriktirdiginiz herşey zamanla sizi tahammulsuz ve hasta biri haline donusturecek..eşinize hatta çocuğunuza bile tahammülünuz olmayacak mutsuz sinirli agrasif geçimsiz biri olacaksınız çok değil en fazla on yıl sonra....
Hayırlı evlat hastalıklı evlattir demişti gecenlerde bir psikolog. Çok doğru...
Eşiniz hayırlı olacağım diye hem kendini hemde için için sizi yıpratıyor farkında değil
Ama bu devran böyle geçmez ...
Bakın erkek çalışıp eve bakmakla mükelleftir kadının çalışması ise birikim yada keyfi harcamalardan ibaret olmalı
Aksi halde bunalirsiniz
Eşinize evin masraflarını kira ve faturaları odemesini market alışverişlerini hatta sizin kisisel harcamalarınızı da karşılamasını buna mecbur olduğunu üstüne basa basa belirtin arta kalan parayla ailesine ne yaparsa yapsın
Siz kendi kazancınızı dokunmadan biriktirin yada canınız nasıl istiyorsa öyle harcayın
Ancak bu şekilde huzurlu hissedersiniz
Eşiniz farkında değil ama yarın oburgun o destek çıktığı ailesi sizin hiçbir dar zamaninizda yanınızda olmayacak...hatta nankörlük edecekler kalbinizi rahatlıkla kiracaklar... kimseye yaranilmaz bu hayatta...bunu acı bir şekilde öğrenecek eşiniz ama bu arada siz yıpranmayin önemli olan bu
 
Esinizi cok guzel anlatmissiniz. Cok vicdanli ve eski yasamlarindan dolayi mantikli dusunemiyor.
Esinize anlatin durumu , ozel gun olur ,gercekten ihtiyac olur tabiki vermen normal. Ama biz aileyiz ve kendi birikimimizi cocuklarimiz icin de yapmaliyiz.
Kardeslerin hepsi bekar her seyi yapabilirler yani cok sacma gercekten.
Cok haklisiniz. Bu durum benim icin de buyuk bir problem olurdu.
 
Kız kardeşe harçlık vermeyi manasız buldum. Fakat anne babaya yapılanlar normal geldi. Şöyle düşünüyorum bazen bazı ailelere maddi olarak fedakarlık yaparsınız bazen manen.
Eşinizin ailesine maddi fedakarlıklar yaparken kendi babanıza eşiniz manen fedakarlık yapıyor. Her akşam kayınpeder ile yemek yiyor olmak oldukça büyük bir fedakarlık bence. Bir nebze dengeleniyor. Mesela eşimin ailesi uzakta ve emekli maaşı ile geçiniyorlar. Ben teklif ettim eşime her ay belli miktar para vermeyi. Ki kayınvalidem ile de küsüm buna rağmen. Ama benim ailemin durumu iyi. Onların da başka işleri oluyor. Örneğin anneanneme annem bakıyor ve ve tatile gitmek istediğinde biz gidip 1 hafta orada durup anneanneme bakıyoruz gibi.
 
bunu teklif ettim arabasını yükseltelim diye. 2 erkek kardeşinin arabası var diğer erkek kardeşinin yok o da almak istiyor ama fiyatlar malum. onun arabası yokken ben daha yüksek arabaya nasıl bineyim dedi. senin kardeşin yok o yüzden bu duyguyu anlayamayabilirsin dedi bende sustum kaldım. ama arsa fikri aklıma gelmemişti açıkcası.
E yuh. Kardeşinin araba alıp alamaması sizi neden etkiliyor ki.
Bakın başka konulara da yazdım eşimin ailesine de kendi aileme de elimizden geleni yaparız eşimle. Sizin de dediğiniz gibi ihtiyaçlarını gidermeye çalışırız.
Ama bağ evi yaptırmakmış, yok kardeşinin araba almasıymış bunlar büyük şeyler oluyor artık. Siz çalışmıyor olsaydınız bunları yapabilecek miydi? Maaşı sizin 5 katınız falanda karışmayın. Yok dengeli kazanıyorsunuz ailesinin özel/lükse kaçan harcamalarına destek olmaya kalkmasın. Alınacaklar yapılacaklar bitmez. Neyin gerçek ihtiyaç olduğunu tahlil edemiyor eşiniz belli ki.
 
Makul vicdan diye bir şey var. Eşinizde olmayan şey işte bu.

Sizin eşinizin yaşlı versiyonunu var bir sürü. Hepsi de pişmanlıktan başlarını vuracak taş arıyorlar: Pardon ama 80 yaşına geldikten sonra anlayacaksa… yani.. iyi sabrediyorsunuz. Eşiniz sınırı bayağı aşmış.

Acaba oturduğunuz evi babası almış olsaydı, neler farklı olurdu?
 
öncelikle yazarken bile içimin bayılacağı konuyu sabırla okuyacak olanlara şimdiden teşekkür ederim. danışacağım, fikir alabileceğim kimsem olmadığı için buraya yazıyorum. eşimle bir yılı geçkindir evliyiz. benim annem hayatta değil tek kardeşim babam hayatta. babamla evimizin arası arabayla 10 dakika bilerek ve isteyerek böyle tuttuk ona yakın olmak için. öncelikle eşim fazlasıyla merhametli,ev işlerine yardımcı, sakin karakterli biridir. ama bu merhameti doğru oranda mı kullanıyor onu bilmiyorum.
eşim 5 kardeş ; 4 erkek 1 kız hepsi de bekar. kız kardeşi çalışmıyor ( önce iş bulamadı bi süredir de kendisi istemiyor zaten kendisi 27 yaşında) evlendiğimizden ve eveliyatından beri eşim kardeşine her ay maddi destek çıkar(buna karışacak değilim elbette ayda 1.000 tl gönderiyor diğer erkek kardeşleri de aynı şekilde kız kardeşe harçlık veriyorlar). ben çalışıyorum eşim çalışıyor evimiz kira. evlenirken her şeyi yarı yarıya aldık benden 1 tl fazla harcama yapmamıştır belki ben daha çok yapmışımdır (ama eşim ne yazık ki hala ailesinin düğünde çok harcama yaptığını hala borç ödediklerini söyler onlara borçlu hisseder) bu arada hiçbirşeyde lükse kaçmadım bana şunu alın bunu yapın asla demedim dediğim gibi her şeyi eşit tutmaya çalıştım bütün masraf sürecinde. gelelim bende biriktikçe dert olan konuma.

sıkıntı bundan 8-9 ay önce yeni evli sayılırken ve borçlarımızı öderken ailesinin bağ evi yaptırmak istemesiydi. bana dert olan kısmı kayınpederimin ayda kendi de dahil 7-8er bin bütün çocuklarından destek isteyerek bu evi yaptırmak istemesi. o dönem benim evime giren para zaten 20 bin ve ben 4 bin kira ödüyorken bu teklif beni zaten sarstı. bu arada zaten evleri var yazları kalmak için düşünülen bir ev bu. sesimi çıkarmadım zaten bütçesel olarakta denk gelmedi iptal oldu Allahtan ama bu muhabbet 2-3 ay sürdü yapalım edelim,kredi çekelim vs. burda sıkıntı eşimin olur baba tabii ki diyerek hiç bana sormadan dahası hiç düşünmeden kabul etmesiydi zaten. (gereksiz ama bu bilgi de burda dursun benim evim var . babamla aldık %70 o ödedi %30 ben ödedim tapusu da benim üstüme ama kendi oturuyor ben o evden gelin çıktım, bana araba aldı(yeni model olmasa da ayağımı yerden kesiyor.) kendi aracı da var haricen çok şükür bekarken ki maddi durumumda kötü değildi bende babama nişan-düğün sürecinde para harcatmamaya gayret ettim her şeyimi kendim aldım çeyiz beyaz eşya vb.)

kardeşi askere gitti bedelli için kredi çekti çekerken hep beraber ödeyelim dedi eşim. kaynım kabul etmedi çok cüzi bir aylık taksidini ödedik helali hoş olsun zaten. ama üzüldüğüm konu kimsenin bizim ayrı bir ev olduğumuzu ayrıca giderlerimiz olduğunu düşünmemesi buna en çok eşimde dahil sanırım bana güveniyor çalıştığım için.)

bir diğer konu ailesinin evinin eksikleri. kayınbabam ne yazık ki elini taşın altına koymaz. benden bir şey bekleme der k.valideme borçlarım var der. kayınvalidemse her derdini her eksiğini bütün çocuklarına anlatır ama harekete sadece benim eşim geçer. fesatlık yapmak istemiyorum ama k.validem düğün için abiye beğenmiş ve almıştı (700 civarı birşeydi) bunu biz aldık. ağrı için doktora eşim götürdü ufak bi operasyon oldu 5-6 bin biz ödedik. ev 5-6 senedir boyanmamış evi boyattık yine biz ödedik. oturma odasının halısı eskimiş(ki gerçekten eskiydi) biz ödedik. şimdi ben zaten kardeşine destek oluyorum evet ayda belki 3-5 bin gönderemiyorum ama zaten öyle maddi durumum da yok ki.

daha detay veririm ama iyice baymak istemiyorum. bu arada babamla her yemekte bizdeyizdir eşim asla tek yesin istemez babamın hatta bizde kalsın der içi asla rahat göndermez babamı.babamda her yemekte bizde olduğu için gider her ay bi mutfak alışverişi yapar ( bir ay yağ alır diğer ay 5 kg salça alır vs. ) hiç istemesem de içi rahat etmez. eşimse ben hastalanırım veya mutsuz olurum yorgun olurum her şekilde beni mutlu etmek ister beni hiç üzmez bu konu haricinde. ütüsünü , kahvaltısını kendi hazırlar yapar, yeri gelir akşam yemeğini haftada 2 -3 gün o yapar (ben ondan daha uzun saatlerde çalışıyorum). annemi kaybedeli 4 sene oldu babam hala evlenmedi düşünmüyor da. annemi kötü bi şekilde kaybettik çok uzun ve sancılı bir süreçti zaten ikimizde büyük travma oldu. bundan dolayı yalnız bırakamıyoruz yemekte(bu kadar sık olması doğru olmayabilir ayrı olmamız da gerekebilir ama henüz bunu beceremiyoruz diyeyim.)

bu kadar her konuda iyiyken bu konuda kötü olmaktan yoruldum ve en son dayanamayıp bugün patladım çünkü mutfağa stor perde almış . annemin bir duası mutluluğu yeter elimde değil üzülüyorum diyor. artık bana maaşından bir şey verme kendin biriktir ne istersen aileme aldığım bir perde gözüne battı dedi bana. halbuki bir stor değil bu mevzu. evveliyatı var ama anlamadı beni ne yazık ki. Biz zaten borçları yeni bitirdik düğün-eşya bitti derken yan sokağa taşındık o ayrı masraf oldu borçlarımız yeni bitti ben 3 aydır ona maaşımdan destek veriyorum sırf birikim yapalım altın alalım diye(bu destekten önce zaten kendi masrafım bana,arada mutfak alışverişi aidat ödemesi falanda bana aitti zaten en başından beri bu destek ilaveten olan bir şey birikim amaçlı).ailesine alınanlar benim verdiğim paradan alınıyor gibi hissediyorum bencil miyim bilmiyorum. çocuk henüz düşünmüyorum bu arada. çok şükür bizim evimizin bir eksiği yok aldık her şeyi ama ben kendim çalışarak emek emek aldım her şeyi bizim var diye gidip onlara da devamlı bir şeyler alamam ki. toparlayacak olursam babam git oğlum bana 100 bin çek arabamı yükselticem ama benden geri isteme dese ona da tamam der çünkü onun için aile çok önemli. (babam,biz,kendi ailesi hepimiz bir aileyiz onun gözünde buna daha değinmiyorum bile henüz kendi aile kavramımızı oturtamadı gözünde). ben bu konuda tartışıp da kötü olmak istemiyorum ama içim içimi de yiyor. sizce bencillik mi ediyorum yoksa haklı mıyım? veya bununla alakalı ne yapabilirim hiç bilmiyorum. (ailesinin de bu konu haricinde kötü huyları yok seviyorum asla saygısızlık etmedim onlar da beni kırmadı ama böyle yapınca içten içe üzülüyorum onlara kırılıyorum) .
Eşiniz maddi olarak size güveniyor. Ya kardeşi gibi işten çıkıp çalışmadan maaş alın eşinizden yada maaşınızdan 1 lira bile vermeyin geleceğe yatırım diyerek. Maddi olarak tek başına ev geçindirmeye kalkarsa ve zorluğu görürse ailesini bu kadar takacağını sanmam..
 
öncelikle yazarken bile içimin bayılacağı konuyu sabırla okuyacak olanlara şimdiden teşekkür ederim. danışacağım, fikir alabileceğim kimsem olmadığı için buraya yazıyorum. eşimle bir yılı geçkindir evliyiz. benim annem hayatta değil tek kardeşim babam hayatta. babamla evimizin arası arabayla 10 dakika bilerek ve isteyerek böyle tuttuk ona yakın olmak için. öncelikle eşim fazlasıyla merhametli,ev işlerine yardımcı, sakin karakterli biridir. ama bu merhameti doğru oranda mı kullanıyor onu bilmiyorum.
eşim 5 kardeş ; 4 erkek 1 kız hepsi de bekar. kız kardeşi çalışmıyor ( önce iş bulamadı bi süredir de kendisi istemiyor zaten kendisi 27 yaşında) evlendiğimizden ve eveliyatından beri eşim kardeşine her ay maddi destek çıkar(buna karışacak değilim elbette ayda 1.000 tl gönderiyor diğer erkek kardeşleri de aynı şekilde kız kardeşe harçlık veriyorlar). ben çalışıyorum eşim çalışıyor evimiz kira. evlenirken her şeyi yarı yarıya aldık benden 1 tl fazla harcama yapmamıştır belki ben daha çok yapmışımdır (ama eşim ne yazık ki hala ailesinin düğünde çok harcama yaptığını hala borç ödediklerini söyler onlara borçlu hisseder) bu arada hiçbirşeyde lükse kaçmadım bana şunu alın bunu yapın asla demedim dediğim gibi her şeyi eşit tutmaya çalıştım bütün masraf sürecinde. gelelim bende biriktikçe dert olan konuma.

sıkıntı bundan 8-9 ay önce yeni evli sayılırken ve borçlarımızı öderken ailesinin bağ evi yaptırmak istemesiydi. bana dert olan kısmı kayınpederimin ayda kendi de dahil 7-8er bin bütün çocuklarından destek isteyerek bu evi yaptırmak istemesi. o dönem benim evime giren para zaten 20 bin ve ben 4 bin kira ödüyorken bu teklif beni zaten sarstı. bu arada zaten evleri var yazları kalmak için düşünülen bir ev bu. sesimi çıkarmadım zaten bütçesel olarakta denk gelmedi iptal oldu Allahtan ama bu muhabbet 2-3 ay sürdü yapalım edelim,kredi çekelim vs. burda sıkıntı eşimin olur baba tabii ki diyerek hiç bana sormadan dahası hiç düşünmeden kabul etmesiydi zaten. (gereksiz ama bu bilgi de burda dursun benim evim var . babamla aldık %70 o ödedi %30 ben ödedim tapusu da benim üstüme ama kendi oturuyor ben o evden gelin çıktım, bana araba aldı(yeni model olmasa da ayağımı yerden kesiyor.) kendi aracı da var haricen çok şükür bekarken ki maddi durumumda kötü değildi bende babama nişan-düğün sürecinde para harcatmamaya gayret ettim her şeyimi kendim aldım çeyiz beyaz eşya vb.)

kardeşi askere gitti bedelli için kredi çekti çekerken hep beraber ödeyelim dedi eşim. kaynım kabul etmedi çok cüzi bir aylık taksidini ödedik helali hoş olsun zaten. ama üzüldüğüm konu kimsenin bizim ayrı bir ev olduğumuzu ayrıca giderlerimiz olduğunu düşünmemesi buna en çok eşimde dahil sanırım bana güveniyor çalıştığım için.)

bir diğer konu ailesinin evinin eksikleri. kayınbabam ne yazık ki elini taşın altına koymaz. benden bir şey bekleme der k.valideme borçlarım var der. kayınvalidemse her derdini her eksiğini bütün çocuklarına anlatır ama harekete sadece benim eşim geçer. fesatlık yapmak istemiyorum ama k.validem düğün için abiye beğenmiş ve almıştı (700 civarı birşeydi) bunu biz aldık. ağrı için doktora eşim götürdü ufak bi operasyon oldu 5-6 bin biz ödedik. ev 5-6 senedir boyanmamış evi boyattık yine biz ödedik. oturma odasının halısı eskimiş(ki gerçekten eskiydi) biz ödedik. şimdi ben zaten kardeşine destek oluyorum evet ayda belki 3-5 bin gönderemiyorum ama zaten öyle maddi durumum da yok ki.

daha detay veririm ama iyice baymak istemiyorum. bu arada babamla her yemekte bizdeyizdir eşim asla tek yesin istemez babamın hatta bizde kalsın der içi asla rahat göndermez babamı.babamda her yemekte bizde olduğu için gider her ay bi mutfak alışverişi yapar ( bir ay yağ alır diğer ay 5 kg salça alır vs. ) hiç istemesem de içi rahat etmez. eşimse ben hastalanırım veya mutsuz olurum yorgun olurum her şekilde beni mutlu etmek ister beni hiç üzmez bu konu haricinde. ütüsünü , kahvaltısını kendi hazırlar yapar, yeri gelir akşam yemeğini haftada 2 -3 gün o yapar (ben ondan daha uzun saatlerde çalışıyorum). annemi kaybedeli 4 sene oldu babam hala evlenmedi düşünmüyor da. annemi kötü bi şekilde kaybettik çok uzun ve sancılı bir süreçti zaten ikimizde büyük travma oldu. bundan dolayı yalnız bırakamıyoruz yemekte(bu kadar sık olması doğru olmayabilir ayrı olmamız da gerekebilir ama henüz bunu beceremiyoruz diyeyim.)

bu kadar her konuda iyiyken bu konuda kötü olmaktan yoruldum ve en son dayanamayıp bugün patladım çünkü mutfağa stor perde almış . annemin bir duası mutluluğu yeter elimde değil üzülüyorum diyor. artık bana maaşından bir şey verme kendin biriktir ne istersen aileme aldığım bir perde gözüne battı dedi bana. halbuki bir stor değil bu mevzu. evveliyatı var ama anlamadı beni ne yazık ki. Biz zaten borçları yeni bitirdik düğün-eşya bitti derken yan sokağa taşındık o ayrı masraf oldu borçlarımız yeni bitti ben 3 aydır ona maaşımdan destek veriyorum sırf birikim yapalım altın alalım diye(bu destekten önce zaten kendi masrafım bana,arada mutfak alışverişi aidat ödemesi falanda bana aitti zaten en başından beri bu destek ilaveten olan bir şey birikim amaçlı).ailesine alınanlar benim verdiğim paradan alınıyor gibi hissediyorum bencil miyim bilmiyorum. çocuk henüz düşünmüyorum bu arada. çok şükür bizim evimizin bir eksiği yok aldık her şeyi ama ben kendim çalışarak emek emek aldım her şeyi bizim var diye gidip onlara da devamlı bir şeyler alamam ki. toparlayacak olursam babam git oğlum bana 100 bin çek arabamı yükselticem ama benden geri isteme dese ona da tamam der çünkü onun için aile çok önemli. (babam,biz,kendi ailesi hepimiz bir aileyiz onun gözünde buna daha değinmiyorum bile henüz kendi aile kavramımızı oturtamadı gözünde). ben bu konuda tartışıp da kötü olmak istemiyorum ama içim içimi de yiyor. sizce bencillik mi ediyorum yoksa haklı mıyım? veya bununla alakalı ne yapabilirim hiç bilmiyorum. (ailesinin de bu konu haricinde kötü huyları yok seviyorum asla saygısızlık etmedim onlar da beni kırmadı ama böyle yapınca içten içe üzülüyorum onlara kırılıyorum) .
Sanırım baştan taviz vermişsiniz kardeşe her ay neden para veriliyor ben orayı anlamadım paraya ihtiyacı varsa çalışsın haa ekstra bir durum olur o ayrı ama her ay para vermek saçma.
 
Eli ayağı tutan insan çalışmasın keyfi olarak her ay kardeşleri 1000 lira versin.. yok ya !!! Eşiniz size 1000 lira harcamıyordur eminim. Ben olsam eve 5 kuruş vermem geçirsin o zaman evi tek başına
çoğunlukla kendi masrafım banadır. kuaförüm, bireysel gezmem, kıyafetim vs. ha ayrıca hediye alır sürpriz yapar elbet ama bunu senin kartınla alayım dediğim olmadı hiç
 
bu kardeşlerden biri evlenince olacak sıkıntıları şimdiden görüyorum
maddi olarak destek gördü eşim kardeşlerinden evlenirken elbette ama zaten eşim de zamanında onların araba almasına falan bekarken yardım etmiş. benim durumum hayli hayli iyi olsa yine bu kadar üzülmem hesap peşine de düşmem ama şartlarım belli benimde
 
Fazla pasif kalmissiniz. Guzel bir konusma yapin artik butceleri ayiricaginizi cunku evli oldugunun bilincinde olmadigini soyleyin. Yeterince insafli davranip beklediginizi ama anlamamkta israrci oldugu icin evin belirli seyleri haric eve katki saglamayacaginizi parayi kendinize ayiracaginizi soyleyin. Ne demek kiz kardesi calismiyor para ver babasi para vermiyor evi gecindir size mi guvenmis evlenirken? Gercekten cok sabirliymissiniz ben daha ilk kardesine her ay para gondermesinde kavga cikarmistim.
bende bekarken aileme maddi olarak yardımda bulundum anneme özellikle öyleydim ama artık ayrı bir evim ben bunun bilincindeyim eğer annem hayatta olsaydı bekarken ki kadar destek veremeyebilirdim kaldı ki ben ev geçindirme sorumluluğunda olan birey değilim bu eşimin görevi sonuçta ben paramı ona nazaran daha bireysele harcayabilirim elbet ama yapmazdım yine onun kadar.
 
bende bekarken aileme maddi olarak yardımda bulundum anneme özellikle öyleydim ama artık ayrı bir evim ben bunun bilincindeyim eğer annem hayatta olsaydı bekarken ki kadar destek veremeyebilirdim kaldı ki ben ev geçindirme sorumluluğunda olan birey değilim bu eşimin görevi sonuçta ben paramı ona nazaran daha bireysele harcayabilirim elbet ama yapmazdım yine onun kadar.
Bekarken yapilabilir zaten su an evlisiniz maddi olarak kendinizi cekin bence.
 
X