Selam arkadaşlar. 25 yaşındayım ailemle yaşıyorum. Genel olarak aramız iyi ama bazen sabrımın taştığı da oluyor. Kendime ait bireysel hayat kurabilecek kadar yüksek kazancım yok. KPSS'ye hazırlanıyorum bu yıl atanabilmek için. Atanabilirsem güzel olucak ama son 3 yılım malesef bu şekilde geçti bu durum beni üzüyor ...
Ailemle aram iyi sayılır ama bir sorun olunca soğudum mu soğuyorum çok net. Babam araba alacak mesela bana.Araba modellerini attı geçen hafta.
Ama dün banyoda saç tellerim kalmış diye tartıştık. Duştan sonra unutmuşum o gün ( normalde dikkat ediyorum fazlasıyla). Büyütülecek bir sorun değilken böyle gereksiz şeylerden sorun çıkarması benim baya mesafe koymama neden oldu. Araba alsa da istemem yani arada sevgi muhabbet olmadıkça maddiyat beni mutlu etmez.
Bu şekilde olunca da evlenmek istiyorum ama buna uygun doğru kişiyle de karşılaşamadım. Çevremde evlenenler olunca onlar adına sevinip mutlu oluyorum kendim içinse biraz üzülmeye başladım bu aralar. Ama evlenmek için de evlenilmez. Malesef çoğu kişi sırf evlenmek uğruna yanlış tercihler yapabiliyor. Bunu yapmamak için acele etmiyorum ama bazen de fazlasıyla sıkıyor bu durum beni. Aynı zamanda 2. üniversitemde 3. sınıfa geçicem seneye. Yani bir şeyler yapıyorum ama isteklerime ulaşamıyorum gibi. Normalde olumlu düşünen,hayata umutla bakan bir insanım. Bu yönüm kaybolup gidecek diye korkuyorum. Ne tavsiye edersiniz ?