- 30 Mart 2015
- 579
- 764
- 53
slm kizlar,
size basima gelen bi olayi anlatmak istiyorum, uzun olabilir simdiden söyleyeyim, okumak istemeyen olursa da anlayisla karsilarim. elimden geldigince anlatmaya calisacam, anlamadiginiz bisey olursa soru sormaya cekinmeyin.
ben tam bir sene önce bir adamla tanistim, kendisi ailemizin bir tanidigi ve ara ara beraber ortamlarda bulundugumuz da oldu. ilk basta ben bu kisiyi cok itici ve kendini begenmis diye sevmiyordum, bir araya geldigimizde bi konusmuslugumuz yoktu. sonradan beni face’den ekledi, kisaca konuya gireyim: ben almanyada yasiyorum, gecen sene yaz aylarinda türkiyeye tatile gitmistim, geri döndükten sonra facebook üzeri orda tanistigim bi adamla yazismaya basladim (aile dostu, yabanci degil yani), kendisi bana istek gönderdi ve benle sohbet etti, hersey iyi güzel, bazi sebeplerden dolayi bir ay sonra ben konusmayi kestim, onu da arkadas olarak sildim. her neyse.....aralik ayinda yine türkiye'deydim ve bu adamla karsilastim, tekrardan konusmaya basladik, ordaykende görüstük bulustuk ama aramizda öyle ask mask sözleri olmasi, o bana benden hoslandigini ama durumunun cok karisik oldugunu söyledi, o yüzden'de bana karsi net olamadigini benide kirmak istemedigini söyledi, hersey kader kismet, biz olucaksak eger hic birsey ve hic kimse buna engel olamaz, bu aralar kendime gelmem lazim, biraz zamana ihtiyacim var diyor.
o su an evli ama karisindan neredeyse 2 senedir ayri, cocugu var ve cocugunu ayda 1 yada 2 sefer görüyor, bende hala evliyim ama bosanmak üzereyim. neden bosanmadigini sorunca bana bu büyük sorumlulugu almaya cesareti olmadigini söylüyor, cocugu icin üzülüyor, ona bunu yasatmak istemiyor (zaten bosanmis gibiler, sonucta cocuguyla bir evde kalmiyor, esiyle ayrilar).
kendisi de ailemizin dosutu oldugu icin, onlarin her türlü isine kostugu icin herkes onu cok seviyor, hatta ailemde onunla olmami cok istiyorlar. herkes ona cok güveniyor, bana biz onun bir kötülügünü ya da bir hatasini görmedik diyorlar ama durumuna da üzülüyorlar cünkü gercekten bu durumdan dolayi cok üzgün. karisina karsi gram sevgi duymuyor, onunla barisirsam cocugum mutlu ama ben mutsuz olucam, sevmedigim bir insanla bir ömür gecirebilecegimi zanettmiyorum diyor. yani durumu gercekten kolay degil, benimde cocugum olmadigini icin onun neler yasadigini anlamam mümkün degil.
ben geri döndügümden beri bazen yazisiyoruz, konusuyoruz öyle havadan sudan, bana yine ayni seyleri söylüyor, tamam sen bazi seyleri söylememi bekliyorsun, bazi seyler yasamak istiyorsun ama ben seni kirmak istemiyorum diyor, su an kendimi ise veriyorum, calisiyorum diyor, zamana ihtiyacim var diyor.
bide gecen sene ben konusmayi kestim diye bana cok yükleniyor, egerki o sorun yasanmasaydi ben senden hoslandigimi herkese söylerdim diyor..ama simdi geri adim atiyor.
bu olaydan sonra bütün aile birbirine girdi, artik kimse kimseyle konusmuyor...bir erkek yüzünden.
bana o adami tehdit eden teyzemden özür dilemem gerektigi söyleniyor, o teyzem beni cok seviyormus, o yüzden özür dileyecekmisim. artik hic biriyle konusmuyorum cünkü herkes yalan söylüyor. hepsinden tiksindim. bu nasil bir aile böyle.
simdi alsinlar o adami müsait bir yerlerine yapistirsinlar...hele o kuzenim. kendisi hayatinda hic bir basari elde edememis, bütün gün evde oturan bir tip, sadece baskalarinin dedikodusunu yapabiliyor. bana o kadar agir laflar eden kiz daha yakin zamanda bir erkek icin baska bir kizla birbirine girmis bir insan......
bu olanlar hakkinda sizin düsünceleriniz ne merak ediyorum.
size basima gelen bi olayi anlatmak istiyorum, uzun olabilir simdiden söyleyeyim, okumak istemeyen olursa da anlayisla karsilarim. elimden geldigince anlatmaya calisacam, anlamadiginiz bisey olursa soru sormaya cekinmeyin.
ben tam bir sene önce bir adamla tanistim, kendisi ailemizin bir tanidigi ve ara ara beraber ortamlarda bulundugumuz da oldu. ilk basta ben bu kisiyi cok itici ve kendini begenmis diye sevmiyordum, bir araya geldigimizde bi konusmuslugumuz yoktu. sonradan beni face’den ekledi, kisaca konuya gireyim: ben almanyada yasiyorum, gecen sene yaz aylarinda türkiyeye tatile gitmistim, geri döndükten sonra facebook üzeri orda tanistigim bi adamla yazismaya basladim (aile dostu, yabanci degil yani), kendisi bana istek gönderdi ve benle sohbet etti, hersey iyi güzel, bazi sebeplerden dolayi bir ay sonra ben konusmayi kestim, onu da arkadas olarak sildim. her neyse.....aralik ayinda yine türkiye'deydim ve bu adamla karsilastim, tekrardan konusmaya basladik, ordaykende görüstük bulustuk ama aramizda öyle ask mask sözleri olmasi, o bana benden hoslandigini ama durumunun cok karisik oldugunu söyledi, o yüzden'de bana karsi net olamadigini benide kirmak istemedigini söyledi, hersey kader kismet, biz olucaksak eger hic birsey ve hic kimse buna engel olamaz, bu aralar kendime gelmem lazim, biraz zamana ihtiyacim var diyor.
o su an evli ama karisindan neredeyse 2 senedir ayri, cocugu var ve cocugunu ayda 1 yada 2 sefer görüyor, bende hala evliyim ama bosanmak üzereyim. neden bosanmadigini sorunca bana bu büyük sorumlulugu almaya cesareti olmadigini söylüyor, cocugu icin üzülüyor, ona bunu yasatmak istemiyor (zaten bosanmis gibiler, sonucta cocuguyla bir evde kalmiyor, esiyle ayrilar).
kendisi de ailemizin dosutu oldugu icin, onlarin her türlü isine kostugu icin herkes onu cok seviyor, hatta ailemde onunla olmami cok istiyorlar. herkes ona cok güveniyor, bana biz onun bir kötülügünü ya da bir hatasini görmedik diyorlar ama durumuna da üzülüyorlar cünkü gercekten bu durumdan dolayi cok üzgün. karisina karsi gram sevgi duymuyor, onunla barisirsam cocugum mutlu ama ben mutsuz olucam, sevmedigim bir insanla bir ömür gecirebilecegimi zanettmiyorum diyor. yani durumu gercekten kolay degil, benimde cocugum olmadigini icin onun neler yasadigini anlamam mümkün degil.
ben geri döndügümden beri bazen yazisiyoruz, konusuyoruz öyle havadan sudan, bana yine ayni seyleri söylüyor, tamam sen bazi seyleri söylememi bekliyorsun, bazi seyler yasamak istiyorsun ama ben seni kirmak istemiyorum diyor, su an kendimi ise veriyorum, calisiyorum diyor, zamana ihtiyacim var diyor.
bide gecen sene ben konusmayi kestim diye bana cok yükleniyor, egerki o sorun yasanmasaydi ben senden hoslandigimi herkese söylerdim diyor..ama simdi geri adim atiyor.
bu olaydan sonra bütün aile birbirine girdi, artik kimse kimseyle konusmuyor...bir erkek yüzünden.
bana o adami tehdit eden teyzemden özür dilemem gerektigi söyleniyor, o teyzem beni cok seviyormus, o yüzden özür dileyecekmisim. artik hic biriyle konusmuyorum cünkü herkes yalan söylüyor. hepsinden tiksindim. bu nasil bir aile böyle.
simdi alsinlar o adami müsait bir yerlerine yapistirsinlar...hele o kuzenim. kendisi hayatinda hic bir basari elde edememis, bütün gün evde oturan bir tip, sadece baskalarinin dedikodusunu yapabiliyor. bana o kadar agir laflar eden kiz daha yakin zamanda bir erkek icin baska bir kizla birbirine girmis bir insan......
bu olanlar hakkinda sizin düsünceleriniz ne merak ediyorum.
Son düzenleme:
