18 yaşındayım bir ablam ve bir kız kardeşim var ailem ablama çok değer verir olduğundan fazla 3 senedir elini bir işe vurmaz bu sene dershaneye gidiyor bana karşı çok kinli olduğundan fazla bu kinli nefret le bakıyor durmadan beni kötülüyor benim kız kardeşimde öyle inanın ben ağzımı açsam kes sesini konuşma kes durmadan der annemin babamın yanında ben asla onlara diyemem annem çok kızıyor ailem bana çok değer mi veriyor diye düşünüyorum inanın okuldan beni lise 2 de aldılar yemedim dayak kalmadı laf kalmadı o kadar şey yaşadım ki inanın çok uzun çok zor sıkıntılar ben hesap sormaz iken benim ablam ben küçüken çok çektim der annemi doldurur daha dün Kürt olan birine cahil dedi konuşma tarzı yüzünden bende bunu üniversite pr söylese hayrınıza late getirin diye hiç egoları yok dersin dedim annemin yanına gitti dedi ben kafeye gittiğim için şok oldum ben laf söylüyor 2 gün ağzımı açamadım hep böyle beni çok küçümsüyorlar olduğundan fazla annem de kapıyı onlara açıyor istediği gibi konuşup yaşıyorlar