• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aile apartmanında aile olamamak

Aile apartmanı genelde baba tarafi gelini ezer baba da korumazsa zaten butun begenmezliklerini geline yaparlar. Annenizde bu duruma boyun egdiyse sizi de kendisi gibi sürekli hizmet ettirdiyse onlar herseyi rahat söylerken yıllarca nasıl katlandıniz. Bu suratlar falan yeni değildir mutlaka yıllardır vardır ve kendi hayatınıza laf soyletmemeniz gerekiyor.
Bende aile apartmanindayim kızım büyümeye başladı. Baktım görümce kendi gorumcesinin eltisinin kizlarina büyüklerken lafa söze başladı.
Biliyorum benimkine de gelecek sözleri sırası karakter meselesi. Uzaklaştırdım hepsini ben sonuçta karışmıyorum onları hayatına
Kendinize laf ettirmeyin hayatınıza da sizin hayatınız. O mesafe hep olsun.
 
Belki iyi bir insan olmak farklı birşeydir. Her tuzum var diyene koşunca iyi olunmuyordur. Herkese destek olmak için kendini paralamak değildir. Bende bu kk da bunu sorgulamaya başladım. Gereğinden fazla kendinden ödün veren insanlara hayat elbet öğretiyor bunu.
Katılıyorum
İyi olmak güzel de, kendinden fedakarlık yapıp kendini bi yerden sonra enayi yerine koydurmaya gerek yok.
Ben de yaptım pişmanım. Hele yapmak istemeyip de aman üzülmesin aman büyüğüm diyerek yapılanlar yok mu.
Biz onları düşünürken bizi kim düşünüyor?
Herşeyin fazlası zarar, denge iyidir.
 
Kızlar aile apartmanında doğdum büyüdüm. Babamın tüm ailesi, kardeşleri ve onların kurdukları aileler de dahil tam bir kabuslar evi. İyi kötü büyüdüm bu yaşa geldim. İçli dışlı bir yaşamın yanında bir o kadar donuk, mesafeli ama hep bu evin kızı olduğum aşılanarak her işlerine el attım. Uzakta olduğum dönem aradım sordum. Her zaman babaannem, dedem ve babamın kardeşlerine saygı duydum kısacası. Şimdi benim düğünüme aylar kaldı. Nişanımda surat astılar. Sonrasında sordum dedim ki neden böyle yaptınız ben her şeyimde sizi yanımda istiyorum böyle yapmayın dedim. Bir iki düzelir gibi oldular ama bu süreçte ne nişanlımı soruyorlar ne ailesini. Sanki yoklar gibi davranıyorlar. Elalem konuşuluyor benim kuracağım yuva asla mevzu haline bile gelmiyor. Neyse biz nişanlımla gittik mobilyaları beyaz eşyaları falan hallettik. Bu süreçte dedemler ve babamin kardeşleri yazlıktalar. Yazlıktan döndükten sonra babam eşyaları aldığımızı söylemiş. Bir gün oturuyoruz halamla bana birden yüklendi. Sen bizden nefret etmişsin belli diye. İnsan hiç kayınvalidesi gelince çağırmaz mı oturmaya dedi. Ben de senin de çağırman gerekirdi iki kez elinizi öpmeye geldi asla yüz vermediniz dedim. Eşyaları alıp onlara haber vermememe bozulmuşlar. Arayıp sordunuz mu ne yaptın, hazırlık nasıl gidiyor, aldınız mı eşyaları diye bende sitem ettim. Durduk yere arayıp haber mi vericem kızlar? Çok zoruma gidiyor anlatamam. Önlerinde öyle saygıyla davrandığım sevdiğim insanlardı bunlar. Nişanlımı hâlâ da sormazlar. Nasıl iyi mi demezler. Adını söylerim X'in selamı var derim. Kim diye sorarlar. Artık pislik yapıldığını düşünüyorum. İtin hatırı yoksa sahibinin vardır. Bırakın beni, anne babama bile bu dönemde hiçbir soru sormadılar. Nasıl gidiyor, bir şeye ihtiyacınız var mı denilmedi. Ben babama bu konuyu açtığım zaman babam da farkında ve onun da zoruna gidiyor ancak bir araya gelinince babamda hiçbir değişim yok. Sanki yok sayılan o ve ailesi değilmiş gibi. Şimdi biz de babaannemlerin yazlığına geldik. Nişanlım babaanneme ve dedeme selam söyledi. Ben de bunu dile getirdim. Babaannem hıh diyor. Kızlar çok zoruma gidiyor ben çok değer verdim. Çok mahçup ettiler beni nişanlıma ailesine karşı. Kendime de kızgınım ben de hâlâ kabullensinler istiyorum. Onlar sormadan konusunu açıyorum. İşte yok şöyle yaptık yok böyle yaptık diye heveslenip anlatıyorum. Hep benden bekleniyor kızlar. O evde kaç tane kuzenim var. Ama aranmayı sorulmayı hep benden bekliyorlar. Ben değil başka bir kuzenim evleniyor olsaydı hiç sanmam ki böyle olsun. Benim ailemde bunun farkında ama babam asla değişmiyor. Artık onunla da bu konuyu konuşmuyorum. Zoruna gidiyordur ailesinin yaptıkları. Ama benim daha çok zoruma gidiyor. Ben hep bu aileye layık olmaya çalışan enayi torun, yeğen olmuşum. Bana da yazıklar olsun ki değer verilmediğim yere kendi ayaklarımla geldim.
Zorunlu akrabalık bağından nefret ediyorum, hepsi toksik, neden hala onlardan kopmuyorsunuz mesafe koymuyorsunuz, uzak durun muhatap olmayın, kocaman yetişkin olmuşsunuz hala onların ne düşündüğüne ne yaptığına kafa yoruyorsunuz , önce birey olun ve bu sülaleden kopun yoksa asla mutlu olamazsınız...
 
Kızlar aile apartmanında doğdum büyüdüm. Babamın tüm ailesi, kardeşleri ve onların kurdukları aileler de dahil tam bir kabuslar evi. İyi kötü büyüdüm bu yaşa geldim. İçli dışlı bir yaşamın yanında bir o kadar donuk, mesafeli ama hep bu evin kızı olduğum aşılanarak her işlerine el attım. Uzakta olduğum dönem aradım sordum. Her zaman babaannem, dedem ve babamın kardeşlerine saygı duydum kısacası. Şimdi benim düğünüme aylar kaldı. Nişanımda surat astılar. Sonrasında sordum dedim ki neden böyle yaptınız ben her şeyimde sizi yanımda istiyorum böyle yapmayın dedim. Bir iki düzelir gibi oldular ama bu süreçte ne nişanlımı soruyorlar ne ailesini. Sanki yoklar gibi davranıyorlar. Elalem konuşuluyor benim kuracağım yuva asla mevzu haline bile gelmiyor. Neyse biz nişanlımla gittik mobilyaları beyaz eşyaları falan hallettik. Bu süreçte dedemler ve babamin kardeşleri yazlıktalar. Yazlıktan döndükten sonra babam eşyaları aldığımızı söylemiş. Bir gün oturuyoruz halamla bana birden yüklendi. Sen bizden nefret etmişsin belli diye. İnsan hiç kayınvalidesi gelince çağırmaz mı oturmaya dedi. Ben de senin de çağırman gerekirdi iki kez elinizi öpmeye geldi asla yüz vermediniz dedim. Eşyaları alıp onlara haber vermememe bozulmuşlar. Arayıp sordunuz mu ne yaptın, hazırlık nasıl gidiyor, aldınız mı eşyaları diye bende sitem ettim. Durduk yere arayıp haber mi vericem kızlar? Çok zoruma gidiyor anlatamam. Önlerinde öyle saygıyla davrandığım sevdiğim insanlardı bunlar. Nişanlımı hâlâ da sormazlar. Nasıl iyi mi demezler. Adını söylerim X'in selamı var derim. Kim diye sorarlar. Artık pislik yapıldığını düşünüyorum. İtin hatırı yoksa sahibinin vardır. Bırakın beni, anne babama bile bu dönemde hiçbir soru sormadılar. Nasıl gidiyor, bir şeye ihtiyacınız var mı denilmedi. Ben babama bu konuyu açtığım zaman babam da farkında ve onun da zoruna gidiyor ancak bir araya gelinince babamda hiçbir değişim yok. Sanki yok sayılan o ve ailesi değilmiş gibi. Şimdi biz de babaannemlerin yazlığına geldik. Nişanlım babaanneme ve dedeme selam söyledi. Ben de bunu dile getirdim. Babaannem hıh diyor. Kızlar çok zoruma gidiyor ben çok değer verdim. Çok mahçup ettiler beni nişanlıma ailesine karşı. Kendime de kızgınım ben de hâlâ kabullensinler istiyorum. Onlar sormadan konusunu açıyorum. İşte yok şöyle yaptık yok böyle yaptık diye heveslenip anlatıyorum. Hep benden bekleniyor kızlar. O evde kaç tane kuzenim var. Ama aranmayı sorulmayı hep benden bekliyorlar. Ben değil başka bir kuzenim evleniyor olsaydı hiç sanmam ki böyle olsun. Benim ailemde bunun farkında ama babam asla değişmiyor. Artık onunla da bu konuyu konuşmuyorum. Zoruna gidiyordur ailesinin yaptıkları. Ama benim daha çok zoruma gidiyor. Ben hep bu aileye layık olmaya çalışan enayi torun, yeğen olmuşum. Bana da yazıklar olsun ki değer verilmediğim yere kendi ayaklarımla geldim.
Abimle benim dugunlerimiz oldu. Amcamin karisi iki dugunde de gelinden daha tripliydi. Abimin dugununde etmedigi kalmadi yok gelmem de yok soyle fln. Neyse benim dugunum olacak yine gelmem dedi. Babam da ...tiri cekti senin tribinle mi ugrasacagim sen kimsin diye. Bu dugune gelmedi. Simdi de babamla annem onu affetsin diye kivraniyor niye boyle oldu ne gerek vardi diye halamla laf yolluyor. Benim 2 ayda evlenmemin ardinda bile bir suru pislik aradilar yok hamilelik fln. 3 yildir cocuk yok piyasada o laf da ellerinde patladi.

Gelinimiz tesetturlu ve cok iyi bir ise sahip. Benim de esim namazinda niyazinda yine cok iyi bir ise sahip. Amcamin ne cocuklar okudu ne de alkolden beri geldiler. Bir maasi 10 kisi yiyorlar torun torba her sey bunlarin sirtinda. Kisaca kiskanclik olustu dugunleri kiskandilar aileye katilanlari kiskandilar.

Belki sizde de hazmedilemeyen bir seyler vardir. Bence dugune odaklanin bunlara odaklanmak yerine daha da neseli kipir kipir olun. Catlasinlar iyice.
 
Ben başka bir açıdan bakacağım.
Yani o selam söylediler burun kıvırmak vs saygısızlık onu asla tartışmıyorum.
Ama evlenen kişilere her hafta ne yaptınız, eşya aldınız mı, ne aldınız diye sormak bana garip geliyor.
Biz de sormadığımız için trip yedik eşimle bu hafta kaynım ve elti adayımdan.
Ben neden gelinlik seçerken gitmemişim mesela, yani benim ne işim var senin gelinliğinle Allah aşkına? İlgisizmişim, evet ilgisizim doğru çünkü beni ilgilendirmiyor. Ben olsam elti görümce vs ayağımın altında dolaşsa rahatsız olurdum. 10 senedir tek gelin bendim, eş ailesi de bana alışık, bu şekilde davrandıkları için onlar da suçlu oldu :D
 
Ben başka bir açıdan bakacağım.
Yani o selam söylediler burun kıvırmak vs saygısızlık onu asla tartışmıyorum.
Ama evlenen kişilere her hafta ne yaptınız, eşya aldınız mı, ne aldınız diye sormak bana garip geliyor.
Biz de sormadığımız için trip yedik eşimle bu hafta kaynım ve elti adayımdan.
Ben neden gelinlik seçerken gitmemişim mesela, yani benim ne işim var senin gelinliğinle Allah aşkına? İlgisizmişim, evet ilgisizim doğru çünkü beni ilgilendirmiyor. Ben olsam elti görümce vs ayağımın altında dolaşsa rahatsız olurdum. 10 senedir tek gelin bendim, eş ailesi de bana alışık, bu şekilde davrandıkları için onlar da suçlu oldu :KK70:
Millet de eltisi her şeye koşuyor diye kızıyor 😀 konu sahibi boş ver takma. Sormasınlar. Sen bildiğini yap. Eşyalarını al düğününe hazırlan. Günü gelince davetiyeni ver gelen gelir. Çok mu lazımlar. Mutluluğuna bak
 
Babanıza saygı duymuyorlar yada babanızın aile içinde bir ağırlığı yok.Aksi taktirde bu şekilde davranamazlardı.Maalesef babanızı takmadıkları için size de öyle davranıyorlar.Siz de artık düğünü atlattıktan sonra ona göre davranırsınız,mesafenizi koyarsınız.
 
Kızlar aile apartmanında doğdum büyüdüm. Babamın tüm ailesi, kardeşleri ve onların kurdukları aileler de dahil tam bir kabuslar evi. İyi kötü büyüdüm bu yaşa geldim. İçli dışlı bir yaşamın yanında bir o kadar donuk, mesafeli ama hep bu evin kızı olduğum aşılanarak her işlerine el attım. Uzakta olduğum dönem aradım sordum. Her zaman babaannem, dedem ve babamın kardeşlerine saygı duydum kısacası. Şimdi benim düğünüme aylar kaldı. Nişanımda surat astılar. Sonrasında sordum dedim ki neden böyle yaptınız ben her şeyimde sizi yanımda istiyorum böyle yapmayın dedim. Bir iki düzelir gibi oldular ama bu süreçte ne nişanlımı soruyorlar ne ailesini. Sanki yoklar gibi davranıyorlar. Elalem konuşuluyor benim kuracağım yuva asla mevzu haline bile gelmiyor. Neyse biz nişanlımla gittik mobilyaları beyaz eşyaları falan hallettik. Bu süreçte dedemler ve babamin kardeşleri yazlıktalar. Yazlıktan döndükten sonra babam eşyaları aldığımızı söylemiş. Bir gün oturuyoruz halamla bana birden yüklendi. Sen bizden nefret etmişsin belli diye. İnsan hiç kayınvalidesi gelince çağırmaz mı oturmaya dedi. Ben de senin de çağırman gerekirdi iki kez elinizi öpmeye geldi asla yüz vermediniz dedim. Eşyaları alıp onlara haber vermememe bozulmuşlar. Arayıp sordunuz mu ne yaptın, hazırlık nasıl gidiyor, aldınız mı eşyaları diye bende sitem ettim. Durduk yere arayıp haber mi vericem kızlar? Çok zoruma gidiyor anlatamam. Önlerinde öyle saygıyla davrandığım sevdiğim insanlardı bunlar. Nişanlımı hâlâ da sormazlar. Nasıl iyi mi demezler. Adını söylerim X'in selamı var derim. Kim diye sorarlar. Artık pislik yapıldığını düşünüyorum. İtin hatırı yoksa sahibinin vardır. Bırakın beni, anne babama bile bu dönemde hiçbir soru sormadılar. Nasıl gidiyor, bir şeye ihtiyacınız var mı denilmedi. Ben babama bu konuyu açtığım zaman babam da farkında ve onun da zoruna gidiyor ancak bir araya gelinince babamda hiçbir değişim yok. Sanki yok sayılan o ve ailesi değilmiş gibi. Şimdi biz de babaannemlerin yazlığına geldik. Nişanlım babaanneme ve dedeme selam söyledi. Ben de bunu dile getirdim. Babaannem hıh diyor. Kızlar çok zoruma gidiyor ben çok değer verdim. Çok mahçup ettiler beni nişanlıma ailesine karşı. Kendime de kızgınım ben de hâlâ kabullensinler istiyorum. Onlar sormadan konusunu açıyorum. İşte yok şöyle yaptık yok böyle yaptık diye heveslenip anlatıyorum. Hep benden bekleniyor kızlar. O evde kaç tane kuzenim var. Ama aranmayı sorulmayı hep benden bekliyorlar. Ben değil başka bir kuzenim evleniyor olsaydı hiç sanmam ki böyle olsun. Benim ailemde bunun farkında ama babam asla değişmiyor. Artık onunla da bu konuyu konuşmuyorum. Zoruna gidiyordur ailesinin yaptıkları. Ama benim daha çok zoruma gidiyor. Ben hep bu aileye layık olmaya çalışan enayi torun, yeğen olmuşum. Bana da yazıklar olsun ki değer verilmediğim yere kendi ayaklarımla geldim.
Evlenene kadar sabredin.Sonra hacı haciyi Şam'da görsün.
 
Ben başka bir açıdan bakacağım.
Yani o selam söylediler burun kıvırmak vs saygısızlık onu asla tartışmıyorum.
Ama evlenen kişilere her hafta ne yaptınız, eşya aldınız mı, ne aldınız diye sormak bana garip geliyor.
Biz de sormadığımız için trip yedik eşimle bu hafta kaynım ve elti adayımdan.
Ben neden gelinlik seçerken gitmemişim mesela, yani benim ne işim var senin gelinliğinle Allah aşkına? İlgisizmişim, evet ilgisizim doğru çünkü beni ilgilendirmiyor. Ben olsam elti görümce vs ayağımın altında dolaşsa rahatsız olurdum. 10 senedir tek gelin bendim, eş ailesi de bana alışık, bu şekilde davrandıkları için onlar da suçlu oldu :KK70:
Ben de gereksiz buluyorum açıkçası zırt pırt Nabız yoklar gibi sormayi. Halami cok severim ama ozellikle dugun surecimde beni cok bunaltti. Gelinlik sade bir sey istiyordum ve az cok model belliydi. Bana surekli abartili gelinlik modelleri atti durdu. Halacim ben kararimi verdim yorma hendini desem de gelinlik dikilip bana teslim edilene kadar model atti. Nikah davetiye ve magnet hatiraligimi daha esim bile piyasada yokken lösev in magnetlerinden yapmayi kafaya koymustum. Esimle tanistik evlenmeye karar verdik. Direkt dedim bunlari istiyorum diye kabul etti. Halam surekli baska davetiyeler, magnetler atiyor bana. Istemiyorum kararim kesin diyorum 2 gun sonra hop yeni model. Cok bunaltti beni. Sonra kendince benimle asiri ilgilendigine kanaat getirip dugun tarihi belirlenirken ona da sormami beklemis musait mi o tarihte diye. Sormadim tabii ki. Esimin ailesinin maddi olarak en musait oldugu tarihte yaptik. Ona sormadim diye halam bi küstü bana. Düğün günüme kadar konuşmadi.

Anne tarafım zaten hep sorunluydu. Kus degildik ama hep mesafeli ve soguktular bize karsi. Bizse olabildigince maddi manevi verici ve saygili olmaya calistik onlara karsi. ne teyzem ne de dayım düğünüme kınama gelmedi. Abiminkine de hakeza. Açıkçası küsmek için bahane arayan bi tip değilim bundan sebep de kusluk çıkarmadım ama anneannemin cenazesinde kavga çıkarıp kendileri küstüler tamamen çıktılar hayatımdan.

Hülasa..
Düğünüme halam geldi teyzem gelmedi ama ben geldiği halde halamın yaptığına kırıldım. Çünkü onu seviyorum. Sevmediğim bir insanın vay aramadı sormadı. Nişanlım selam verdi burun kıvırıyor falan diye kahrolmam. Yersiz beklentiye girmemek en iyisi. Konu sahibine tavsiyem budur.
 
Kızlar aile apartmanında doğdum büyüdüm. Babamın tüm ailesi, kardeşleri ve onların kurdukları aileler de dahil tam bir kabuslar evi. İyi kötü büyüdüm bu yaşa geldim. İçli dışlı bir yaşamın yanında bir o kadar donuk, mesafeli ama hep bu evin kızı olduğum aşılanarak her işlerine el attım. Uzakta olduğum dönem aradım sordum. Her zaman babaannem, dedem ve babamın kardeşlerine saygı duydum kısacası. Şimdi benim düğünüme aylar kaldı. Nişanımda surat astılar. Sonrasında sordum dedim ki neden böyle yaptınız ben her şeyimde sizi yanımda istiyorum böyle yapmayın dedim. Bir iki düzelir gibi oldular ama bu süreçte ne nişanlımı soruyorlar ne ailesini. Sanki yoklar gibi davranıyorlar. Elalem konuşuluyor benim kuracağım yuva asla mevzu haline bile gelmiyor. Neyse biz nişanlımla gittik mobilyaları beyaz eşyaları falan hallettik. Bu süreçte dedemler ve babamin kardeşleri yazlıktalar. Yazlıktan döndükten sonra babam eşyaları aldığımızı söylemiş. Bir gün oturuyoruz halamla bana birden yüklendi. Sen bizden nefret etmişsin belli diye. İnsan hiç kayınvalidesi gelince çağırmaz mı oturmaya dedi. Ben de senin de çağırman gerekirdi iki kez elinizi öpmeye geldi asla yüz vermediniz dedim. Eşyaları alıp onlara haber vermememe bozulmuşlar. Arayıp sordunuz mu ne yaptın, hazırlık nasıl gidiyor, aldınız mı eşyaları diye bende sitem ettim. Durduk yere arayıp haber mi vericem kızlar? Çok zoruma gidiyor anlatamam. Önlerinde öyle saygıyla davrandığım sevdiğim insanlardı bunlar. Nişanlımı hâlâ da sormazlar. Nasıl iyi mi demezler. Adını söylerim X'in selamı var derim. Kim diye sorarlar. Artık pislik yapıldığını düşünüyorum. İtin hatırı yoksa sahibinin vardır. Bırakın beni, anne babama bile bu dönemde hiçbir soru sormadılar. Nasıl gidiyor, bir şeye ihtiyacınız var mı denilmedi. Ben babama bu konuyu açtığım zaman babam da farkında ve onun da zoruna gidiyor ancak bir araya gelinince babamda hiçbir değişim yok. Sanki yok sayılan o ve ailesi değilmiş gibi. Şimdi biz de babaannemlerin yazlığına geldik. Nişanlım babaanneme ve dedeme selam söyledi. Ben de bunu dile getirdim. Babaannem hıh diyor. Kızlar çok zoruma gidiyor ben çok değer verdim. Çok mahçup ettiler beni nişanlıma ailesine karşı. Kendime de kızgınım ben de hâlâ kabullensinler istiyorum. Onlar sormadan konusunu açıyorum. İşte yok şöyle yaptık yok böyle yaptık diye heveslenip anlatıyorum. Hep benden bekleniyor kızlar. O evde kaç tane kuzenim var. Ama aranmayı sorulmayı hep benden bekliyorlar. Ben değil başka bir kuzenim evleniyor olsaydı hiç sanmam ki böyle olsun. Benim ailemde bunun farkında ama babam asla değişmiyor. Artık onunla da bu konuyu konuşmuyorum. Zoruna gidiyordur ailesinin yaptıkları. Ama benim daha çok zoruma gidiyor. Ben hep bu aileye layık olmaya çalışan enayi torun, yeğen olmuşum. Bana da yazıklar olsun ki değer verilmediğim yere kendi ayaklarımla geldim.
Çok daha beterini yaşadım canım ben
 
Back