- 10 Nisan 2018
- 1.338
- 3.435
- Konu Sahibi Glueckwunsch
- #2.061
Çok teşekkür ederim Özellikle ikiz bekleyen anneleri etkilememek için yazmamıştım doğumumu. Şu an maşallah herkes riskli haftaları geçtiği için anlatabilirim sanırımBen de hep sizi merak ediyorum, iyi olmanıza çok sevindim. Rabbim sağlık versin inşallah Birara kendini daha iyi hissettiğinde doğum hikayeni de anlatır mısın canım örnek olması açısından ☺
31 haftaya girmiştik 32 de randevum vardı. Bu zamana kadar kasılma hiç yaşamamıştım nasıl bir his hala bilmiyorum da. 31+4 gecesi pembe bir akıntı farkettim pek korkutucu gelmemişti nerden bilebilirdim onun gecesinde nişanımın geleceğini. Gece hiç uyumadım nişan olduğunu biliyordum fakat çok erkendi konduramadım yok değildir diye sabah ettim hiç ağrım yoktu. Kasılma yoktu diğer günlerden hiç bir farkı yoktu benim için. Sabah 6 da doktora mesaj attım 8 de cevap gelmişti hastaneye bekliyorum aç gel diye. Bu aç gel lafını ben hala tahlil falan veririm ya diye düşünüyorum.
Doktor muayenesine girdim ultrason sonrası bebeğin kafası kanalda görünüyor çatı muayenesi yapayım dedi muayene oldum yine hiç birşey hissetmedim. 5 cm açılman var acil yatışını yapıyoruz asistanına yenidoğan yoğun bakımı ara iki bebek için yer varmı diye ben o andan sonrasını tam hatırlayamıyorum bile tansiyonum düşmüş. Biraz kendime geldiğimde doğumdan başka şansımız yok muhtemelen acı eşiğin oldukça yüksek çatı muayenesinide hissetmedin kasılmalarıda anlamamışsın dedi. Bebekler 1500 kg civarı görünüyor haftaları sınırın üstünde korkma dedi. Ne mümkün. Çok soğuk kanlı bir insan olmama rağmen çok korktum kendim için değil bebekler için o kadar korktum ki. Odaya yatışım yapıldı kanlar alındı eşim annemi getirmeye gitti zor yetiştiler nerdeyse hemen doğuma alındım.
Anesteziyi bile ameliyathanede konuşabildik doktorumla genelmi istersin spinalmi diye. Bebekler için hangisi daha iyi dediğimde spinali önerdi ona karar verdik. Belimden oturur pozisyonda bir iğne vuruldu. Bacaklarım anında uyuştu. Midemin bulandığını söyledikten sonra kendimi sarhoş gibi hissettim hiç hatırlayamıyorum hissetmedim hiçbirşeyi. Bebekleri bana göstermediler ağladı bak annesi dediklerini hatırlıyorum birde bebeğin birinin ayağına kordonu defalarca kez dolanmış ama sıkmamış korkma ben kontrol ettim dediğini doktorun. Bebekleri hemen göndermişler ilk müdahaleleri yapılıp. Odaya çıktıktan sonra 3 saate uyuşukluğum geçti. 5 saat sonra yürüdüm. Benim kolaydı aklım çünkü bebeklerimdeydi kendime odaklanamadım. Gece 12 de beni yoğun bakımdan çağırdılar ikizlerin annesi gelsin diye. Annelik bumu bilemedim. Gittim yüreğim ağzımda onları birsürü kabloyla görmek çok ama çok zordu. ilk sütümü biberonla teslim edeceğim hiç aklıma gelmezdi. Eşimle annem odamızı kapımızı süslemişlerdi benim için ben istemesemde. Ben ise lohusa takımını bile giymem diye tutturup pijamalarla oturdum :) Ben yas dönemindeydim sanki iki bebek doğuruyorsun ikiside entübe edilmiş halde yatıyorlar küvözde. Dikişlerimi umursamıyorum hergün bebeklerime gidip süt götürüyorum. İlk aşamayı atlatsınlar istedikleri kadar kalsınlar hiç önemli değil benim için. Tek isteğim iyi olmaları Çünkü. Bu arada 1500-1700 doğdular. Şuan daha zayıflar şişlikleri indiği için.
Düşününce tek doğum belirtim doğumdan önceki 2-3 gün isal olmamdı sanırım. Hassas bağırsak sendromum olduğu için onuda ona bağlamıştım. Bu yüzden 3-4 kilo almıştım hamilelikte sadece. Tam bebekler büyüyecekken doğurdum zaten Şu an sadece yataktan kalkarken bir zorluk oluyor onun haricinde rahatsız edici bir durum yok dikişlerde görünmüyor bile estetik dikişmi ne birşeymiş. Yapıştırdıkları bant çok iyi tutuyor duşu rahat alabiliyorsunuz. Süt konusuna gelince geliyor hemen merak etmeyin. Kendinize güvenin