• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ağır depresyondayım sebebi yok

bu gece öyle yatıp yarın da günboyu uyumayı planlıyordum. yarın psikiyatriste gideceğim. belki ilacımı değiştirir dozunu artırır vs. gerçekten bu ruh halim bir bana değil evdeki anneme ve hayatımdaki erkek arkadaşıma deli gibi etki ediyor. onlar kötülüyor izliyorum bu anlarda
Cok iyi anlıyorum bende evliyim esimle iliskimi etkiliyor o ne kadar anlayisla karsilasa da
 
İlacı hangi tanıyla kullandınız bilmiyorum ama 3 yıllık bir kullanımın ardından bu kadar çökkün olmamalıydınız. Muhtemelen bu ilacın üzerinizde artık bir etkisi yok, ilaç değişikliğine gidilecektir diye tahmin ediyorum. Bir sorun yok diyorsunuz fakat dikkatimi çeken mesajlarınızdaki anne vurgunuz oldu. ‘30yaşında hala anneye bağlı bir kadınım, annem fazla misyon yüklüyor’ gibi.. Bu yazdıklarınızı da dikkate alarak doktora gidin.
 
kızlar merhaba... ben sanırım ağır depresyona girdim. doktora gitmedim. gidecek gibi de değilim annem şımarıklık olarak görüyor. 30 yaşında hala anneye bağlı bir kadınım.

yaklaşık üç senedir ilaç kullanırım zaten, fakat hiçbir etkisi yok artık. eskiden sürekli eğlenen neşeli bir kadınken, şimdi bitik haldeyim.

bir şey oldu bir anda. hani ekşın yok şu an konuda ciddiyim. her konuyu okuyan biri olarak bu uyarıyı yapmak istedim.

son bir haftadır sanırım kendimi ciddi anlamda kötü hissediyorum. yüzüm gülmüyor. bir şey var içimde sanki, bir ağırlık, taş var kalbimde gibi. her şeyden nefret eder oldum. her şeye tepki gösterir. hiçbir şey mutlu edemiyor beni ki bir ay önceye kadar müthiş mutlu bir insandım. karakter olarak mutlu bir insanımdır zaten.

ailemle sorunum yok denecek kadar az sıradan şeyler. iyi bir ilişkim var, en önemli yere koyduğu kişi benim.
işyerinde bunaltıldım, çok iş yüklendi üzerime. herkesin işi bana yüklendi. sanırım mobbinge de uğruyorum. bunun patlaması diye düşünüyorum zira 3 senedir yaşıyorum bu psikolojiyi. bir yerde kotam doldu sanırım.
o kadar güçsüzüm ki sevgilimle görüşebilmek için iki gün izin almıştım onun yanına bile gidemedim. cesaret edemedim evden çıkmaya. intihar fikri sürekli aklımda ve olsam ne olur olmasam nolur noktasındayım. hani annem üzülür mü sevgilim ne yapar diye bile düşünmüyorum. kendimden korkuyorum sanırım.

iyi bir şeyler olsun istiyorum ama beni mutlu edecek bir şey olmuyor ki. daha doğrusu öyle bir şey yok. bir hafta önceye kadar beni mutlu eden hiçbir şey şimdi edemiyor. bu kadar soyut olunca da nasıl yardım istenir kestiremiyorum. diyemiyorum ki şu şu derdim var diye. yok ki bir derdim özünde.

bir hafta önce duvarları boyuyordum mesela, sehpaları, masaları, banyoyu bile boyadım. keyif alıyordum. kedim var günde iki kez gelir evime, onunla oynuyordum. şimdi onun yanında bile ağladım.

napılır... ne yapmam gerek bu ruh halinden çıkmam için? okuyorum, kitap da okuyorum bu konuda. ama spor yap deyince geçmiyor. ben kendimi bir şeylere zorlarım ama neye zorlamalıyım lütfen bu psikolojiye gelmiş olanlar ve siz yardım edin.
Kan değerlerine bir baktır vitamin eksikliğin olabilir , havalar yüzünden olabilir ya da gerçekten derdi olan insanlarla konuş bak ben depresyona bile giremiyorum :D Çok takılma bence geçici bir ruh halidir.
 
Ben de bu aralar böyleyim arkadaşın dediği gibi keyif mutluluk hiçbirşey yok intihar düşüncesi var. Evliyim hamileyim o da tetikliyor ama gerçekten zor oluyor dayanmak. İnsan ne yapacağını şaşırıyor. Bir doktor A görünmenizde fayda var
 
Bazen sebebi yok sanıyoruz ama oluyor aslında. İnsanız işte illaki tıkanıyoruz bir yerde önemli olan aynı yerde takılıp kalmamak. Son 2 aydır bende çok değişik duygu durumlarına girip çıkabiliyorum. Beni bu hale getiren saçma sapan ruh hastası 10 senelik dostum. Çok sabrettim kaybetmeyelim diye birbirimizi ama olan bana oldu. Bazen bencil olmak gerek. Kendi düşüncelerimiz kendi mutluluğumuz önde olmalı. Anneniz karar vermemeli mesela ilacınıza gitmeliydiniz doktorunuza. Anneye bağımlı yaşamakta sıkıntı. Evlenince problem büyüyor çünkü. Evliliğe alışma çabası yerine annenin yokluğuna alışmaya çalışmakla geçiyor zaman.
 
Tebdil-i mekanda ferahlık vardır diyerek küçük seyahatler yapım bence. Haftasonları 2 gün 1 gece şeklinde mesela. İsterseniz tek, isterseniz sevgilinizle. Size kalmış. Biraz deniz koklayın, çimene basın. Bol bol temiz hava alın. Esneyin, yoga videolarını deneyin.
 
Sen mutsuzsan ben nerelere gideyim kizzzzzzzz:olamaz:
Sevgilim yok
Isyerimden nefret ediyorum
Ailemi de ozledim
Kaka emojisi neden yok bu forumda:KK53:
 
kızlar tekrar selam. cuma günü farklı bir doktora gittim, kendi gittiğim doktor ayrılmış. ilacımı değiştirdi. biraz araştırdım daha ağırı değil sanki muadili gibi içerikleri hemen hemen aynı yazıyor internette baktığıma göre.
ama size yazdığımdan beri daha iyiyim. bugün de mesela öyle dipte değildim. dipten biraz yükselmiştim yani. sanırım grip gibi falan zamanla iyileşecek.
 
Back