affedemiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
yahu ilk kagitlari firlatip gozume zarar vererek siddeti o gosterdi ben onun uzerine yuzugumle boynunu cizdim. sizin icin oncesi sonrasinin onemi yok mu? ben o esnada canimin acisi ile karsilik vermis olabilir miyim? yanlis mi okuyorsunuz yoksa dogru okudugunuz halde suclamaya mi calisiyorsunuz anlamadim
Suçlusunuz hanımefendi.
Adamı laflarınızla dövmüşsünüz zaten.
O da karşılık verince gene altta kalmamışsınız.

Kocaman adamın sigarasına falan karışmayın bir zahmet ya.
Bu hikayede yanan oğlunuz ve kocanız
 
evet dogru diyordur belki. diyorum ya onu da elbette tetikleyen seyler oldu ama neden hakaretle karsilik vermedi, neden eline geceni firlatti ya daha agir bir sonucu olsaydi benim atlatamadigim nokta da bu.
İçine atarak hata etmiş çünkü bunca zaman susmuş alttan almış ve sonunda patlamış. Evet çok daha kötü olabilirdi yinede sabırlı davranmış emin olabilirsiniz buna.
 
yahu ilk kagitlari firlatip gozume zarar vererek siddeti o gosterdi ben onun uzerine yuzugumle boynunu cizdim. sizin icin oncesi sonrasinin onemi yok mu? ben o esnada canimin acisi ile karsilik vermis olabilir miyim? yanlis mi okuyorsunuz yoksa dogru okudugunuz halde suclamaya mi calisiyorsunuz anlamadim
Yahu işte tahammül azaldıkça sabır taşınca şiddet hep bir üst levele atlıyor. Anlatmak istediğimiz adamın esasen niyeti size karşı herhangi bir organınıza zarar verip, FİZİKSEL ŞİDDET uygulamak değil. Öfkeyle çok ani bir şekilde belgeleri savurmuş. Sizin gözünüze kağıdın zarar vereceğini düşünememiş. Şiddet şiddeti doğurmuş. Siz de adamı yırtmışsınız. Adam bilinçli olarak dövmek için sizi eliyle yumruklasa, ardı ardına tokatlasa, elindeki sert bir nesneyi kafanıza vursa katiyen affetmeyin derdik zaten. Sadece biriniz diğerinizden daha haksız.
 
evet dogru diyordur belki. diyorum ya onu da elbette tetikleyen seyler oldu ama neden hakaretle karsilik vermedi, neden eline geceni firlatti ya daha agir bir sonucu olsaydi benim atlatamadigim nokta da bu.
Allah Allah siz hakaretle tepki gostermissiniz o elindekini firlatmis, o kadar kolaysa siz kendinize hakim olsaydiniz da sussaydiniz.
 
evet dogru diyordur belki. diyorum ya onu da elbette tetikleyen seyler oldu ama neden hakaretle karsilik vermedi, neden eline geceni firlatti ya daha agir bir sonucu olsaydi benim atlatamadigim nokta da bu.
Peki ya sizin arabada kavgayı alevlendirmeniz sonucu kaza yapsaydı ve sonucu ağır şeylerle karşı karşıya kalsaydınız? Ozaman suç bende diyebilcek miydiniz? Varsayımla düşünürsek bu ihtimalde var. Herkes öfkeye eşit karşılık vermez.
 
bugun aslinda beni tekrar tetikleyen sosyal medyada takip ettigim bir psikologun soru cevapta verdigi cevapti. bir kisi iliskisinde siddet gormus ve psikolog da demis ki siddetin asli affi olmaz, simdi ben de bu kafayla yetistim. iste kadin guclu olmali, kendi ayaklari uzerinde durmali vs. evet aslinda bu fikirler dogru ama hadi simdi benim durumumda cik isin icinden. burada yazan bircok kisiye gore hatta esim magdur ben degilim.
tesekkur ederim yorumunuz icin
Birçok sorun yaşadığınızı, hayatın sizi çok yıprattığını kendiniz söylemişsiniz. Eşinizin antidepresan kullandığını ve ilaçların etkisinde olduğunu da söylemişsiniz. Yani bu yıpranmalar sadece sizin için geçerli değil, eşiniz de iyi değil.
Sigara konusunda rahatsızlığınızda haklı olabilirsiniz ama bunu dile getirme şeklinizin yanlış olduğunun farkına varmalısınız. Ki insanın tahrik edilince o anki öfkeyle istenmeyen şeyler yapabildiğini siz de (hem de çocuğunuzun yanında) sözlü ve fiziksel şiddet uygulayarak görmüş olmalısınız.
1. Sürekli bağırıp çağırarak söylenmeniz sözlü şiddet ve baskı. Yanlış üslup.
2. Aptal karı denmesi evet çirkin üslup.
3. Arabada 'çocuğun yanında' bağırıp çağırmanız yanlış. Kendinize hakim olup başbaşa kalınca tepkinizi vermeliydiniz. Söyledikleriniz de ayrıca çok ağır.
4. Eşiniz kağıtları asla size zarar verme maksadıyla fırlatmamış yanlışlıkla gözünüze isabet etmiş bunu anlamalısınız. Sizin arabada kendinizi tutamayıp söyledikleriniz nasıl sizin kendinizi tutamayıp gösterdiğiniz tepkiyse o kağıtların atılması da onun dayanamayıp gösterdiği tepki. İsteseydi pekala farklı şekilde şiddet uygulardı ve tabi ki bu da yanlış.
5. Yine çocuğun yanında kendinizi kaybedip bu kez de fiziksel şiddet uygulamışsınız. Bu daha da büyük yanlış.
Şimdi siz bizim bile bilmediğimiz tüm altyapıyı bir kenara atıp sadece ve sadece kağıt fırlattı ben bunu nasıl affederim bu şiddet diye tek bir noktaya bağlanıp kalıyorsunuz. Sizinkiler daha beter şiddet burada anlatılmak istenen bu. Öfke kontrolünüz yok.
evet dogru diyordur belki. diyorum ya onu da elbette tetikleyen seyler oldu ama neden hakaretle karsilik vermedi, neden eline geceni firlatti ya daha agir bir sonucu olsaydi benim atlatamadigim nokta da bu.
Hakaret ettiğinde de sizin verdiğiniz tepki ortada. Ya siz boynunu çizerken daha kötü şeyler olsaydı? Şiddet affedilemez deyip sonra gidip şiddet göstermek sizce doğru bir davranış mı? Adam ciddi ciddi şiddet göstermiş değil kendinizi korumanızı gerektiren durum hiç değil. Sizin öfke kontrolsüzlüğünüz.
esiniz sizi nasil affetti sorularina cevap olarak soyleyecegim birkac sey var: esim benim aslinda cok iyi niyetli, ona cok deger veren bir insan oldugumu biliyor. en zor zamanlarimizda yanimizda ailemiz dahi yokken hep birbirimiz vardik, hep birbirimizi yureklendirdik.
İşte bunları bir de eşiniz için düşünün. 👆
Ve kendi biraz hatalarınıza odaklanın. Birçok kişinin yazdığı gibi baskılıyorsunuz, sözlü-fiziksel şiddet uyguluyorsunuz, tahrik ediyorsunuz. Affetmeyi geçip kendinizi nasıl affettireceğinizi düşünmeniz gerekirken yanlış yere odaklanmışsınız. Bunların farkına varıp halletmediğiniz sürece de sorun yaşayacaksınız. Oturup eşinizin yerinde siz olsaydınız ne yapardınız diye iki dakika düşünmeye çalışın.
 
Sorun sizde .. Sizin bireysel tedavi almanız lazım. Eşiniz çok sabırlı adammış belli. Sizin bu tutumlarınız da onu böyle sıkıntıya sokmuş. Öfke kontrolünüz yok. Anlayış desen o da yok. Kurgu desen mevcut. Kin desen var. Kesinlikle tedavilik.
kurguya cok guldum. anlattilarimda tek bir kurgu yok, olayi en ince ayrintisina kadar hatta kendi soylediklerimi de ortmeyerek anlattim. tedavilik olabilirim bundan utanmiyorum. toplumdaki insanlarin %90 i tedavilik keske herkes bunu kabul edip adim atsa, hic dert tasa kalmaz. ama kimse kimseyi de tahrik etmesin. gunde 1 paket sigara icecek adam da kusura bakmayin zikkim icsin. yillardir guzel soyledim olmadi kotu soyledim olmadi. bize bu kadar zarar vereck bir bagimliligi birakmaya yanasmiyorsa da onda da birazcik olsun hata olabilir mi sevgili tum yorum yapan hanimlar? illa bagimlilik deyince uyusturucu olmasi gerekiyor sanirim kizmak icin. zaman, saglik, para, huzur calan bir seyden bahsediyoruz.
 
kurguya cok guldum. anlattilarimda tek bir kurgu yok, olayi en ince ayrintisina kadar hatta kendi soylediklerimi de ortmeyerek anlattim. tedavilik olabilirim bundan utanmiyorum. toplumdaki insanlarin %90 i tedavilik keske herkes bunu kabul edip adim atsa, hic dert tasa kalmaz. ama kimse kimseyi de tahrik etmesin. gunde 1 paket sigara icecek adam da kusura bakmayin zikkim icsin. yillardir guzel soyledim olmadi kotu soyledim olmadi. bize bu kadar zarar vereck bir bagimliligi birakmaya yanasmiyorsa da onda da birazcik olsun hata olabilir mi sevgili tum yorum yapan hanimlar? illa bagimlilik deyince uyusturucu olmasi gerekiyor sanirim kizmak icin. zaman, saglik, para, huzur calan bir seyden bahsediyoruz.
Tamam sensin, haklısın 👍👍👍
 
Şiddeti sadece fiziksel zannetmeyin veya sadece açık açık küfür edilince şiddet olmaz. Psikolojik şiddet diye bir şey var. Sabah adam gözünü açmış, bir sigara yakmış, birden birisi bağırmaya başlıyor. Koynunuzda içmiyordur herhalde sigarayı ? Ben mesela sabahları sorulan sorulara cevap veremiyorum birisi sabah sabah birden bağırsa bana muhtemelen daha ağır şeyler söylerdim. Sonra arabaya biniyorsunuz, arabada çocuk var, uzattıkça uzatıyorsunuz. Bas bas bağırıyorsunuz. Neden ? Çocuğun olmadığı bir zamana kalabilir kavga veya konuşma işi, değil mi ? Bakın kimse işin şiddet kısmını onaylamıyor ki eşiniz şiddete meyilli birisi değil belli ki. Ama insanların sinir uçlarıyla oynamayın. Siz de şiddet göstermişsiniz. Yapı gereği şöyle böyle olmakla bitmez iş, otokontrol diye bir şey de var. Kendinizi kontrol etmeye çabalayın lütfen biraz. Affedemiyorum diyerek kurban psikolojisine sokmayın kendinizi, eşiniz affedebildi mi sizi daha orası belli değil...
 
Bosverin kim haklı kim haksız surekli düşünmeyin aklınızdan çıkartmaya çalışın ve bir seylerle kendinizi mesgul tutun. Olayin sizde yarattigi etkiyi kafanizi bir seylerle mesgul ederek biraz olsun astiginiza karar verdiginiz bir anda havanizi degistirebilecek bir prgram yapin bence. Basit bir program olabilir mesela ağaçlarin oldugu park gibi bir yerde esiniz cocugunuz ve siz yuruyus yapmak gibi. Bu olayin yaşandığını dusunmeden ve olay hakkinda konusmadan bunu esiniz ile birlikte uzerine güzel küçük anilar koyarak asabilirsiniz. Psikolojik destek aliyormussunuz zaten mutlaka zaman icerisinde bu kotu olayi asacaksinizdir. Şimdilik kendinizi mesgul tutup baska şeyler düşünurseniz ofkeniz dinebilir diye düşünüyorum.
 
Tabi siz yetiştirilme tarzım deyip öfkeli, ağzınıza geleni söylerken esinizin sakin kalısına alışmışsınız. Esinizde insan. Siz ağzınıza gelene söyleyeceksiniz o da sakinlesmek için araban çıkacakmış. 🙄

Sakinlesmesi gereken sizsiniz. Senden iğreniyorum diyen eşe misliyle karşılık veririm ben.
Adam arabadan iniyor yine söylenmeye devam ediyorsunuz. Ne yapsaydı orada tam olarak? İnsanın bir sabrı sınırı vardır. Siz o kadar alışmışsınız ki işi arsızlığa vurmuşsunuz kusura bakmayın. Hâlâ daha eşim öyle yapabilirdi, böyle yapabilirdi diyorsunuz.
Sosyal medyada takip ettiğiniz psikologlar eşin adamlığıba , görünüşüne çocuğun yanında hakaret etmeye ne diyor peki bir sorun isterseniz.
İyi kadınlar çeneleriyle adamlari çileden çıkarsın, hakaretleri istediği gibi sıralasın onlarda çıkıp hava alsın. Var mı başka arzunuz?
 
Şiddeti sadece fiziksel zannetmeyin veya sadece açık açık küfür edilince şiddet olmaz. Psikolojik şiddet diye bir şey var. Sabah adam gözünü açmış, bir sigara yakmış, birden birisi bağırmaya başlıyor. Koynunuzda içmiyordur herhalde sigarayı ? Ben mesela sabahları sorulan sorulara cevap veremiyorum birisi sabah sabah birden bağırsa bana muhtemelen daha ağır şeyler söylerdim. Sonra arabaya biniyorsunuz, arabada çocuk var, uzattıkça uzatıyorsunuz. Bas bas bağırıyorsunuz. Neden ? Çocuğun olmadığı bir zamana kalabilir kavga veya konuşma işi, değil mi ? Bakın kimse işin şiddet kısmını onaylamıyor ki eşiniz şiddete meyilli birisi değil belli ki. Ama insanların sinir uçlarıyla oynamayın. Siz de şiddet göstermişsiniz. Yapı gereği şöyle böyle olmakla bitmez iş, otokontrol diye bir şey de var. Kendinizi kontrol etmeye çabalayın lütfen biraz. Affedemiyorum diyerek kurban psikolojisine sokmayın kendinizi, eşiniz affedebildi mi sizi daha orası belli değil...
sorunuza yanit olarak yazayim. iletisimimiz cok azaldi, esim uzaklasti yani iliskimiz iyiye gitmiyor. hatta geceleri salonda uyuyup kaliyor. bunlar da beni inanilmaz uzuyor. eminim o da bu noktaya gelmeyi istemedi ama su anda kimse alttan alip haklisin demiyor iyice kor dugum oluyor. bazen bosanalim gitsin diyorum sonra onca yasanmis guzel seye, oglumun ayri ayri evlerde buyuyecek olmasina uzuluyorum ama elbette o gunku gibi alevli tartismalarin icinde de buyuyor degil su anda. bilmiyorum uzgunum cok
 
kurguya cok guldum. anlattilarimda tek bir kurgu yok, olayi en ince ayrintisina kadar hatta kendi soylediklerimi de ortmeyerek anlattim. tedavilik olabilirim bundan utanmiyorum. toplumdaki insanlarin %90 i tedavilik keske herkes bunu kabul edip adim atsa, hic dert tasa kalmaz. ama kimse kimseyi de tahrik etmesin. gunde 1 paket sigara icecek adam da kusura bakmayin zikkim icsin. yillardir guzel soyledim olmadi kotu soyledim olmadi. bize bu kadar zarar vereck bir bagimliligi birakmaya yanasmiyorsa da onda da birazcik olsun hata olabilir mi sevgili tum yorum yapan hanimlar? illa bagimlilik deyince uyusturucu olmasi gerekiyor sanirim kizmak icin. zaman, saglik, para, huzur calan bir seyden bahsediyoruz.
Sigara bağımlılığına bu kadar mevcut ise. O zaman öncelikle sigarayı bıraktırma sürecine girecektiniz. Onun sigara içmesi onu bağlar. Ama sizin öfkeniz ikinizi bağlar. Kendinize gelince ee ne yapayım farkındayım ama olmuyor vs diyorsunuz. Epeydir de evlisiniz demek ki bazı şeyler hemen düzelmiyor. Sizin uyariniza kulak aşmaması evet bir sorun. Bu kadar bağımlı birinin bırakması da çok zor. Anca kendi isteği olacak. O yüzden kendinizi bu konuda çok yormayın. Yine diyorum eşiniz çoook sabırlı bir adam..
 
Çok şükür çalışıyorum yoksa dediğiniz gibi gurbette zor olurdu her açıdan. Oğlumun durumu aslında yıprattı her ikimizi de ruhsal olarak :KK43: ayrı yaşamak da bir seçenek en kötü bunu deneyeceğim her şeyi bıçak gibi kesip atmadan
Ayri yasayin biraz sizde dinlenin arada cocugu alsin o baksin arada siz
 
merhabalar. klasik bir baslangicla boyle bir konu acacagim aklima gelmezdi diye basliyorum ama tabii ki her sey insanlar icin. o sebeple bunlari okuyup yorum yaparken dalga gecerek yorum yapacaklari sadece 1 saniye durup dusunmeye davet ediyorum, herkes her seyi yasayabilir sacma bulsa da elestirse de.
ben esimle 8 yillik evliyim, 13 yildir da birlikteyiz. her seyden once cok iyi iki arkadasiz, sohbet etmeyi cok sevdigim, fikirlerine guvendigim bir insan onun icin ben de oyle oldugumu dusunuyorum genel olarak. ikimiz de okumus etmis insanlariz. ancak iliskimiz suresince bircok sorun yasadik. hep her sey yoluna girdi dedikce mutlaka hayat karsimiza sorun cikardi. abisi esinden bosanmisti annesi kafalari yedi biz evlenmek uzereyken evlenmemize karsi cikti, tam evlenelim derken babasi vefat etti. evlendik cocuk sahibi olalim dedik, oglumuz erken dogdu, bircok sorun yasadik. tamam saglikli dedik ama bu defa konusma geriligi, sinir krizleri gorduk oglumda ve en sonunda atipik otizm tanisi aldi. ben yetistirilme tarzimdan oturu biraz ofkeli, kizinca agzina geleni soyleyen bir yapidayim o bana gore daha sakin genel olarak. bu arada oglum babasina cok duskundur inanilmaz iyi, arkadas gibi bir baba.
4 yil once isteyerek yurt disina tasindik esim is teklifi aldi. ben is bulamazsam diye streslere girmistim ki cok sukur 1.5 yil gectikten sonra ben de is bulabildim. tam her sey duzeldi derken hepinizin bildigi gibi pandemi basladi, sosyal hayatimiz tamamen bitti 2 yil boyunca turkiyeye gelemedik. bu esnada tabii esim biraz depresif bir ruh haline burundu. neyse dedik ki kredi cekelim ev alalim madem bu kadar yildir burdayiz ve calisiyoruz. evrak islerini hallettik vs. gordugunuz gibi yine her sey normal gidiyor. esimle olan iliskimizde canimi sikan birkac konu var ama. kendisi inanilmaz bir sigara ve kahve bagimlisi. ornegin oglumla evde bir sorun yasariz adam hemen sigaraya kacmis ama oyle gunde 3-5 sigara degil en az 1 paket. bu da yillar icinde beni cok yordu. diger bir konu da cinsellik. ben oyle hicbir zaman esime karsi asiri cinsel tutku hissetmedim. belki bu durum benimle ilgiliydi cunku evlilik oncesi vajinismus yasadim ama egzersizlerle vs atlattim. o da bir donem erken bosalma sorunlari yasadi. ama ruhsal olarak hala cok da istekli degildim. belki de hayat bizi iyice yordu artik enerjimiz kalmadi bilemiyorum. esim gectigimiz yil aralik ayinda bu depresif halleri sebebi ile antidepresan kullanmaya basladi doktor tavsiyesi ile. ve hemen adapte olamadi surekli uyumalar, iletisim kesmeler vs. aralik ayinda turkiyeye gelmistik aslinda guzel bir tatil olacakti ki annesi ile bir takim sorunlar yasadik ben oglumla annemlerin yanina memlekete gittim, o esnada 1 hafta kadar ayri kaldik. bu da birbirimize karsi bizi iyice uzaklastirdi. ben biraz takintili bir insanim ve yasadiklarimi kolay atlatamiyorum. esime gecmise donuk bana oyle dedin, boyle yaptin diye de soylerim ama elimde degil.
cok uzattim asil beni cok yipratan ve uzerinden 6 ay gecmis olmasina ragmen atlatamadigim konuya geleyim. ev kredisi basvurulari icin tum evraklari hazirladik ettik artik o gun avukata gidip imza islerini halledecegiz. esimin sigara bagimlisi oldugunu soylemistim. sabah gozumu acar acmaz o kokuyu almak beni delirtti ve bagirdim ya yeter ne bicim insansin sen diye o da iste yeni basladigi ilac etkisiyle sacma sapan konusuyor bana aptal kari sus artik dedi. ben delirdim nasil ofkelendim ama evden cikip gitmek zorundayiz.
neyse ciktik arabaya bindim ama sakin kalamiyorum arkaya oglumun yanina oturdum. neyse gidecegimiz yeri bilmiyoruz tabii okuz esim bana o laflari etmemis gibi bana telefondan navigasyonu ac ver dedi. benim o an salterler atti sen dedim bana hem aptal kari diyeceksin hem bana emir verecksin, sen kimsin, sen adam degilsin, bize neler yaptim vs bagirdim cagirdim arabada. en son park yeri bulduk o sirada ben soyle seyler soyledigimi hatirliyorum istemiyorum seni, begenmiyorum seni, su haline bak senden tiksiniyorum falan dedim. o sirada arabadan indi, elinde imzalanacak evraklar var. kapiyi tekrar acti ve benim hala soylenip bagirdigimi duyunca kagit tomarini yuzume dogru firlatti. ve maalesef o kagit tomari gozume ve gozumun alt kismina isabet etti. gozum diye haykirmaya basladim bu defa. esim o kadar bunun olmayacagini dusunmus ki basta bana inanmamis bile ve ben orada resmen sinir krizi gecirdim sur arabayi polise sikayet edecegim diye bagiriyorum. arabayi surerken boynunu yuzugumle cizdim baya kesildi. gozumun icinde kan toplandi ve 1 hafta gecmedi, goz kapagimin altinda morluklar olustu bu kan toplanmasi etkisi ile. ve su an dusundukce beni delirten diger durum da o esnada oglumun arabada olmasi idi bu beni yikti :KK43: bu olay esnasinda bile bu olayi asamayacagimi biliyordum. olay sonrasinda cift terapisine basladik 1-2 ay sonra sanki durumu unuttum gibi oldu. ancak son 1-2 aydir surekli zihnimde sunlar var ben bunu hak etmedim, ben gurusuz muyum neden affettim? evet ona soyledigim laflar onu tahrik etmis olabilir ama bana asla bunu yapmamali idi vs. terapistimiz bu olayin asilabilecegini, esimin siddet meyillisi biri olmadigini ve hatasini anladigini dusunuyor. bu konu uzerine de baya calistik aslinda. esim de sonradan bana ya bir sey olsaydi, ya kalici hasar olsaydi diye dusundukce dayanamiyorum dedi ve asla sana zarar vermek icin atmadim o kagitlari nasil denk geldi bilmiyorum dedi. bazen diyorum nazar mi var, buyu mu var ne var uzerimizde. bir yandan da diyorum ki bunu ben asla atlatamam, unutamam. sosyal medyada yazilan, cizilenler de beni cok tetikliyor. insanlar edilen ufacik bir hakareti kabul etmeyip ayrilirken, sen gurusuz musun bunu affediyorsun diye beynimin icinde bir ses beni yiyp bitiriyor. diger yandan esimin iyi bir insan, iyi bir baba oldugunu biliyorum. ayrilirsam oglunun inanilmaz kotu etkilenecegini biliyorum. ama isin icinden cikamiyorum. esime bu olayi hatirlattikca bana artik zamani geri alamayacini, evet pisman oldugunu ama artik durumun benimle ilgili oldugunu soyluyor. benzer travmalari yasamis atlatmis birileri var midir? ne onerirler belki bir soz beni kendime getirir umudu ile yaziyorum. uzun oldu simdiden okuyan ve ictenlikle cevap yazanlara tesekkur ederim.
Peki esiniz sizi affedebiliyor mu?
 
merhabalar. klasik bir baslangicla boyle bir konu acacagim aklima gelmezdi diye basliyorum ama tabii ki her sey insanlar icin. o sebeple bunlari okuyup yorum yaparken dalga gecerek yorum yapacaklari sadece 1 saniye durup dusunmeye davet ediyorum, herkes her seyi yasayabilir sacma bulsa da elestirse de.
ben esimle 8 yillik evliyim, 13 yildir da birlikteyiz. her seyden once cok iyi iki arkadasiz, sohbet etmeyi cok sevdigim, fikirlerine guvendigim bir insan onun icin ben de oyle oldugumu dusunuyorum genel olarak. ikimiz de okumus etmis insanlariz. ancak iliskimiz suresince bircok sorun yasadik. hep her sey yoluna girdi dedikce mutlaka hayat karsimiza sorun cikardi. abisi esinden bosanmisti annesi kafalari yedi biz evlenmek uzereyken evlenmemize karsi cikti, tam evlenelim derken babasi vefat etti. evlendik cocuk sahibi olalim dedik, oglumuz erken dogdu, bircok sorun yasadik. tamam saglikli dedik ama bu defa konusma geriligi, sinir krizleri gorduk oglumda ve en sonunda atipik otizm tanisi aldi. ben yetistirilme tarzimdan oturu biraz ofkeli, kizinca agzina geleni soyleyen bir yapidayim o bana gore daha sakin genel olarak. bu arada oglum babasina cok duskundur inanilmaz iyi, arkadas gibi bir baba.
4 yil once isteyerek yurt disina tasindik esim is teklifi aldi. ben is bulamazsam diye streslere girmistim ki cok sukur 1.5 yil gectikten sonra ben de is bulabildim. tam her sey duzeldi derken hepinizin bildigi gibi pandemi basladi, sosyal hayatimiz tamamen bitti 2 yil boyunca turkiyeye gelemedik. bu esnada tabii esim biraz depresif bir ruh haline burundu. neyse dedik ki kredi cekelim ev alalim madem bu kadar yildir burdayiz ve calisiyoruz. evrak islerini hallettik vs. gordugunuz gibi yine her sey normal gidiyor. esimle olan iliskimizde canimi sikan birkac konu var ama. kendisi inanilmaz bir sigara ve kahve bagimlisi. ornegin oglumla evde bir sorun yasariz adam hemen sigaraya kacmis ama oyle gunde 3-5 sigara degil en az 1 paket. bu da yillar icinde beni cok yordu. diger bir konu da cinsellik. ben oyle hicbir zaman esime karsi asiri cinsel tutku hissetmedim. belki bu durum benimle ilgiliydi cunku evlilik oncesi vajinismus yasadim ama egzersizlerle vs atlattim. o da bir donem erken bosalma sorunlari yasadi. ama ruhsal olarak hala cok da istekli degildim. belki de hayat bizi iyice yordu artik enerjimiz kalmadi bilemiyorum. esim gectigimiz yil aralik ayinda bu depresif halleri sebebi ile antidepresan kullanmaya basladi doktor tavsiyesi ile. ve hemen adapte olamadi surekli uyumalar, iletisim kesmeler vs. aralik ayinda turkiyeye gelmistik aslinda guzel bir tatil olacakti ki annesi ile bir takim sorunlar yasadik ben oglumla annemlerin yanina memlekete gittim, o esnada 1 hafta kadar ayri kaldik. bu da birbirimize karsi bizi iyice uzaklastirdi. ben biraz takintili bir insanim ve yasadiklarimi kolay atlatamiyorum. esime gecmise donuk bana oyle dedin, boyle yaptin diye de soylerim ama elimde degil.
cok uzattim asil beni cok yipratan ve uzerinden 6 ay gecmis olmasina ragmen atlatamadigim konuya geleyim. ev kredisi basvurulari icin tum evraklari hazirladik ettik artik o gun avukata gidip imza islerini halledecegiz. esimin sigara bagimlisi oldugunu soylemistim. sabah gozumu acar acmaz o kokuyu almak beni delirtti ve bagirdim ya yeter ne bicim insansin sen diye o da iste yeni basladigi ilac etkisiyle sacma sapan konusuyor bana aptal kari sus artik dedi. ben delirdim nasil ofkelendim ama evden cikip gitmek zorundayiz.
neyse ciktik arabaya bindim ama sakin kalamiyorum arkaya oglumun yanina oturdum. neyse gidecegimiz yeri bilmiyoruz tabii okuz esim bana o laflari etmemis gibi bana telefondan navigasyonu ac ver dedi. benim o an salterler atti sen dedim bana hem aptal kari diyeceksin hem bana emir verecksin, sen kimsin, sen adam degilsin, bize neler yaptim vs bagirdim cagirdim arabada. en son park yeri bulduk o sirada ben soyle seyler soyledigimi hatirliyorum istemiyorum seni, begenmiyorum seni, su haline bak senden tiksiniyorum falan dedim. o sirada arabadan indi, elinde imzalanacak evraklar var. kapiyi tekrar acti ve benim hala soylenip bagirdigimi duyunca kagit tomarini yuzume dogru firlatti. ve maalesef o kagit tomari gozume ve gozumun alt kismina isabet etti. gozum diye haykirmaya basladim bu defa. esim o kadar bunun olmayacagini dusunmus ki basta bana inanmamis bile ve ben orada resmen sinir krizi gecirdim sur arabayi polise sikayet edecegim diye bagiriyorum. arabayi surerken boynunu yuzugumle cizdim baya kesildi. gozumun icinde kan toplandi ve 1 hafta gecmedi, goz kapagimin altinda morluklar olustu bu kan toplanmasi etkisi ile. ve su an dusundukce beni delirten diger durum da o esnada oglumun arabada olmasi idi bu beni yikti :KK43: bu olay esnasinda bile bu olayi asamayacagimi biliyordum. olay sonrasinda cift terapisine basladik 1-2 ay sonra sanki durumu unuttum gibi oldu. ancak son 1-2 aydir surekli zihnimde sunlar var ben bunu hak etmedim, ben gurusuz muyum neden affettim? evet ona soyledigim laflar onu tahrik etmis olabilir ama bana asla bunu yapmamali idi vs. terapistimiz bu olayin asilabilecegini, esimin siddet meyillisi biri olmadigini ve hatasini anladigini dusunuyor. bu konu uzerine de baya calistik aslinda. esim de sonradan bana ya bir sey olsaydi, ya kalici hasar olsaydi diye dusundukce dayanamiyorum dedi ve asla sana zarar vermek icin atmadim o kagitlari nasil denk geldi bilmiyorum dedi. bazen diyorum nazar mi var, buyu mu var ne var uzerimizde. bir yandan da diyorum ki bunu ben asla atlatamam, unutamam. sosyal medyada yazilan, cizilenler de beni cok tetikliyor. insanlar edilen ufacik bir hakareti kabul etmeyip ayrilirken, sen gurusuz musun bunu affediyorsun diye beynimin icinde bir ses beni yiyp bitiriyor. diger yandan esimin iyi bir insan, iyi bir baba oldugunu biliyorum. ayrilirsam oglunun inanilmaz kotu etkilenecegini biliyorum. ama isin icinden cikamiyorum. esime bu olayi hatirlattikca bana artik zamani geri alamayacini, evet pisman oldugunu ama artik durumun benimle ilgili oldugunu soyluyor. benzer travmalari yasamis atlatmis birileri var midir? ne onerirler belki bir soz beni kendime getirir umudu ile yaziyorum. uzun oldu simdiden okuyan ve ictenlikle cevap yazanlara tesekkur ederim.
aklıma şark bulbulundekı mazlumu getırın banaa geldi :) kusura bakma da senın yetıstırılme tarzınla alakalı degıl sınır hastasısın besbelli.. ya da onun gıbı bısi. problemıne katlanmaya yemın mı ettı sen laf sokacaksın adam degılsın dıyceksın bagırcaksın o sakın yapısı yuznden sumsuk kusu gibi olcak :) neden :)) cıdden soruyorum sen mı affetmıyosun neden? bence o affetmesın senı? agzına gelenı say say sonra neden yaptı affetmıyorum.... bak sımdı bırıne bagrıp cagırıp nefret kusarsan o da taş olsa gerı seker kı beynı olan bı ınsan bu.. tepkı vermesı dogal.. bence yazık adama uzuldum ben ama en cok cocuguna... neden kendıne donup bakmıyosun ben ne hakedıyorum ben ne yapıyorum dıye? ıstemezsen ısteme dıyıp ıste yol bu taraftan deseydı onu atmak yerıne yanlıs yapmıs zaten...cok bencılce geldı konun bı boguldum bı daraldım. ı ıh.. olmaz boyle bı aynaya bak bence artık.. evlılıgın yıkılmadan. adam senın stress topun degıl..
 
Ne yapmışım da köşeye sıkıştırmışım bıktım sigarandan diyerek mi? Yani o zaman bana aptal karı diyebilir, kafama gözüme bir şeyler fırlatabilir. Burda bana bu yorumları yazanlar gerçekten kadına şiddete hayır diyoruz demesin, kadın hak etmediği sürece kadına şiddete hayır diyoruz desin. Çok konuşursan fiziksel zarar görebilirsin yani?

Olayı kadına şiddet, sigara sağlığa zararlıdır kanallarından ilerletip haklı çıkmaya çalışıyorsunuz, bir kadın platformunun bam tellerine basmaya uğraşıyorsunuz, bakın yani beni haksız bulursanız şiddet yanlısısınız diyorsunuz insanlara.
Lakin şu var ki çok uzun yıllardır buradayız bazı şeyleri saklayamıyorsunuz bu şekilde yazınca. Sigara hassasiyetiniz varsa içen adamla evlenmeyecektiniz (lütfen önceden içmiyordu yazmayın olur mu :)) ) Sigaraya tavrınız rahatsızlığınızdan değil, dediğiniz yapılmadığından. Çok konuşma konusunda yorumum da ; kediyi düz duvardan yukarı dikersen döner yüzünü tırmalar. Siz sürekli eleştireceksiniz, hakaret edeceksiniz, adama alan bırakmayacaksınız o da size çiçekler verecek cidden bu mu beklentiniz ? Yıllarca temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp sigara konusunu adamın önüne koymak sizce ne kadar doğru. Size şiddet uygulamak istemediği de aşikar fırlattığı kağıtları lehinize kullanma çalışmalarınızın bir anlamı yok. Sabah gözümü açar açmaz eşim bana sigara kokusu bik bik bik yapsa çok daha ağırları çıkabilirdi ağzımdan, eşinizi kötü olmaya zorlamayın. İlaveten sizin ona gösterdiğiniz şiddet ve çocuğunuza yaşattığınız travma ne olacak ? Çok dostane söylüyorum ; kendini eleştirmek iyi bir şeydir, doktor desteği alarak öfkenizi aşın, size de ailenize de zarar bu durum. Eşte olsa evlatta olsa kimse evliya değil, biz her şeyi yapalım adamlar boynunu büküp haklısın desin olmaz, şiddeti asla savunmam ama haklı değilsiniz
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X