Çok kötü ve kırıcı sözler duyduğunda birine elinde ki kağıtları fırlatmak onun bedenine direkt zarar verme amaçlı bir davranış değildir. Ama onun boynunu tırnaklamak direkt zarar vermek amaçlı uygulanmış bir şiddettir.
Her yaptığı hareketi kontrol altından tutmak, istediği olmayınca sürekli azarlamak hakaret etmek karşı tarafı öfkelendirir.
Sizin sürekli kurban psikolojisinde olup diğer taraftan karşı tarafa verdiğiniz zararın üstünü örtmeniz, problem çıkaran hareketlerinize değil de gelen tepkiye odaklanmanız fazlasıyla benmerkezci biri olduğunuzu gösteriyor.
Bunları sizi yıpratmak için değil, hatanızı görüp yaşadığınız problemlerden kurtulmanızı sağlayacak eleştiriler olarak görür ve yorumlarsanız ilişkinizi düzeltebilirsiniz.
Bakın burda anlaşılmayan bir nokta var. Ben haklıyım eşim haksız demiyorum hatta kendimi durduramadığımı, hıncımı alamadığımı biliyorum bunun için bireysel terapiye de başladım. Hatta olay şu o kağıt olayından sonra ben yine kendime yüklendim. Ne gurursuzun defol gitsene bu evlilikten diye. Sigara konusunu aşamıyorum çünkü eşimin oğluma kötü örnek olacağını, erkenden öleceğinden korkuyorum. Aslında tüm öfkelerim altında yoğun üzüntüler olduğunu görüyorum. Belki çocukluktan gelen hisler, travmalar bilmiyorum. Sadece çok çıkmazda hissediyorum
Bakın burada kendime yüklendim derken bile kendinizi kayırıyorsunuz. Eşime bu kadar kırıcı ve öfkelendiren şeyleri söyledim onu zıvanadan çıkardım demek yerine yine aldığınız tepkiye odaklanıp kendinizi mağdur ama gurursuz görüyorsunuz.
Tam tersi olabilirdi, eşiniz sürekli bağıran olay çıkaran, sizi sigara içtiğiniz için sürekli eleştiren, arabada söylediğiniz sözleri size o söyleyen kişi; siz de artık delirdiğiniz de elindeki kağıtları fırlatan istemeden zarar veren olabilirdiniz. Olay böyle olsaydı da siz yine kendinizi haklı bulacaktınız. Çünkü asla kendinizi doğru şekilde sorgulamıyorsunuz. Kendi yaptıklarınıza neden böyle davrandığınız ile ilgili bahaneler üretebiliyorsunuz, nedenler bulabiliyorsunuz.
Ama aynı düşünce yapısını eşiniz için kullanmıyorsunuz. İnanın bu hiç adaletli değil.
Burada bana saldıran tüm yorumlara genel bir cevap olarak yazıyorum: BEN KENDİMİ HAKLI GÖRMÜYORUM, AMA YAŞADIĞIM OLAYDAKİ SON NOKTAYI NE YAPARSAM YAPAYIM HAK ETMEDİĞİMİ DÜŞÜNÜYORUM. Şimdi buna göre cevap yazarsanız sevinirim
Kadına karşı şiddeti onaylamayacak bir dolu kadın yaşadığınız olayın şiddet amaçlı olmadığını sizin hatalı olduğunuzu yazmış. Ama siz inatla kendi yaptığınız tırmalama olayını kendini savunma, eşinizin attığı kağıtları şiddet olarak görüyorsunuz. Bu şekilde davranmaya devam eder, uyarıları kulak ardı ederseniz hiç bir şeyi düzeltemezsiniz. Başka başka olaylarla evliliği kendinize de eşinize de zindan etmeye devam edersiniz.
