Birikimi nasıl yaptınız altın mı tl mi?
Evlerinizi nasıl aldınız aile destegi oldu mu
Kimsenin desteğini almadım maddi olarak
Ama akıl olarak bu birikim meselesini anneme borçluyum
Rahmetli çalışmaya başladığım ilk gün el attı işe=)
16 yaşınmda başladım çalışmaya, maaşımı aldığımda ufak bir harçlık ayırıp tümünü altın alırdım o zaman böyle altın hesapları falan yoktu. Tüm harcamalarımı minimum da tutarak 3 yıl altın biriktirdim. Bu arada hafta sonları annemin çeyiz atölyesinde çalışarak ufak da olsa üzerine ilaveler yaptım. Üç yıl sonunda tüm altınlarımı bozup o zamanın parası 6 milyar peşinat vererek ilk evime girdim. Aylık senetleri tam maaşım kadardı 350 milyon =) İhtiyaçlarımı karşılamak için artık akşamları da atölyede çalışmaya başladım. Gündüz işe , akşam 8-12,5 arası dikişe. Yaşım 20 idi, ilk yıllar çok zorlandım, gençlik de var, insan her şeyi istiyor. Sonra 24 yaşımdayken şu an çalıştığım işe geçtim, rahatlattı beni en azından akşam çalışmalarını kaldırdım, dinlenebilmeye başladım. Bu arada yine artan paralarımı, kumbaralarımı, yıllık ikramiyeleri hep altına çevirdim, 28 yaşımda borcum bitti. İki yıl saçıp savurdum, ikinci el bir araba aldım, hevesimi tatmin etmek için, kalan tüm gelirimle gezdim, giydim, istediğim gibi harcadım. Sonra annemin hastalık dönemleri başladı zaten gezmek filan hikaye oldu. Atölye kapandı, annemin kendi geliri zaten vardı ama yinede sıkıştı durumlar arabayı sattım masrafı çok diye, parasını altına çevirdim. Hastalık dönemlerinde de bir kısmını harcadım. Bu arada 30 yaşındayken bireysel emekliliğe başladım, ufak ufak altın yine biriktirdim. Aklımda hep 1+1 yatırımlık bir ev almak vardı, biriken altınlarımla birlikte patronlarım sağolsun birikmiş tazminatımı verdiler ev almam için, o zaman uygun bir yer bulmuştum. 45.000 lira peşinat vererek 2.evime girdim, adını açık açık yazıyorum kahrolası Bulut inşaat bizi dolandırdı, ödemelerim 60.000 lira olunca baktım ev falan yapılmıyor dava ettim adamları. Hala mahkemeliyiz. Bu arada benim asla tasarruf etmediğim yardımlarım vardır, sokak hayvanları için, ihtiyacı olan insanlar için, kız öğrenciler için, ağaçlar için bunları hiç tasarruf planlarıma katmadan elimden geldiğince 15 yıldır devam ettiriyorum. Sonra evlendim, eşimin 2. evliliği, iki de çocuğu var haliyle bana maddi katkısı pek olmuyor, şikayetçi değilim bu durumdan. Çünkü rahmetli annemden ev nasıl çekip çevrilir, para nasıl yettirilir öğrendim. Şimdilerde maaşım bana fazla fazla yetiyor, yine biriktiriyorum, dava sonuçanıp bulut inşaattan paramı aldığımda inşallah yarım kalan 2.ev hayalimi tamamlayacağım. Bu arada Çerkezköy taraflarında ufak bir arsada aldım ablamla ortak, o da bir tür yatırım işte. Böyle böyle 40 yaşıma geldim, aynı şirkette 16. yılıma giriyorum, haliyle maaşım düzeldi, astronomik bir rakam almıyorum ama bugünün şartlarına göre ortalama bir maaşım var. Ama Allah bereketini veriyor. Ev kurdum, düzen oturttum hiç bir şeyin ucuzunu almam, kalite benim için önemlidir, bir kere alırım tam alırım en büyük tasarruf şartım budur.
Tasarruf evde başlar ; mutfaktan, ev giderlerinden, giyimden her konuda hesap bilmek gerekli. Gereksiz harcamaları sırf canım istiyor diye yapmam. Mesela saçımı kendim boyarım, kuaföre gitsem ne kadar ödeyeceğim ortalama 100 TL , 6,5 liraya boyamı alırım, 44,5 lira kumbarama atarım, 50 liraya da temadan iki fidan alırım bunun gibi hesaplardır benim hesaplarım =)) Maaşımı alır almaz önce hedeflediğim altın miktarını hesabıma atarım kalan parayla masraflarımı yaparım, masraflar sırasında arttırdıklarım da kumbaraya gider. Örneğin metrodan eve minibüsle gelirsem 2 lira veririm, yürürsem o iki lira kumbaraya gider ay sonu sokak hayvanları için 15 kilo mamaya dönüşür. Maaştan ayırdığım rakamların yanında bu da ilave bir yardımdır. Ay başında aklımdaki tüm rakamları ayırırım yardımlar, alınacaklar kalan parayla geçinirim. Önce masraf yapayım sonra biriktireyim dersem olmuyor çünkü, bir excel dosyam vardır, her ay aylık tablo yaparım, masraf kalemlerimi takip ederim
