Açılmak istiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

0Beyza00

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2021
12
6
1
20
Öncelikle merhaba. 17 yaşındayım ve açılmak istiyorum. 6. Sınıfta kapanmıştım yarı annemin isteği yarı benim isteğim ama kapandığım günden beri açılmak istiyordum tabi o zamanlar çocuk olduğum için tam anlamıyla anlamıyordum. Ama yaklaşık 1 senedir çok fazla açılma isteği geliyor. Hatta bu aralar sıkıntıdan dışarıya çıkamıyorum . Zaten sınav senem hem sınava çalışmaya çalışıyorum hem bununla baş etmeye çalışıyorum neredeyse her gün ağlıyorum. Anneme konuyu açtım ama annem senin en hassas nokta bu olduğu için bununla imtihan ediliyorsun diyor ve açılmama izin vermiyor. Ama gerçekten artık dayanamıyorum . Çok fazla bunalıyorum. Kendimi aşırı derecede özgüvensiz hissediyorum. Şimdi gidip açıl senin hayatın demeyin çünkü inanın o kadar kolay değil aileme değer veriyorum ve onları üzmek istemiyorum açılırsam benimle araları açılır ama onları mutlu edeceğim diye kendim mutsuz oluyorum . Ailemi nasıl ikna edeceğimi de bilmiyorum . Arkadaş çevremde kapalı hatta açılırsam sülalemde sadece açık kız ben olacağım fakat akrabalarım ne dediğini umrumda değil lütfen yardımcı olun
 
Merhaba , erken yaşta verilen kararlar özellikle ailelerin baskısıyla verildi ise ilerleyen zamanlarda özbenliğinin farkına vardıkça kendi fikirlerin , hayat tarzın düşüncelerin belirginleştikçe hayatında bir takım değişikler yaşamak isteyebiliyorsun. Öncelikle bu çok normal. Ama şunu bilmelisin kendini özgürleştirmek istiyorsan önce benliğinle anlaşman lazım. Dış görünüş sadece bir aldanış. Eğer kendini müslüman olarak tanımlıyorsan yaşadığının kendi içinde bir vesvese bir aldanış olarak düşünebilirsin , müslüman değilsende bir haykırış olarak düşünebilirsin.
Öncelikle ne için açılmak istediğine karar ver. Kendi benliğini bulmak için mi , yoksa ailene karşı olan “ben burdayım benim fikirlerim var artık” serzenişi için mi.
Her şekilde sabretmeni öneririm. Çoğu zaman bu yaşlarda alınan kararlar ilerleyen zamanlarda pişmanlıkla sonuçlanır.
Kendini nasıl mutlu hissediyorsan öyle yaşa çünkü tesettürle mutlu değilsen zaten ibadetin bir anlamı kalmıyor…ama asıl sorun kendini ifade etme özgürlüğü ise işte bunu ailenle ve bir psikolog ile çözmelisiniz…
 
Açılmak istiyorum değil "ben açılacağım zamanında nasıl kapanma kararı verirken bana saygı duydunuz şimdi de saygı duymalısınız" demelisin. Özgüvenli durursan kararından döndüremezler.

Bence küçükken ailem beni tesettüre girmem konusunda zorlamıştı ama ben 14 yaşında karşılarında dik durup "bunu yapmayacağım" dedim ve kararlılığımı görünce kendilerinden vazgeçtiler. Şimdi 24 yaşındayım ve hala bir şey istediğimde kendimden emin bir şekilde konuşuyorum.

Eğer ailenin yanında açılman mümkün değilse üniversiteyi uzakta kazanıp o şekilde alıştırabilirsin. Evine dönerken açık dönersin onlar da buna alışmak zorunda kalır bu da bir seçenek.
 
Nasıl istersen öyle yaşa diyeceğim ama demesi kolay sanırım. Yaşın da küçük, hangi karar doğru, sen neresindesin henüz net değildir senin için.
Öncelikle diğer ibadetlerini yapıyor musun? İnançlı mısın? örtünenler neden örtülü biliyor musun, idrak edebiliyor musun nesela Arkadaş ortamın örtülü peki hakkıyla örtünenlerden mi,yoksa içten gelmeyerek senin gibi mi, ya da süs gibi mi?
Yerinde olsam öncelikle örtümü sevmeye çalışır maneviyatımı derinleştirir bana yararı olan insanlarla görüşürüm.
Eğer hala içimden gelmiyorsa bu değişimi yaşarım, annemi ikna etmeye çalışırım. Belki de bu da imtihandır.
 
Öncelikle merhaba. 17 yaşındayım ve açılmak istiyorum. 6. Sınıfta kapanmıştım yarı annemin isteği yarı benim isteğim ama kapandığım günden beri açılmak istiyordum tabi o zamanlar çocuk olduğum için tam anlamıyla anlamıyordum. Ama yaklaşık 1 senedir çok fazla açılma isteği geliyor. Hatta bu aralar sıkıntıdan dışarıya çıkamıyorum . Zaten sınav senem hem sınava çalışmaya çalışıyorum hem bununla baş etmeye çalışıyorum neredeyse her gün ağlıyorum. Anneme konuyu açtım ama annem senin en hassas nokta bu olduğu için bununla imtihan ediliyorsun diyor ve açılmama izin vermiyor. Ama gerçekten artık dayanamıyorum . Çok fazla bunalıyorum. Kendimi aşırı derecede özgüvensiz hissediyorum. Şimdi gidip açıl senin hayatın demeyin çünkü inanın o kadar kolay değil aileme değer veriyorum ve onları üzmek istemiyorum açılırsam benimle araları açılır ama onları mutlu edeceğim diye kendim mutsuz oluyorum . Ailemi nasıl ikna edeceğimi de bilmiyorum . Arkadaş çevremde kapalı hatta açılırsam sülalemde sadece açık kız ben olacağım fakat akrabalarım ne dediğini umrumda değil lütfen yardımcı olun
Yaşın küçük olduğu için ailenin sözünden çıkman zor. Ama durumu annene sakin bir dille yaşadığın bunalımı anlatırsan ve anlayış beklersen ikna edebilirsin belki.
 
Istemiyorsan istemiyorsundur, zaten cocuk yasta ne yaptigini bilmeden aile yonlendirmesiyle kapanmissin sanirim. Su anda bu karardan mutsuzsan cocuk akliyla evet dedigin bir manipulasyona hala evet demek zorunda degilsin asla. Nasil istiyorsan oyle yasa. Lakin bu karara seni iten ailen olduguna gore kolay kolay evet diyeceklerini sanmiyorum.
 
Senin durumunda akrabanın kızı vardı
Çok güzel,temiz,hanım hanımcık.
Ailesi de hacca gitmiş, hafız olmuş kişiler.sulalede tek açık kız yok.
Şuan o kız 28 yaşında ve açık.
Çok zor oldu ailesiyle anlaşması.
Hala zorluklarini yaşıyor.
Ama içinden gelmiyorsa sende sabrederek aileni böyle ikna edebilirsin.sen sabrederek annenle,ailenle konuşmaya devam et.seni illaki anlamaya çalışırlar.
Kendini eve kapatma iyice psikolojin bozulur.
 
Ben gerçekçi yazacağım. Yerinde olsam deli gibi ders çalışır , şehir dışını yazar ve o zaman bu konuyu bir kere daha düşünürdüm. Şu an ailenin bunu kabullenmesi de zor gibi görünüyor. Ama zaten orta okulda kapanan birisinin kendi kararı olamaz o karar.
 
Lütfen yardımcı olun demişsiniz ama bu karar tamamen sizin buradan yardım edilebilecek bir konu değil..
Belli ki tesettürün tam anlamını bilmeden aile baskısı/geleneği üzerine kapanmışsınız.
Belki tesettürün tam anlamıyla ne olduğunu ve ne için yapılması gerektiğini araştırırsanız karar vermeniz ve kafanızda konuyu netleştirmeniz daha kolay olur.

Sadece bunu tavsiye edebilirim.
 
Benim 3 4 arkadaşım bu şekilde hareket etti.Hatta bir tanesi eşi ile farklı şehirlerde çalışıyordu.Normalde kapalı olmasına rağmen eşinden gizli açılıyordu.Ben açık bir insan olmama rağmen bir açıl bir kapan tuhaf geliyor bana.Bence insanlar istedikleri gibi özgür yaşamalı ama maalesef çevre baskısı buna izin vermiyor.Ama çok istiyorsanız konusun ve ikna edin ailenizi.
 
Ben gerçekçi yazacağım. Yerinde olsam deli gibi ders çalışır , şehir dışını yazar ve o zaman bu konuyu bir kere daha düşünürdüm. Şu an ailenin bunu kabullenmesi de zor gibi görünüyor. Ama zaten orta okulda kapanan birisinin kendi kararı olamaz o karar.
Kapalı bir kadın olarak aynı fikirdeyim. Kazan git ve tekrar düşün gerçekten içinden geliyor mu
 
Açılmak istiyorsan açıl. Herkes de kararina saygi duymali. Ama son zamanda türeyen tipler gibi orda burda acildim ozgurlestim ile baslayan , basortusune, dine hakarete varan sozler etme. O zaman kimse sana saygi duymayacaktir. Her turlu tepkiyi hak edersin Kusura bakma cok doluyum da o tayfaya
 
Bende çok küçük yaşta kapandım ama kendi isteğimle kapandım ailemde herkes kapalıydı. Komşulardan herkes kapalıydı hatta komşu cocuklari da aynı benim gibi küçük yaşta kapandı oyüzden hiç yabancılık çekmedim. Lise döneminde de biraz garipsedim çünkü bütün arkadaşlarım açıktı ama sonradan alıştım. Hatta arkadaşlarimdan bir kaç tanesi de kapandı. Sonrasında da hiç garipsemedim...

Hatta bir tanıdığım kapalı ama düğününde transparan bir gelinlik giymişti. Yani ilerde öyle olmaktansa ya tam kapanmak yada tam açılmak daha iyi bence... Bir öyle bir böyle olmuyor....

Sonradan açılanlar da oluyor tabiki bende o his oluşmadı hiç. Hatta bazen düşünüyorum da saçımı açmak benim için tamamen anadan doğma çıplak olmak gibi geliyor o kadar benimsemişim demek ki...

Belki senin ki de bu dönemde geçici olabilir bir süre daha beklemeni tavsiye ederim....
 
Beni de bir dönem çok zorladı şeytan
O kadar açılmak istiyordum ki. Kendi açık hallerimi özlüyordum. Üstelik 18 yaşımda tamamen kendi isteğimle kapanmıştım.
Sonra düşündüm manevi tarafını iyice kavramaya çalıştım, evde süslenirsem bu isteğimi bastırabilirim diye düşündüm.
O duyguya direnince geçti gitti çok şükür bir daha da olmadı.
Ben açıl diyemem bu sorumluluğun altına girmek istemem ama manevi tarafını düşünmeni tavsiye ederim. Bu isteğimi açılmadan nasıl yaşayabilirim diye düşün. Evde kendine ekstra dikkat edersen belki o isteği de tatmin etmiş olursun
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X