• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İntihar

Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Belki haklısınızdır, bu hayatta kendimi fazla önemsiyorumdur, belki asıl mutluluğa bir başkasına yardım ederek ulaşacağım bilmiyorum... Sadece günlerimin bu kadar boş hayatımın bu kadar anlamsız gelip geçmesi beni çok üzüyor. Dediğiniz ölüm şeklimi seçmek için yaptığım araştırma kısmını gözlerim dolu bir şekilde okudum, çünkü çok değil 2 gün önce ben de ölüm yöntemlerine tekrar bakıyordum, içlerinden hangisi bana daha uygun diye.
Kendimi çok sıkıcı buluyorum artık, yaşamaya değer bir şey görmüyorum, dediğiniz ''Hiçbir muhabbet açmadı, hiçbir espri güldürmedi, hiçbir yemek tat vermedi.'' kısmını neredeyse 1 senedir her gün düşünüyorum.
Yürüyüşe çıkacağım gelecek haftadan itibaren düzenli, umarım faydası olur biraz bile olsa.
Çok geçmiş olsun, umarım asla bu bataklığa düşmezsiniz tekrar.
Önemseyeceğiz tabii ki; neden önemsemeyelim kendimizi? Koskoca evrenin içinde, minicik bir nokta olduğumuz kadar, milyonlarca atomun, hücrenin bir araya gelip bizim için çalışmasıyla var olduğumuzu da gözden kaçırmamalıyız.

Faydası olacaktır kesinlikle. Hareket iyi gelecek, depresyon döngüsü de zaten hareketsizlik halinden çıkarmayan, hareket ettirmeyen ve bundan beslenen bir döngü. "Bir amaç için hareket edeyim" yerine "Hareket edeyim de, amacımı yolda bulurum" demek lazım.

İnşallah düşmeyiz, düşersek de nasıl kalkacağımızı biliyoruz. Yine hallederiz. :)
 
Dead Cell Dead Cell mesela sana yazmamda bile bir mana var benim için; "Boşuna yaşamamışım o günleri" dedirten. Seni, böyle hissetmemişlerden bir miktar daha iyi anlayabilmemi sağlayan bir tecrübe ve senin hayatına ufak bir yazı ile ufak bir dokunuş. "Ümit var" diyebilmek için.

4 hafta kadar önce dayımın kızına bipolar tanısı koyuldu ve henüz 17sinde.
Onun bilgili bir ablaya ihtiyacı vardı belki de ve ben tecrübe etmeliydim daha önce.
Ben hayatta tesadüflere çok inanmam, hepimizin birbirimize farkında olmadan tesadüfi(!) dokunuşlarımız olduğunu düşünürüm. Bu düşünce de beni hayata bağlamıştır. İlave etmek istedim.

Tekrar geçmiş olsun, bu zor zamanlar da geçecek.
 
Dead Cell Dead Cell mesela sana yazmamda bile bir mana var benim için; "Boşuna yaşamamışım o günleri" dedirten. Seni, böyle hissetmemişlerden bir miktar daha iyi anlayabilmemi sağlayan bir tecrübe ve senin hayatına ufak bir yazı ile ufak bir dokunuş. "Ümit var" diyebilmek için.

4 hafta kadar önce dayımın kızına bipolar tanısı koyuldu ve henüz 17sinde.
Onun bilgili bir ablaya ihtiyacı vardı belki de ve ben tecrübe etmeliydim daha önce.
Ben hayatta tesadüflere çok inanmam, hepimizin birbirimize farkında olmadan tesadüfi(!) dokunuşlarımız olduğunu düşünürüm. Bu düşünce de beni hayata bağlamıştır. İlave etmek istedim.

Tekrar geçmiş olsun, bu zor zamanlar da geçecek.

Yine bir ağlama seansı sonrası okudum yazdığınızı biraz daha ağladım. Belki de biraz inançlı olsam kadere inansam benim de bazı şeyleri kabullenmem daha kolay olacak kim bilir.
 
Back
X