- 5 Ağustos 2020
- 3.282
- 5.552
-
- Konu Sahibi 0Estarabim
- #21
O da mutlu değil ki ona sorsan onun da ilgili bir ailesi yok o da başkasına özeniyor. Mutluluk insanın içinde olmalı sanırım çevreden bağımsız olarak filizlenen bisey mutluluk.3 ay kaldı zaten şunun şurasında dediğim gibi haftanın 6 günü kütüphanedeyim şu son bir kaç haftadır evdeyim burnumdan geldi zaten. Yazın zaten çalışmaya başlayınca bir anda tüm şikayetleri kesiliyor para kazanıyorum ya
Ah gerçekten çok garip ama kızınızı kıskanmıyorum onunda kendine göre dertleri sorunları olacaktır. Sadece merak ediyorum acaba mutlu bir ailede büyüseydim nasıl olurdu diye.
Benim anneminde hayatı zor geçti.Maalesef annem 80 kilo 170 ben 45 kilo 160 o yüzden onu durduramıyorum ama zaten annem öyle bir insan değil sadece biraz stresli. Hayatı zor geçti çünkü.
Nasıl bir nefret nasıl bir kin bu ya ? elleri kırılsın,o bedduaları döner dolaşır onları bulur, benimde ablam bana önceden şiddet uygulardı hatta anneme de yapardı.Ergenliği çok kötü geçti bize her şeyi zehir etti ,annemin saçlarını yolardı araya girerdim ben.Kurban olsun anneme,şimdi bu tarz şiddet olayları pek yok büyük çoğunlukla düzeldi olgunlaştı diyebilirim ama yapılan hiçbir şeyi unutmuyorum ben.Anneme çok çektirdi istediği olmadı diye yapılan borcamdaki çikolatayı tatlıyı mermere atıp kırmıştı borcamı.Daha neler neler ,anlattıkça kötü oluyorum.Hiçbirine hakkı yoktu,evlenecek şimdi söz takılacak kendisi 22 yaşında bu arada.Herkes yoluna sonra,beddua etmiyorum çünkü ne olursa olsun onun başına gelen kötü şeye annem üzülür ve annemin üzülmesini istemem.Bir şeyleri anlayacak ama çok geç olacak.Bende bu evden çıkınca görüşmeyi düsünmüyorum benden uzak olsun ne yaparsa yapsın.Kardeş olmanız onu sevmek zorunda olduğun anlamına gelmiyor. Bende kardeşlerimle konuşmuyorum. Biri beni darp etti. Cep telefonunu kafamda kırdı. Diğeri çocuklarıma beddua etti. Ben bu insanları sevmek, görüşmek zorunda mıyım?
Sende mümkün olduğunca çabuk kendini kurtarmaya bak. Sana şiddet uyguladıklarında da karakola şikayet et. Ben ablamı ettim. 5 sene içinde aynı şeyi yaparsa hapisle yargılanacak.
Maalesef Leyla benim annem onlardan taraf oldu. Çok sorguladım bunu. Ben erken yaşta evlendim. Baba evinden çıktım. Sanırım bu yüzden annem bana annelik hissi beslemedi. Çünkü ben 25 senedir her işimi kendim yaptım. Çocuklarım doğdu. Annem 3 saat bakmadı onlara. Diğer torunlarına sefer tasıyla yemek taşıyan kadın. Şimdi de onlarla birlik oldu babamdan kalan miras için. Bana hakkımı vermiyorlar. Ben artık kabullendim bu durumu. Benim ailem kendi eşim ve çocuklarımın. Annemdem sevgi beklemeyeceğim. Böylelikle de üzülmeyeceğim.Nasıl bir nefret nasıl bir kin bu ya ? elleri kırılsın,o bedduaları döner dolaşır onları bulur, benimde ablam bana önceden şiddet uygulardı hatta anneme de yapardı.Ergenliği çok kötü geçti bize her şeyi zehir etti ,annemin saçlarını yolardı araya girerdim ben.Kurban olsun anneme,şimdi bu tarz şiddet olayları pek yok büyük çoğunlukla düzeldi olgunlaştı diyebilirim ama yapılan hiçbir şeyi unutmuyorum ben.Anneme çok çektirdi istediği olmadı diye yapılan borcamdaki çikolatayı tatlıyı mermere atıp kırmıştı borcamı.Daha neler neler ,anlattıkça kötü oluyorum.Hiçbirine hakkı yoktu,evlenecek şimdi söz takılacak kendisi 22 yaşında bu arada.Herkes yoluna sonra,beddua etmiyorum çünkü ne olursa olsun onun başına gelen kötü şeye annem üzülür ve annemin üzülmesini istemem.Bir şeyleri anlayacak ama çok geç olacak.Bende bu evden çıkınca görüşmeyi düsünmüyorum benden uzak olsun ne yaparsa yapsın.
Ya yanlış anlama canım bişey sorucam acaba profil resminden dolayı soruyum bunu acaba LGBT'li bir birseysin de ondan mı böyle anormal bunlar. Tamam şiddetin yoğun olduğu bir evde büyümüşsün de yani gelen geçen sana patlıyor annen bilebazı aileler kabullenmek istemiyor bu durumları da ondan kaynaklı olabilir mi diye düşündüm.
Ne olmasın diye?triggerlanmasın diye.
Sen çok güçlü bir kadınsın,anne sevgisine hepimizin ihtiyacı vardır ama sen onu hissetmemene rağmen hayatına çok güzel devam etmişsin.Keşke doğurmakla anne olunsaydı ama olmuyor işte,çocukların senin gibi bi anneye sahip olduğu için eminim çok şanslılardır.Lütfen kendini yalnız hissetme, sen ne anne bağı ne kardeşlik bağı görmemene rağmen dimdik durmuşsun kimseye de ihtiyacın yok.Allah çocuklarını ve seni birbirinize bağışlasın...Maalesef Leyla benim annem onlardan taraf oldu. Çok sorguladım bunu. Ben erken yaşta evlendim. Baba evinden çıktım. Sanırım bu yüzden annem bana annelik hissi beslemedi. Çünkü ben 25 senedir her işimi kendim yaptım. Çocuklarım doğdu. Annem 3 saat bakmadı onlara. Diğer torunlarına sefer tasıyla yemek taşıyan kadın. Şimdi de onlarla birlik oldu babamdan kalan miras için. Bana hakkımı vermiyorlar. Ben artık kabullendim bu durumu. Benim ailem kendi eşim ve çocuklarımın. Annemdem sevgi beklemeyeceğim. Böylelikle de üzülmeyeceğim.