Teşekkür ederimNeden muhatap olasınız ? Ne gerek var ? Bebeğinizi sağlık, huzur, mutlulukla büyütün. Kardeşiniz bu insanla arkadaşlık etmek istiyorsa etsin.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Teşekkür ederimNeden muhatap olasınız ? Ne gerek var ? Bebeğinizi sağlık, huzur, mutlulukla büyütün. Kardeşiniz bu insanla arkadaşlık etmek istiyorsa etsin.
Bu kadarına ne gerek var ya karşıdaki insan hakaret etmemiş ki hem orası ablasının evi kovar gibi "ailece başbaşa kalmak istiyoruz" diyemez. Ablamın evi dahi olsa kimsenin evinde bunu deme hakkı göremem kendimde. En güzeli iletişim kurmaması.Ben biraz bu konularda arsız olunması gereken tarafım. Bula bula bugünümü buldun dediği zaman '' ablamın benden önemli işi mi var ayol sen her zaman yemek yersin'' diyebilirdiniz gülerek. Veya insan sevmiyorum dediği zaman kız seni insan yerine koyan kim hahahah veya haklısın bizde ailecek başbaşa kalmak ,istediğimiz dönemlerden geçiyoruz bak burda bi sen yabancısın diyebilirdiniz ama hepsi gülerek denmeli bu detay önemli. Alındıgı zamanda ay canım yanlış anladın aşkolsun ne var burda şakalaşıyoruz. ?? Biraz arsız olmak haddi yüzsüzce ezerek bildirmek lazım. Ayrıca ablanızda bi tuhaf benim bacım doğumlardan dönecek yıkarım o evi arkadaşım dediğim kişinini kafasına bu şekilde konuşursa
Ne alaka yaaaa , çok saçmaBugünü mu buldun demesi şaka gibi geldi bana, sanki size takılmış gibi duruyor rahatsızlığımı belli ettim vs. demeniz biraz abarttığınızı gösteriyor bence. Evden çıkmaya çalışıp geri dönmeniz çok komik geldi, ev sahibine saygısızlık. Arkadaşın yerinde olsam ben de gitmeye kalkardım sanırım siz bir nevi ev sahibi durumundasınız durduk yere ne bu tripler. Sanırım biraz ilgi çekmeye çalıştınız gebeliği kullanıp. Sonrasında ise ben olsam ben de çıkarırdım sizi takipten.
Bence bu kız salak. Bugünü mü buldun demiş bi de. Sağlık meselesi varken bunları söylemesi gerizekalı olduğunu gösterdi banaMerhaba. Canımı sıkan bir konu var ve canımı sıkan kişi ile bu konuyu konuşacağım. Biraz öfkeliyim bu öfkemi yenip konuşmam lazım fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdi olayı anlatmaya geçiyorum
Öncelikle şu bilgiyi vereyim bu kişi ablamın çok yakın arkadaşı ben 28 yaşındayım ve kendimi bildim bileli hayatımızda olan bir insan.
Olay 8 ay öncesine dayanıyor. 8 ay önce doğum yaptım. İlk bebeğim. Doğumdan 10 gün önce suyum geldi doğum başladı zannederek heyecanlandım korktum. Ablamı aradım böyle böyle diye hemen geliyorum dedi ve geldi evlerimiz çok yakın ve onun arabası var bizim aracımız yok. Eşimde geldi. Biz apar topar hastaneye gittik. Annem de geldi hastaneye. Birkaç bir şey yapıldı doktor eve gönderdi kendimi takip etmemi söyledi. Neyse dönüşte ablam bize gidelim yemek yeriz dedi. Hep birlikte ablamlara doğru geçtik. ( ablam o gün bahsi geçen arkadaşını ve başka bir arkadaşını davet etmiş, biz hastanedeyken onlar ablamın evindelerdi, çok yakın arkadaşlar) .Eşim yolda bizim evin önünde indi doğum başladı sandığımız için yanimzda eşyaları götürmüştük onları eve bırakmak için ve ablama gelirken de yiyecek bir şeyler almak için indi.
Ablama geldik. Hemen mutfakta yemek telaşı başladı birkaç şey hazırdı. Bahsi geçen kişi bana doğurmadın mı dedi. Yok daha zamanı var galiba dedim. "Biz 2 haftadır bu günü bekliyoruz buluşmak için bula bula bu günü mü buldun" dedi ben de mahcup hissediyorum planlarını bozdum diye ve bunu da hissettirdim ona. Sürekli böyle söylemeye devam etti. Aldırmadım, önemsemedim. (Keşke onemseyip ağzının payını verseymişim) daha sonra ben de hazırlığa yardım etmeye koyuldum. Masayı hazırlıyoruz bir yandan. O sırada "kimseyi beklemeyelim yaaa çok acıktım" dedi. Dışarıda olan kişi eşim onun geleceği biliniyor. Bu sırada erkek kardeşim de doğum yapacağımı düşünüp geldi. Ben de dedim ki "kimseyi beklemiyoruz yemekler hazır değil pişince oturalım hemen ben de çok acıktım" dedim. Bu sefer "ben insan sevmiyorum" demeye başladı. Benim artık burda tepem attı. Ben de "ben de ablamın evi deyim olmamam gereken bir yerde değilim " dedim. Gitmek istedim hazırlandım çıkıyordum bir şekilde girdim içeri. Bu defa o gitmek istedi ablam ikna etmeye çalıştı ve o tam merdivenden incekken eşim apartmana girince o da içeri girdi. İçeri girince bizi barıştirmak istediler neyse dedim hakkını helal et vs sarıldık masaya oturduk. Ben eşime tabak hazırlayıp koltuğa oturttum. Bu kişi diyor ki eşime "sende gel ya niye gelmiyorsun" ben de yok yok o koltukta daha rahat eder dedim eşime de tartışmayı caktirmak istemiyorum.
gün böyle bitti kendi evimize de geldik ben eşime bile anlatmadım olayı, kardeşim söyledi ben geldiğimde bir şey oluyordu ne oldu diye sorunca anlattım.
bu olay kapandı ve 10 gün sonra ben doğum yaptım doğumun üzerinden biraz zaman geçince beni aramadığını hayırlı olsun denediğini farkettim. Bir baktım her yerden silmiş beni.
Geçen hafta da benim çok yakın arkadaşım bir konu için bu kişiyi aramış bu da benden bahsedip "burası benim ablamın evi dedi bana" diye anlatmış. Olayın öncesi sonrası yok. Sadece bu kadar var.
Ona o kadar kızgınım ki. Kendinde hata bulamayıp benim lafımı kıvırıp benim arkadaşıma anlatması çok aşağılık.
Şimdi ben bu kişiyle konuşmak istiyorum. Sinirli olduğum için kendimi kaybetmekten korkuyorum. Ne yaptığını anlasın istiyorum. Hoş pek anlayacak biri değil. Ben şimdi ona yükselirsem senelerce anlatır durur orda burda mağdur edebiyatı yapar.
Nasil konuşayım yüz yüze mi arayıpta mı mesajla mı ? Siz ne düşünüyorsunuz
İyi de misafir olan kişi kovar gibi neden geldin demiş ? Ev sahibinin kız kardeşi olarak konu sahibi mi daha kıdemli + hamile ve hastaneden dönmüş yoksa iki kuru pasta yemeye gelen mi ? İlginç bir bakış açısı cidden . Laf atismasini başlatan da misafir olmuş . Hak edene hak ettiği cvp verilmez ise işte böyle sekiz ay içerde yara olur . Saygı duyuyorum lakin sizin gibi düşünmüyorum katiyyenBu kadarına ne gerek var ya karşıdaki insan hakaret etmemiş ki hem orası ablasının evi kovar gibi "ailece başbaşa kalmak istiyoruz" diyemez. Ablamın evi dahi olsa kimsenin evinde bunu deme hakkı göremem kendimde. En güzeli iletişim kurmaması.
Nezaket ve hoşgörü hak edende kiymetlidir . Biraz yırtıcı olmak diş gostermek bizi hem hadsizlerden korur hem kendimize olan saygımızı artırır .Ya bunu hiç yapamadım. Böyle durumlarda yapabilmeyi çok isterdim. Ben nezaket ve hoşgörü insanıyım. Bu tarz olayların içinde olmak hoşuma gitmiyor. Fakat bazı insan nezaketen anlamıyor.
Karşıdaki dengesizmiş zaten orası muhakkak ama bence bu tür insanları yoksaymak her bakımdan daha kârlı.İyi de misafir olan kişi kovar gibi neden geldin demiş ? Ev sahibinin kız kardeşi olarak konu sahibi mi daha kıdemli + hamile ve hastaneden dönmüş yoksa iki kuru pasta yemeye gelen mi ? İlginç bir bakış açısı cidden . Laf atismasini başlatan da misafir olmuş . Hak edene hak ettiği cvp verilmez ise işte böyle sekiz ay içerde yara olur . Saygı duyuyorum lakin sizin gibi düşünmüyorum katiyyen
ne yalan söyleyeyim bende senin gibi düşündüm ceylinimBugünü mu buldun demesi şaka gibi geldi bana, sanki size takılmış gibi duruyor rahatsızlığımı belli ettim vs. demeniz biraz abarttığınızı gösteriyor bence. Evden çıkmaya çalışıp geri dönmeniz çok komik geldi, ev sahibine saygısızlık. Arkadaşın yerinde olsam ben de gitmeye kalkardım sanırım siz bir nevi ev sahibi durumundasınız durduk yere ne bu tripler. Sanırım biraz ilgi çekmeye çalıştınız gebeliği kullanıp. Sonrasında ise ben olsam ben de çıkarırdım sizi takipten.
Bence insanları dengesiz diye güde güde toplumda dengesizler baya peyda oldu azıcık silkelemek iyidir .Karşıdaki dengesizmiş zaten orası muhakkak ama bence bu tür insanları yoksaymak her bakımdan daha kârlı.
bu konuda birşey söylenmesi gerekiyorsa bunu ablanızın söylemesi gerek diye düşünüyorum.Merhaba. Canımı sıkan bir konu var ve canımı sıkan kişi ile bu konuyu konuşacağım. Biraz öfkeliyim bu öfkemi yenip konuşmam lazım fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdi olayı anlatmaya geçiyorum
Öncelikle şu bilgiyi vereyim bu kişi ablamın çok yakın arkadaşı ben 28 yaşındayım ve kendimi bildim bileli hayatımızda olan bir insan.
Olay 8 ay öncesine dayanıyor. 8 ay önce doğum yaptım. İlk bebeğim. Doğumdan 10 gün önce suyum geldi doğum başladı zannederek heyecanlandım korktum. Ablamı aradım böyle böyle diye hemen geliyorum dedi ve geldi evlerimiz çok yakın ve onun arabası var bizim aracımız yok. Eşimde geldi. Biz apar topar hastaneye gittik. Annem de geldi hastaneye. Birkaç bir şey yapıldı doktor eve gönderdi kendimi takip etmemi söyledi. Neyse dönüşte ablam bize gidelim yemek yeriz dedi. Hep birlikte ablamlara doğru geçtik. ( ablam o gün bahsi geçen arkadaşını ve başka bir arkadaşını davet etmiş, biz hastanedeyken onlar ablamın evindelerdi, çok yakın arkadaşlar) .Eşim yolda bizim evin önünde indi doğum başladı sandığımız için yanimzda eşyaları götürmüştük onları eve bırakmak için ve ablama gelirken de yiyecek bir şeyler almak için indi.
Ablama geldik. Hemen mutfakta yemek telaşı başladı birkaç şey hazırdı. Bahsi geçen kişi bana doğurmadın mı dedi. Yok daha zamanı var galiba dedim. "Biz 2 haftadır bu günü bekliyoruz buluşmak için bula bula bu günü mü buldun" dedi ben de mahcup hissediyorum planlarını bozdum diye ve bunu da hissettirdim ona. Sürekli böyle söylemeye devam etti. Aldırmadım, önemsemedim. (Keşke onemseyip ağzının payını verseymişim) daha sonra ben de hazırlığa yardım etmeye koyuldum. Masayı hazırlıyoruz bir yandan. O sırada "kimseyi beklemeyelim yaaa çok acıktım" dedi. Dışarıda olan kişi eşim onun geleceği biliniyor. Bu sırada erkek kardeşim de doğum yapacağımı düşünüp geldi. Ben de dedim ki "kimseyi beklemiyoruz yemekler hazır değil pişince oturalım hemen ben de çok acıktım" dedim. Bu sefer "ben insan sevmiyorum" demeye başladı. Benim artık burda tepem attı. Ben de "ben de ablamın evi deyim olmamam gereken bir yerde değilim " dedim. Gitmek istedim hazırlandım çıkıyordum bir şekilde girdim içeri. Bu defa o gitmek istedi ablam ikna etmeye çalıştı ve o tam merdivenden incekken eşim apartmana girince o da içeri girdi. İçeri girince bizi barıştirmak istediler neyse dedim hakkını helal et vs sarıldık masaya oturduk. Ben eşime tabak hazırlayıp koltuğa oturttum. Bu kişi diyor ki eşime "sende gel ya niye gelmiyorsun" ben de yok yok o koltukta daha rahat eder dedim eşime de tartışmayı caktirmak istemiyorum.
gün böyle bitti kendi evimize de geldik ben eşime bile anlatmadım olayı, kardeşim söyledi ben geldiğimde bir şey oluyordu ne oldu diye sorunca anlattım.
bu olay kapandı ve 10 gün sonra ben doğum yaptım doğumun üzerinden biraz zaman geçince beni aramadığını hayırlı olsun denediğini farkettim. Bir baktım her yerden silmiş beni.
Geçen hafta da benim çok yakın arkadaşım bir konu için bu kişiyi aramış bu da benden bahsedip "burası benim ablamın evi dedi bana" diye anlatmış. Olayın öncesi sonrası yok. Sadece bu kadar var.
Ona o kadar kızgınım ki. Kendinde hata bulamayıp benim lafımı kıvırıp benim arkadaşıma anlatması çok aşağılık.
Şimdi ben bu kişiyle konuşmak istiyorum. Sinirli olduğum için kendimi kaybetmekten korkuyorum. Ne yaptığını anlasın istiyorum. Hoş pek anlayacak biri değil. Ben şimdi ona yükselirsem senelerce anlatır durur orda burda mağdur edebiyatı yapar.
Nasil konuşayım yüz yüze mi arayıpta mı mesajla mı ? Siz ne düşünüyorsunuz
Kıdem ne alaka ya? O evde ikisi de misafir konumunda. Ayrıca şu gülerek laf sokma çabasına giren insanlar bana korkunç gelir hep. Ben ne söyleyeceksem cart diye söylerim ne gereke var öyle şeylere.İyi de misafir olan kişi kovar gibi neden geldin demiş ? Ev sahibinin kız kardeşi olarak konu sahibi mi daha kıdemli + hamile ve hastaneden dönmüş yoksa iki kuru pasta yemeye gelen mi ? İlginç bir bakış açısı cidden . Laf atismasini başlatan da misafir olmuş . Hak edene hak ettiği cvp verilmez ise işte böyle sekiz ay içerde yara olur . Saygı duyuyorum lakin sizin gibi düşünmüyorum katiyyen
Bunun bir tık üstü saça yapışmak ha ama bence tarzı bu o kadının. kardeşi tavırlarıyla, laflarıyla nasıl rahatsız ettiyse o haliyle yemek yetiştirme telaşına düşmüş hanımefendiye. Bide fazlalık gibi hissettirmiş. Uzat ayaklarını yat onun yemek telaşı sana mı düşmüş kdın çok çok bencil geldi banaBen biraz bu konularda arsız olunması gereken tarafım. Bula bula bugünümü buldun dediği zaman '' ablamın benden önemli işi mi var ayol sen her zaman yemek yersin'' diyebilirdiniz gülerek. Veya insan sevmiyorum dediği zaman kız seni insan yerine koyan kim hahahah veya haklısın bizde ailecek başbaşa kalmak ,istediğimiz dönemlerden geçiyoruz bak burda bi sen yabancısın diyebilirdiniz ama hepsi gülerek denmeli bu detay önemli. Alındıgı zamanda ay canım yanlış anladın aşkolsun ne var burda şakalaşıyoruz. ?? Biraz arsız olmak haddi yüzsüzce ezerek bildirmek lazım. Ayrıca ablanızda bi tuhaf benim bacım doğumlardan dönecek yıkarım o evi arkadaşım dediğim kişinini kafasına bu şekilde konuşursa
İkiside misafir konumunda değil. Siz cart diye söyleyin karışan mı oldu? böyle bişi anımsamıyorum.Kıdem ne alaka ya? O evde ikisi de misafir konumunda. Ayrıca şu gülerek laf sokma çabasına giren insanlar bana korkunç gelir hep. Ben ne söyleyeceksem cart diye söylerim ne gereke var öyle şeylere.
Üzerinden çok zaman geçmiş, bence tekrar iletişim kurmayın. Konuda üzüldüğüm nokta, planlarını bozduğum için mahçup hissettim demeniz oldu. Bir doğum gerçekleşecek, bebek dünyaya gelecek bozulsun yani planlar ne olabilir en fazla? Ki eve geri dönülmüş, dönülmeye de bilirdi. Sağlık bu. Bence ablanız evden çıkınca dedikodunuz yapılmış, geldiğinizde de yüzünüze söylemiş. Çok çok ayıp yaptığı. Ben olsam hiç bir şekilde muhatap olmazdım, kime ne anlatırsa anlatsın.Merhaba. Canımı sıkan bir konu var ve canımı sıkan kişi ile bu konuyu konuşacağım. Biraz öfkeliyim bu öfkemi yenip konuşmam lazım fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdi olayı anlatmaya geçiyorum
Öncelikle şu bilgiyi vereyim bu kişi ablamın çok yakın arkadaşı ben 28 yaşındayım ve kendimi bildim bileli hayatımızda olan bir insan.
Olay 8 ay öncesine dayanıyor. 8 ay önce doğum yaptım. İlk bebeğim. Doğumdan 10 gün önce suyum geldi doğum başladı zannederek heyecanlandım korktum. Ablamı aradım böyle böyle diye hemen geliyorum dedi ve geldi evlerimiz çok yakın ve onun arabası var bizim aracımız yok. Eşimde geldi. Biz apar topar hastaneye gittik. Annem de geldi hastaneye. Birkaç bir şey yapıldı doktor eve gönderdi kendimi takip etmemi söyledi. Neyse dönüşte ablam bize gidelim yemek yeriz dedi. Hep birlikte ablamlara doğru geçtik. ( ablam o gün bahsi geçen arkadaşını ve başka bir arkadaşını davet etmiş, biz hastanedeyken onlar ablamın evindelerdi, çok yakın arkadaşlar) .Eşim yolda bizim evin önünde indi doğum başladı sandığımız için yanimzda eşyaları götürmüştük onları eve bırakmak için ve ablama gelirken de yiyecek bir şeyler almak için indi.
Ablama geldik. Hemen mutfakta yemek telaşı başladı birkaç şey hazırdı. Bahsi geçen kişi bana doğurmadın mı dedi. Yok daha zamanı var galiba dedim. "Biz 2 haftadır bu günü bekliyoruz buluşmak için bula bula bu günü mü buldun" dedi ben de mahcup hissediyorum planlarını bozdum diye ve bunu da hissettirdim ona. Sürekli böyle söylemeye devam etti. Aldırmadım, önemsemedim. (Keşke onemseyip ağzının payını verseymişim) daha sonra ben de hazırlığa yardım etmeye koyuldum. Masayı hazırlıyoruz bir yandan. O sırada "kimseyi beklemeyelim yaaa çok acıktım" dedi. Dışarıda olan kişi eşim onun geleceği biliniyor. Bu sırada erkek kardeşim de doğum yapacağımı düşünüp geldi. Ben de dedim ki "kimseyi beklemiyoruz yemekler hazır değil pişince oturalım hemen ben de çok acıktım" dedim. Bu sefer "ben insan sevmiyorum" demeye başladı. Benim artık burda tepem attı. Ben de "ben de ablamın evi deyim olmamam gereken bir yerde değilim " dedim. Gitmek istedim hazırlandım çıkıyordum bir şekilde girdim içeri. Bu defa o gitmek istedi ablam ikna etmeye çalıştı ve o tam merdivenden incekken eşim apartmana girince o da içeri girdi. İçeri girince bizi barıştirmak istediler neyse dedim hakkını helal et vs sarıldık masaya oturduk. Ben eşime tabak hazırlayıp koltuğa oturttum. Bu kişi diyor ki eşime "sende gel ya niye gelmiyorsun" ben de yok yok o koltukta daha rahat eder dedim eşime de tartışmayı caktirmak istemiyorum.
gün böyle bitti kendi evimize de geldik ben eşime bile anlatmadım olayı, kardeşim söyledi ben geldiğimde bir şey oluyordu ne oldu diye sorunca anlattım.
bu olay kapandı ve 10 gün sonra ben doğum yaptım doğumun üzerinden biraz zaman geçince beni aramadığını hayırlı olsun denediğini farkettim. Bir baktım her yerden silmiş beni.
Geçen hafta da benim çok yakın arkadaşım bir konu için bu kişiyi aramış bu da benden bahsedip "burası benim ablamın evi dedi bana" diye anlatmış. Olayın öncesi sonrası yok. Sadece bu kadar var.
Ona o kadar kızgınım ki. Kendinde hata bulamayıp benim lafımı kıvırıp benim arkadaşıma anlatması çok aşağılık.
Şimdi ben bu kişiyle konuşmak istiyorum. Sinirli olduğum için kendimi kaybetmekten korkuyorum. Ne yaptığını anlasın istiyorum. Hoş pek anlayacak biri değil. Ben şimdi ona yükselirsem senelerce anlatır durur orda burda mağdur edebiyatı yapar.
Nasil konuşayım yüz yüze mi arayıpta mı mesajla mı ? Siz ne düşünüyorsunuz
ya işte gülerek denmesinin nedeni birincisi bu durumu engellemek ikinciside gülerek söylenen laftan asla emin olamazsın. lafı duyar anlar ama bi afallarsın ne dedi şimdi bu diye. O yuzden gülümseyelim :)):))Bunun bir tık üstü saça yapışmak ha ama bence tarzı bu o kadının. kardeşi tavırlarıyla, laflarıyla nasıl rahatsız ettiyse o haliyle yemek yetiştirme telaşına düşmüş hanımefendiye. Bide fazlalık gibi hissettirmiş. Uzat ayaklarını yat onun yemek telaşı sana mı düşmüş kdın çok çok bencil geldi bana
Çok patavatsızmış ablanızın arkadaşı. Ne kadar ayıp siz bebeğinizin derdindesiniz o neler düşünüyor. Bence arayıp kibar bir şekilde uyarın ama bunu size anlatan arkadaşınızı da zorda bırakmayacak şekilde izah edin benceMerhaba. Canımı sıkan bir konu var ve canımı sıkan kişi ile bu konuyu konuşacağım. Biraz öfkeliyim bu öfkemi yenip konuşmam lazım fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdi olayı anlatmaya geçiyorum
Öncelikle şu bilgiyi vereyim bu kişi ablamın çok yakın arkadaşı ben 28 yaşındayım ve kendimi bildim bileli hayatımızda olan bir insan.
Olay 8 ay öncesine dayanıyor. 8 ay önce doğum yaptım. İlk bebeğim. Doğumdan 10 gün önce suyum geldi doğum başladı zannederek heyecanlandım korktum. Ablamı aradım böyle böyle diye hemen geliyorum dedi ve geldi evlerimiz çok yakın ve onun arabası var bizim aracımız yok. Eşimde geldi. Biz apar topar hastaneye gittik. Annem de geldi hastaneye. Birkaç bir şey yapıldı doktor eve gönderdi kendimi takip etmemi söyledi. Neyse dönüşte ablam bize gidelim yemek yeriz dedi. Hep birlikte ablamlara doğru geçtik. ( ablam o gün bahsi geçen arkadaşını ve başka bir arkadaşını davet etmiş, biz hastanedeyken onlar ablamın evindelerdi, çok yakın arkadaşlar) .Eşim yolda bizim evin önünde indi doğum başladı sandığımız için yanimzda eşyaları götürmüştük onları eve bırakmak için ve ablama gelirken de yiyecek bir şeyler almak için indi.
Ablama geldik. Hemen mutfakta yemek telaşı başladı birkaç şey hazırdı. Bahsi geçen kişi bana doğurmadın mı dedi. Yok daha zamanı var galiba dedim. "Biz 2 haftadır bu günü bekliyoruz buluşmak için bula bula bu günü mü buldun" dedi ben de mahcup hissediyorum planlarını bozdum diye ve bunu da hissettirdim ona. Sürekli böyle söylemeye devam etti. Aldırmadım, önemsemedim. (Keşke onemseyip ağzının payını verseymişim) daha sonra ben de hazırlığa yardım etmeye koyuldum. Masayı hazırlıyoruz bir yandan. O sırada "kimseyi beklemeyelim yaaa çok acıktım" dedi. Dışarıda olan kişi eşim onun geleceği biliniyor. Bu sırada erkek kardeşim de doğum yapacağımı düşünüp geldi. Ben de dedim ki "kimseyi beklemiyoruz yemekler hazır değil pişince oturalım hemen ben de çok acıktım" dedim. Bu sefer "ben insan sevmiyorum" demeye başladı. Benim artık burda tepem attı. Ben de "ben de ablamın evi deyim olmamam gereken bir yerde değilim " dedim. Gitmek istedim hazırlandım çıkıyordum bir şekilde girdim içeri. Bu defa o gitmek istedi ablam ikna etmeye çalıştı ve o tam merdivenden incekken eşim apartmana girince o da içeri girdi. İçeri girince bizi barıştirmak istediler neyse dedim hakkını helal et vs sarıldık masaya oturduk. Ben eşime tabak hazırlayıp koltuğa oturttum. Bu kişi diyor ki eşime "sende gel ya niye gelmiyorsun" ben de yok yok o koltukta daha rahat eder dedim eşime de tartışmayı caktirmak istemiyorum.
gün böyle bitti kendi evimize de geldik ben eşime bile anlatmadım olayı, kardeşim söyledi ben geldiğimde bir şey oluyordu ne oldu diye sorunca anlattım.
bu olay kapandı ve 10 gün sonra ben doğum yaptım doğumun üzerinden biraz zaman geçince beni aramadığını hayırlı olsun denediğini farkettim. Bir baktım her yerden silmiş beni.
Geçen hafta da benim çok yakın arkadaşım bir konu için bu kişiyi aramış bu da benden bahsedip "burası benim ablamın evi dedi bana" diye anlatmış. Olayın öncesi sonrası yok. Sadece bu kadar var.
Ona o kadar kızgınım ki. Kendinde hata bulamayıp benim lafımı kıvırıp benim arkadaşıma anlatması çok aşağılık.
Şimdi ben bu kişiyle konuşmak istiyorum. Sinirli olduğum için kendimi kaybetmekten korkuyorum. Ne yaptığını anlasın istiyorum. Hoş pek anlayacak biri değil. Ben şimdi ona yükselirsem senelerce anlatır durur orda burda mağdur edebiyatı yapar.
Nasil konuşayım yüz yüze mi arayıpta mı mesajla mı ? Siz ne düşünüyorsunuz