ablamın dilenmesinden bıktım

yesilkalp .!.:

şubatta ablamın doğum günü var açıkçası konuyu açma sebebim buydu. gerildikçe geriliyorum içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. psikolojim bozuldu herhalde

Genişletmek için tıkla...

Marygold .!.:

Sizin doğumgününüzde yaptığına istinaden kesinlikle hediye almayın derim

Genişletmek için tıkla...

yesilkalp .!.:

benim değişmem lazım evet...

Genişletmek için tıkla...

FiltrekahvesevenKleopatra .!.:

Neyseki üçü bir arada değil . Bu arada hani sadece sorunlu olan ben değilim ..üçü de birbirinden nefret eder.. kardeş kardeşin kötülüğünü ister miymiş ya istermiş ben buna inanıyorum artık .!! . Bir kıskançlık hasetlik birinin evi güzel olsa! kocasının maaşı iyi olsa ! güzel yerleri tatile gitseler ! ölüyorlar kıskançlıklarından.. birbirlerini de çekemiyorlar ..! ya neyseki ben yay burcuyum kıskançlık nedir bilmem , kimsenin malına mülküne eşyasını kıskanmam.vallahi takdir ederim

Genişletmek için tıkla...

yesilkalp .!.:

Selamlar herkese. Beni çok geren bir konu var uykusuz kalacak kadar hem de. Aslında ailevi durumlarımı paylaşmam ama çok üzüyor beni.

Konu ablam... İkimiz de çalışan, maaşlı, sigortalı kişileriz.ben sağlıkçıyım ablam özelde öğretmenlik yapıyor. ben bekarım, ablam evli bir çocuk annesi ve eşi devlet memuru. şimdi asıl meselemiz ablamın evlendiği andan itibaren bana uyguladığı psikolojik baskılar. başta anlamıyordum fark etmiyordum ya da umursamıyordum ama bu durum işe başladığımda sanki yüz kat arttı. ben kıyafet almasını, kendime bakmasını seven biriyim. hem para biriktirir hem de istediğim gibi harcarım çok şükür fakat ne zaman çalışmaya başladım ablamla bir araya geldiğimiz an benden bir şeyler ister. ayakkabı, çanta,kozmetik, para, beni kadınlar matinesine göndersene tarzında... hepsini gülerek ama ciddi bir şekilde dile getiriyor. hatta bir dönem işsizdim o dönemde bile bana çanta aldırmayı bile başardı bana. bir şey almadığımda ise bu sefer giysi dolabımdan ya da makyaj malzemelerimden kendine eşya seçip alıyor, kullanıyor. başta ses etmedim ablamdır, canımdır, kanımdır dedim ama enayi yerine konulduğumu hissetmeye başladım. çünkü ona almadığımda küser ve aylarca ben özür dilemeden konuşmaz. gönlünü alırım iki gün sonra yine aynı konular başa döner. kalbim kırılıyor çünkü yine böyle bir durumdan dolayı doğum günüme yakın küsmüştü bana. ve herkesi engellemiş yesilkalp'in doğum gününü kutlamayacaksınız diye herkesi tembihlemiş. o günü asla unutamıyorum... emin olun hediyede, parada, pulda gözüm yok ama bir gram beni mutlu edecek ufacık bir sürprizi dahi olmadı bugüne kadar.
beni son geren olay da uludağa gitme planımız vardı. ve yine ablam şaşırtmadı yeşilkalp beni de götürsene dedi. ben hayır dedim bu sefer annemden istemiş. ben de anneme eğer verirsen ortalık çok karışır dedim. konu kapandı... güzelce konuştum abla böyle yapma dedim olmadı, kavga ettim olmadı, konuşmadım aylarca olmadı. maddi durumu yerinde babam araba ve ev verdi ablama yani yardım edilecek bir durumda değiller.
ben ne yapmalıyım? bunlar normal durumlar mı ben gerçekten bilemiyorum beni aydınlatın

Genişletmek için tıkla...

pinaris .!.:

20 yil yegenime senin gibi para yedirdim.ablamada ev almasi icin maddi manevi destek oldum evini ben dayadim dosedim.
Sonra evlendim bir degisim oldu tabii onceleri anlamadim.ve sonunda kizlarima kaba davrandiklari icin gitmedim.cocuklarim hastanelik oldu 2 hafta yatti kimse aramadi ve en son yegenim askere bizimle vedalasmadan gitti.bizi yok sayarak emeklerim cope gitti yani .aklin varsa parani kendine sakla ilerde cok pisman olursun buda sana bir abla tavsiyesi

Genişletmek için tıkla...

yesilkalp .!.:

Selamlar herkese. Beni çok geren bir konu var uykusuz kalacak kadar hem de. Aslında ailevi durumlarımı paylaşmam ama çok üzüyor beni.

Konu ablam... İkimiz de çalışan, maaşlı, sigortalı kişileriz.ben sağlıkçıyım ablam özelde öğretmenlik yapıyor. ben bekarım, ablam evli bir çocuk annesi ve eşi devlet memuru. şimdi asıl meselemiz ablamın evlendiği andan itibaren bana uyguladığı psikolojik baskılar. başta anlamıyordum fark etmiyordum ya da umursamıyordum ama bu durum işe başladığımda sanki yüz kat arttı. ben kıyafet almasını, kendime bakmasını seven biriyim. hem para biriktirir hem de istediğim gibi harcarım çok şükür fakat ne zaman çalışmaya başladım ablamla bir araya geldiğimiz an benden bir şeyler ister. ayakkabı, çanta,kozmetik, para, beni kadınlar matinesine göndersene tarzında... hepsini gülerek ama ciddi bir şekilde dile getiriyor. hatta bir dönem işsizdim o dönemde bile bana çanta aldırmayı bile başardı bana. bir şey almadığımda ise bu sefer giysi dolabımdan ya da makyaj malzemelerimden kendine eşya seçip alıyor, kullanıyor. başta ses etmedim ablamdır, canımdır, kanımdır dedim ama enayi yerine konulduğumu hissetmeye başladım. çünkü ona almadığımda küser ve aylarca ben özür dilemeden konuşmaz. gönlünü alırım iki gün sonra yine aynı konular başa döner. kalbim kırılıyor çünkü yine böyle bir durumdan dolayı doğum günüme yakın küsmüştü bana. ve herkesi engellemiş yesilkalp'in doğum gününü kutlamayacaksınız diye herkesi tembihlemiş. o günü asla unutamıyorum... emin olun hediyede, parada, pulda gözüm yok ama bir gram beni mutlu edecek ufacık bir sürprizi dahi olmadı bugüne kadar.
beni son geren olay da uludağa gitme planımız vardı. ve yine ablam şaşırtmadı yeşilkalp beni de götürsene dedi. ben hayır dedim bu sefer annemden istemiş. ben de anneme eğer verirsen ortalık çok karışır dedim. konu kapandı... güzelce konuştum abla böyle yapma dedim olmadı, kavga ettim olmadı, konuşmadım aylarca olmadı. maddi durumu yerinde babam araba ve ev verdi ablama yani yardım edilecek bir durumda değiller.
ben ne yapmalıyım? bunlar normal durumlar mı ben gerçekten bilemiyorum beni aydınlatın

Genişletmek için tıkla...

yesilkalp .!.:

bir anlık duygusal boşluğuma gelip anlatmıştım. keşke anlatmasaydım özgür olurdum şimdi...

Genişletmek için tıkla...

yesilkalp .!.:

Selamlar herkese. Beni çok geren bir konu var uykusuz kalacak kadar hem de. Aslında ailevi durumlarımı paylaşmam ama çok üzüyor beni.

Konu ablam... İkimiz de çalışan, maaşlı, sigortalı kişileriz.ben sağlıkçıyım ablam özelde öğretmenlik yapıyor. ben bekarım, ablam evli bir çocuk annesi ve eşi devlet memuru. şimdi asıl meselemiz ablamın evlendiği andan itibaren bana uyguladığı psikolojik baskılar. başta anlamıyordum fark etmiyordum ya da umursamıyordum ama bu durum işe başladığımda sanki yüz kat arttı. ben kıyafet almasını, kendime bakmasını seven biriyim. hem para biriktirir hem de istediğim gibi harcarım çok şükür fakat ne zaman çalışmaya başladım ablamla bir araya geldiğimiz an benden bir şeyler ister. ayakkabı, çanta,kozmetik, para, beni kadınlar matinesine göndersene tarzında... hepsini gülerek ama ciddi bir şekilde dile getiriyor. hatta bir dönem işsizdim o dönemde bile bana çanta aldırmayı bile başardı bana. bir şey almadığımda ise bu sefer giysi dolabımdan ya da makyaj malzemelerimden kendine eşya seçip alıyor, kullanıyor. başta ses etmedim ablamdır, canımdır, kanımdır dedim ama enayi yerine konulduğumu hissetmeye başladım. çünkü ona almadığımda küser ve aylarca ben özür dilemeden konuşmaz. gönlünü alırım iki gün sonra yine aynı konular başa döner. kalbim kırılıyor çünkü yine böyle bir durumdan dolayı doğum günüme yakın küsmüştü bana. ve herkesi engellemiş yesilkalp'in doğum gününü kutlamayacaksınız diye herkesi tembihlemiş. o günü asla unutamıyorum... emin olun hediyede, parada, pulda gözüm yok ama bir gram beni mutlu edecek ufacık bir sürprizi dahi olmadı bugüne kadar.
beni son geren olay da uludağa gitme planımız vardı. ve yine ablam şaşırtmadı yeşilkalp beni de götürsene dedi. ben hayır dedim bu sefer annemden istemiş. ben de anneme eğer verirsen ortalık çok karışır dedim. konu kapandı... güzelce konuştum abla böyle yapma dedim olmadı, kavga ettim olmadı, konuşmadım aylarca olmadı. maddi durumu yerinde babam araba ve ev verdi ablama yani yardım edilecek bir durumda değiller.
ben ne yapmalıyım? bunlar normal durumlar mı ben gerçekten bilemiyorum beni aydınlatın

Genişletmek için tıkla...

FiltrekahvesevenKleopatra .!.:

Kardeş mardeş hikaye. Ne yaparsan kendine.. Aynı kadın doğurdu diye kardeş olunmuyor.!! Ben bunu öğrendim hayatımda. Aynı karından çıktınız diye de kimsenin saçmalıklarını çekmek zorunda değiliz.

Genişletmek için tıkla...

FiltrekahvesevenKleopatra .!.:

Maalesef aynısından ben de var canımmm. Hem de 3 tane .. ama 50sine merdiven dayamış olan en büyüğü en fenası. Yaşını özellikle belirttim çünkü en büyük dersinolgunluk beklersin. Yok. Üçü de çalışıyor. İyi de paralar kazanıyorlar.. Ben şu an çalışmıyorum, en küçükleriyim.. bunların ablalıklarını bir tek çocukluğumda görmüşümdür yetişkinliğimde bana en ufak bir ablalıkları geçmedi . Üçünün de ağzında sabah akşam sakız gibi parayok da yok. Hani sanki bazı tipler vardı ve kimse para istemesin diye para yok diye ağlar. kimsenin onlardan para istedi de yok tam tersine onlar istiyor ..mesela kuaföre gittiğimizde ablamın ben öğrenci olduğum halde kuaför parasını bana ödetmişliği var ..canım bende şimdi nakit yok sen öde gibilerinden sonrada geri bana vermemişliği..! harçlığımın üstüne yatmışlıkları.!! Mesela gelip dolabımdan, bunu bana versene bunu bana versene hadi bunuda bana ver.! benim alışveriş yapmaya vaktim yok gibilerinden sürekli bir psikolojik baskı. Sorsan öğrenci kardeşine 3 kuruş harçlık veriyorlar mıydı asla. Eskiden tabi saftirik zamanlarımda ablamdır canın sağ olsun deyip veriyordum kıyafetlerimi falan. artık akıllandım .. ne onlardan bir şey isterim ne de onlara bir şey veririm .!Yani kısacası sömürüye izin verme .öz kardeşin bile olsa kurnazın tekiyse pekala sömürmeye kalkıyor .sadece seni değil önüne gelen herkesi sömürüye kalkar. Bunların huyu bu insanları kullanıp sömürmek yaşam tarzı olmuş bu tarz insanların . Hayır demeyi öğrendikten sonra ve o hayır cevabını birkaç kere suratlarını yapıştırdıktan sonra emin ol bir daha bir şey istemiyorlar

Genişletmek için tıkla...