Erkek arkadaşımla uzun süredir beraberiz. Ailelerimiz tanıştı, söz tarihi vs alındı. Bu süreçte de arada sırada ben onun ailesiyle ya da erkek arkadaşım benim ailemle gezmeye geldi. En son ablam erkek arkadaşım ve ben kahve içmeye bir kafeye gittik. İkisi öyle muhabbete daldılar ki, saksı gibi oturdum masada. Araya girip bir iki çift laf ettiğimde de dediklerim hep kaynadı. Ablama bir şey anlatırken genelde yüzüme bile bakmadı. O kadar kötü hissettim ki kendimi. 3ümüz ne zaman görüşsek böyle oluyor. Erkek arkadaşım tam bana bir şey anlatacakken veya ilgilenecekken bölünüyor. Bir mevzu hakkında konuşurken de bir ara ablam bana “salak gerizekalı mısın ya” deyip güldü. Ki en sevmediğim hareketler bunlar birilerinin yanında.
O gün de ablam mini bir elbise giymişti. Bir ara erkek arkadaşım ablamın fotoğrafını çekiyordu, ablam rica etmişti. Ki zaten o arada ben yine masada saksı misali izliyordum. Fotoğraflara bakınca gördüm, o kadar çok yukarı sıyrılmış ki eteği.. iç çamaşırına yakın bir yerde. Gördükten sonra uyardım kimse duymadan, ama hiç önemsemedi. Hatta bana bozuldu. Ki normalde birbirimizi bu gibi durumlarda uyarır hiç de bozulmayız. Çok rahatsız oldum. Ablamı gerçekten çok seviyorum, bu duruma rahatsız olduğum için de kendimi fesat hissettim. Ama içimden geçene engel olamadım. Erkek arkadaşımla arkadaş grubumuzla görüştüğümüzde böyle durumlar hiç olmaz. Benimle mutlaka iletişim halinde olur, ilgilenir. Sizce ben mi gerçekten çok fesatım? Siz rahatsız olur muydunuz bu iki durumdan? Acaba ablam çok güzel bir kadın olduğu için kıskandım mı erkek arkadaşımdan. İnanın huzursuzluğuma bir anlam veremedim.. Siz objektif daha iyi yorumlayacaksınız eminim..
sevgili bulunur abla bulunmazzz
