aba kızlar,
Benim aslında sorunum öyle kocaman bir dert değil ama hamileliğin de hormon desteğiyle iyice kafaya takmaya başladım. Sorunum ablam. Ben yaklaşık bir yıldır evliyim, ablam da yanımızda üniversite okuyor. Yanımızda kalmasının sebebi de şu; ablam zaten daha önce bir üniversite okudu ama bölümünden atamalar çok zorlaşınca tekrar sınava girdi ve puanı düşük geldi istediği (ataması garanti olan) bölümü kazanamadı. Ben o zaman bekardım ve bulunduğum şehirde istediği bölüme geçebileceği iki yıllık bir özel üniversite yazdırdım. Babamın yaptığı bir işi batırmasından dolayı ablama destek olabilecek bütçesi yok. Ben kalma masrafını karşılayacağımıı söyledim. Kredisini çektim ve ablam alanında iş buldu çalışıyor bana kredisini ödüyor düzenli olarak iki yıldır hiç aksatmadı. Ben de ona ve aileme verdiğim sözü tuttum ve iki yıl boyunca yanımda kaldı. Bu yıl üniversite bitecek ama dgs ' ye tüm ısrarlarıma rağmen çalışmadı, bu yüzden puanını yüksek beklemiyor ve burada yine özelde devam etmeyi planlıyor.
Eğer burada devam ederse ben çık diyemem ki yanımdan çıkarsa aylık 1000tl kalmaya para harcarken asla tutunamaz ama eşim daha fazla birlikte kalmak istemiyor. Eşim de çok haklı istememekte çünkü bana hiç yardımcı olmuyor. İki yıldır bir kez dahi evi temizlemedi ya da temizlikte bana yardım etmedi, tk bir kere dahi yemek yapmadı, hiç bir gün gelmeden arayıp birşey lazım mı diye sormadı ya da bir kere bile çöp dolmuş deyip atmadı. Diyeceksiniz ki bunları sen zaten normalde de yapacaktın ama öyle olmuyor işte küçücük şeyler ama çok sorun olmaya başladı. Akşam en erken eve 19:30 gibi geliyorum (Sabah 6 da evden çıkıyorum) eve gelince yemek yapmak beni çok yoruyor bazen bir gün sonrasına da yetsin diye çok yapıyorum ama ablam öğlen yemeği yiyor ve o akşam ben yine yemek yapmak zorunda kalıyorum ya da dolaba çok sevdiğim bir şey koysam, o şeyi bulup hepsini bitiriyor, halbuki birazını da bize bıraksa hiç sorun olmayacak. Sürekli çiğ badem, ceviz vs almam gerek hamile olduğum için aktardan işlenmemiş ve pahalı olanlarından alıyorum. Hergün onları yiyor bir aylık aldığım şey 10 gün gitmiyor. Sorun yemesi değil asla yemeği kıskanmıyorum ama bizi hiç düşünmüyor. Haftasonları sabah kahvaltı yapılacak hepimiz uyanıyoruz kendisine zeytin peynir falan çıkarıp yiyor kalkıyor hiç herkese kahvaltı hazırlayım beraber yiyelim demiyor. Mesela geçenlerde işden gelip yemek yapıcam eşim de geç kaldı tek başıma mutfakta yemek yapıyorum saat 20:30 oldu hala yetiştiremedim herşeyi. Ablam geldi eve yaptığım yemekten tabağına koydu yedi ve gitti. Hiç sormuyor yardıma ihtiyacın var mı diye? Ben de çok sıkıldım bu durumdan artık.
Temizlik konusu apayrı bir sorun eşim ve ben temizliğimizi haftasonu yapıyoruz. Eşim heryeri çektirir ve tuvalet banyoyu temizler. Ben de viledayla evi silip mutfağı temizlerim iş bölümü yaparız yani ama ablam evde olsa dahi hiç gelip yardım etmez. Bir kez bile etmedi. Haftasonu hadi vakti olmadı yoruldu diyelim, haftaiçi de mi yok. Konuştuğumda yaptığı savunma vaktim yok. Akşamları okula gidiyor, gece de nöbetçi olarak çalışıyor ama çalıştığı yerde 2-3 saatte işini tamamlayıp uyuyor ve günde 8 saat çalıştığı için sabah 9-10 gibi evde oluyor. Okulda sadece 3 ders alıyor yani geceye kadar genelde boş oluyor ama bir kez bile yardımcı olmuyor. Kendi odasını da ttemiz tutmaz hiç. Hatta evde gün içinde yemeğini alıp oturma odasında yer tepsi de ya orada kalır ya da bankonun üstünde. Ben her akşam yemek yapmadan 20dk banko temizliyorum çok bir zaman değil ama zaten geç gelen birisi için çok.
Dışarı çıkmaları da ayrı problem hangi gün izinli olduğunu bilmiyoruz o günlerde bazen gelmiyor geceleri ben de çalışıyor sanıyorum. Geçen aradı arkadaşıyla arabadalarmış kedi ezmişler nereye götürelim gece 11 b en de okula gitti işe geçiyordur diyorum hanfendi başka şehirde arkadaşıyla arabada. Bana bir haber bile vermiyor. Eve geliyor anahtarla açıp direk odasına gidiyor bize bir merhaba yok. Bazen biz açıyoruz kapıyı yine aynı. Abla niye böyle yapıyorsun dediğimde yorgunum onunla mı uğraşıcam diyor. Ya sana kapıyı açmışız bir selam vermiyorsun. Çıkarken de aynı şekilde ben çıkıyorum falan demeden gidiyor ablam evde mi gitti mi haberimiz yok.
Şimdi bazıları e ne yapalım sorununu biz mi çözeceğiz diyebilir. Sorunumu elbette ben çözebilirim siz değil ama aileminde kalbini kırmadan ablamın daha fazla bizimle kalmasının uygun olmayacağını nasıl dile getirebilirim sizce?
En son bardağı taşıran damla da şu oldu. Hamilelikte ilaç kullanmamak gerekir ama ablam çalıştığı yerden (kendisi sağlıkçı) uyuz kapmış ve iki haftadır kaşıntısı vardı şimdi tüm evin temizlenmesi ve evde yaşayan herkesin tedavi olması gerekiyor. Belki olabilecek bir durum diyeceksiniz ama sebebi iş yerinde eldiven almıyorlarmış. Kaç defa o zaman sen al dedim. Büyük ihtimalle eldivensiz çalıştığından oldu yani yine kendi ihmalkarlığı. Doktor uyuz teşhisi koymuş, ablam hiç sormamış evde hamile bayan var ne yapmalıyız diye. Maddi durum olarak da kazançlarımız oldukça yüksek ama geçen ay araba aldık ve çok masraf yaptık. Bebeğin odası, arabası vs alındı yani elimizde ay sonunu getirecek para bırakmıştık. Şimdi tüm halılar yıkatılmalı, koltuklar için koltuk yıkamacı çağrılmalı, ben hamile olduğumdan ağır bir temizlikte yapamam temizlikçi de gelmeli nerden baksanız ilaç masraflarıyla bize 500tl den fazlaya çıkacak ama bu paranın bir kısmını vermekten hiç bahsetmedi. Eşimle ben bugün işden izin alıp tüm kıyafetleri kaynar suda yıkatacağız evi elimizden geldiğince temizleyeceğiz o ise akşam finalim var deyip uyumuş.
Öğrenci parası yoktur demeyin çünkü asgari ücretin üstünde maaş alıyor ve üniversite için kredisini de (10 aylık toplam) 6 ayını babam ödedi sadece 4 ay ona kaldı. Tabii bir de öğrenim kredisi alıyor. Aylığı 2000tl üstü ama parası yokmuş, bizim de yoktu ama borç bulduk hem de bizden kaynaklı olmayan bir şey için. Zaten o kadar kazanmasına rağmen eve bir ekmek almışlığı da yoktur. Hesap yapmaktan nefret ediyorum ama bu kadarı da bencillik değil mi?