Konu sahibi ben değilim.O da çok üzüldü aslinda ben kovulup sokağa atılınca.Çok taviz vermişsin kendinden ..tabi ki kötülüğün karşılığı kötülük olmamalı fakat ,iyilik yaparken de 1000 defa düşünmeli ,bunca şeyi yaşatan abla hakkında ..
İnsanlara çok güvenme ,bağlanma,emir ve buyruklarina uyma ! O zaman görürsün gerçek yüzlerini ..sana sıkıntıdan başka birşey vermeyen ablandan da lütfen uzak dur ..
Nasıl yüreği dayanmış bunları sana yaşatırken? Enişten "gelme"dediğinde hiç sizlamamis mi içi ? Sen sokakta kaldiginda rest cekip o kocaya gelememis mi yanina ?Ablalık bu değil ! Şimdi sen de kardeşliği bırak ve nereye gidiyorsa gitsin ,karışma ! Sadece kov ! Sen sokakta kalirken o düşündü mu kardeşim aç mı ,açıkta mi ,diye ? Hiç sanmıyorum ..
Anlayamadım ,kim kimi kovmuş ,sokağa atmış ?Konu sahibi ben değilim.O da çok üzüldü aslinda ben kovulup sokağa atılınca.
Alıntı yapmıştın benim msj ordan mi baksan.Yada boşver vaktin yoktur belkiAnlayamadım ,kim kimi kovmuş ,sokağa atmış ?
Konuyu takip etmiyorum ,kısıtlı zamanda yazınca da karışıklık olmuş ,özür dilerim ..
Teşekkür ederim :) konu sahibi okuyunca üstüne alınır .ona yazmıştım çünkü :)Alıntı yapmıştın benim msj ordan mi baksan.Yada boşver vaktin yoktur belki
Misafir değil ablan. Seni bildiğin enayi yerine koymuş. Sende buyur ablam demissn. Kusura bakma cnm. Hamilesin birde. Gönder ablani. İnsan hamile kardeşine yardım eder. Aynı evde yaşıyorsa sizinle bı kere minnet duymalı. Utanip ta elini işin altına koymalı. Annene söyle. Ben hizmetçi değilim de. Cagirsin ablani . Ne hali varsa görsün. Ablan degilde gorumcen olsaydı bu kadar cekermiydin kahrını.aba kızlar,
Benim aslında sorunum öyle kocaman bir dert değil ama hamileliğin de hormon desteğiyle iyice kafaya takmaya başladım. Sorunum ablam. Ben yaklaşık bir yıldır evliyim, ablam da yanımızda üniversite okuyor. Yanımızda kalmasının sebebi de şu; ablam zaten daha önce bir üniversite okudu ama bölümünden atamalar çok zorlaşınca tekrar sınava girdi ve puanı düşük geldi istediği (ataması garanti olan) bölümü kazanamadı. Ben o zaman bekardım ve bulunduğum şehirde istediği bölüme geçebileceği iki yıllık bir özel üniversite yazdırdım. Babamın yaptığı bir işi batırmasından dolayı ablama destek olabilecek bütçesi yok. Ben kalma masrafını karşılayacağımıı söyledim. Kredisini çektim ve ablam alanında iş buldu çalışıyor bana kredisini ödüyor düzenli olarak iki yıldır hiç aksatmadı. Ben de ona ve aileme verdiğim sözü tuttum ve iki yıl boyunca yanımda kaldı. Bu yıl üniversite bitecek ama dgs ' ye tüm ısrarlarıma rağmen çalışmadı, bu yüzden puanını yüksek beklemiyor ve burada yine özelde devam etmeyi planlıyor.
Eğer burada devam ederse ben çık diyemem ki yanımdan çıkarsa aylık 1000tl kalmaya para harcarken asla tutunamaz ama eşim daha fazla birlikte kalmak istemiyor. Eşim de çok haklı istememekte çünkü bana hiç yardımcı olmuyor. İki yıldır bir kez dahi evi temizlemedi ya da temizlikte bana yardım etmedi, tk bir kere dahi yemek yapmadı, hiç bir gün gelmeden arayıp birşey lazım mı diye sormadı ya da bir kere bile çöp dolmuş deyip atmadı. Diyeceksiniz ki bunları sen zaten normalde de yapacaktın ama öyle olmuyor işte küçücük şeyler ama çok sorun olmaya başladı. Akşam en erken eve 19:30 gibi geliyorum (Sabah 6 da evden çıkıyorum) eve gelince yemek yapmak beni çok yoruyor bazen bir gün sonrasına da yetsin diye çok yapıyorum ama ablam öğlen yemeği yiyor ve o akşam ben yine yemek yapmak zorunda kalıyorum ya da dolaba çok sevdiğim bir şey koysam, o şeyi bulup hepsini bitiriyor, halbuki birazını da bize bıraksa hiç sorun olmayacak. Sürekli çiğ badem, ceviz vs almam gerek hamile olduğum için aktardan işlenmemiş ve pahalı olanlarından alıyorum. Hergün onları yiyor bir aylık aldığım şey 10 gün gitmiyor. Sorun yemesi değil asla yemeği kıskanmıyorum ama bizi hiç düşünmüyor. Haftasonları sabah kahvaltı yapılacak hepimiz uyanıyoruz kendisine zeytin peynir falan çıkarıp yiyor kalkıyor hiç herkese kahvaltı hazırlayım beraber yiyelim demiyor. Mesela geçenlerde işden gelip yemek yapıcam eşim de geç kaldı tek başıma mutfakta yemek yapıyorum saat 20:30 oldu hala yetiştiremedim herşeyi. Ablam geldi eve yaptığım yemekten tabağına koydu yedi ve gitti. Hiç sormuyor yardıma ihtiyacın var mı diye? Ben de çok sıkıldım bu durumdan artık.
Temizlik konusu apayrı bir sorun eşim ve ben temizliğimizi haftasonu yapıyoruz. Eşim heryeri çektirir ve tuvalet banyoyu temizler. Ben de viledayla evi silip mutfağı temizlerim iş bölümü yaparız yani ama ablam evde olsa dahi hiç gelip yardım etmez. Bir kez bile etmedi. Haftasonu hadi vakti olmadı yoruldu diyelim, haftaiçi de mi yok. Konuştuğumda yaptığı savunma vaktim yok. Akşamları okula gidiyor, gece de nöbetçi olarak çalışıyor ama çalıştığı yerde 2-3 saatte işini tamamlayıp uyuyor ve günde 8 saat çalıştığı için sabah 9-10 gibi evde oluyor. Okulda sadece 3 ders alıyor yani geceye kadar genelde boş oluyor ama bir kez bile yardımcı olmuyor. Kendi odasını da ttemiz tutmaz hiç. Hatta evde gün içinde yemeğini alıp oturma odasında yer tepsi de ya orada kalır ya da bankonun üstünde. Ben her akşam yemek yapmadan 20dk banko temizliyorum çok bir zaman değil ama zaten geç gelen birisi için çok.
Dışarı çıkmaları da ayrı problem hangi gün izinli olduğunu bilmiyoruz o günlerde bazen gelmiyor geceleri ben de çalışıyor sanıyorum. Geçen aradı arkadaşıyla arabadalarmış kedi ezmişler nereye götürelim gece 11 b en de okula gitti işe geçiyordur diyorum hanfendi başka şehirde arkadaşıyla arabada. Bana bir haber bile vermiyor. Eve geliyor anahtarla açıp direk odasına gidiyor bize bir merhaba yok. Bazen biz açıyoruz kapıyı yine aynı. Abla niye böyle yapıyorsun dediğimde yorgunum onunla mı uğraşıcam diyor. Ya sana kapıyı açmışız bir selam vermiyorsun. Çıkarken de aynı şekilde ben çıkıyorum falan demeden gidiyor ablam evde mi gitti mi haberimiz yok.
Şimdi bazıları e ne yapalım sorununu biz mi çözeceğiz diyebilir. Sorunumu elbette ben çözebilirim siz değil ama aileminde kalbini kırmadan ablamın daha fazla bizimle kalmasının uygun olmayacağını nasıl dile getirebilirim sizce?
En son bardağı taşıran damla da şu oldu. Hamilelikte ilaç kullanmamak gerekir ama ablam çalıştığı yerden (kendisi sağlıkçı) uyuz kapmış ve iki haftadır kaşıntısı vardı şimdi tüm evin temizlenmesi ve evde yaşayan herkesin tedavi olması gerekiyor. Belki olabilecek bir durum diyeceksiniz ama sebebi iş yerinde eldiven almıyorlarmış. Kaç defa o zaman sen al dedim. Büyük ihtimalle eldivensiz çalıştığından oldu yani yine kendi ihmalkarlığı. Doktor uyuz teşhisi koymuş, ablam hiç sormamış evde hamile bayan var ne yapmalıyız diye. Maddi durum olarak da kazançlarımız oldukça yüksek ama geçen ay araba aldık ve çok masraf yaptık. Bebeğin odası, arabası vs alındı yani elimizde ay sonunu getirecek para bırakmıştık. Şimdi tüm halılar yıkatılmalı, koltuklar için koltuk yıkamacı çağrılmalı, ben hamile olduğumdan ağır bir temizlikte yapamam temizlikçi de gelmeli nerden baksanız ilaç masraflarıyla bize 500tl den fazlaya çıkacak ama bu paranın bir kısmını vermekten hiç bahsetmedi. Eşimle ben bugün işden izin alıp tüm kıyafetleri kaynar suda yıkatacağız evi elimizden geldiğince temizleyeceğiz o ise akşam finalim var deyip uyumuş.
Öğrenci parası yoktur demeyin çünkü asgari ücretin üstünde maaş alıyor ve üniversite için kredisini de (10 aylık toplam) 6 ayını babam ödedi sadece 4 ay ona kaldı. Tabii bir de öğrenim kredisi alıyor. Aylığı 2000tl üstü ama parası yokmuş, bizim de yoktu ama borç bulduk hem de bizden kaynaklı olmayan bir şey için. Zaten o kadar kazanmasına rağmen eve bir ekmek almışlığı da yoktur. Hesap yapmaktan nefret ediyorum ama bu kadarı da bencillik değil mi?
Iyi de konuyu nerden buldunuz 2017 konusu arka sayfalarla ugrasmak yerine ilk sayfalara baksaydınız yaSonuna kadar okuyamadım.okudugum kadarıyla anında kovardım o ablayı evden.Bir de abla olacak hadi çocuk olsa tamam ama ne çekiyorsunuz bu kadını.Ayy hiç tahammülüm yok böyle insanlara.
Aynı durumdayız. Ben şok ben iptalo kadar uzun, destan gibi konuyu okuyup tam cevap yazacakken 2017 yılında yazıldığını farketmek
Bencillik insanda biraz minnet duygusu olur annenizle konuşun yaptiklarını eşinize mahçup olduğunuzu eşinizin kızdıgıni hepsini anlatin. Maddi olarak zorlanacağini dusunuyosa elini tasin altina koysun kiz kardeside olsaniz ne bu canim boyle otel mi sizin eviniz.aba kızlar,
Benim aslında sorunum öyle kocaman bir dert değil ama hamileliğin de hormon desteğiyle iyice kafaya takmaya başladım. Sorunum ablam. Ben yaklaşık bir yıldır evliyim, ablam da yanımızda üniversite okuyor. Yanımızda kalmasının sebebi de şu; ablam zaten daha önce bir üniversite okudu ama bölümünden atamalar çok zorlaşınca tekrar sınava girdi ve puanı düşük geldi istediği (ataması garanti olan) bölümü kazanamadı. Ben o zaman bekardım ve bulunduğum şehirde istediği bölüme geçebileceği iki yıllık bir özel üniversite yazdırdım. Babamın yaptığı bir işi batırmasından dolayı ablama destek olabilecek bütçesi yok. Ben kalma masrafını karşılayacağımıı söyledim. Kredisini çektim ve ablam alanında iş buldu çalışıyor bana kredisini ödüyor düzenli olarak iki yıldır hiç aksatmadı. Ben de ona ve aileme verdiğim sözü tuttum ve iki yıl boyunca yanımda kaldı. Bu yıl üniversite bitecek ama dgs ' ye tüm ısrarlarıma rağmen çalışmadı, bu yüzden puanını yüksek beklemiyor ve burada yine özelde devam etmeyi planlıyor.
Eğer burada devam ederse ben çık diyemem ki yanımdan çıkarsa aylık 1000tl kalmaya para harcarken asla tutunamaz ama eşim daha fazla birlikte kalmak istemiyor. Eşim de çok haklı istememekte çünkü bana hiç yardımcı olmuyor. İki yıldır bir kez dahi evi temizlemedi ya da temizlikte bana yardım etmedi, tk bir kere dahi yemek yapmadı, hiç bir gün gelmeden arayıp birşey lazım mı diye sormadı ya da bir kere bile çöp dolmuş deyip atmadı. Diyeceksiniz ki bunları sen zaten normalde de yapacaktın ama öyle olmuyor işte küçücük şeyler ama çok sorun olmaya başladı. Akşam en erken eve 19:30 gibi geliyorum (Sabah 6 da evden çıkıyorum) eve gelince yemek yapmak beni çok yoruyor bazen bir gün sonrasına da yetsin diye çok yapıyorum ama ablam öğlen yemeği yiyor ve o akşam ben yine yemek yapmak zorunda kalıyorum ya da dolaba çok sevdiğim bir şey koysam, o şeyi bulup hepsini bitiriyor, halbuki birazını da bize bıraksa hiç sorun olmayacak. Sürekli çiğ badem, ceviz vs almam gerek hamile olduğum için aktardan işlenmemiş ve pahalı olanlarından alıyorum. Hergün onları yiyor bir aylık aldığım şey 10 gün gitmiyor. Sorun yemesi değil asla yemeği kıskanmıyorum ama bizi hiç düşünmüyor. Haftasonları sabah kahvaltı yapılacak hepimiz uyanıyoruz kendisine zeytin peynir falan çıkarıp yiyor kalkıyor hiç herkese kahvaltı hazırlayım beraber yiyelim demiyor. Mesela geçenlerde işden gelip yemek yapıcam eşim de geç kaldı tek başıma mutfakta yemek yapıyorum saat 20:30 oldu hala yetiştiremedim herşeyi. Ablam geldi eve yaptığım yemekten tabağına koydu yedi ve gitti. Hiç sormuyor yardıma ihtiyacın var mı diye? Ben de çok sıkıldım bu durumdan artık.
Temizlik konusu apayrı bir sorun eşim ve ben temizliğimizi haftasonu yapıyoruz. Eşim heryeri çektirir ve tuvalet banyoyu temizler. Ben de viledayla evi silip mutfağı temizlerim iş bölümü yaparız yani ama ablam evde olsa dahi hiç gelip yardım etmez. Bir kez bile etmedi. Haftasonu hadi vakti olmadı yoruldu diyelim, haftaiçi de mi yok. Konuştuğumda yaptığı savunma vaktim yok. Akşamları okula gidiyor, gece de nöbetçi olarak çalışıyor ama çalıştığı yerde 2-3 saatte işini tamamlayıp uyuyor ve günde 8 saat çalıştığı için sabah 9-10 gibi evde oluyor. Okulda sadece 3 ders alıyor yani geceye kadar genelde boş oluyor ama bir kez bile yardımcı olmuyor. Kendi odasını da ttemiz tutmaz hiç. Hatta evde gün içinde yemeğini alıp oturma odasında yer tepsi de ya orada kalır ya da bankonun üstünde. Ben her akşam yemek yapmadan 20dk banko temizliyorum çok bir zaman değil ama zaten geç gelen birisi için çok.
Dışarı çıkmaları da ayrı problem hangi gün izinli olduğunu bilmiyoruz o günlerde bazen gelmiyor geceleri ben de çalışıyor sanıyorum. Geçen aradı arkadaşıyla arabadalarmış kedi ezmişler nereye götürelim gece 11 b en de okula gitti işe geçiyordur diyorum hanfendi başka şehirde arkadaşıyla arabada. Bana bir haber bile vermiyor. Eve geliyor anahtarla açıp direk odasına gidiyor bize bir merhaba yok. Bazen biz açıyoruz kapıyı yine aynı. Abla niye böyle yapıyorsun dediğimde yorgunum onunla mı uğraşıcam diyor. Ya sana kapıyı açmışız bir selam vermiyorsun. Çıkarken de aynı şekilde ben çıkıyorum falan demeden gidiyor ablam evde mi gitti mi haberimiz yok.
Şimdi bazıları e ne yapalım sorununu biz mi çözeceğiz diyebilir. Sorunumu elbette ben çözebilirim siz değil ama aileminde kalbini kırmadan ablamın daha fazla bizimle kalmasının uygun olmayacağını nasıl dile getirebilirim sizce?
En son bardağı taşıran damla da şu oldu. Hamilelikte ilaç kullanmamak gerekir ama ablam çalıştığı yerden (kendisi sağlıkçı) uyuz kapmış ve iki haftadır kaşıntısı vardı şimdi tüm evin temizlenmesi ve evde yaşayan herkesin tedavi olması gerekiyor. Belki olabilecek bir durum diyeceksiniz ama sebebi iş yerinde eldiven almıyorlarmış. Kaç defa o zaman sen al dedim. Büyük ihtimalle eldivensiz çalıştığından oldu yani yine kendi ihmalkarlığı. Doktor uyuz teşhisi koymuş, ablam hiç sormamış evde hamile bayan var ne yapmalıyız diye. Maddi durum olarak da kazançlarımız oldukça yüksek ama geçen ay araba aldık ve çok masraf yaptık. Bebeğin odası, arabası vs alındı yani elimizde ay sonunu getirecek para bırakmıştık. Şimdi tüm halılar yıkatılmalı, koltuklar için koltuk yıkamacı çağrılmalı, ben hamile olduğumdan ağır bir temizlikte yapamam temizlikçi de gelmeli nerden baksanız ilaç masraflarıyla bize 500tl den fazlaya çıkacak ama bu paranın bir kısmını vermekten hiç bahsetmedi. Eşimle ben bugün işden izin alıp tüm kıyafetleri kaynar suda yıkatacağız evi elimizden geldiğince temizleyeceğiz o ise akşam finalim var deyip uyumuş.
Öğrenci parası yoktur demeyin çünkü asgari ücretin üstünde maaş alıyor ve üniversite için kredisini de (10 aylık toplam) 6 ayını babam ödedi sadece 4 ay ona kaldı. Tabii bir de öğrenim kredisi alıyor. Aylığı 2000tl üstü ama parası yokmuş, bizim de yoktu ama borç bulduk hem de bizden kaynaklı olmayan bir şey için. Zaten o kadar kazanmasına rağmen eve bir ekmek almışlığı da yoktur. Hesap yapmaktan nefret ediyorum ama bu kadarı da bencillik değil mi?
Konu hortlamış
Iyi de konuyu nerden buldunuz 2017 konusu arka sayfalarla ugrasmak yerine ilk sayfalara baksaydınız ya
:))) Bebeğim doğdu hatta 4 yaşına girecek. O zamanlar unutuldu bir şekilde...Bencillik insanda biraz minnet duygusu olur annenizle konuşun yaptiklarını eşinize mahçup olduğunuzu eşinizin kızdıgıni hepsini anlatin. Maddi olarak zorlanacağini dusunuyosa elini tasin altina koysun kiz kardeside olsaniz ne bu canim boyle otel mi sizin eviniz.
Ooo eski konu hortlatilmis yine
Kızlar aydinlatayım hemen, ablam o yılın sonunda okulunu bitirip annemlerin yanına döndü ama ben ve eşim tavır koyduğumuz için döndü yoksa daha devam edecekti. Ailem bu konuda eşime çok kızdı sonra hamilelik, lohusalık, ailelerin gerilimleri, evde çocuğa bakmak derken ben lohusa depresyonunun dibine vurdum.Madem konu hortlamış soralım , ne oldu bu işin sonu