Kızlar merhaba ;
Tedavi olarak hamile kaldım . İlk başta boş gebelik dendi , sonra kanama yaşadım ,çocukta göbek fıtığı olabilir dendi ,sonra yine kanama yaşadım , plesanta aşağıda dendi sonra tansiyonumdan dolayı bebek hep küçüktü en son preeklemsi sebebiyle sezeryana alındım . Bunları şundan dolayı anlatıyorum gerçekten buldumcuk denilebilir bana tüm bunlardan sonra çocuğa karşı çok hassasım sarılığı da geçmedi hasta olacak yoğun bakıma alacaklar diye korkuyorum .
Doğumdan sonra eşimin annesi ve benim annem geldi . Şehir dışından iki hafta annem yirmi güne yakın kayınvalidem kaldı . Benim kardeslerim maske takarak baktılar uzun süreli zaten durmadılar. Babam kucağına almadı geldi gördü annesine kalmaya gitti . Akrabalarim zaten biliyorlar hassas olduğumu . Neyse eşimin ailesi ziyarete geldi . Daha önceden annesi zaten biliyor yengesini de uyardım . Çocuğun opulmesini istemiyorum uçuk olabilir ,enfeksiyon kapabilir ,salgın hastalıklar devam ediyor . Bana cevap olarak korona mi kaldı bitti dedi . Neyse geldiler . Kayınvalidem çocuğu öptü başından hadi dedim dayanamıyor kaç defa odaya girdiğimde gördüm . Kayınvalidem on yaşındaki cocugun kucağına bebegi verdi . O çocuk sevilirken eğildi yüzüne .
Sen neden tepki vermedin diyenler olabilir . Sanırım bakışımsan anladı kayınvalidem çocuğu kucağından aldı . Zaten herkesi uyarmıştım. Eşim çocuğun kucağa alındığını görmedi ama üzerine eğilirken çocuk resmen yüzüne yapisirken ordaydi hiçbir tepki vermedi .açıkçası bende vermedim niye bilmiyorum zaten söyledim diye düşündüm,eşim konuşmalı diye düşündüm ama o kadar bunaldım ki odaya gidince ağladım . Eşimle ayrılmak istediğimi soyledim . Saçma onlar için ayrilinur mi diyenler olacaktır . Ben artık gerçekten laf anlatamıyorum . Herkes yemek yerken içerde çocuğu emzirdim diye kalkmışlar gidiyorlar . Kayınvalidem diyor ki opmedik çocuğu da vermedim . Gözümle gördüm dedim . Yok diyor . Esime telefinda demiski benimle konuşmak istemeyenle ne konuşayım . Ben konuşmak istemiyorum da demedim . En fazla demisimdir ki tamam bunu konuşmayalım o yapmadık deyince .
Kucak kucak gezdi , kayınvalidem defalarca öptü tamam dedim ama diğerleri artık dayanamadım . Eşim haklısın bundan sonra istemiyorum debundan dolayı ayrinilmaz diyor . Zaten her türlü küsuyor diyor. Ben sanirim lohusalık sendromunu atlatamadım . Bir taraftan böyle olmasaydı diye üzülüyorum . Diğer taraftan sürekli beni oğluna kotulemesine sinirleniyorum . Bu iki oldu ilk geldiğinde bir kere çok bunaldım göğüslerim yaraydi çocuk tutmuyordu bende ağlıyordum yanlız kalmak istiyorum dedim iki anneye de ben eve gideceğim bana bilet al demiş oğluna sonra biesey olmamış gibi kaldı . Sağlıklı düşünemiyorum kızlar bu kadar duygus hiçbir zaman olmadım nasıl davranmalıyım ? (Görüşmeme gibi bir durum yok eşim istersen görüşme diyor ama bizim aramızda bir saygısızlık olmadı ve çocuğumun gidip gelmesini o sevgiden mahrum olmasını istemiyorum )
bilmemek daha iyi ne kadar tedbir alsan da yaşıyorsun
Ben korkmam onlar benden korksun
