Ben konu sahibine hak veriyorum.
Her gün konuşabilirler fakat günde 3-4 kere fazla. Her konuşmanın en az yarım saat olduğunu söylemiş.
Acil bir durum olmadıkça sabah erken saatte ne kendi annemin ne de eşimin annesinin telefonuna uyanmak istemem. Eşim yanımdan kalksın telefonda yarım saat konuşsun istemem. Aynı şekilde gecenin bi vakti benim eşimle vakit geçireceğim saatlerde öylesine sohbet etmek için neden aranalım?
Eş çalışıyor diyelim, eve geldiğinde zaten eşiyle geçireceği vakit kısıtlı. Beraber 4 saat verimli vakit geçireceksek bunun yarısını neden telefonda annesiyle konuşmak için harcayacak? Annesi olması şart değil. Bu arkadaş olur, başka aile bireyi olur fark etmiyor. Ara sıra olması tamam ama her gün her gün ben böyle telefon trafiği yaşasın istemem eşim.
Günde bir kere konuşur, sohbetini eder. Varsa derdi dinler sonra herkes kendi günlük hayatına odaklanır. Birde her detayı anlatıyormuş gerekli gereksiz. İnsanın bir noktadan sonra odağı dağılır. Acil bir şey olmadıkça, eşimle geçireceğim vakitten kimsenin çalmaya hakkı yok HER GÜN.
Mesela annem beni aramaz önemli bir şey olmadıkça, genelde ben günde bir kere ararım. Arama huyu yok ama sürekli mesaj yazar gün içerisinde. En ufak şeyi anlatır aynı konu sahibinin kv si gibi. Bir şey almış diyelim hemen fotoğraf atar, aldığı şey kargoya verilsin haber verir
![KK70 :D :D](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk70.gif)
Sana gelecek ürünün kargoya verildiği beni ne ilgilendirir mesela?
![KK70 :D :D](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk70.gif)
Bunun gibi örnekler hani gerekli gereksiz her şeyi anlatır, söyler.
Ben nişanlıyım. Nişanlım ayda bir yanıma geliyor yaşadığım şehre. 2 gün kalıp dönüyor. Annem biliyor geldiğini mesela, görüşüyorlar da mutlaka dönmeden 1-2 saat. Fakat nişanlımın geldiğini ve kısıtlı zamanımız olduğunu, doğal olarak o 2 günü ona odaklı ayırmak isteyeceğimi bildiği halde bazen yine böyle gereksiz şeyler için mesaj atar durur. (bilerek yapmıyor, alışkanlık olmuş) Ben artık uygun bir dil ile müsait olmadığımı söylerim anneme. Oda anlar zaten o an.
Tam film izliyoruz bir mesaj, tam beraber yemek yapıyoruz bir mesaj. Ben buna 2 günde tahammül edemezken (sürekli iletişim halinde olmaya) konu sahibi bunu her gün yaşıyor günde 3-4 kere hemde mesaj ile değil direk aramayla. Yoksa annesi tabi arayacak oğlunu/kızını, konuşacak, dertleşecek. Fakat uygun saatlerde ve abartılmadan...