- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
_Mustang_'ın başarı öyküsü...
- Konu Sahibi Angjel
- Başlangıç Tarihi
Bundan bir sene önce aynaya baktığımda gördüğüm şeye inanamıyordum .çok iğreniyordum kendimden .ama bugün aynaya baktığımda gördüğümşey öyle hoşuma gidiyorki. şimdi aradan geçen bir senden sonra kendmle yaptıklarımla gurur duyuyorum ...
lütfen sizde kendinize ,kendinizle gurur duyma şansı verin
lütfen sizde kendinize ,kendinizle gurur duyma şansı verin
- 16 Mayıs 2008
- 44.079
- 77.968
- 1.123
degilmi .. aslında öyle mehal ne yol kat etmişiz hihoyyyt önce kendimizi sevmemiz gerek galiba .....a.s tebrikler canım ....a.s.
konu başlığı altındaki mesajları bir bir okudum ve dedimki evet doğru yerdeyimkaydirigubbakcemile5bundan bir ay önce bu kilolardan nasıl kurtulurum diye düşünürken rastgele dolaştığım bir sırada çıktı karşıma kadınlar kulubu,kilo verme gruplarını gördüğümde çok şaşırdım:1shok:nasıl yani dedim,hepsini okudum ve tamamdır bu iş artık bu kiloları vereceğiz,inanın burası bana okadar iyi geldiki başarı öykülerini okurkende mehaliminkine rastladım muhteşem bir başarı,elis senide kutluyorum ayrıca,bir zamanlar 38 bedenin bile bol geldiği biriydim,evlendikten sonra ve doğumdan sonra nerdeyse her sene 4-5 kilo civarı aldım ne zmaan diyete başlasam ,irademe yenik düştüm,fakat nerdeyse bir aydır burda sizlerle birlikte okadar motive oldum ve kendime okadar güvenmeye başladım ki,gerçekten yazdığınız gibi önce kararlı olmak gerek,3 hafta gibi bir sürede 5 kilo verdim ve bu yaza ince girmek istiyorum ve Allah'ın izniyle bu kez başaracağım,pes etmek yok birbirimize destek olmaya devamkaydirigubbakcemile5:teselli:
kararlı sözlerini okumak beni çok mutlu etti. inşl istediğin noktaya en sağlıklı şekilde gelirsin canım.ayrıca her zaman ve herkonuda san destek olmak yanında olmak isterim. istediğin zaman 5. takıma gelip beni çok değerli arkadaşlarımı bulabilirsin her biri seni memnuniyetle karşılayacaktır:1hug:
ablacım başarı öykünü okudum,seni tebrik ediyorum inşallah hedeine ulaşırsına.s. ben kendimden bir parça buldum bu hikayede.ben de zamanında şimdikinden çok daha kiloluydum arkadaşlarım sorun etme dese bile insanların bakışları rahatsız ediyordu dalga geçenler bile oluyordu takmıyorum gibi görünsem de içim acıyordu utanıyor çok üzülüyodum:çok üzgünüm: şimdi eskisine göre daha zayıfım ama şimdi işim daha zor görünüyor çünkü kilomu yazın vermiştim şimdi okulum da var ama ben yine de yaza hedeflediğim kiloyla girmek istiyorum :1rolleyes:insanlar eski halime geri döneceğimi düşünürken ben daha da ince, sağlıklı olmak istiyorum bunu da göstermek istiyorumsengözlerimebaksanab ben de 5. gruba gelebilir miyim motive olmam gerekiyor şu sıralar iyice ümitsizliğe kapıldım kilo vermem durdu sınavlarım yaklaştı ve benim iştahım açıldı napcam bilmiyorum:1no2: desteğinize ihtiyacım var lütfen yardım edin:çok üzgünüm:
canım 5. takım süperdir herkes gelip bizlerle paylaşım yapabilir ve ben dahil tüm arkadaşlarımız bütün iyi niyetimizle destek oluruz bundan hiç şüpen olmasın gel bizlerle konuş dertleş kapılarımız sonuna kadar açık:))
- 13 Nisan 2007
- 15.555
- 36.072
- 1.123
Mehalimcim.. Çok geç kaldım okumakta.. Tebrik ediyorum seni..
Yöntemin, diyetten ziyade, sağlıklı beslenme senin de dediğin gibi..
Ama şu ödül günün var ya koparttı beni..
Yani ben rejim yaparken bi'lokma bi'şey kaçırsam bedelini çok ağır öderdim.. arkadaşlar hatırlar.. Hala da öyle..
Sen demişsin ya.. Hedefime ulaşınca ertesi gün ne istiyorsam "sınırsız" yerim diye..
Bence senin aklındaki insanın "sınırsız" kavramında vardır bir sınır.. yerimseniben
Ben de ödül/ceza yöntemini kullanmıştım her Cuma kiloma ilişkin.. İşe yaramıştı.. ama tahmin edeceğin gibi, ödülün mamayla alakası yoktu. Ne bileyim gidip bir kemer alırdım mesela.. Sonra o kemere bakıp baaakk azmettin ödülü kaptın, azmin zaferi, ha'di durma gazla! gibisinden motive sözcükleriyle bir sonraki Cuma'ya yelken açardım..
Tekrar tebrikler Mehalimcim.. a.s.
Yöntemin, diyetten ziyade, sağlıklı beslenme senin de dediğin gibi..
Ama şu ödül günün var ya koparttı beni..
Yani ben rejim yaparken bi'lokma bi'şey kaçırsam bedelini çok ağır öderdim.. arkadaşlar hatırlar.. Hala da öyle..
Sen demişsin ya.. Hedefime ulaşınca ertesi gün ne istiyorsam "sınırsız" yerim diye..
Bence senin aklındaki insanın "sınırsız" kavramında vardır bir sınır.. yerimseniben
Ben de ödül/ceza yöntemini kullanmıştım her Cuma kiloma ilişkin.. İşe yaramıştı.. ama tahmin edeceğin gibi, ödülün mamayla alakası yoktu. Ne bileyim gidip bir kemer alırdım mesela.. Sonra o kemere bakıp baaakk azmettin ödülü kaptın, azmin zaferi, ha'di durma gazla! gibisinden motive sözcükleriyle bir sonraki Cuma'ya yelken açardım..
Tekrar tebrikler Mehalimcim.. a.s.
kaydirigubbakcemile3a.s.kaydirigubbakcemile5
çok keyifle okudum canım,tebrik ederim 24 kilo çok güzel,bende 17 kilo verdim ve daha vermem gereken 10 kilom var.....
Son düzenleme:
Arkadaşlar, ben yeni üye oldum siteye. Daha önce de yazdıklarınızı okuyordum ama cevap yazamıyordum. ben de kısaca kendi hikayemden bahsetmek istiyorum. Erken yaşta anne olmuştum ve hamilelik sürecinde 20 kilonun üzerinde kilo almıştım. Hiç bir diyet ürünü kullanmadan, sadece yediklerimden biraz kısarak, yürüyüş yaparak ve bebeğime anne sütü vererek 6 ay gibi bir sürede eski kiloma dönmüştüm. Şimdilerde yine biraz kilo aldım. ama daha önce kilo vermeyi başarmış olduğum için motivasyonum çok yüksek. Havaların ısınmasıyla birlikte tekrar dikkat etmem gerektiğini anladım ve yürüyüşe başladım. Tabi yediklerime de dikkat etmeye çalışıyorum. Şimdilik bi kayıp yok ama inanıyorum ki olacak. Ben sabreden ve çabalayan herkesin fazla kilolarından kurtulacağına inanıyorum. Ama bu konuyu abartıp iyice beyinde büyütürseniz hiç kilo veremez hale gelirsiniz. Benim tavsiyem bunu kafanızda büyütmeden halletmeniz. Herkese sağlıklı günler diliyorum.
çok haklısın canım yaptığımız herşeyi saplantı haline getirmekten kaçınmalıyız kiloyuda aynen öyle .motivasyonu yüksek tutmalı ancak her an her dk ne yiyeceğim ne yemeyeceğim diyerek yaşamamalıyız yoksa bu saplantı bizi içinden çıkılmaz bir hale getirebiliyor aksine kilo vermem gerek dedikçe kilo alıyoruz.
sanda bu yolculuğunda başarılar diliyorum...
VAY ANASINA VAYY!
Aynaya baktığımda gördüğüm şeye inanamıyordum.”Hayır,olamaz,bu ben olamazdım.”Ama benden başkası da değildi bu görüntünün sahibi.Çok mutsuzdum,sizlerin bir çoğunun da yaşadığı ve anlayabileceğiniz bir mutsuzluk içindeydim.Sonunda varabileceğim en üst noktaya varmış tavan yapmış ve 84 kiloyu görmüştüm.ınanamıyordum ne yapmam gerektiğini biliyor ama bir türlü başlangıç noktasına varamıyordum.
Her sabah dakikalarca dolabın önünde ne giyeceğim diye bakıyordum ve sonunda karar verdiğim şey hep aynıydı zaten üzerime olan kaç kıyafetim kalmıştı ki , güne böylece nefretle başlıyordum.Çok sevdiğim çizmelerim bile bacaklarımdan olmuyor fermuarı çekemiyordum.Kaç kere servise geç kalmıştım, hatta kaç kez çizmemin fermuarı bile patlamıştı.Ya servise binmek artık bunda bile zorlanıyordum. Kendimi kocaman yuvarlak bir kaya parçası gibi hissetmeye başlamıştım.Okulda ki durumum çokta farklı değildi sağımdan solumdan fırlayan yerlerimi saklamak için hep uzun uzun önlük giyordum(çuval demek daha doğruydu) .O kadar güzel şallarım vardı ki onları bile daha kaba görünüyorum diyerek üzerime alamıyordum.Ya sınıfta yaşadıklarım 1. sınıfları okutuyordum sürekli ayaktaydım oturma şansım yoktu ki ama ayaklarımın dinlenmeye çok ihtiyacı vardı artık bu yükü taşımak istemiyorlardı.Kaç akşam bileklerimin ve ayaklarımın ağrısından ağladığımı hatırlamıyorum.Ya eşimin bakışları onlar bile değişmişti.Hayır hayır ben yanılmıyorum evet değişmişti işte ama dedim ya bütün hissettiklerime rağmen bir türlü başlangıç noktasına varamıyordum.
Ne yapmalıydım nasıl yol almalıydım bu gücü kendimde bulamıyordum o kadar şaşkındım ki.ınternette araştırmalar yapıyordum ama hiç biri bana cesaret vermiyordu.Online zayıflama koçluğunu gördüm ancak hem pahalı hem de inandırıcı gelmemişti.Sonra akapuntur geldi aklıma, bulunduğum yerde bir uzaman yoktu en yakın yere Kayseri’ye baktım ve orda bir uzman buldum.Eşimle fikrimi paylaştığımda faydasını göreceğine inanıyorsan gidelim dedi.Faydası olacak mıydı? acaba bilemiyorum ama bir yerden başlamam gerekiyordu yoksa 3 haneli rakamları da görecektim çünkü kilom yerinde durmuyor sürekli artıyordu.ınandım faydası olacağına inandım ve 1 ay boyunca her hafta Kayseri’ye gittik eşimle.Doktorum çok hoştu, güler yüzle ilgilendi benimle ilk hafta 2.5 kilo verince moralimde yerine gelmeye başladı ve bir aydan sonra artık kendi başıma yola devam edeceğime inanınca bıraktım ve haziran ayına kadar kilo verdim. 68kg kadar indim kilo vermek zorundaydım çünkü erkek kardeşimin de düğünü vardı Azerbaycan’a gidecektik.Aralık ayına kadar68-70kg arasında gittim geldim.
Ancak bu benim için yeterli değildi.En az 55 olmalıydım.ama tekrar toparlanmaya aynı motivasyona ihtiyacım vardı. Kafayı haplara takmıştım sanki mucizemiydi ki onlar nette araştırmalar yapıyordum google beni kadınlarkulübüne yönlendirdi ee ama zaten üyeydim ben buraya ama infertilite konusu dışında hiçbir bölümüne bakma zahmetine bile girmemiştim.Böylece diyet bölümünü inceleme şansım oldu. Sonra dikkatimi çekti burda gruplar kurulmuş bişiler yapıyor insanlar başlangıçta saçma geldi “hıh dedim ne kadar samimiler ki acaba ,hem nerden bilelim herkesin doğru söylediğini dedim(internette yaşanmış acı tecrübelerden sonra)””Ama daha sonra neden olmasın ya” ,”denemek lazım” dedim.Şöyle bir göz atttım.Ben ilk geldiğim gün 5. takıma girmek istediğimi biliyordum(5 uğurlu rakamım benim, hayatımda hep 5’i tercih etmişimdir)Ama gururluyum ya ,burnum dik yaa hiççte 5. takım gidip te beni de alın diyemezdim başvuru topiğine bir yazayım bakalım dedim ve iddali cümlelerle aynen şunları yazdım” inatçıyım ,hırslıyım beni takımınıza alırsanız hiç pişman olmazsınız.” Sonra hemen ertesi gün özelime bir teklif geldi Kalliste 5. takıma bekliyoruz canım diyordu.Aman Allah’ım inanmıyorum dedim 5. takım çağırıyor beni.Kallis duymuş sesimi sanırım dedim.O kadar yürekten istemişim ki bu takımı hemen oldu.Bütün samimiyetimle paylaşımlara başladım ve burda olmanın bir şans olduğunun farkına varmam uzun sürmedi.Kendimde aradığım gücü tekrar sizlerle buldum.Şimdi hiç inanmadığım kadar inanıyorum kendime
Aynaya baktığımda gördüğüm şeye inanamıyordum.”Hayır,olamaz,bu ben olamazdım.”Ama benden başkası da değildi bu görüntünün sahibi.Çok mutsuzdum,sizlerin bir çoğunun da yaşadığı ve anlayabileceğiniz bir mutsuzluk içindeydim.Sonunda varabileceğim en üst noktaya varmış tavan yapmış ve 84 kiloyu görmüştüm.ınanamıyordum ne yapmam gerektiğini biliyor ama bir türlü başlangıç noktasına varamıyordum.
Her sabah dakikalarca dolabın önünde ne giyeceğim diye bakıyordum ve sonunda karar verdiğim şey hep aynıydı zaten üzerime olan kaç kıyafetim kalmıştı ki , güne böylece nefretle başlıyordum.Çok sevdiğim çizmelerim bile bacaklarımdan olmuyor fermuarı çekemiyordum.Kaç kere servise geç kalmıştım, hatta kaç kez çizmemin fermuarı bile patlamıştı.Ya servise binmek artık bunda bile zorlanıyordum. Kendimi kocaman yuvarlak bir kaya parçası gibi hissetmeye başlamıştım.Okulda ki durumum çokta farklı değildi sağımdan solumdan fırlayan yerlerimi saklamak için hep uzun uzun önlük giyordum(çuval demek daha doğruydu) .O kadar güzel şallarım vardı ki onları bile daha kaba görünüyorum diyerek üzerime alamıyordum.Ya sınıfta yaşadıklarım 1. sınıfları okutuyordum sürekli ayaktaydım oturma şansım yoktu ki ama ayaklarımın dinlenmeye çok ihtiyacı vardı artık bu yükü taşımak istemiyorlardı.Kaç akşam bileklerimin ve ayaklarımın ağrısından ağladığımı hatırlamıyorum.Ya eşimin bakışları onlar bile değişmişti.Hayır hayır ben yanılmıyorum evet değişmişti işte ama dedim ya bütün hissettiklerime rağmen bir türlü başlangıç noktasına varamıyordum.
Ne yapmalıydım nasıl yol almalıydım bu gücü kendimde bulamıyordum o kadar şaşkındım ki.ınternette araştırmalar yapıyordum ama hiç biri bana cesaret vermiyordu.Online zayıflama koçluğunu gördüm ancak hem pahalı hem de inandırıcı gelmemişti.Sonra akapuntur geldi aklıma, bulunduğum yerde bir uzaman yoktu en yakın yere Kayseri’ye baktım ve orda bir uzman buldum.Eşimle fikrimi paylaştığımda faydasını göreceğine inanıyorsan gidelim dedi.Faydası olacak mıydı? acaba bilemiyorum ama bir yerden başlamam gerekiyordu yoksa 3 haneli rakamları da görecektim çünkü kilom yerinde durmuyor sürekli artıyordu.ınandım faydası olacağına inandım ve 1 ay boyunca her hafta Kayseri’ye gittik eşimle.Doktorum çok hoştu, güler yüzle ilgilendi benimle ilk hafta 2.5 kilo verince moralimde yerine gelmeye başladı ve bir aydan sonra artık kendi başıma yola devam edeceğime inanınca bıraktım ve haziran ayına kadar kilo verdim. 68kg kadar indim kilo vermek zorundaydım çünkü erkek kardeşimin de düğünü vardı Azerbaycan’a gidecektik.Aralık ayına kadar68-70kg arasında gittim geldim.
Ancak bu benim için yeterli değildi.En az 55 olmalıydım.ama tekrar toparlanmaya aynı motivasyona ihtiyacım vardı. Kafayı haplara takmıştım sanki mucizemiydi ki onlar nette araştırmalar yapıyordum google beni kadınlarkulübüne yönlendirdi ee ama zaten üyeydim ben buraya ama infertilite konusu dışında hiçbir bölümüne bakma zahmetine bile girmemiştim.Böylece diyet bölümünü inceleme şansım oldu. Sonra dikkatimi çekti burda gruplar kurulmuş bişiler yapıyor insanlar başlangıçta saçma geldi “hıh dedim ne kadar samimiler ki acaba ,hem nerden bilelim herkesin doğru söylediğini dedim(internette yaşanmış acı tecrübelerden sonra)””Ama daha sonra neden olmasın ya” ,”denemek lazım” dedim.Şöyle bir göz atttım.Ben ilk geldiğim gün 5. takıma girmek istediğimi biliyordum(5 uğurlu rakamım benim, hayatımda hep 5’i tercih etmişimdir)Ama gururluyum ya ,burnum dik yaa hiççte 5. takım gidip te beni de alın diyemezdim başvuru topiğine bir yazayım bakalım dedim ve iddali cümlelerle aynen şunları yazdım” inatçıyım ,hırslıyım beni takımınıza alırsanız hiç pişman olmazsınız.” Sonra hemen ertesi gün özelime bir teklif geldi Kalliste 5. takıma bekliyoruz canım diyordu.Aman Allah’ım inanmıyorum dedim 5. takım çağırıyor beni.Kallis duymuş sesimi sanırım dedim.O kadar yürekten istemişim ki bu takımı hemen oldu.Bütün samimiyetimle paylaşımlara başladım ve burda olmanın bir şans olduğunun farkına varmam uzun sürmedi.Kendimde aradığım gücü tekrar sizlerle buldum.Şimdi hiç inanmadığım kadar inanıyorum kendime
canimm tebrik ederim..harika bi hikaye...
bende 15 kilo verip evlenmeden önceki halime dönmek istiyorum..pcos ve kortizonlar mahvetti benide ama dedigin gibi kilo almayada cok müsaittim zaten...
bi sorum olacak sana...spor programin nasildi?hergün mü gidiyordun ve kac saat idman yapiyordun?
bende 15 kilo verip evlenmeden önceki halime dönmek istiyorum..pcos ve kortizonlar mahvetti benide ama dedigin gibi kilo almayada cok müsaittim zaten...
bi sorum olacak sana...spor programin nasildi?hergün mü gidiyordun ve kac saat idman yapiyordun?
