9 yaşındaki çocuğum


Online eğitimde farklı isimlerle hesapları değiştiren sizin çocugunuz muydu?
Ben de hatırlıyorum öyle bir konu ama bilemedim aynı kişi mi
 
Ben biraz cocugun karekterine ve ailenin tutumuna bağlıyorum bu meseleleri

Yarısı cocugun yapısı ise
Kalan yarısı sizin tutum ve davranışınızdır

Verdıgınız ceza yöntem şeklinizi değiştirin öncelikle.
 
Bunu yapmayın. Bu pazarlığa girer ve çocuk bu defa her doğru davranışta ödül ister. Bir yerden sonra ödül de yetmez, duyarsızlaşır.

İşte kaş yapayım derken göz çıkarmak tam da bu oluyor.

Tercih sunun çocuğunuza.
Yemeğini çizgi filmden önce mi sonra mı yemek istersin demek daha doğru.

Bu cümlede yemek yemek çocuk için bir seçim değil, olmazsa olmaz.

Ama sizin kurduğunuz cümlede yemek yememek de bir seçenek olarak sunuluyor çocuğa.
 
Yorumunuz için teşekkür ederim.
Yanlış yaptığımı düşünmeye başlamıştım son zamanlarda. Çünkü oğlum da bana bu defa “Kitap okursam, su arabayı alırsın” demeye başladı. Ya da dediğiniz gibi her iyi şey de eeeee ne kazandım ? gibi cümleler kurmaya başladı.
Sizin tavsiyenizdeki gibi seçim sunmaya çalışacağım.
 
Temizliğe giderim merdiven silerim çocuk bakarım gene de o çocuğu psikoloğa götürürüm. Yardım kuruluşlarını hiç denediniz mi? Psikiyatr bedava hiç götürdünüz mü? Ahh vahh demekle sorun çözülmüyor
 
Devlette psikiyatristten randevu alın gidince de çocuğun davranış bozuklukları olduğunu psikoloğa yönlendirmesini talep edin. Devlette ücretsiz psikolog var ama psikiyatrist yolluyor (her şehirde var mı bilmiyorum)
 
Sürekli hayır diyip ceza vermek de bir yerden sonra işe yaramamış. Çocuğunuzu günlük yaşamınıza ortak edin, ona kendini önemli hissettirecek görevler verin. Dikkat çekmek için bu şekilde davranıyor olabilir. Siz ceza verdikçe kendinizden uzaklaştırmışsınız, anne=ceza veren kişi olarak kodlamış olabilir sizi. Ceza bir öğretim şekli değildir. Onun sevdiği aktivitelere siz de dahil olun, birlikte paylaşımınız olsun muhakkak. Ama maddi durumunuzu ayarlayınca lütfen ilk işiniz profesyonel destek almak olsun.
 
Ek olarak eğitim gören bir çocuk, okulda rehber öğretmen varsa rehber öğretmenin odasını ziyaret edin, durumu anlatın hem çocukla hem sizle birlikte bir çalışma yürütür o da yoksa her ilde bulunan RAM’ı arayın durumunuzu anlatın okulunuzda rehber öğretmen olmadığını ihtiyaç duyduğunuzu randevu alıp alamayacağınızı sorun muhtemelen ramdaki pdrci arkadaşlardan biri ile görüşürsünüz. Burdan size şunu yap bunu yap şurda hata burda hata demenin doğru olacağını sanmıyorum yaklaşımlarınızı ve çocuğu bütünü ile tanıyıp yönlendirme yapmanın doğru olan olduğuna inanıyorum.
 
Devlet hastanelerinde alanında uzman çocuk psikologları var götürebilirsiniz ayrıca okul açıldığında varsa okulun rehber öğretmeniyle de görüşün bazı çocuklarda farklı bir davranış bozukluğu oluyor elinde olmadan yanlış davranışa yöneliyor bence birde ceza vermek yerine yaptığı yanlış davranışın sonucunu yaşamasını sağlayın
 
Teşhis koymak gibi olmasın ama youtubeda izledigim bir videodan yola çıkarak sosyopati gibi hissettim bu tavırları.

Uzman degilim, sadece izledigim videoda bunlara benzer ozellikte birisi konusuyordu.

Seansı 200 TL psikolog bulmak bile zor aslinda.
Ama tabi imkanla ilgili her sey.
Devlet hastanesine de götürebilirsiniz.
Hatta il merkezinde yasiyorsaniz üniversite hastaneleri daha iyi olur.
 
Hayır, aksine sürekli hayır diyen ve yaptıklarının karşılığında ceza veren biriyim
Sürekli hayır diyen ve ceza vermeye meraklı bir anneyle yaşamak zor olsa gerek. Çocuğunuza cidden üzüldüm..benim annem de hayir demekten zevk alırdı , aramız da hep b.k gibiydi.
Üzgünüm ama bu annelik değil, ergenlik öncesi kızınızın gözünden söylüyorum; bu adeta gardiyanlik ...
Umarım iş işten geçmeden bir çözüm bulabilirsiniz. Misal, benim annemle aram 25 yaşında yaşadığımız kötü bir olay sonrası yaptığımiz büyük kavgadan - yuzlesmeden sonra yavaş yavaş duzelmeye başladı. Şimdi 30 yaşındayım, hayatımda ilk defa bu kadar yakınız (o da çok değilbize göre ileri bir seviye ama). Ablam böyle bir yüzleşme yaşamadı mesela, annemle hala araları gergin, kavgalı değiller ama bayramdan bayrama bir iliskileri var.
Yani bu yol yol değil, onu soyleyeyim...
Genel olarak annelik ile ilgili bazı cümleleriniz bana bir kitabı hatırlattı.
Lütfen alın okuyun, çok da akıcı
Kevin hakkında konusmaliyiz
Kitapta hayatı çok güzel, kocasını seven, işi gücü yerinde ,mutlu bir kadın var. Biraz da eşinin ısrarıyla çocuk sahibi oluyor ama şaka gibi bir çocuk doğuruyor. Daha ilk günden aralarında ters giden bir şeyler oluyor çocukla... Zaten sonra çocuk bu Amerika'da bol olan lise katliamlarimdan birini yapıyor, planlı bir şekilde, okul arkadaşlarını öldürüyor.
İşte kitap bu olaydan sonra kadının eşine 'biz nerede hata yaptık? Hayatımız ne kadar Güzelken ne olacağı belli olmayan bir çocuğu doğurmaya nasıl karar verdik' konulu mektuplar yazıyor. Kendince zamanda geri gidiyor,bazen hamileliği,bazen üç - beş yaş zamanları... Olayları tekrar tekrar düşünüyor, yorumluyor ...
Çok güzel bir kitap. Okursanız eminim siz de çok seveceksiniz
 
Üniversite hastanesine götürüyordu bir yakınım çocuğunu, çok memnundu. Devlet hastanelerini de düşünebilirsiniz. İnat, çevremdeki her çocukta gözlemlediğim bir şey son nesilde…
 
Gerekirse bir işe girip çalışacaksınız, evde pantolon teğelleyip para kazanacaksınız, evdeki eşyaları satacaksınız ama çocuğu bir uzmana götüreceksiniz.
Çocuğunuzun fiziksel bir rahatsızlığı olsa yine para yok dermisiniz yoksa her yolu deneyip doktora mı götürürsünüz?
1 saate en az 200lira vermek değil çocuğunuzun iyiliği sağlığı hayatı geleceği için doktora para vermek hanımefendi.
Yok illa çocuğu en iyi tanıyan biz ebeyveynleri bunca zaman çözüm bulamadık siz hiç tanımayan insanlar çözersiniz diyorsanızda benim görüştüğüm pedegogdan öğrendiğim birkaç bilgiyi paylaşayım sizinle:
Çocuklar anne-babalarından yeterince ilgi-sevgi-saygı-anlayış göremezse, ruhu doyuma ulaşamazsa, anneye babaya kırgınsa, kaliteli vakit geçirmiyorsa bunu çok farklı şekillerde ebeveynlerine anlatır. Vücut diliyle hastalanarak, ağlayarak, agresifleşerek, umursamazlaşarak, iştahtan kesilerek, çok yada az uyuyarak, altına yaparak, anne babasının kurallarına uymayarak, anne babasının tasvip etmeyeceği işler yaparak arkadaşlıklar kurarak, inadına onları sinirlendirecek davranışlarda bulunarak onlardan sevgi-ilgi dilenir…..çocuğun ruhu isyan eder….kendini göstermek duyurmak için çırpınır….
 
Para iste MİŞ
Dondurma al MIŞ
TANIMADIĞI İNSANLAR

siz bunlar olurken neredesiniz? Çocuğunuzun tek başına sokakta ne işi var?sanki komşunun çocuğundan bahsediyorsunuz
 
Bunun yerine yemeğini yersen şöyle sağlıklı olursun böyle enerjik olursun, hadi yemeğini bitirde şu en sevdiğin çizgi filmi birlikte izleyelim demelisiniz bence
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…