- 1 Temmuz 2012
- 1.394
- 2.093
- 333
- Konu Sahibi turuncu balik
-
- #161
çok haklısın.aynı şeyler aynı sözler.yazıştığımız günden beri yaşadıklarımı yazsam roman olur benim herşeye rağmen kötü insanlar değil dediğim kaynanamdan yediğim küfürleri eşimin uyguladığı şiddeti.bütün bunlar son 5 günde oldu.neyse biz eşimle ne ölüme ne ölüne dedik bitirdik.sadece kağıt üzerinde evliyiz artık çocuklar için boşanmıyoruz.ben boşancam snden dedim çocukları ver s....tir git dedi bana.hakimemi güveniyorsun herkesin vardır kendince bir adaleti nah alırsın çocukları dedi bana.herşeyi yapar bu.artık iğne deliği de kalmadı.annemin bana bir lafı vardı daha önce bıktım artık dediğimde kızım boşver sen artık çocuklarından yeni bir aşk yaratacaksın onlar için yaşayacaksın demişti.ve evet ben artık çocuklarımdan yeni bir aşk yarattım kendime.sadece onlar için varım onlar için yaşıyorum onlarla yaşıyorum.mesela yarın bebeğimi de alıp gezip tozacağım.yürümeye başladıklarında işle biraz daha kolaylaşıyor dışarı çıkmak falan.ben de çocuklardan önce birgün eşime ben tayin isteyip gidiyorum haberin olsun demiştim.o zaman bana gidene dur demem hadi güle güle boşanırız olur biter demişti.yani bemimkide beni boşar ve çocuklarımı alı ve asla ayrılmaz anasından danasındanBenim eşime ve ailesine duyduğum oifkeyi cok iyi anlatmisin ..hissettiğim şey bu..aptal yerine konulmaz..evet..sende iğne deliği kadarda olsa bi ışık var..ama bende yok..eşim beni bosar kizimida alır..ama asla gelmez benle..ya bırak memleket değiştirmeyi bu köy kılıklı nyerden gitmeye razi olmadi..hadi evlendin..olmadı..bozan..aptalim ben..bak simdi elimde çocukla dertlere gark oldum..eşime karşı çok ofkeliyim..onunla hiçbirşey yasamak istemiyorum..hamilik sonrası iyice uzaklaştı..sadece ailesi ve onun memleketi...ben secmisim..razi olmak zorundaymisim..ve illet bi gaynana..ve aileden kimse bilmiyor..herkese mutluluk rolü yapıyorum..Bern burada yaşlanmak istemiyorum.yazik bana..günah..kul hakki bu..
bazen diyorumki belkide bi 5 sene sonra aptalmisim keske cocuk kucukken bosansaymisim diye..Bende burda okurdum bazen..salak niye bosanmamis birde cocuk diye..evet..cocuk bi kurtulus saniliyor..iyi zamninda esin seni kandiriyor..inandim..ama cocuk olunca dahada psikolojim bozuldu..evladim o iyiki olmus..onun gulusune omrumu veririm..ama korktum iste bosanmaya..ama gercekten cok pismanim..simdiki aklim olsa ilk tokatta basar giderdim..bazen diyorumki belkide bi 5 sene sonra aptalmisim keske cocuk kucukken bosansaymisim diye..ama kizim bagliyor beni..
Okurken ağladım hala da ağlıyorum kalbim acidi Allah kahretsin gebersin bu adamlar sana korkma diyemiyorum ayni lanet adam bende de var iki saattir güzellikle bitsin çocuklar etkilenmesin diyorum ama olmuyor çocukları kacirmakla vermemekle tehdit etti onları bırak s..git dedi o da aynen çok ağladım yıprandım ama ben kararimi verdim bosanacagim Allah in adaletine sığınıyorum ben o verecek cezasını sizinkinin de inşallahçok haklısın.aynı şeyler aynı sözler.yazıştığımız günden beri yaşadıklarımı yazsam roman olur benim herşeye rağmen kötü insanlar değil dediğim kaynanamdan yediğim küfürleri eşimin uyguladığı şiddeti.bütün bunlar son 5 günde oldu.neyse biz eşimle ne ölüme ne ölüne dedik bitirdik.sadece kağıt üzerinde evliyiz artık çocuklar için boşanmıyoruz.ben boşancam snden dedim çocukları ver s....tir git dedi bana.hakimemi güveniyorsun herkesin vardır kendince bir adaleti nah alırsın çocukları dedi bana.herşeyi yapar bu.artık iğne deliği de kalmadı.annemin bana bir lafı vardı daha önce bıktım artık dediğimde kızım boşver sen artık çocuklarından yeni bir aşk yaratacaksın onlar için yaşayacaksın demişti.ve evet ben artık çocuklarımdan yeni bir aşk yarattım kendime.sadece onlar için varım onlar için yaşıyorum onlarla yaşıyorum.mesela yarın bebeğimi de alıp gezip tozacağım.yürümeye başladıklarında işle biraz daha kolaylaşıyor dışarı çıkmak falan.ben de çocuklardan önce birgün eşime ben tayin isteyip gidiyorum haberin olsun demiştim.o zaman bana gidene dur demem hadi güle güle boşanırız olur biter demişti.yani bemimkide beni boşar ve çocuklarımı alı ve asla ayrılmaz anasından danasından
Yani kocanla bi sorunun yoksa, sirf uzaksin diye neden ayrilasinki. Cocuguna yazik hepimiz ailemizi birakip bi yerlere mecburen gidiyoruz yasiyoruz. Ortada pek bi sorun goremedim.Buraya siginmak,sizlerden destek almak icin yaziyorum..biliyorum sukur edecek cok seyimiz var bu hayatta..hergun sehit ve egede bogulan bebek haberlerine ragmen halimize sukretmiyoruz..ama yinede herkesin derdi kendine buyuk.evleneli 2'5 yil oldu. Bebegim var..9 aylik..o beni hayata baglayan tek sey.bebegim herseyim.anne olmayan evlat ne bilemez..bizim en huyuk sorunumuz ayri memleketlerde olmak.ic anadolunun buyuk sehrinden sahilde kucuk gelismemis bi ilceye geldim..iklimi bile beni delirtiyor..kocaman bi ailem vardi ve kimsesiz kaldim burda..bakmayin unv mezunuyum.ama is yok.zaten atamamda olmadi bi turu.derken kayinvalide kiskancligi..soyle bi bakiyorum hayata kocam icin ne cok sey yapmisim..o okuluna gidiyor..isinde gayet rahat..hergun ailesinde..arkadaslari burda.ben ise aldatilmis kandirilmis hissediyorum kendimi..onun icin ne cok seyimi terkmetmisim..surekli kayinvalidem ve memleketim yuzumden kavga ediyoruz..her tatil her bayram zehir bana..icime kapandim.surekli agliyorum..ben babasiz buyudum vefat etmis ben kucukken..ama beni seven cok buyuk bi ailem vardi..simdi ise yalnizim..soruyorum size kizim icin devam mimutsuz bir hayata..yasamayan beni anlayamaz..cok caresizm..psikoljim bozuldu..
Okurken ağladım hala da ağlıyorum kalbim acidi Allah kahretsin gebersin bu adamlar sana korkma diyemiyorum ayni lanet adam bende de var iki saattir güzellikle bitsin çocuklar etkilenmesin diyorum ama olmuyor çocukları kacirmakla vermemekle tehdit etti onları bırak s..git dedi o da aynen çok ağladım yıprandım ama ben kararimi verdim bosanacagim Allah in adaletine sığınıyorum ben o verecek cezasını sizinkinin de inşallah
ne güzel sen herşeye rağmen boşanmayı göze alabilmiş ve kararını vermişsin.ben kenimde o cesareti bulamıyorum maalesef.çünkü ne yapar eder çocuklarımı alır benden.hakime para falan teklif eder ne bileyim bişey yaparlar alırlar çocuklarımı aklıma bu geliyor.amcasının durumu bayağı iyi.benim lanet olan sadece eşim değil.bütün ailesi öyle.korkunç insanlar.çocuklarımı fazlasıyla sahipleniyorlar.ailecek bana bırakmazlar.sadece boşanılacak eşle değil bütün sülale ile mücadele etmem lazım.boşansam çocuklar bana verilsede beni rahat bırakmazlar.bir de çocuklarım çok küçük tek kişinin bakması çok zor oluyor.ben çalışıyorum tamam ama annem tek başına bakamaz.zaten annemin evi barkı başka şehirde.bakıcı tutsam kira, bakıcı, çocukların masrafı, faturalar ve benim kredi borcum falan var.ben kendime güvenemiyorum,artık kendimi çok değersiz hissediyorum.sanki hiç birşeyi başaramayacakmışım hissi var sürekli.yaşarken ölmek bu olsa gerek.bütün ömrüm nasıl geçer böyle bilemiyorum.dayanacak gücüm yok artık hiçbirşeyeOkurken ağladım hala da ağlıyorum kalbim acidi Allah kahretsin gebersin bu adamlar sana korkma diyemiyorum ayni lanet adam bende de var iki saattir güzellikle bitsin çocuklar etkilenmesin diyorum ama olmuyor çocukları kacirmakla vermemekle tehdit etti onları bırak s..git dedi o da aynen çok ağladım yıprandım ama ben kararimi verdim bosanacagim Allah in adaletine sığınıyorum ben o verecek cezasını sizinkinin de inşallah
tam olarak düşüncemi anlatmışşınız.cidden evlilik cok zor hele bekarken sosyal ve rahat bir insansanızMesele aileden uzak olmakta değil bence aynı şeyleri bende yaşadım. Kadın ailesini evini işini arkadaşlarını şehrini bırakıp gidiyor (yani hayatını). Diğer yandan adam ailesinin yanında, arkadaş çevresi ve işi hiç değişmedi. Üstelik erkek evliliğin getirmiş olduğu avantajları yaşarken (yemeği meyvesi önünde, ütüsü temizliği herşeyi yapılıyor, her türlü ihtiyacını karşılayan biri var. ) kadın ise evliliğin getirmiş olduğu ekstra sorumlulukları yükleniyor (ev işi, koca işi,bebek vs.) ve çevreye arkadaşa kaynanaya filan alışmak ayrı mesele. Kadın hayatından bu kadar taviz vermişken kadının hayatı bu kadar negatife giderken erkeğin hayatı pozitife doğru gelişiyor. Bu da kadına çok koyuyor ve bunalıma sürüklüyor.
Maalesef genel durum böyle canım. Hele ki kadın çalışmıyorsa tam olarak eve bağlı depresif biri oluyor.tam olarak düşüncemi anlatmışşınız.cidden evlilik cok zor hele bekarken sosyal ve rahat bir insansanız...
bu durumu yaşamayan bilemez seni çok iyi anlıyorum.bende büyük bir şehri bırakıp eşim için küçük şehre geldim .ve inan her gün ben nasıl yaptım bunu diye kendimi suçluyorum. dışardan bakılınca cok basit bir sebep sanılıyor ama okadar zor ki ,eski düzenin çevren işin ailen ve sevdiğin şehri bırakıp ,nefret ettiğin bir yerde yaşamakBuraya siginmak,sizlerden destek almak icin yaziyorum..biliyorum sukur edecek cok seyimiz var bu hayatta..hergun sehit ve egede bogulan bebek haberlerine ragmen halimize sukretmiyoruz..ama yinede herkesin derdi kendine buyuk.evleneli 2'5 yil oldu. Bebegim var..9 aylik..o beni hayata baglayan tek sey.bebegim herseyim.anne olmayan evlat ne bilemez..bizim en huyuk sorunumuz ayri memleketlerde olmak.ic anadolunun buyuk sehrinden sahilde kucuk gelismemis bi ilceye geldim..iklimi bile beni delirtiyor..kocaman bi ailem vardi ve kimsesiz kaldim burda..bakmayin unv mezunuyum.ama is yok.zaten atamamda olmadi bi turu.derken kayinvalide kiskancligi..soyle bi bakiyorum hayata kocam icin ne cok sey yapmisim..o okuluna gidiyor..isinde gayet rahat..hergun ailesinde..arkadaslari burda.ben ise aldatilmis kandirilmis hissediyorum kendimi..onun icin ne cok seyimi terkmetmisim..surekli kayinvalidem ve memleketim yuzumden kavga ediyoruz..her tatil her bayram zehir bana..icime kapandim.surekli agliyorum..ben babasiz buyudum vefat etmis ben kucukken..ama beni seven cok buyuk bi ailem vardi..simdi ise yalnizim..soruyorum size kizim icin devam mimutsuz bir hayata..yasamayan beni anlayamaz..cok caresizm..psikoljim bozuldu..
ben çalışıyorum ama aynen oyle hissediyorum yinede.evlilik bir milatmış insanın hayatındaMaalesef genel durum böyle canım. Hele ki kadın çalışmıyorsa tam olarak eve bağlı depresif biri oluyor.
Aynen canım bende çalışıyordum şu an şehir değiştirdim hamilelikte olunca iş aramadım ama çalışırken de iş arkadaşlarımla uyum sağlayamamıştım zaten. Tam bir kabustu. Şimdi en azından ablama yakın bir şehirde oturuyorum çok bunalırsam gidip yeğenlerimi görüp kendime geliyorum.ben çalışıyorum ama aynen oyle hissediyorum yinede.evlilik bir milatmış insanın hayatında
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?