9 aydır evliyiz, yaşadıklarımız normal mi?

23 yasinda henuz bekarliginin tadini cikartmamis, olgunlasmamis olacagi bu. Evliligin sorumluluklarini tasiyamiyor. Muhtemelen arkadaslari da bekar. Onlarla daha keyif aldigini dusunuyordur.
 
Genelleme yapmak istemem ama gerçekten 25 yaştan önce ki erkeklerden koca olmaz hatta 30 a kadar bile zar zor. Erkekler çocuk gibi hele de örf adet bilmiyorsa çok çektirir.
 
Akraba gezmesinden nefret ederim , aileme bile haftada bir gider 2 saat oturur kalkarim
Esim aile ve akraba ziyareti seven biri olsaydi zaten evlenmezdim onunla
Esiniz de olsa boyle seylere zorlamayamazsiniz onu
Ayrica elestirmekten vazgecin , adam bir sure sonra yeter der ve gider
 
Merhaba kızlar/ ablalar bu aralar içimi kemiren birşey var ve sizinle paylaşmak, aranızda evli olanlar varsa onların da tavsiyelerini, yorumlarını okumak istiyorum.. İnşaallah bana yardımcı olabilirsiniz..

Biz birbirimizi tanıyalı yaklaşık 2 sene oldu ve bunun 9 ayı evliyşz ve bu 9 ay içerisinde çok iniş ve çıkışlarımız oldu. Ben 24, eşim 23 yaşında. Ve evet, ben ondan olgunum ve sabırla onun da olgunlaşmasını beklemeliyim, biliyorum. Ama yoruldum sanki.. 4 günü iyi, 5. gün kötü oluyoruz. Tartışmalarımız ya onun ailesi hakkında oluyor, benim onlarım yaşam tarzını beğenmemem ve bunum hakkında onlara veya eşime birşey dememle alakalı. Veya eşimde sevmediğim şeyler yüzünden. Biz Hollanda’da yaşıyoruz ve ben istiyorum ki eşimle eş, dost, akraba ziyaretlerine gidelim. O sevmiyor, bir yere gidince 2 saat zor oturuyor ordan çıkınca da yüzünğ asıyor, sinirli oluyor. Veya başka bir konu eşim gece çalıştığı için, gündüzleri evde oluyor uyuyor veya dışarda arkadaşlarıyla geziyor.
Ailesinden çoğu şeyi görmemiş, örf ve adetlerimizde ziyaretin veya evlilik hayatında artık arkadaşların arka planda olması gerektiğini bilmiyor.. Ve bir sürü küçük-büyük sıkıntılar derken bu cinselliğimize de yansıyor. Ben isteksiz oluyorum, istekli olunca da bile acı hissediyorum.
Nişanlıykrn hep gezerdik, eğlenirdik.. Çiçekler alırdı, gönlümü hoş ederdi.. ama artık hiç biri yok. Konuşunca ben hemen ağlıyorum, o sesini yükseltiyor ve hatta hakaretler bile kullanıyor bazen. Ben de bunları unutmak istiyorum ama hafızamdan çıkmıyor...
Doğru bir düzenimiz yok ve bu beni çok yoruyor, bem düzenli yaşayan bir insanım. Sabahları kahvaltı etmiyoruz, akşamları ise o arkadaşlarıyla olduğu zaman benim içimden yemek yapmak gelmiyor. Eskiden gülüştüğümüz, sohbet ettiğimiz TV karşısı veya arabayla uzun/kısa yolculuklar şimdi çoğu zaman tartışmaya dönüşüyor.. Ben evliliğimi kurtarmak istiyorum, öncesi gibi sevgi saygıdolu olmak ve daha güçlü olmak istiyorum.. Allah hepimizin evliliğini korusun..
Canm daha 9 aydir berabersiniz. Bu cok normal, Sen ona o Sana ayak uydurmaya calisiyonuz. Zamanla evlilik oturur merak etme. Aile terapostine gitmeyi Kabul ederse gotur. Otur ve ona buradaki yazdiklarini soyle. Ama guzelce. Canini da sikma.
 
Her evliligin başında sorunlar olur .. Birden bire biriyle aynı evi paylaşıyorsun ... Adaptasyon sorunu hepimizde olmuştur .. Ben eşimle evliliğin ilk 3 ayı Allah'ım evlilik ne kadar saçma ne yani her gün yemek mi yapıcan diye bı afallamistim.. Ama sizin ki biraz normal gelmedi bana ... İnşallah zamanla düzelir
 
Bende 8 aylik evliyim bende ayni sorunlari yaşıyorum,ben esimin ailesini begenmiyorum pek tutmuyorum anne kizkardes haric akraba ilişkileri cok sacma ve sikıcı geliyor. Yok bayram ziyareti yok kalabalik sofralar yok asker düğünü ben sinirli oluyorum sevmiyorum boyle seyleri o da geleneksel biri degil ama ben sinir krizleri gecirdikce vazgecti artık bu bayram kendi gitti kurbanını kesti eve döndü cekemem gercekten.
Bizde hep dövüşüyoruz kavga ama benim esimin arkadaslariyla gezme olayi yok 2 haftada bir falan çıkar 9 10 gibi 12 bucukta doner umrumda degil cok takilma sende birak çıksın rahat edersin evde basinda otursa napcan benimki home ofis calisiyor hep evde yani sürekli evde ben istiyorum çıksın biraz ozleyeyim bende gerginim kafam karışık dilime hakim olamıyorum uf bu ne yaaaaaa biz yeni nesil cok fenayiz sanırım:KK70:
 
Merhaba kızlar/ ablalar bu aralar içimi kemiren birşey var ve sizinle paylaşmak, aranızda evli olanlar varsa onların da tavsiyelerini, yorumlarını okumak istiyorum.. İnşaallah bana yardımcı olabilirsiniz..

Biz birbirimizi tanıyalı yaklaşık 2 sene oldu ve bunun 9 ayı evliyşz ve bu 9 ay içerisinde çok iniş ve çıkışlarımız oldu. Ben 24, eşim 23 yaşında. Ve evet, ben ondan olgunum ve sabırla onun da olgunlaşmasını beklemeliyim, biliyorum. Ama yoruldum sanki.. 4 günü iyi, 5. gün kötü oluyoruz. Tartışmalarımız ya onun ailesi hakkında oluyor, benim onlarım yaşam tarzını beğenmemem ve bunum hakkında onlara veya eşime birşey dememle alakalı. Veya eşimde sevmediğim şeyler yüzünden. Biz Hollanda’da yaşıyoruz ve ben istiyorum ki eşimle eş, dost, akraba ziyaretlerine gidelim. O sevmiyor, bir yere gidince 2 saat zor oturuyor ordan çıkınca da yüzünğ asıyor, sinirli oluyor. Veya başka bir konu eşim gece çalıştığı için, gündüzleri evde oluyor uyuyor veya dışarda arkadaşlarıyla geziyor.
Ailesinden çoğu şeyi görmemiş, örf ve adetlerimizde ziyaretin veya evlilik hayatında artık arkadaşların arka planda olması gerektiğini bilmiyor.. Ve bir sürü küçük-büyük sıkıntılar derken bu cinselliğimize de yansıyor. Ben isteksiz oluyorum, istekli olunca da bile acı hissediyorum.
Nişanlıykrn hep gezerdik, eğlenirdik.. Çiçekler alırdı, gönlümü hoş ederdi.. ama artık hiç biri yok. Konuşunca ben hemen ağlıyorum, o sesini yükseltiyor ve hatta hakaretler bile kullanıyor bazen. Ben de bunları unutmak istiyorum ama hafızamdan çıkmıyor...
Doğru bir düzenimiz yok ve bu beni çok yoruyor, bem düzenli yaşayan bir insanım. Sabahları kahvaltı etmiyoruz, akşamları ise o arkadaşlarıyla olduğu zaman benim içimden yemek yapmak gelmiyor. Eskiden gülüştüğümüz, sohbet ettiğimiz TV karşısı veya arabayla uzun/kısa yolculuklar şimdi çoğu zaman tartışmaya dönüşüyor.. Ben evliliğimi kurtarmak istiyorum, öncesi gibi sevgi saygıdolu olmak ve daha güçlü olmak istiyorum.. Allah hepimizin evliliğini korusun..
Bende 3 yillik evliyim ama ailesi hakkinda 1 olumsuz cumle bile kurmadim bunu cogu insan kaldiramaz. Ki siz esinizide elestiriyomussunuz bu da iyi bisy degil. Bu konuda kitap okuyup yada psikologlari dinleyebilrsinz. Belki adam o yuzdn aksamlari arkdasyla bilemiyorum. Suan sizle muhatapiz tabi:) guzellikle yaklasrsak birbirimize ve tenkit elestiri beklenti bunlara dikkat etsek cozulur gibi geldi.
 
O bana diyor ki,dilini tutmuyorsun çenen cok çalışıyor bende ona sana kendimi ezdircegimi sakın düşünme diyorum sen benim her soyledigimi tersten anlıyorsun benle yaris halindesin diyor sanki at,ya da devekuşu da yarışcam kendisiyle . Ben seni neden ezmeye çalışayım diyor.Ya bak yine sinir oldum. Aslinda duzelmicek problemler degil bunlar ama iste. Aslinda ben kendimi cok olgun zannederdim bence hicte degilim toyum.
 
Bu yaşananlar normal değil. Benim eşimde akraba ziyareti sevmez hiç hemde bense bayılırım ama onu zorlamam birkaç kez konuştuk hoşlanmadığını söyledi bende artık ses etmiyorum. Ayrıca bana eşinize her şeyin dışında siziselde etmiş ve hevesi kaçmış gibi geldi
 
Yazdıklarını okuyup konu başlığına tekrar döndüm. Ne için açtım konuyu diye baktım. Evliliğimi kurtarmak istiyorum diyorsun. Bunu eşimde isterse tamam bı ümit. Ama yaşınız o kadar küçük ki. Heleki erkek ve 23 yaş o daha çocuk bir evlilik sorumluluğu alacak yaşta değil. Sen tabiki daha olgun olursun. Ne yaparsan yap sana verilecek hiç bir tavsiye şu asama da seni tatmin etmeyecek. Ama bir tek şey varki o konu net. Lütfen evliliği kurtarmak için çocuk yapma. Onu kaybetmemek için falan bir anlık boşlukla yapma çok üzülürsün sonra
 
X