19 yaşındayım izmire üniversite okumak için geldim burada her akşam gittiğim bi kafede erkek arkadaşımla tanıştım o da arkadaşlarıyla sürekli o kafede oturuyordu bi süre sonra ister istemez iletişime geçtik ve sevgili olduk kendisi 36 yaşında bana evli olduğunu falan asla söylemedi ilk başta belli bile etmedi hatta bazı arkadaşlarım yaşı ve mizacından dolayı evli olabileceğini şüphe etmişlerdi ama ben sürekli sokak sokak el ele kol kola dolaşıp beni onlarca arkadaşıyla tanıştırdığı için asla ihtimal bile vermemiştim sanayide kendi dükkanı var oraya bile götürdü yani beraber gezmediğimiz yer kalmadı diyebilirim fotoğraf paylaşmıyodum ailemin öğrenmesini istemediğim için yaşından dolayı o sebeple aramızda hiç fotoğrafımı neden paylaşmıyorsun vb muhabbette geçmedi her kafede meyhanede oturuşumuzda yüzler bazen milyarlar hesap öder ben asla teklif etmememe rağmen çantalar kıyafetler alırdı ama asla parasını kullanma niyetim yoktu gerçekten deliler gibi aşıktım halada öyleyim çok seviyorum ve nasıl vazgeçicem bilmiyorum benim hayatımda yeri çok büyük beni gerçekten sevdiğini hissettiğim tek insan her şeyde ilkleri yaşadım onunla ve bugün kavga ettiği en yakın arkadaşından evli olduğunu hepsini geçtim 1.5 ay önce 2. çocuğunun doğduğunu öğrendim cidden hiç iyi değilim hem istemeden girdiğim günaha yanıyorum hem en güzel hamilelik zamanlarında istemeden bilmeden kocasıyla beraber olduğum her an her dakika yanıma çağırdığım gece yarılarına kadar gezdiğim adamın karısına yaptığım haksızlığa üzülüyorum hepsini geçtim beni seven tek insan sevgisini hissettiğim tek insanı hayatımdan nasıl çıkartabilicem öğrendiğimi henüz bilmiyo büyük ihtimalle çünkü en ufak kavgamızda bile kendini affettirene kadar 40 takla atan bi adam ne yapmalıyım nolur bana akıl verin ayrıl bırak demek çok kolay
adamlara da kızamıyorum ki akıl diye bir nimet var. Her kula nasip olmayan.
