Evet boşanıyorum.... çok tanımadan evlenmeye karar verdik hemen çocuk oldu olan zaten çocuk olduktan sonra oldu evliliği toplayamadık... eşimin benden önce ciddi ilişkisi yoktu tanıştık aşık olduk aşkın verdiği gazla evlendik istenmeyen hamilelik oldu çocuk olmadan önce eşimle kavgalarımız oluyordu hakaretler bağırmalar şiddet en ufak şeylerden biraz sinir ve öfke sorunu olan birisi Doğum yaptım lohusalık depresyonuna girdim kayınvalidem bebek 1buçuk aylıkken benden hizmet bekledi sürekli her şeye karıştı klasik kayınvalideler çocuklarına karşı beni doldurdular hep benim eşimde sokma akıllı hemen onların arkasında oldu beni yanlız bıraktı ufak şeylerden telefonu fırlattı saçımı çekti benim tek sorumum eşimin öfkesi ve bana hakaret etmemesi aşağılamamasıydı hep yaptı değişmedi sinirlerini kontrol edemedi ... her konuda çok fevri kararlar veren biri bugün seni sevmiyorum istemiyorum dedi anlaşmalı boşanma davası açtık 7 aylık bebeğim var hayata nasıl tutunacağım varmı benim gibi konuşalım dertlerimizi paylaşalım ona görevde Benin hatalarım varmış evet var kabul ediyorum bi şans daha ver dedim kabul etmedi... çok iyi bir baba bana da çok fedakarlık yaptı evine sahip çıktı ama zamanla bendeki aşkı bitmiş şu anda nefret ediyor benden sevmiyorum seni diyor ama o hatalarını kabul etmiyor eskisi gibi olamayız diyor
Ekleme: son süreçte ailesi geldi ben kendimi açıklama fırsatı vermeden onların yanında bağırdı çağırdı hakaretler inşallah ölürsün şu tipine bak sevmiyorum seni hiç bir şey diyemedim ailesine diyemedi ama onun nasıl kendini kaybettiğini gördüler.... benim bi sebep dolayısıyla şehir dışına gitmem gerekiyordu cuma gittim sabah vardım işlerimi hallettim cumartesi gecesi bindim pazar sabahı geldim uyudum uyandım yine bağırdı Yok kahve içiyormuşum hadi iş yapacakmışım dedim yol yorgunuyum dinleneyim nolacak bende gidiyorum yola dün cluba gitmiş eğlenmiş gece 4 de gelmiş onu diyor sürekli hakaretler aşağılamalar bana karşı bütün gün ben de bi süre sonra sabredemiyorum bağırıyorum bende ailesi arayı yapmayı çalışıyor ama oğullarını gördüler onlarda söz geçiremiyor ... dün yatarken konuşmak istedi .... isteklerini saydı evi satacakmış son model araba alacakmış bütün parayı harcayacakmış lükslerini düşünecekmiş artık tamam dedim benimde şartlarım var bana bağırmayıp aşağılamayacaksın, sen beni sinirlendirme ben bağırmam dedi hata yapma dedi .... peki dedim sen hatalarının farkında mısın benim hiçbir hatam Yok dedi resmen şaka gibi.....evi dağıtmayacaksın toplu olacaksın dedim evin hanımı sensin sen toplucan benim annem topluyor dedi ben senin annen değilim dedi... aşırı dağınıktır kendisi annesine şikayet eder.....ben evde kral gibi yaşıcam hizmet edeceksin bana dedi.... dedim benim isteklerim peki dedim benim kazancım ne barışmamın anlamı var mı ? O zaman temizlikçi gelsin bende rahatımı düşüneyim dedim olmaz sen temizliğini yapacaksın dedi ikimizde çalışıyoruz maaşlarımız aynı .... yani kısaca anlaşamıyoruz şimdide eve takmış evi satınca mutlu olacakmış önceden de başka şeyleri bana yaptırınca mutlu oluyordu hep bir koşul bana karşı.... bu adamla ömür geçer mi elde tutacak hiçbir yanı Yok.... hem bağır çağır hakaret dayak hem hiç yardım etme hiçbir konuda ne bebek bakımı ne evin sorumluluğu şimdi bide lüksleri çıktı pars harcayacakmış rahatını düşünecekmiş... yine benim isteklerim Yok