Ya nolur bana bi akıl verin çıldırmak üzereyim
Benim hikayem çok uzun en baştan anlatmam gerekiyor o yüzden eğer okuyan olursa şimdiden çok teşekkür ederim.
19 yaşındayım ve 5 ay öncesine kadar hiç bir erkek girmemişti hayatıma çok isteyen olmuştu ama benim öncelikli hedefim annemin babamın istediği gibi bir evlat olabillmekti tek çocuk olduğum için gözümü içine bakıyorlardı.Bende elimden geleni yaptığımı düşünüyorum bu konuda arkadaş sayım bellidir hepsini tanırlar şu an çok güzel bi üniversitede güzelde bir bölüm okuyorum onlar bende memnunlar.Ama ben kendimden değilim 5 ay önce şu herkesin üye olduğu arkadaş bulma sitesinden ilkokul arkadaşımla konuşuyoduk her şeyini anlatıyordu bana bende anlatmıştım 8 yıl aynı sınıfta okumuştuk ama bilmediğim ne kadar çok şeyi vardı her şeyini anlattı.Ailesi çok sorunluydu sığınacak kimsesi yoktu sadece arkadaşlarıyla zaman geçirebiliyordu annesi ablalarından çıkıp kendi evine gelmiyor babası ise hasta.Yani arkadaşım hiç iyi durumda değildi.Bende kimseyle bu kadar yakın konuşmamıştım çok yakın geliyordu onunla konuşmak mutlu ouyordum onunla konuşunca.! sene kadar konuştuk o sırada bi sevgilisi oldu ama görüşmediler bile bana anlattı hep.Sonra ayrıldılar yinne derdini bana anlattı. Bi gece konuşurken birden içindekileri döktü bende boş değildim kıskanmıştım çünkü ve herşeyini biliyordum.Başladık 5 aydır devam ediyor ilişkimiz. Ama şu 1 ayda çok kavga etmeye başladık. İlk 4 ay boyunca her saniye yüzüm gülüyordu herşey harikaydı ama son 1 ayda tartışmalarımız çok arttı. O daha liseyi bitiremedi açıktan bitirmeye çalışıyor ve benimle evlenmeyi düşündüğü için çok hırs yaptı kendine çok güveniyo bende aynı şekilde çok güveniyorum. Tartışmalarımızın sebeplerine gelince ben 1 ay önce anneannemi kaybettim memlekete gittik 1 hafta orda kaldık doğru düzgün konuamadık haliyle.Buraya gelince tekrar evin tüm işleri benm üstümde telefonu elim alıpta mesaj atamıyorum misafirimz eksi olmuyor. Konuşamayınca bizimkide deliriyor ya diyorum anlayışlı olsan biraz nolur gece zaten konuşucaz diyorum dayanamıyorum diyor.Ama bu kadar sakin konuşmuyoruz ben cevap atamayınca durmadan boş mesaj gönderiyor arıyor e tabi annemde anlıyor telefon titriyor çünkü durmadan.Onlara zaten söyleyemiyorum o kadar zor durumda kalıyorumki kimseye derdimi anlatamıyorum.Kedisine söylüyorum bak müsait değilim diyorum bu sefer inat ediyor konuşucaz diyor bende çıldırıyorum benmde bi sabrım var ağır konuşuyorum artık o zaman hatasını anlıyor ama ben sinir hastası olucam nerdeyse sıkıldım kavga etmekten.Şu an tekrar sınava girmek gibi bi fikir var aklımda tıp okumak için babamın ve benim en büyük hayalimizdi tekrar şansımı denemek istiyorum ne kadar zor olsada.Ben bana destek olacağını düşünürken zorunlu hizmet olacak o var şu var diyerek evlenmemiz zora girer diyerek benim burnumdan getirdi kaç gündür.Hayalinden vazgeç dedi bi mesajda ben çıldırdım yine ben ne kadar alttan almaya çalışırsam çalışıyım o sinirlenmeye devam ediyor ama ben ne zaman kendimden geçyorum artık ağzıma geleni söylüyorum o zaman anlıyor hatasını.Bugün yine konuşamıyoruz diye bi sürü mesaj atmış ata dedim dinlemede bak atma dedim ilişkimiz zora girer annemler öğrenirse dedim yine dinlemedi.Bende artık değişeceğimi söyledim bu kadar her şey üst üste gelmişken bana böyle davranıyosun madem bende artık değiştriyorum davranışlarımı dedim.Şimdi pişman yaptığı herşeyden sakın değişme diyip duruyor.Ama ben dayanamıyorum artık bu kadar basit şeylerden kavga etmek yoktuki benim hayalimde ilk elini tuttuğum erkekti o benim böyle davranmasımı gereiyordu bana
Birde şöyle bir durum varki benim sevgilimin memleketi annemlerin hiç hoşuna gitmediği bir yer daha doğrusu köken olarak oralılar 30 senedir istanbuldalar ama köken olunca babamın tepkisinden çok korkuyorum.Anlatmadığım daha o kdar çok sorunum varki inanamazsınız şu an ne yapacağımı bilemiyorum sağlıklı düşünemiyorum beni çok sevdiğinden eminim bende çok seviyorum ama bu tartışmalar üzüyor artık bizi tamam değişicem diyor 2 gün sonra yine aynı.Ben hayatında olmazsam her şeyden vazgeçer adım gibi eminim buna ama artık kavgada etmek istemiyorum nolur yardım edin bir akıl verin bana nasıl davranıyım napıyım ben şimdi
Çok uzun oldu ama zaman ayırıp okuyan olursa Allah razı olsun ama nolur bir yorum yapın bana
Benim hikayem çok uzun en baştan anlatmam gerekiyor o yüzden eğer okuyan olursa şimdiden çok teşekkür ederim.
19 yaşındayım ve 5 ay öncesine kadar hiç bir erkek girmemişti hayatıma çok isteyen olmuştu ama benim öncelikli hedefim annemin babamın istediği gibi bir evlat olabillmekti tek çocuk olduğum için gözümü içine bakıyorlardı.Bende elimden geleni yaptığımı düşünüyorum bu konuda arkadaş sayım bellidir hepsini tanırlar şu an çok güzel bi üniversitede güzelde bir bölüm okuyorum onlar bende memnunlar.Ama ben kendimden değilim
5 ay önce şu herkesin üye olduğu arkadaş bulma sitesinden ilkokul arkadaşımla konuşuyoduk her şeyini anlatıyordu bana bende anlatmıştım 8 yıl aynı sınıfta okumuştuk ama bilmediğim ne kadar çok şeyi vardı her şeyini anlattı.Ailesi çok sorunluydu sığınacak kimsesi yoktu sadece arkadaşlarıyla zaman geçirebiliyordu annesi ablalarından çıkıp kendi evine gelmiyor babası ise hasta.Yani arkadaşım hiç iyi durumda değildi.Bende kimseyle bu kadar yakın konuşmamıştım çok yakın geliyordu onunla konuşmak mutlu ouyordum onunla konuşunca.! sene kadar konuştuk o sırada bi sevgilisi oldu ama görüşmediler bile bana anlattı hep.Sonra ayrıldılar yinne derdini bana anlattı. Bi gece konuşurken birden içindekileri döktü bende boş değildim kıskanmıştım çünkü ve herşeyini biliyordum.Başladık 5 aydır devam ediyor ilişkimiz. Ama şu 1 ayda çok kavga etmeye başladık. İlk 4 ay boyunca her saniye yüzüm gülüyordu herşey harikaydı ama son 1 ayda tartışmalarımız çok arttı. O daha liseyi bitiremedi açıktan bitirmeye çalışıyor ve benimle evlenmeyi düşündüğü için çok hırs yaptı kendine çok güveniyo bende aynı şekilde çok güveniyorum. Tartışmalarımızın sebeplerine gelince ben 1 ay önce anneannemi kaybettim memlekete gittik 1 hafta orda kaldık doğru düzgün konuamadık haliyle.Buraya gelince tekrar evin tüm işleri benm üstümde telefonu elim alıpta mesaj atamıyorum misafirimz eksi olmuyor. Konuşamayınca bizimkide deliriyor ya diyorum anlayışlı olsan biraz nolur gece zaten konuşucaz diyorum dayanamıyorum diyor.Ama bu kadar sakin konuşmuyoruz ben cevap atamayınca durmadan boş mesaj gönderiyor arıyor e tabi annemde anlıyor telefon titriyor çünkü durmadan.Onlara zaten söyleyemiyorum o kadar zor durumda kalıyorumki kimseye derdimi anlatamıyorum.Kedisine söylüyorum bak müsait değilim diyorum bu sefer inat ediyor konuşucaz diyor bende çıldırıyorum benmde bi sabrım var ağır konuşuyorum artık o zaman hatasını anlıyor ama ben sinir hastası olucam nerdeyse sıkıldım kavga etmekten.Şu an tekrar sınava girmek gibi bi fikir var aklımda tıp okumak için babamın ve benim en büyük hayalimizdi tekrar şansımı denemek istiyorum ne kadar zor olsada.Ben bana destek olacağını düşünürken zorunlu hizmet olacak o var şu var diyerek evlenmemiz zora girer diyerek benim burnumdan getirdi kaç gündür.Hayalinden vazgeç dedi bi mesajda ben çıldırdım yine ben ne kadar alttan almaya çalışırsam çalışıyım o sinirlenmeye devam ediyor ama ben ne zaman kendimden geçyorum artık ağzıma geleni söylüyorum o zaman anlıyor hatasını.Bugün yine konuşamıyoruz diye bi sürü mesaj atmış ata dedim dinlemede bak atma dedim ilişkimiz zora girer annemler öğrenirse dedim yine dinlemedi.Bende artık değişeceğimi söyledim bu kadar her şey üst üste gelmişken bana böyle davranıyosun madem bende artık değiştriyorum davranışlarımı dedim.Şimdi pişman yaptığı herşeyden sakın değişme diyip duruyor.Ama ben dayanamıyorum artık bu kadar basit şeylerden kavga etmek yoktuki benim hayalimde ilk elini tuttuğum erkekti o benim böyle davranmasımı gereiyordu banaBirde şöyle bir durum varki benim sevgilimin memleketi annemlerin hiç hoşuna gitmediği bir yer daha doğrusu köken olarak oralılar 30 senedir istanbuldalar ama köken olunca babamın tepkisinden çok korkuyorum.Anlatmadığım daha o kdar çok sorunum varki inanamazsınız şu an ne yapacağımı bilemiyorum sağlıklı düşünemiyorum beni çok sevdiğinden eminim bende çok seviyorum ama bu tartışmalar üzüyor artık bizi tamam değişicem diyor 2 gün sonra yine aynı.Ben hayatında olmazsam her şeyden vazgeçer adım gibi eminim buna ama artık kavgada etmek istemiyorum nolur yardım edin bir akıl verin bana nasıl davranıyım napıyım ben şimdi
Çok uzun oldu ama zaman ayırıp okuyan olursa Allah razı olsun ama nolur bir yorum yapın bana
hele bu sevdigin, inandigin insansa..
