- 9 Ocak 2012
- 15.003
- 28.882
- 798
- Konu Sahibi 3kedili1bebeli
- #61
düpedüz istemiyorsun çok da millete bakma derim. Bebek büyütmek bence başlı başına bir iş. Özellikle ilk 6 ay 6 yıl götürüyor. Ancak sen ve eşin istersen yapmalısın çocuğu
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Maddi olarak gücünüz var gibi geldi okuyunca. Sizin konumunuz da olsam ben çocuk isterdim. Şöyle ki; mesajınız bana özgürlüğünüzü düşkün ama çocuğu ile de vakit geçirebilen bir anne profili izlenimi verdi. Bebeğinizle gayet güzel yurtdışına çıkarsınız. Bebeğinizle her yere gidebilirsiniz. Maddi gücünüz olduktan sonra gerisi çok yormaz sizi. Şimdi 12 yıl öncesi gibi değil her anne çok özgür. Yeter ki bebeğinizi benimseyin. İstediğiniz an emzirirsiniz, istediğiniz an oyun grupları etkinlikler her şey mevcut. Küçük yaşta kreşe de alıyorlar. Bir de güvenilir bir bakıcı bulursanız (eve kamera vs takarsiniz anneniz olmasa bile) gayette güzel bir çocuk buyutursunuz. Maddi güç çok önemli. Maddi olarak rahat olursanız bebek ile rahatlıkla ilgilenebilirsiniz benim düşüncem böyle.Merhabalar
Yaş 40 ( 85’liyim ) kızım 12 yaşında (2013’lü nisan)
6 aylık rutin doktor kontrolünde annem de geldi benimle
Tabi kayınwalidemlerden de 2.çocuk için baskı hep var sağ olsunlar :)
Doktor yumurtalar falan çok iyi güzel her şey yolunda bi sıkıntı yok ama neden çocuk istemiyorsunuz diyip durdu ( sanki kendi bakacak )
Tabi annem de duydu ya başladı :)
Annem sürekli yaşadığım ilde olsa bu kadar beklemezdim yapardım bakardı da benden çok iyi bakardı
Ama adana’da oturuyor kardeşim de amerikada belki bikaç seneye annem de gider düşüncesi öyleydi
Şimdi yap ben bakarım 2 yaşına kadar diyo falan…
Ama benim öyle bi psikolojim yok ha rabbim de nasip edecek mi onu da bilmeyiz de …
Rahata ermişim , kızım büyümüş , arkadaş gibi gezip tozuyoruz , yurtdışı gezilerimizi planlıyoruz babasıyla beraber… ve bunun gibi şeyler..
Ama sil baştan her şeyi yaşamak çok zor
Tahammülüm yok bazen şişiyorum eşime diyorum Allahını sewersen sen dinle ilgilen ben spora gidicem diyip atıyorum kendimi dışarı
Hadi nasip oldu bebek diyelim
Kızıma haksızlık gibi olacak diye düşünüyorum
Onun zamanından çalıcam gibi
Belki üniversitede yanında benim de gitmem gerekecek ortalık kötü
Birinin peşini zor kovalıyorum
Onunla tekrar aynı şeylerle uğraşamam
Ama anlamıyorlar
Eşim de benden dolayı istemiyor bana kıyamıyor
Ben maddi yönden anca destek oluyorum fiziksel ve psikolojik olarak sen yıpranıyorsun diyor
Haklı da
Kendi de gezmek istiyor
Biri elinde biri kucağında ben istemem öyle sen de hayattan zevk al sen de bi defa geliyorsun dünyaya der hep
Kafam karıştı
Kimseyle de paylaşamıyorum ..
Bi iç döktüm
Aklıma gelenler şuanlık böyle ama daha artı eksiye döktüğümüz kağıdımız da vardı her şeyiyle .. yapmamaya karar vermiştik .. tabi nasip meselesi o apayrı konu..
kayınvalide tarafında yardımcı kimse yok onu da belirteyim
Yani bi işim war bırakayım diyeceğim de kimse yok ..
Neyse sewgilerle …
Ya ben bu ikinci çocuk muhabbetini hiç anlamıyorum yani, bi arkadaşım var onunda sizin gibi kızı büyüdü 2. Çocuğu en başından beri istemiyordu zaten oda sürekli baskı yedi , yinede yenilmedi , geçen hafta bulantıları yüzünden doktora gitti hamileymiş 2 buçuk aylık , adet düzensizliği olduğu için olmadığında çok sallamamıştı nasip kısmet meselesi ,olay istemek istememek değilki nasibi olan geliyor.siz istemiyorsanız aynen devam,rızkı varsa şayet zaten olur olursada Allah sabrını verir relax olun takılmayınMerhabalar
Yaş 40 ( 85’liyim ) kızım 12 yaşında (2013’lü nisan)
6 aylık rutin doktor kontrolünde annem de geldi benimle
Tabi kayınwalidemlerden de 2.çocuk için baskı hep var sağ olsunlar :)
Doktor yumurtalar falan çok iyi güzel her şey yolunda bi sıkıntı yok ama neden çocuk istemiyorsunuz diyip durdu ( sanki kendi bakacak )
Tabi annem de duydu ya başladı :)
Annem sürekli yaşadığım ilde olsa bu kadar beklemezdim yapardım bakardı da benden çok iyi bakardı
Ama adana’da oturuyor kardeşim de amerikada belki bikaç seneye annem de gider düşüncesi öyleydi
Şimdi yap ben bakarım 2 yaşına kadar diyo falan…
Ama benim öyle bi psikolojim yok ha rabbim de nasip edecek mi onu da bilmeyiz de …
Rahata ermişim , kızım büyümüş , arkadaş gibi gezip tozuyoruz , yurtdışı gezilerimizi planlıyoruz babasıyla beraber… ve bunun gibi şeyler..
Ama sil baştan her şeyi yaşamak çok zor
Tahammülüm yok bazen şişiyorum eşime diyorum Allahını sewersen sen dinle ilgilen ben spora gidicem diyip atıyorum kendimi dışarı
Hadi nasip oldu bebek diyelim
Kızıma haksızlık gibi olacak diye düşünüyorum
Onun zamanından çalıcam gibi
Belki üniversitede yanında benim de gitmem gerekecek ortalık kötü
Birinin peşini zor kovalıyorum
Onunla tekrar aynı şeylerle uğraşamam
Ama anlamıyorlar
Eşim de benden dolayı istemiyor bana kıyamıyor
Ben maddi yönden anca destek oluyorum fiziksel ve psikolojik olarak sen yıpranıyorsun diyor
Haklı da
Kendi de gezmek istiyor
Biri elinde biri kucağında ben istemem öyle sen de hayattan zevk al sen de bi defa geliyorsun dünyaya der hep
Kafam karıştı
Kimseyle de paylaşamıyorum ..
Bi iç döktüm
Aklıma gelenler şuanlık böyle ama daha artı eksiye döktüğümüz kağıdımız da vardı her şeyiyle .. yapmamaya karar vermiştik .. tabi nasip meselesi o apayrı konu..
kayınvalide tarafında yardımcı kimse yok onu da belirteyim
Yani bi işim war bırakayım diyeceğim de kimse yok ..
Neyse sewgilerle …
asip kısmet meselesi ,olay istemek istememek değilki nasibi olan geliyor.
Tepki alacağım ama ben 40 lı yaşlardan sonra çocuk yapılmasını doğru bulmuyorum benim mantığıma aykırı geliyor. 20 ne kadar erken ise 40 da o kdr geç geliyor bana. Çocuğa haksızlık geliyor o aradaki yaş farkının açacağı uçurum ve dediğiniz gibi enerjinin yeterli olmayacağını düşünüyorum. Bir çocuğunuz varmış Allah bağışlasın. Bence düşünmeyin hele ki böyle kendinize güvenmiyorsunuz soru işaretleri var hiç düşünmeyinMerhabalar
Yaş 40 ( 85’liyim ) kızım 12 yaşında (2013’lü nisan)
6 aylık rutin doktor kontrolünde annem de geldi benimle
Tabi kayınwalidemlerden de 2.çocuk için baskı hep var sağ olsunlar :)
Doktor yumurtalar falan çok iyi güzel her şey yolunda bi sıkıntı yok ama neden çocuk istemiyorsunuz diyip durdu ( sanki kendi bakacak )
Tabi annem de duydu ya başladı :)
Annem sürekli yaşadığım ilde olsa bu kadar beklemezdim yapardım bakardı da benden çok iyi bakardı
Ama adana’da oturuyor kardeşim de amerikada belki bikaç seneye annem de gider düşüncesi öyleydi
Şimdi yap ben bakarım 2 yaşına kadar diyo falan…
Ama benim öyle bi psikolojim yok ha rabbim de nasip edecek mi onu da bilmeyiz de …
Rahata ermişim , kızım büyümüş , arkadaş gibi gezip tozuyoruz , yurtdışı gezilerimizi planlıyoruz babasıyla beraber… ve bunun gibi şeyler..
Ama sil baştan her şeyi yaşamak çok zor
Tahammülüm yok bazen şişiyorum eşime diyorum Allahını sewersen sen dinle ilgilen ben spora gidicem diyip atıyorum kendimi dışarı
Hadi nasip oldu bebek diyelim
Kızıma haksızlık gibi olacak diye düşünüyorum
Onun zamanından çalıcam gibi
Belki üniversitede yanında benim de gitmem gerekecek ortalık kötü
Birinin peşini zor kovalıyorum
Onunla tekrar aynı şeylerle uğraşamam
Ama anlamıyorlar
Eşim de benden dolayı istemiyor bana kıyamıyor
Ben maddi yönden anca destek oluyorum fiziksel ve psikolojik olarak sen yıpranıyorsun diyor
Haklı da
Kendi de gezmek istiyor
Biri elinde biri kucağında ben istemem öyle sen de hayattan zevk al sen de bi defa geliyorsun dünyaya der hep
Kafam karıştı
Kimseyle de paylaşamıyorum ..
Bi iç döktüm
Aklıma gelenler şuanlık böyle ama daha artı eksiye döktüğümüz kağıdımız da vardı her şeyiyle .. yapmamaya karar vermiştik .. tabi nasip meselesi o apayrı konu..
kayınvalide tarafında yardımcı kimse yok onu da belirteyim
Yani bi işim war bırakayım diyeceğim de kimse yok ..
Neyse sewgilerle …
o hakkı veriyorlar demiyorumYahu konu sahibi doğurmuş ama? Çocuğu var kadının. 10 senelik evli olunca doktorlara neden doğurmuyorsun deme hakkı mı veriyorlar? Kendisi de rahatsız olmuş zaten.
4-5 sene sonra bana da ikinciyi neden doğurmuyorsun diye soracak doktorum anlaşılan.
İstiyorsunuz ama istemiyorsunuz. Kafa karışık. Kesinlikle istenmeyen çevreyi takmaz. Siz de istiyorsunuz ama çevre bahane. Eşiniz de çevreniz gibi olsa 2. Çocuğa çoktan hamile idiniz.Merhabalar
Yaş 40 ( 85’liyim ) kızım 12 yaşında (2013’lü nisan)
6 aylık rutin doktor kontrolünde annem de geldi benimle
Tabi kayınwalidemlerden de 2.çocuk için baskı hep var sağ olsunlar :)
Doktor yumurtalar falan çok iyi güzel her şey yolunda bi sıkıntı yok ama neden çocuk istemiyorsunuz diyip durdu ( sanki kendi bakacak )
Tabi annem de duydu ya başladı :)
Annem sürekli yaşadığım ilde olsa bu kadar beklemezdim yapardım bakardı da benden çok iyi bakardı
Ama adana’da oturuyor kardeşim de amerikada belki bikaç seneye annem de gider düşüncesi öyleydi
Şimdi yap ben bakarım 2 yaşına kadar diyo falan…
Ama benim öyle bi psikolojim yok ha rabbim de nasip edecek mi onu da bilmeyiz de …
Rahata ermişim , kızım büyümüş , arkadaş gibi gezip tozuyoruz , yurtdışı gezilerimizi planlıyoruz babasıyla beraber… ve bunun gibi şeyler..
Ama sil baştan her şeyi yaşamak çok zor
Tahammülüm yok bazen şişiyorum eşime diyorum Allahını sewersen sen dinle ilgilen ben spora gidicem diyip atıyorum kendimi dışarı
Hadi nasip oldu bebek diyelim
Kızıma haksızlık gibi olacak diye düşünüyorum
Onun zamanından çalıcam gibi
Belki üniversitede yanında benim de gitmem gerekecek ortalık kötü
Birinin peşini zor kovalıyorum
Onunla tekrar aynı şeylerle uğraşamam
Ama anlamıyorlar
Eşim de benden dolayı istemiyor bana kıyamıyor
Ben maddi yönden anca destek oluyorum fiziksel ve psikolojik olarak sen yıpranıyorsun diyor
Haklı da
Kendi de gezmek istiyor
Biri elinde biri kucağında ben istemem öyle sen de hayattan zevk al sen de bi defa geliyorsun dünyaya der hep
Kafam karıştı
Kimseyle de paylaşamıyorum ..
Bi iç döktüm
Aklıma gelenler şuanlık böyle ama daha artı eksiye döktüğümüz kağıdımız da vardı her şeyiyle .. yapmamaya karar vermiştik .. tabi nasip meselesi o apayrı konu..
kayınvalide tarafında yardımcı kimse yok onu da belirteyim
Yani bi işim war bırakayım diyeceğim de kimse yok ..
Neyse sewgilerle …