• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

40 yaş ve 2.çocuk baskısı

düpedüz istemiyorsun çok da millete bakma derim. Bebek büyütmek bence başlı başına bir iş. Özellikle ilk 6 ay 6 yıl götürüyor. Ancak sen ve eşin istersen yapmalısın çocuğu
 
Bence isteseydiniz zaten buraya bu konuyu yazmazdımız, size çocuk mutluluk getirmeyecek,pişmanlık ve acı ,getirecek
Mutsuz olmak için dünyaya gelmedik
Zaten ülkemizde kargaşa,adaletsizlik,
Geçim derdi var
 
kadın doğumcular bazen öyle mahalledeki teyzeler gibi konuşuyor ya. Hele düzenli gittiğin biriyse. En son gittiğimde benimki de 2. Yi düşünüyorsan tam zamanı demişti ( yaş 35). Ki hiç sormamıştım yani . Büyük konuşmayayım ama oğlum 6 yaşına geldi. Hiiiç niyetim yok rahatımı bozmaya
 
Bu tamamen anneyi ilgilendiren bir durum. Anne hazır değilse baskılar haksızlık. İki Agu sevecekler diye o topa girmem. Baba ne kadar ilgili olsada yaptıkları şeyler malesef sınırlı. Tüm yük annede oluyor. Birde çalışan anne olunca ekstra zor. Kızınız biraz küçük olsaydı belki o cesareti bulabilirdiniz. Benim kızım 5 buçuk yaşında. Cesaret etmeme rağmen günlerce nasıl yapıcam tam rahatladım derken iş çocuk kreş arası mekik dokumak hastalıkları falan. Şimdi çok şükür sağlıkla kucağada almak nasip olsun diyorum. Ama ilkim bu kadar büyük olsaydı sanırım ben de asla yapamazdım.
 
Merhabalar
Yaş 40 ( 85’liyim ) kızım 12 yaşında (2013’lü nisan)
6 aylık rutin doktor kontrolünde annem de geldi benimle
Tabi kayınwalidemlerden de 2.çocuk için baskı hep var sağ olsunlar :)
Doktor yumurtalar falan çok iyi güzel her şey yolunda bi sıkıntı yok ama neden çocuk istemiyorsunuz diyip durdu ( sanki kendi bakacak )
Tabi annem de duydu ya başladı :)
Annem sürekli yaşadığım ilde olsa bu kadar beklemezdim yapardım bakardı da benden çok iyi bakardı
Ama adana’da oturuyor kardeşim de amerikada belki bikaç seneye annem de gider düşüncesi öyleydi
Şimdi yap ben bakarım 2 yaşına kadar diyo falan…
Ama benim öyle bi psikolojim yok ha rabbim de nasip edecek mi onu da bilmeyiz de …
Rahata ermişim , kızım büyümüş , arkadaş gibi gezip tozuyoruz , yurtdışı gezilerimizi planlıyoruz babasıyla beraber… ve bunun gibi şeyler..
Ama sil baştan her şeyi yaşamak çok zor
Tahammülüm yok bazen şişiyorum eşime diyorum Allahını sewersen sen dinle ilgilen ben spora gidicem diyip atıyorum kendimi dışarı
Hadi nasip oldu bebek diyelim
Kızıma haksızlık gibi olacak diye düşünüyorum
Onun zamanından çalıcam gibi
Belki üniversitede yanında benim de gitmem gerekecek ortalık kötü
Birinin peşini zor kovalıyorum
Onunla tekrar aynı şeylerle uğraşamam
Ama anlamıyorlar
Eşim de benden dolayı istemiyor bana kıyamıyor
Ben maddi yönden anca destek oluyorum fiziksel ve psikolojik olarak sen yıpranıyorsun diyor
Haklı da
Kendi de gezmek istiyor
Biri elinde biri kucağında ben istemem öyle sen de hayattan zevk al sen de bi defa geliyorsun dünyaya der hep
Kafam karıştı
Kimseyle de paylaşamıyorum ..
Bi iç döktüm
Aklıma gelenler şuanlık böyle ama daha artı eksiye döktüğümüz kağıdımız da vardı her şeyiyle .. yapmamaya karar vermiştik .. tabi nasip meselesi o apayrı konu..
kayınvalide tarafında yardımcı kimse yok onu da belirteyim
Yani bi işim war bırakayım diyeceğim de kimse yok ..
Neyse sewgilerle …
Maddi olarak gücünüz var gibi geldi okuyunca. Sizin konumunuz da olsam ben çocuk isterdim. Şöyle ki; mesajınız bana özgürlüğünüzü düşkün ama çocuğu ile de vakit geçirebilen bir anne profili izlenimi verdi. Bebeğinizle gayet güzel yurtdışına çıkarsınız. Bebeğinizle her yere gidebilirsiniz. Maddi gücünüz olduktan sonra gerisi çok yormaz sizi. Şimdi 12 yıl öncesi gibi değil her anne çok özgür. Yeter ki bebeğinizi benimseyin. İstediğiniz an emzirirsiniz, istediğiniz an oyun grupları etkinlikler her şey mevcut. Küçük yaşta kreşe de alıyorlar. Bir de güvenilir bir bakıcı bulursanız (eve kamera vs takarsiniz anneniz olmasa bile) gayette güzel bir çocuk buyutursunuz. Maddi güç çok önemli. Maddi olarak rahat olursanız bebek ile rahatlıkla ilgilenebilirsiniz benim düşüncem böyle.
*Benim bir evladım var kapattım ben de çocuk mevzusunu daha doğrusu kapatmak zorunda kaldım.(Maddi olarak da yetersiziz)


İçimde nasıl bir fakirlik varsa maddiyat kısmını kamu spotu gibi her satıra eklemisim 😂
 
Merhabalar
Yaş 40 ( 85’liyim ) kızım 12 yaşında (2013’lü nisan)
6 aylık rutin doktor kontrolünde annem de geldi benimle
Tabi kayınwalidemlerden de 2.çocuk için baskı hep var sağ olsunlar :)
Doktor yumurtalar falan çok iyi güzel her şey yolunda bi sıkıntı yok ama neden çocuk istemiyorsunuz diyip durdu ( sanki kendi bakacak )
Tabi annem de duydu ya başladı :)
Annem sürekli yaşadığım ilde olsa bu kadar beklemezdim yapardım bakardı da benden çok iyi bakardı
Ama adana’da oturuyor kardeşim de amerikada belki bikaç seneye annem de gider düşüncesi öyleydi
Şimdi yap ben bakarım 2 yaşına kadar diyo falan…
Ama benim öyle bi psikolojim yok ha rabbim de nasip edecek mi onu da bilmeyiz de …
Rahata ermişim , kızım büyümüş , arkadaş gibi gezip tozuyoruz , yurtdışı gezilerimizi planlıyoruz babasıyla beraber… ve bunun gibi şeyler..
Ama sil baştan her şeyi yaşamak çok zor
Tahammülüm yok bazen şişiyorum eşime diyorum Allahını sewersen sen dinle ilgilen ben spora gidicem diyip atıyorum kendimi dışarı
Hadi nasip oldu bebek diyelim
Kızıma haksızlık gibi olacak diye düşünüyorum
Onun zamanından çalıcam gibi
Belki üniversitede yanında benim de gitmem gerekecek ortalık kötü
Birinin peşini zor kovalıyorum
Onunla tekrar aynı şeylerle uğraşamam
Ama anlamıyorlar
Eşim de benden dolayı istemiyor bana kıyamıyor
Ben maddi yönden anca destek oluyorum fiziksel ve psikolojik olarak sen yıpranıyorsun diyor
Haklı da
Kendi de gezmek istiyor
Biri elinde biri kucağında ben istemem öyle sen de hayattan zevk al sen de bi defa geliyorsun dünyaya der hep
Kafam karıştı
Kimseyle de paylaşamıyorum ..
Bi iç döktüm
Aklıma gelenler şuanlık böyle ama daha artı eksiye döktüğümüz kağıdımız da vardı her şeyiyle .. yapmamaya karar vermiştik .. tabi nasip meselesi o apayrı konu..
kayınvalide tarafında yardımcı kimse yok onu da belirteyim
Yani bi işim war bırakayım diyeceğim de kimse yok ..
Neyse sewgilerle …
Ya ben bu ikinci çocuk muhabbetini hiç anlamıyorum yani, bi arkadaşım var onunda sizin gibi kızı büyüdü 2. Çocuğu en başından beri istemiyordu zaten oda sürekli baskı yedi , yinede yenilmedi , geçen hafta bulantıları yüzünden doktora gitti hamileymiş 2 buçuk aylık , adet düzensizliği olduğu için olmadığında çok sallamamıştı nasip kısmet meselesi ,olay istemek istememek değilki nasibi olan geliyor.siz istemiyorsanız aynen devam,rızkı varsa şayet zaten olur olursada Allah sabrını verir relax olun takılmayın
 
Yaş kırk olmasaydı olumlu konuşurdum da enerjiniz yetmez. Bu çocuk parka gitmek isteyecek, bisiklet sürmeyi öğrenmek isteyecek, okuma yazma dönemi yaşayacaksınız, veli organizasyonlarına katılmanız gerekecek… bu akşam hamile kalsanız ilkokula başlatırken 47 yaşında olacaksınız. hiç evlat sevgisi tatmamış olsanız yine yapın derdim (arkadaşım 40 yaşında ilk çocuğunu aldı kucağına bulutlarda geziyor) ama size tavsiye etmiyorum
 
Merhabalar
Yaş 40 ( 85’liyim ) kızım 12 yaşında (2013’lü nisan)
6 aylık rutin doktor kontrolünde annem de geldi benimle
Tabi kayınwalidemlerden de 2.çocuk için baskı hep var sağ olsunlar :)
Doktor yumurtalar falan çok iyi güzel her şey yolunda bi sıkıntı yok ama neden çocuk istemiyorsunuz diyip durdu ( sanki kendi bakacak )
Tabi annem de duydu ya başladı :)
Annem sürekli yaşadığım ilde olsa bu kadar beklemezdim yapardım bakardı da benden çok iyi bakardı
Ama adana’da oturuyor kardeşim de amerikada belki bikaç seneye annem de gider düşüncesi öyleydi
Şimdi yap ben bakarım 2 yaşına kadar diyo falan…
Ama benim öyle bi psikolojim yok ha rabbim de nasip edecek mi onu da bilmeyiz de …
Rahata ermişim , kızım büyümüş , arkadaş gibi gezip tozuyoruz , yurtdışı gezilerimizi planlıyoruz babasıyla beraber… ve bunun gibi şeyler..
Ama sil baştan her şeyi yaşamak çok zor
Tahammülüm yok bazen şişiyorum eşime diyorum Allahını sewersen sen dinle ilgilen ben spora gidicem diyip atıyorum kendimi dışarı
Hadi nasip oldu bebek diyelim
Kızıma haksızlık gibi olacak diye düşünüyorum
Onun zamanından çalıcam gibi
Belki üniversitede yanında benim de gitmem gerekecek ortalık kötü
Birinin peşini zor kovalıyorum
Onunla tekrar aynı şeylerle uğraşamam
Ama anlamıyorlar
Eşim de benden dolayı istemiyor bana kıyamıyor
Ben maddi yönden anca destek oluyorum fiziksel ve psikolojik olarak sen yıpranıyorsun diyor
Haklı da
Kendi de gezmek istiyor
Biri elinde biri kucağında ben istemem öyle sen de hayattan zevk al sen de bi defa geliyorsun dünyaya der hep
Kafam karıştı
Kimseyle de paylaşamıyorum ..
Bi iç döktüm
Aklıma gelenler şuanlık böyle ama daha artı eksiye döktüğümüz kağıdımız da vardı her şeyiyle .. yapmamaya karar vermiştik .. tabi nasip meselesi o apayrı konu..
kayınvalide tarafında yardımcı kimse yok onu da belirteyim
Yani bi işim war bırakayım diyeceğim de kimse yok ..
Neyse sewgilerle …
Tepki alacağım ama ben 40 lı yaşlardan sonra çocuk yapılmasını doğru bulmuyorum benim mantığıma aykırı geliyor. 20 ne kadar erken ise 40 da o kdr geç geliyor bana. Çocuğa haksızlık geliyor o aradaki yaş farkının açacağı uçurum ve dediğiniz gibi enerjinin yeterli olmayacağını düşünüyorum. Bir çocuğunuz varmış Allah bağışlasın. Bence düşünmeyin hele ki böyle kendinize güvenmiyorsunuz soru işaretleri var hiç düşünmeyin
 
Yahu konu sahibi doğurmuş ama? Çocuğu var kadının. 10 senelik evli olunca doktorlara neden doğurmuyorsun deme hakkı mı veriyorlar? Kendisi de rahatsız olmuş zaten.
4-5 sene sonra bana da ikinciyi neden doğurmuyorsun diye soracak doktorum anlaşılan. 😀
o hakkı veriyorlar demiyorum
Türkiyede hasta-doktor iletişimleri çok sıkıntılı hatta, doktorlarımız kusura kalmasın hiç de çok berbat uslupları olanlar bol bol var.

durum bu yani, karşılaştırma yaparken de bunu göz önüne alın diyorum
 
Kocan istemiyor, sen istemiyorsun kızın ergenlik döneminde dertsiz başına dert mi ariyorsun ? Soran olursa ben dogurmayacagim isteyen doğursun de geç.
 
Merhabalar
Yaş 40 ( 85’liyim ) kızım 12 yaşında (2013’lü nisan)
6 aylık rutin doktor kontrolünde annem de geldi benimle
Tabi kayınwalidemlerden de 2.çocuk için baskı hep var sağ olsunlar :)
Doktor yumurtalar falan çok iyi güzel her şey yolunda bi sıkıntı yok ama neden çocuk istemiyorsunuz diyip durdu ( sanki kendi bakacak )
Tabi annem de duydu ya başladı :)
Annem sürekli yaşadığım ilde olsa bu kadar beklemezdim yapardım bakardı da benden çok iyi bakardı
Ama adana’da oturuyor kardeşim de amerikada belki bikaç seneye annem de gider düşüncesi öyleydi
Şimdi yap ben bakarım 2 yaşına kadar diyo falan…
Ama benim öyle bi psikolojim yok ha rabbim de nasip edecek mi onu da bilmeyiz de …
Rahata ermişim , kızım büyümüş , arkadaş gibi gezip tozuyoruz , yurtdışı gezilerimizi planlıyoruz babasıyla beraber… ve bunun gibi şeyler..
Ama sil baştan her şeyi yaşamak çok zor
Tahammülüm yok bazen şişiyorum eşime diyorum Allahını sewersen sen dinle ilgilen ben spora gidicem diyip atıyorum kendimi dışarı
Hadi nasip oldu bebek diyelim
Kızıma haksızlık gibi olacak diye düşünüyorum
Onun zamanından çalıcam gibi
Belki üniversitede yanında benim de gitmem gerekecek ortalık kötü
Birinin peşini zor kovalıyorum
Onunla tekrar aynı şeylerle uğraşamam
Ama anlamıyorlar
Eşim de benden dolayı istemiyor bana kıyamıyor
Ben maddi yönden anca destek oluyorum fiziksel ve psikolojik olarak sen yıpranıyorsun diyor
Haklı da
Kendi de gezmek istiyor
Biri elinde biri kucağında ben istemem öyle sen de hayattan zevk al sen de bi defa geliyorsun dünyaya der hep
Kafam karıştı
Kimseyle de paylaşamıyorum ..
Bi iç döktüm
Aklıma gelenler şuanlık böyle ama daha artı eksiye döktüğümüz kağıdımız da vardı her şeyiyle .. yapmamaya karar vermiştik .. tabi nasip meselesi o apayrı konu..
kayınvalide tarafında yardımcı kimse yok onu da belirteyim
Yani bi işim war bırakayım diyeceğim de kimse yok ..
Neyse sewgilerle …
İstiyorsunuz ama istemiyorsunuz. Kafa karışık. Kesinlikle istenmeyen çevreyi takmaz. Siz de istiyorsunuz ama çevre bahane. Eşiniz de çevreniz gibi olsa 2. Çocuğa çoktan hamile idiniz.
Ayrıca insanların doğurmasından ya da çocuğu olmasından çevreye ne ! Bu bizim ülkemize has bir şey sanırım. Sanki çocuk olunca kendileri bakacak ya da ebeveyn kendileri olacak. Ülkemizin en sıkıcı konularından.
 
Back