Benzeri bir olay benim arkadaşımın başından geçti.Başta arkadaşımın açık olması sorun değildi.Çocuğun ailesi istemiyordu kesinlikle,beyefendi de her iki tarafı idare etmeye çalışıyordu da nereye kadar..
Zamanla tartışmalar başladı tabii kıyafetlere karışılmalar vesaire..Ben de annesi de bayağı ikna etmeye çalıştık kızı bak bu sana karışmaya başladı tavrını koy seni olduğu gibi kabul etmeli diye..Tabii o sevdiği için aşık olduğu için gözü görmüyordu bunları..Sonuç; tabii ki bitti.Tek bir farkla bitiren taraf arkadaşım oldu.Bu sefer de duygu sömürüleri,ağlamalar zırlamalar..Ne oldu?7 ay içinde ailesi O'na bir kız bulmuş evleniyormuş..
Hani çok seviyordu,aşıktı?Ailesinden geçerdi gerekirse?Sonuç ortada.
Siz de kendi hayatınıza bakın,sizi olduğu gibi kabul etmemiş..ben buna sevgi demem.Hemen yeni birisi de bulmuş..demek ki sizi hiç sevmemiş.Kurtulduğunuz için şükredin..
