Nihayet filmi izledim:81:
Filmin başından itibaren karşısındakinin aslında kendisi olduğunu düşünüyordum.. Hatta tuvaletteki kadına o aslında kadın sadece dış görüntüsü farklı diye konuşunca bu kanım kesinleşti.
İnsanların dış görünüşlerinin, içindekileri yansıtmayabileceğini anlatıyordu film bir yandan. Angela "senin içinde aslında seksi bir kadın var" dediğinde "acaba gaymi olcak la bu" dedim kendikendime
Ama bana kalırsa en iyi sahne ayna karşısındaki sahneydi
Bence filme damgasını vuracak replik orda geçti... "Biri nasıl yapacağını göstermedikçe kendini sevmek zor"
Herkes farklı anlam çıkarabilir bu cümleden ama bana göre bu cümle insanın sevildikçe sevmeyi öğrenmesini anlatıyor. İnsanın aşık olduğunda güzelleşmesi gibi.. Biri bize bizi nasıl sevdiğini gösterirse bizde kendimizi öyle sevmeye başlıyoruz ve insan kendini sevdikçe de güzelleşiyor...
Bu kısma kadar film beni tatmin etmeyi başardı hatta andre meleğe aşık olunca bunu kendini aşırı sevme olarak algıladım ve sonunun bu şekilde bitmesi yerine artık angeladan desteğini almış içindeki meleği keşfetmiş bir adam olarak yürüyerek gitmesini tercih ederdim nitekim besson benim gibi düşünmemiş eh napalım... Ama bir daha izlersem sonunu izlemicem kafamdaki son daha güzel bence