4 aylık bebekle düzenimi değiştirmeye değer mi?

Tüm yorumları okumadım ama nihali tanıdığım kadarıyla yazayım, kendisi tek başına geçinip, hatta oldukça lüks bir yaşantı sürebilecek bir maddi duruma sahip.

Eski eşiyle mutlu bir beraberliği varken 15 senenin sonunda ihanete uğradığı için tek celsede boşanmış birisi.

İlk eşinden boşandıktan sonra istese hayatına bir sürü erkek alabilecek durumdayken, herhangi bir şey hissetmediği, evlenecek kadar sevmediği biriyle laf olsun diye evlenecek birisi değil.

Sırf çocuk yapmak için evlenmiş diyenler olmuş da, illa çocuk diye ölseydi ilk evliliğinde yapmış olurdu çoktan.

Şimdiki eşiyle de sevmeden , sırf bebek yapmak için evlenmiş demişler yine, nihalle dertleştiğimiz kadarıyla söyleyeyim, daha fazla seven taraf eşi olmakla beraber, kendisi de çok severek evlenmiş eşiyle. Hatta evliliğe zorla ikna etmiş eşi. Yani bebek için evlenmek istese bu eşinden önce bir sürü aday bulabilirdi.

Alkol konusunda da, nihal alkole karşı bir insan değil ki eşinin içtiğini zaten biliyordu evlenmeden önce. Ama diyor ki böyle dağıtacak kadar içip, umursamaz davranmazdı. Bilinçliydi, evlendikten sonra daha doğrusu gebelik döneminde bu kadar bozdu diyor.

Eşi nihal için fedakarlık yapmış kesinlikle. Onunla her şeyini bırakıp antalyaya gelmiş. Takdir ediyorum. Ama nihalin üzüldüğü asıl kısım istanbula gitmek değil “ gelsen de gelmesen de ben gidiyorum haberin olsun “ tavrı.

Kendisi boşanmaktan korkan veya güçsüz hisseden biri de değil, gerçekten mutsuz olduğuna ve sona geldiklerine kanaat getirirse boşanır. Ben biliyorum.

O yüzden bazı cümleler cidden çok aşırı ve acımasızca olmuş.

Tutup da “ sırf arkadaşın diye savunuyorsun” demeyin, nihalle en başlarda birbirimizi hiç sevmezdik ama sonradan sohbet ettikçe, tarafsız bir şekilde değerlendirme şansım oldu.

Nihalcim sana özelden de söyledim, sen mantıklı bir kadınsın. Bu da geçecek. Sadece iyice düşünüp vermen lazım.
 
Sevgili Nihal, boşanma kararı alıp almamak sana kalmış.

20 aylık bebeği olan bir anne olarak naçizane tavsiyem kızın en azından 6 aylık olmadan bu konuyu düşünmeyi ertelemen. Hele ki 4 ay bir bebeğin tabir-i caizse en civcivli dönemi. 4. trimester denen ilk 3 ayın bitmesi, dünyaya adapte olmaya çalışırken yaşadığı uyku gerilemesi, sadece anne koynunda rahatlaması vs.
Hele bir şu günleri atlat, gerisi Allah kerim.

Bu süreçte de eşin gider, eskisi gibi yapabiliyor mu diye bir bakar. Akabinde elbet bir ortak paydada buluşulur. Ama öncelik senin ve kızının. En hayırlısını diliyorum.
 
Büyük bir sorun. Kendi işimi de bırakıp gitmek istemezdim.
 
C ceycey0406 canım dostum, kardeşten yakınım. Bitip tükenmeden beni sabırla dinleyenim Seni çok seviyorum ceycey. Her zaman yanımda olmanın ferahlığını hissediyorum Anne olmak için evlenmekte bence en doğal, tabii sebeplerden biri. Kaldı ki benim tek amacım bu değildi. Yuva kurmak, değer görmek, sevilmek istedim. Belki eşimle bu problemleri aşabileceğiz, belki aşamayacağız. Ama benim en büyük iyikim Kızım
 
tatlicincap haklısınız. 4. Trimester olarak geçen ilk 3 ay çok zordu. Ben bu dönemi tek başıma yaşadım. Bana destek olacak annem, kv, kardeşim…vs yoktu. O yüzden hala çok sağlıklı karar veremediğimi düşünüp net bir şey söyleyemiyorum. Sizinde bebeğinizi sağlıkla büyütmenizi dilerim
 
Biz kadinlarin, cogu kadinin daha dogrusu en buyuk hatalarindan bir tanesi.. degisir dusuncesi veya bir insani degistirmeye calismak.. yani sigara ictigini biliriz ama biraksin isteriz.. icki ictigini biliriz sonra biraksin isteriz vs vs vs.. ama onlar oyle alismis..degistiremeyecegiz onlari.. ya deveyi gudeceksin ya da gideceksin.
 
benyeniyimgaliba bir kaç kişi linçledi “Bu evliliğe bir de çocuk mu yaptınız”cılar. Bir bilsek nasıl bir evliliğe çocuk yapılır? Ben çocuğu maddi anlamda kendime güvenerek yaptım. Manevi anlamda da eşimin bana olan sevgisine ve iyi bir baba olacağı kanaatime göre yaptım. Sanki herkesin evliliği mutlu, mesut sonsuza dek sürüyor. Sanki her boşanan ailenin çocuğu problemli arıza.
Otrera güzel kalplim mesajın için teşekkür ederim. Beni çok güzel ifade etmişsin.

Senin mesajından sonra eşimle konuştuk. Burda yazılan objektif yorumlarında doğrultusunda bende şeffaf davrandım. Aylar sonra yaptığımız ilk samimi ve dürüst konuşma oldu. “Gelsen de gelmesen de gideceğim” kısmını şöyle izah etti. “Benim sana gel diyebilmem için senin kazancından 1 kuruş dahi harcamayacak konumda olmamız gerekir. Ben böyle bir vebale giremem. Tabii ki gelmenizi isterim. Ben istanbul’da işe başladığımda pek çok sorunumuzunda doğal olarak biteceğini düşünüyorum. Burda özellikle senin ailenin beni dışlaması, benim beklentilerimi bulamamam, kendimi iş anlamında değersiz hissetmem beni tüketme noktasına getirdi” Dedi.

Ortak kararımız bayram sonrası ilk etapta onun İstanbul’a gitmesi. İstanbul’a geleceğini duyan arkadaşları bir kaç iş daha ayarladı. Onları değerlendirecek. İşine yakın ev bakacak. Bizim gitme durumumuzda ev açacağız. Gitmezsek kendi tek başına ev açamayacağı için bir arkadaşıyla beraber yaşayacak.

Seninle ikimizde çok hassas yapıda insanlarız. Başta birbirimizi yanlış anladık ama sonrasında hatamızdan döndük. Kendi adıma çok seviniyorum. Çok teşekkür ederim mesajına, desteğine

Dünden beri sinirlerim çok bozuktu. Vakit ayırıp yorum yazan herkese çok teşekkür ederim. Beni yönlendirdiniz. Daha sağlıklı düşünmemi sağladınız. Şimdi daha iyiyim. Hakkımızda hayırlısı olsun
 
Antalya’da doğmuş yaşamış biri olarak (kısa dönem istanbuldada yaşamış biri olarak) İstanbul’a gitmezdim. O şehirde çocuk büyütmek kesinlikle eminim daha zordur.
 
Adam gitmek istemekte haklı. Hatta tabii ki haklı.
Siz soğumakta haklısınız.
Biraz ayrı kalmak kafaları netleştirecektir.

Adamın yaptığı fedakarlığa takıldım, fedakarlık yapacak biri gibi gelmedi.
Çalışmaya ara vermek işine mi geldi acaba.
 
Yok eşimin hayatta en büyük başarısı evlenmek ve çocuk sahibi olmak. Benim başımdan bir evlilik geçti, o 38 yaşında yine zar zor evlendi. Ana yok, baba yok. (Ön ayak olacak) Kendinin bir birikimi yok. Evlenene kadar çok peşimden koştu. Evlendik çocuğumuz olsun diye de çok uğraştı. Ben uzun bir tüp bebek tedavi süreci hamile kaldım.
Babam vefat ettikten sonra olaylar farklı gelişir, annem onu oğlu gibi benimser, malımıza mülkümüze el birliğiyle sahip çıkarız sandı. Ama aksine kendi kardeşlerim beni engelledi. Ablam kafamı cep telefonu ile darp etti. Annem eşimi hep ezdi.
Belki de kendi çekirdek aileme odaklanıp, eşime inanıp ona son 1 şans vermeliyim.
 
Siz olani biteni yazmissiniz esinizin yatakta sizmasina kadar pardon da ne dememi bekliyorsunuz acaba bende size sadece cocuk olsun die evlenmek hata birde ikinci evlilik yani ilk de deil o yuzden hata yapma lüksünüz dahada düşük olacagi yerde cocuk yapmak icin yanlis kisiyi secmenizi elestirdimm.
Evladiniza bisi dedigim de yok yani ustelik sizin sinir kat sayilariniz suan yuksek oldugu icin ne dense patliyorsunuz piskolojik bi durum bu biraz vakit gecsin sakinlesin bebeginiz buyusun bana inan hak verirsiniz.
Herkesin hayatinda hatalari da olur yanlislarida insanogluyuz yarinimiz belli mi sanki o yuzden size demem şu kiziniza ďört elle sarilin ve ayaklarinizin ustunde durun kesinlikle esiniznde insallah kiziniz icin ustune dusen gorevleri yerine getirir.
 
geçen sene internetten tanışıp kafamdaki adamı bulduğuma inanıp, terkedildiğimde konu açmıştım (ki benim kafamdaki adamlar evlenmiyor zaten) yaşım geçiyor kafasına girmiştim. mesajlarınızla çok destek olmuştunuz o yüzden hatırlıyorum sizi. hatta şu cümlenizi hatırlıyorum "ikisi de yüksek standartlarıma uygundu". yıllardır antalyaya gelmeye çabaladığımdan eşinizi objektif değerlendiremem fakat siz tek de yaparsınız eminim. sadece bir süreç bence bu, eşiniz kestirip atmamış son konuşmanıza göre, denersiniz oluyorsa olur. ayrıca bu konuda linci anlamıyorum; keşke anam babam aynı evde her gün meydan savaşı çıkaracağına erken boşansalarmış, çocuğunuzun geriye bakıp arayacağı şey huzur ve sevgidir. ailem çocuk yap artık çocuk yaşın geciyor diyip duruyor, sanki evlenmeden yapsam kabul edeceklermiş gibi, valla ben de sırf cocuk yapılacak biri diye bakmaya başladım erkeklere bu nedenle. benim işin gücüm var, ailemin durumu iyi, yapsam bakarım da, herkes başka nedenle evlenir kime ne?
 
Baktım şimdi konunuza. Ben özellikle yaşım geçiyor, evlenemedim kaygısı taşıyan, boşanma travması yaşayan ve tüp bebek tedavisi görüp olumsuz sonuç yaşayanlara elimden geldiğince destek olmak adına mesaj yazıyorum. Çünkü hepsini ben de yaşadım.

Kadınların çoğunda biyolojik saat var. Bir yaştan sonra çocuk sahibi olmak istiyorsunuz. Bunu yargılamak kimsenin haddine değil. Hangi çocuğun hangi şartlarda da mutlu olacağı belli olmaz. Örneğin benim babam hayatı boyunca işini ön planda tuttu. Bize iyi imkanlar vermek için didindi durdu. 67 yaşında da erkenden göçüp gitti. Kendi kuzenim “Sizin ne kadar kötü bir hayatınız var. Babanız hiç sizle vakit geçirmiyor” demişti. Halbuki her ne olursa olsun babam benim için dünyanın en iyi babasıydı.

Evet eşim kestirip atmadı. İletİşimsizlik birbirimizi yanlış anlamamıza sebep olmuş. Bu linç edenleri tenzih ediyorum ama özellikle beni tanıyan arkadaşlarım çok güzel, sağlıklı yön verdiler. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Bende açıkca hissettiklerimi paylaştım. İnşAllah sorunlarımızın üstesinden gelebiliriz. Kimse boşanmak için evlenmez.

Sizin hayatınızda inşAllah geçen seneden daha iyi gidiyordur. Teşekkür ederim mesajınıza
 
Çocuk belli bir yaşa geldikten sonra boşanma çocukta daha fazla travma yaratıyor.
Boşanma konusunda aldığınız karardan eminseniz uygulayın fakat karşı tarafa, evliliğinize şans vermek istiyorsanız bir süre siz Antalya'da,kendisi İstanbul'da kalmaya devam edin.Bu kısa süreli ayrılık, vereceğiniz karara bence olumlu etkisi olacaktır.
Ayrılmak konusunda aldığınız karar kesinse kessinlikle düzeninizi, işinizi bırakmayın en büyük pişmanlığınız olur.
Bazı sebeplerden ötürü ona bilenmişiniz bence şuan ne derse, ne yaparsa yapsın size batacaktır. Ama zaman geçtikce özleyeceginizi, bir şans daha vermek isteyeceğinizi hissediyorum.
Hangi evlilik mükemmel ki? Birbiriniz için verilen emek,çocuk var ortada. Bence denemeye değer arkadaşım.
 
Siz onun yerinde olsaydınız onun ne yapmasını beklerdiniz? Ben sizi biraz bencil gördüm.
 

İçmesinin sebebi bunlar mı ? Bence eşinize büyük haksızlık ediyorsunuz, kendinize dürüst olun, bu evliliği sürdürmek istemiyorsanız net şekilde konuşun. Çocuk için çok zor bir durum ana baba ayrılığı, 45 yaşıma geldim halen etkilerini yaşıyorum, evet büyüyor çocuk ama nasıl büyüyor orası tartışılır. Evde hır gür yoksa, eşiniz uyumlu bir adamsa ki ilgili bir baba olduğundan bahsetmişsiniz sizin de ona destek olmanız gerekir, erkekler için işsizlik, parasal sıkıntılar kadınlarda olduğundan daha fazla yaralayıcı oluyor çünkü toplumun onlara yüklediği misyonlar var. İncitmek istemem ama biraz bencil gördüm sizi, destek olmak için tüm hayatını değiştirip sizinle şehir değiştiren ve bunun için zora düşen bir eşe karşı fazla gaddar geldi bana bu tutum. Hayatta her şey istediğimiz gibi olmaz, evlilikler emek istiyor, iyi düşünün derim
 
Şu anlattiklariniza göre adam keyfi gitmiyor ki..birazda siz fedakarlık yapabilirsiniz..
 
Rose Hanım Bende etrafımda pek çok sorunlu evlilik görüyorum. Evliliğin kendisi zaten çok zor bir kurum. Tahammül gerektiriyor. Çocuk doğduktan sonra benim eşime karşı bu tahammül eşiğim düştü kesin. İnşAllah sorunlarımızı çözebiliriz.
Şu anlattiklariniza göre adam keyfi gitmiyor ki..birazda siz fedakarlık yapabilirsiniz..
Bu yapılan fedakarlıkların bir terazisi yok. Ona göre onun yaptıkları çok, bana göre benimkiler. Ama kesinlikle vazgeçtiklerimiz farklı konular.
Siz onun yerinde olsaydınız onun ne yapmasını beklerdiniz? Ben sizi biraz bencil gördüm.
Olabilir hanımefendi. Ben saygı çerçevesinde olan tüm eleştirilere açığım. Ben onun yerinde olsam “Nasıl ki ben onun peşinden geldiysem o da benim peşimden gelsin” isterim.
 
ATTRAENTE hanım biliyorum Benimde eşim boşanmış bir ailenin çocuğu. Anne ve babasını hiç bir arada hatırlamıyor. Maalesef kayınvalidem de son derece despot, sevgisiz bir kadındı. Eşim hep “Ben babasız büyüdüm. Aynı şeyi çocuğuma yaşatmayacağım” dedi. Şu an da o yaşayamadığı bütün sevgisizliği kızıyla gideriyor. Kızına aşık bir adam. Evimizde hır gür yok. Çocuktan sonra birbirimize karşı yabancılaşma, soğukluk var. Yoksa biz herşeyden önce çok iyi arkadaşız. Bu dönemde alacağım net bir kararında sağlıklı olmayacağının farkındayım. Dünden beri yazılan yorumlar ve eşimle yaptığımız konuşmadan sonra bende daha sakin bakıyorum. Teşekkür ederim mesajınıza.
 
Bastan sona okudum, Bazi yorumlarinizda esinizi hakli buldum, bazi yorumlarda sizi.
Ikinizde hic normal olmayan ailelerle büyümüssünüz.

En dogrusu bir süre ayri yasamaniz olacak galiba.

Genel olarak cözülmeyecek sorunlar gibi durmuyor ama.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…