4 aylık bebekle düzenimi değiştirmeye değer mi?

Önce sonunun çözülüp çözülmeyeceği kısmına odaklanın bence. Tabi ki eşle gidilebilir, şehir hatta ülke bile değiştirilebilir ama bence sizde farkındasınız eşinizin içmesi vb problemler yüzünden gitmek istemiyorsunuz,bu adam değişmezse ben düzenimi boşuna bozmuş olurum diyorsunuz haklı olarak.
Eşiniz içki konusunu çözmek adına birşey yapıyor mu? Farkında mı bu konudaki rahatsızlığınızın,size bir vaadi var mı bununla alakalı? Bırakırım,içmem artık sürekli olarak vs diyor mu? Bunlara bakmak gerek zira sizin tahammülünüz bitmiş belli ki.
Oturup açık açık konuşmalısınız bence.
 
Önce sonunun çözülüp çözülmeyeceği kısmına odaklanın bence. Tabi ki eşle gidilebilir, şehir hatta ülke bile değiştirilebilir ama bence sizde farkındasınız eşinizin içmesi vb problemler yüzünden gitmek istemiyorsunuz,bu adam değişmezse ben düzenimi boşuna bozmuş olurum diyorsunuz haklı olarak.
Eşiniz içki konusunu çözmek adına birşey yapıyor mu? Farkında mı bu konudaki rahatsızlığınızın,size bir vaadi var mı bununla alakalı? Bırakırım,içmem artık sürekli olarak vs diyor mu? Bunlara bakmak gerek zira sizin tahammülünüz bitmiş belli ki.
Oturup açık açık konuşmalısınız bence.
Yok hiç bir vaadde bulunmuyor. Birkaç arkadaş beni bencil olmakla itham etti ama benim eşim “Benmerkezli” bir adam. Ne içkisinden, ne sigarasından, ne yemesinden feragat edecek bir yapısı yok. Evet benim başımdan 15 senelik bir evlilik daha geçti ama biz karşılıklı fedakarlıklar yapardık. Ve tespitiniz o kadar doğru ki. Benim tahammülüm bitti. Evimizde şiddet yok, ihanet yok ama aramızda iletişimsizlik var
Sanki cinsel yönden sorunlu bir evliliğiniz var gibi geldi bana.
Pel yazmak istemedim ama bu da doğru. Bir kaç arkadaşım hamilelikte ve doğumda olabilir dedi. Önce içerde bebek var diye tedirgindi, sonra lohusalık. Benim gögüslerimden süt geliyor olması, benim sürekli evde yarı çıplak emziriyor olman onu irite ediyor sanırım. 🙁
 
Yok hiç bir vaadde bulunmuyor. Birkaç arkadaş beni bencil olmakla itham etti ama benim eşim “Benmerkezli” bir adam. Ne içkisinden, ne sigarasından, ne yemesinden feragat edecek bir yapısı yok. Evet benim başımdan 15 senelik bir evlilik daha geçti ama biz karşılıklı fedakarlıklar yapardık. Ve tespitiniz o kadar doğru ki. Benim tahammülüm bitti. Evimizde şiddet yok, ihanet yok ama aramızda iletişimsizlik var

Pel yazmak istemedim ama bu da doğru. Bir kaç arkadaşım hamilelikte ve doğumda olabilir dedi. Önce içerde bebek var diye tedirgindi, sonra lohusalık. Benim gögüslerimden süt geliyor olması, benim sürekli evde yarı çıplak emziriyor olman onu irite ediyor sanırım. 🙁
İşte sorunda bu.
Adamın merkezinde kendisi var. Evet fedakarlık yapmış sizinle gelmiş ,eyvallah ama 4 aylık bebekle yemek yaptığınıza şükredip eline sağlık dememiş,öğlen yediği yemeği akşam yememiş. Ne bileyim eminim gece uykusuz kalıyorsunuzdur,kalmışsınızdır,1 gece yada gündüz sen dinlen bebeğe ben bakayım dememiş vb örnekler coğalır.
Bende alkol tüketen bir insanım severim ama evde çocuklar varsa oturup 2 kadeh içeyim demem,eşim sevmez,içmez ama bana karışmaz çünkü yerinde zamanında içerim içeceksem. Acil bir durum olur,araba kullanmam gerekir vs diye içmem bende genelde bende evde.
Eşiniz işin bu kısmını düşünmuyor. Icip yatıp uyuyan bir işin ucundan tutmayan bu adam icin gitmek istememenizi anlıyorum. Bebeğe ben bakıyorum,evi ben çekip çeviriyorum zaten herşeyi ben yapıyorum diye düşünüyorsunuz haklı olarak.
Onunda gitmek için kendince haklı sebepleri var tabi.
Ben orta yol bulabileceğinizi düsünmuyorum acıkçası.
Yerinizde olsam oturur konuşurdum herşeyi açık açık. Sonrasında gitmesine karışmazdım,işe başlasın,biraz uzak kalalım bakalım nasıl oluyor diye denerdim. Hemen boşanalım demek yerine. Baktınız iki tarafta hayatını böyle daha mutlu idame ettiriyor, tekrar oturup konuşulur karar verilir en nihayetinde. Yada özlersiniz ikinizde,sorunları çözme cabasina girersiniz yine ortak paydada buluşulur bir şekilde ama bu aşamada birbirinizi zorlayarak diğerinin isteğini oldurmaya calişmak sadece sorunlarınıza sorun ekler.
Evlilik böyle birşey değil biliyorum ama bence ayrı kalmayı denemelisiniz ilk etapta.
 
Yok hiç bir vaadde bulunmuyor. Birkaç arkadaş beni bencil olmakla itham etti ama benim eşim “Benmerkezli” bir adam. Ne içkisinden, ne sigarasından, ne yemesinden feragat edecek bir yapısı yok. Evet benim başımdan 15 senelik bir evlilik daha geçti ama biz karşılıklı fedakarlıklar yapardık. Ve tespitiniz o kadar doğru ki. Benim tahammülüm bitti. Evimizde şiddet yok, ihanet yok ama aramızda iletişimsizlik var

Pel yazmak istemedim ama bu da doğru. Bir kaç arkadaşım hamilelikte ve doğumda olabilir dedi. Önce içerde bebek var diye tedirgindi, sonra lohusalık. Benim gögüslerimden süt geliyor olması, benim sürekli evde yarı çıplak emziriyor olman onu irite ediyor sanırım. 🙁
Bu geçici bı dönem ama evliliklerin en büyük imtihanı galiba. Yani bu açıdan şanslı olduğunuzu düşünüyorum. Size değer veren bir eşiniz var. Başka yollara sapabilirdi. Önce cinselliği yoluna koymadan, hiç bir adım atmayın. Hepsi hatalı olur çünkü...
 
Selamlar arkadaşlar.

Bilmeyenler için 4 ay önce doğum yaptım. Rabbime şükürler olsun dünyalar güzeli bir kızım oldu. ❤️ Benim sorunum eşimle. Aslında birbirine son derece zıt, farklı yaşam tarzına ve kişiliğine sahip 2 yetişkiniz. Evlenmeden önce en büyük ortak paydamız yuva kurmak ve çocuk sahibi olmaktı.
Çocuk sahibi olmak konusunda muvaffak olabildik ama yuva kurmayı beceremiyoruz.

Hangi birini yazsam bilmiyorum ama en basitinden ben hamileyken istemememe rağmen hemen hemen her gün içmesiydi. İçip taşkınlık yapmıyor ama benim hayal ettiğim evlilik çeşidi akşam kanepede sızan bir adamla değildi.

Eşim 3 yaşındayken anne ve babası boşanmış bir çocuk. Aile nedir bilmemiş. Sevgisiz ve bencil büyümüş. Kendi ailesine dönecek olursak babasıyla seneler önce konuşmayı bırakmış. Biz evlendikten sonra annesinin zorbalıklarıyla baş edemeyince annesiyle de görüşmeyi kesti. Akabininde annesi akciğer kanserinden vefat etti. Hasta yatağında ziyarete dahi gitmedi.

Şimdi benim konuyu açma sebebim 4 aylık bebeğimle başka şehre taşınmak istememem. Biz İstanbul’da tanıştık. Evlendikten 1 sene sonra babamın vefatı, benim işlerim sebebiyle Antalya’ya taşınmak zorunda kaldık. 2 senedir Antalya’da yaşıyoruz. Eşim Antalya’da son derece mutsuzdu. Geçtiğimiz ay İstanbul’dan franchise bir restaurant zincirinin Beylikdüzü şubesinden işletme müdürlüğü teklifi geldi. “Sen gelsen de gelmesen de ben artık döneceğim” dedi. İnanın ben onun peşinden gitmek, düzenimi bozmak istemiyorum. Hele ki tüm gün 4 aylık bebekle boğuşup bir de onun kaprisine filan tahammül edemez oldum.

Sevgili arkadaşlar. Durum böyle iken sizce ne yapayım? “Sen git düzenini kur. Belki bizde arkandan geliriz mi” diyeyim. Dürüst olup aslında gitmeye hiçte niyetim olmadığını mı söyleyeyim?

Vakit ayırıp cevap yazan herkese şimdiden teşekkür ederim 🙏🏻
Öncelikle bebeğinizi sağlıkla ve sevgiyle büyütün inşallah. Eşiniz evlenmeden önce alkol almayan biri ise haklısınıZ eğer alıyorsa diyecek bir şey yok sanki. Yalnız eşiniz ve geçmişi hakkında söyledikleriniz yargılar gibi. Konuşma tarzınız böyle ise sizin de öeki düzen vermeniz gerek kendimize. Sevgisiz ve bencil çok ağır laflar özellikle baba yaptığınız biri için. Umarım bebeğiniz sadece siz anne-baba olun diye değil aile olun diye istenmiş ve dünyaya gelmiş bir bebektir
 
Öncelikle bebeğinizi sağlıkla ve sevgiyle büyütün inşallah. Eşiniz evlenmeden önce alkol almayan biri ise haklısınıZ eğer alıyorsa diyecek bir şey yok sanki. Yalnız eşiniz ve geçmişi hakkında söyledikleriniz yargılar gibi. Konuşma tarzınız böyle ise sizin de öeki düzen vermeniz gerek kendimize. Sevgisiz ve bencil çok ağır laflar özellikle baba yaptığınız biri için. Umarım bebeğiniz sadece siz anne-baba olun diye değil aile olun diye istenmiş ve dünyaya gelmiş bir bebektir
Hanımefendi varsa başka bir sıfat siz söyleyeyin. İnsan kanser teşhisi konmuş, ömür biçilmiş annesiyle neden konuşmaz. Babasıyla zaten seneler önce kopmuş. Yetişme çağında babası bunu zap etmeye çalışmış, benimki asilik yapmış. Sonra da nasılsa ayrı evlerdeyiz diye iletişimi kesmiş. Adamcağız bizim nihakımıza gelmeye yeltendi müsade etmedi. Torunu oldu, 1 tane fotografını yollamadı.
Evlenmeden öncede alkol alıyordu ama koltukta sızmıyordu. Sohbetimiz, muhabbetimiz vardı. Bebekle beraber sıfıra indi. Bebeği anne-baba olmak için yaptık tabii ki ama evliliği yuva olmak için yaptık. Evlilikte başarısızız. Anne baba olmak ve karı koca olmak birbirinden bağımsız kavramlar bence.
Bu geçici bı dönem ama evliliklerin en büyük imtihanı galiba. Yani bu açıdan şanslı olduğunuzu düşünüyorum. Size değer veren bir eşiniz var. Başka yollara sapabilirdi. Önce cinselliği yoluna koymadan, hiç bir adım atmayın. Hepsi hatalı olur çünkü...
Herkes öyle diyor. Yoksa biz hamileliğime kadar gayet muhabbetli bir çifttik. Ben yine karı-kocalık ilişkimiz için çaba harcıyorıö ama o bana çok anlayışsız davranıyor.
 
İşte sorunda bu.
Adamın merkezinde kendisi var. Evet fedakarlık yapmış sizinle gelmiş ,eyvallah ama 4 aylık bebekle yemek yaptığınıza şükredip eline sağlık dememiş,öğlen yediği yemeği akşam yememiş. Ne bileyim eminim gece uykusuz kalıyorsunuzdur,kalmışsınızdır,1 gece yada gündüz sen dinlen bebeğe ben bakayım dememiş vb örnekler coğalır.
Bende alkol tüketen bir insanım severim ama evde çocuklar varsa oturup 2 kadeh içeyim demem,eşim sevmez,içmez ama bana karışmaz çünkü yerinde zamanında içerim içeceksem. Acil bir durum olur,araba kullanmam gerekir vs diye içmem bende genelde bende evde.
Eşiniz işin bu kısmını düşünmuyor. Icip yatıp uyuyan bir işin ucundan tutmayan bu adam icin gitmek istememenizi anlıyorum. Bebeğe ben bakıyorum,evi ben çekip çeviriyorum zaten herşeyi ben yapıyorum diye düşünüyorsunuz haklı olarak.
Onunda gitmek için kendince haklı sebepleri var tabi.
Ben orta yol bulabileceğinizi düsünmuyorum acıkçası.
Yerinizde olsam oturur konuşurdum herşeyi açık açık. Sonrasında gitmesine karışmazdım,işe başlasın,biraz uzak kalalım bakalım nasıl oluyor diye denerdim. Hemen boşanalım demek yerine. Baktınız iki tarafta hayatını böyle daha mutlu idame ettiriyor, tekrar oturup konuşulur karar verilir en nihayetinde. Yada özlersiniz ikinizde,sorunları çözme cabasina girersiniz yine ortak paydada buluşulur bir şekilde ama bu aşamada birbirinizi zorlayarak diğerinin isteğini oldurmaya calişmak sadece sorunlarınıza sorun ekler.
Evlilik böyle birşey değil biliyorum ama bence ayrı kalmayı denemelisiniz ilk etapta.
Orta yolu bulamayacağız gibi. Bak bugün olan bir mevzuyu anlatayım. Arefe günü babamın kabristanını ziyarete memlekete gitmek istiyorum. Eşim “Ben gelmem” dedi. Ama bana da “İstanbul’a giderken arabayı ben alayım. Ev bakarken zor olur” diyor. Şimdi o benim için bir fedakarlık yapmazken benden neden bekliyor. 40 bin tl kredi çekti. Saç ektirdi. Iphone 13 aldı. Bebeğe 1 paket bez, 1 tane çorap almadı doğdu doğalı. İyi de bu çocuğu biz beraber yapmadık mı? Neden bütün bakımını, ihtiyaçlarını bana yüklüyorsun.
Kusura bakmasınlar ama ben önce anneyim. Bana muhtaç bir canlı var. 42 yaşındaki adamın kaprislerinden daha önemli benim kızım.
 
Bastan sona okudum, Bazi yorumlarinizda esinizi hakli buldum, bazi yorumlarda sizi.
Ikinizde hic normal olmayan ailelerle büyümüssünüz.

En dogrusu bir süre ayri yasamaniz olacak galiba.

Genel olarak cözülmeyecek sorunlar gibi durmuyor ama.
Vaktinizi ayırıp 13 sayfa okuduğunuz için teşekkür ederim. Evet ikimizde normal olmayan ailelerde büyüdük. Onunki parçalanmış ve sevgisiz bir aileydi. Biz hep beraberdik, evde havada kültablalar uçuşurdu. Şiddet ve ihanet vardı. Baba evimiz çok huzurlu olmadığı için ben 20 yaşında evlendim. Çocuk aklımla kurtuluşu evlilikte buldum. İlk evliliğim son senelerinde kadar güzeldi. Sonra evdeki hesap çarşıya uymadı ve ayrıldık. Ben ilk evliliğimle büyüdüğümü, olgunlaştığımı düşünüyorum. İkinci evliliğimde de pek çok fedakarlık yaptım ama bebekle beraber artık bana maddi-manevi ağır gelmeye başladı. Tercih yapmam gerekirse de çocuğumu seçiyorum.
 
Orta yolu bulamayacağız gibi. Bak bugün olan bir mevzuyu anlatayım. Arefe günü babamın kabristanını ziyarete memlekete gitmek istiyorum. Eşim “Ben gelmem” dedi. Ama bana da “İstanbul’a giderken arabayı ben alayım. Ev bakarken zor olur” diyor. Şimdi o benim için bir fedakarlık yapmazken benden neden bekliyor. 40 bin tl kredi çekti. Saç ektirdi. Iphone 13 aldı. Bebeğe 1 paket bez, 1 tane çorap almadı doğdu doğalı. İyi de bu çocuğu biz beraber yapmadık mı? Neden bütün bakımını, ihtiyaçlarını bana yüklüyorsun.
Kusura bakmasınlar ama ben önce anneyim. Bana muhtaç bir canlı var. 42 yaşındaki adamın kaprislerinden daha önemli benim kızım.
Bu kadar canına tak dediyse koyver gitsin, ayrıntı bilmeden yorum yapmakla şu an yorum yapmak çok farklı, bu adam hala ergen, bu yaştan sonra iki çocuk büyütmene gerek yok.

Bütün yazdıklarını takip ettim, senin bebeği fazla sahiplendiğini düşündüm önce ama sizde durum çok farklı. Adam bebekle birlikte geldiğiniz noktada hem eşini hem işini kaybetmiş olarak görüyor kendini. mantıklı anlatımlar da durumu çözmeye yetmiyor demek ki. Ben 4 yıl arayla iki defa anne oldum tabi bu durumda yükümün ağırlığında eşime olan ilgim epeyce azaldı. Hem çalışan kadın hem iki defa anne olmanın yükünü taşırken evliliğimi epeyce yordum ama nunlar eşimin babalık sorumluluklarının farkında olmasını engellemedi. Adam çocukça davranıyor. Annelikten dolayı yaşanan ilgi bölünmesini saçma sapan şeylerle tolere etmeye çalışıp seni yapayalnız bırakmış. Bunlar baba olmaya hazır bir adam davranışlaeı değil zaten. Belkide bebeği sırf sen istiyorsun diye yaptı sonuçlarını hiç düşünmeden, üzme kendini. Sal ipini dönerse senindir dönmezse kendi bilir. Arabayı da verme, o arabaya bebekle senin daha çok ihtiyacın var. O kadar geniş çevresi olan adam yakıtını doldurabileceği ödünç bir araba bulabilir pekala
 
Öncelikle bebeğinizi sağlıkla ve sevgiyle büyütün inşallah. Eşiniz evlenmeden önce alkol almayan biri ise haklısınıZ eğer alıyorsa diyecek bir şey yok sanki. Yalnız eşiniz ve geçmişi hakkında söyledikleriniz yargılar gibi. Konuşma tarzınız böyle ise sizin de öeki düzen vermeniz gerek kendimize. Sevgisiz ve bencil çok ağır laflar özellikle baba yaptığınız biri için. Umarım bebeğiniz sadece siz anne-baba olun diye değil aile olun diye istenmiş ve dünyaya gelmiş bir bebektir
bir insan evlenmeden önce ülkücüydü evlendi komünist oldu, evlenmeden önce atesist/deist/agnostikti evlendi ehl-i tarikat oldu karşı cinsle aynı araca binmiyor, evlenmeden önce vegandı çevreciydi humanistti, evlendi etsiz yemek yemiyor. 4 bin cc motora binip ava gidiyor...gibi :KK70: 180 derece şeyleri kast etmiyorum ama bunun dışında "evlenmeden önce bilmiyor muydun" diye eleştirmek bana biraz acımazsız geliyor. evlenelim veya evlenmeyelim hepimiz hayat içinde değişiyoruz. %100 herşey sabit kalamıyor ki.

adam evlenmeden önce içiyormuş
ama içip içip sızmıyormuş, muhabbet ediyorlarmış. şimdiki gibi içki evlilik içinde görevlerini, onu geçtim normal bir insanın günlük hayattaki faaliyetlerini yerine gitirmesine engel olmuyormuş. aksine neşeli, ortamlarda güzel vakit geçirilen, kadının da peşinden koşulan bir süreç var evlenmeden önce.

hoş adamın yapısı bencil, hayatı kimseyi düşünmeden geçmiş. e eşek değil ya madem evleniyor, evlenince biraz sorumluluk bilir herhalde, diye "umarak" evlenmek bence biraz fazla "gözünü karartmak" (ben biraz fazla rasyonel, bu yüzden hala bekar :KK70: olabilirim)... Ama buna rağmen diyorum: evlenmeden önce göze batmayan şeyler batabilir, insanın tahammülü tükenebilir. "evlenmeden önce bunu biliyordum o zaman susup katlanmalıyım" diye bir dünya yok ki.

ha ben zaten böyle bir insanla evlenince (sevgili olarak şahanedir ama eş olarak çok zor, bence) böyle şeylerin sorun çıkartacağını öngörmek gerekirdi diyorum- daha önce yazmıştım zaten. o düşüncemde hala sabitim. ama seviliyorsa ve devam etmek isteniyorsa karşılıklı fedakarlıkla devam edilebilir, yok gerek yok almayayım deniyorsa da herkes yoluna bakar.
 
40 bin tl kredi çekti. Saç ektirdi. Iphone 13 aldı. Bebeğe 1 paket bez, 1 tane çorap almadı doğdu doğalı. İyi de bu çocuğu biz beraber yapmadık mı? Neden bütün bakımını, ihtiyaçlarını bana yüklüyorsun.
olmaz bu adamdan
 
Var öyle evli olup ayrı yaşayanlar.
Bizde 3,5 sene ayrı yaşadık. İş için mecbur gitti. Mecburi görevi bitince geldi. işi bakımından iyi oldu. Ama nerdeyse kopma noktasına geldik. Hala toparlanmış değiliz. Toparlanmaya çalışıyoruz ama çocukla benim sabrım yok.
 
Orta yolu bulamayacağız gibi. Bak bugün olan bir mevzuyu anlatayım. Arefe günü babamın kabristanını ziyarete memlekete gitmek istiyorum. Eşim “Ben gelmem” dedi. Ama bana da “İstanbul’a giderken arabayı ben alayım. Ev bakarken zor olur” diyor. Şimdi o benim için bir fedakarlık yapmazken benden neden bekliyor. 40 bin tl kredi çekti. Saç ektirdi. Iphone 13 aldı. Bebeğe 1 paket bez, 1 tane çorap almadı doğdu doğalı. İyi de bu çocuğu biz beraber yapmadık mı? Neden bütün bakımını, ihtiyaçlarını bana yüklüyorsun.
Kusura bakmasınlar ama ben önce anneyim. Bana muhtaç bir canlı var. 42 yaşındaki adamın kaprislerinden daha önemli benim kızım.
Yazmayim
Diyorum ama dayanamiyorum sen yazdikca😐 kocan yillarca sanki yapmak
Istediklerini senle oluncaya saklamis…bence erkeklere fazla rahatlik vermeyeceksin…nasilsa herseyi yapan para kazanan esi var cocukta dogurdu.. yani herseye sanki belesten konmus gibi.. ne bilim
 
Babam vefat ettikten sonra olaylar farklı gelişir, annem onu oğlu gibi benimser, malımıza mülkümüze el birliğiyle sahip çıkarız sandı. Ama aksine kendi kardeşlerim beni engelledi. Ablam kafamı cep telefonu ile darp etti. Annem eşimi hep ezdi.
Belki de kendi çekirdek
Yani aileniz hiç yanlarında çocuk yetiştirilecek gibi gelmedi. Acaba eşinizle ilişkinize odaklansaniz bellirli konuların üstesinden gelseniz daha iyi olmaz mı
 
Orta yolu bulamayacağız gibi. Bak bugün olan bir mevzuyu anlatayım. Arefe günü babamın kabristanını ziyarete memlekete gitmek istiyorum. Eşim “Ben gelmem” dedi. Ama bana da “İstanbul’a giderken arabayı ben alayım. Ev bakarken zor olur” diyor. Şimdi o benim için bir fedakarlık yapmazken benden neden bekliyor. 40 bin tl kredi çekti. Saç ektirdi. Iphone 13 aldı. Bebeğe 1 paket bez, 1 tane çorap almadı doğdu doğalı. İyi de bu çocuğu biz beraber yapmadık mı? Neden bütün bakımını, ihtiyaçlarını bana yüklüyorsun.
Kusura bakmasınlar ama ben önce anneyim. Bana muhtaç bir canlı var. 42 yaşındaki adamın kaprislerinden daha önemli benim kızım.
Dediğim gibi eşiniz bence hayatının merkezine kendini oturtmuş,gerisi teferruat gibi.
Bilemiyorum,maddi sıkıntı varken,işsizken iPhone son modelini kullanmayıverir insan. Yada fiziksel bir masrafı gözardı edebilir diye düşünüyorum (saç ektirmek vs) bende 2 çocuk annesiyim,çoğu zaman kendi isteklerimi kenara koyup amaan buda şimdi olmayıversin ,çocukların bir ihtiyacını alayım diyorum ki çok şükür maddi açıdan zorlamıyoruz ama okulları,masrafları derken pek çok şeyi öteliyorum. Tabi ki insan kendine de değer vermeli,mutlu olmak için çabalamalı ama cocuk olunca denge şaşıyor terazide. Genelde cocuklar agir basıyor.
Eşinin bu denli rahat davranmasının bir sebebi de senin güçlü, dimdik ayakta durup herşeye yetişiyor olman belkide. Ne de olsa halloluyor,ne de olsa yapılıyor kafası olabilir. Seni suçlamak için söylemiyorum yanlış anlama ama eşinin karakteri de rahat davranmaya müsaitse hemen kendini geri çekmiş sorumluluktan.
Bilemiyorum, bence kadın erkek farketmeksizin hayat arkadaşliğı ,birlikte sırtlanmak demek hayatın yükünü. Tek tarafli mücadele,çaba ve emekle zaten sürmez ki. Bir yerde yeter bee deyip resti çeker taraflardan biri zira herşeyi ben yapıyorum zaten halihazırda ,bu adama/kadına ihtiyacım yok ki demek an meselesi.
Hakkında hayırlısı olsun dilerim.
 
Ben zaten cesaretlendiriyorum. Ama beni 4 aylık bebekle peşine takmasın. Ortada gerçek bir sevgi varsa sürer. Belki ben onu çok özleyeceğim, dayanamayıp gideceğim. Ama şu an böyle bir ihtimal görünmüyor benim açımdan. Çünkü 4 aylık bebeğe kendim bakıyorum. Ancak bebeğime yeteniyorum. Eşim öğlen yediği yemeği akşam yemiyor. Yenisini yap diyor. Ve ben onun kaprislerine dayanamıyorum.

evet doğum öncesinde de vardı ama hamilelik sürecimde çok kafama takmak istemedim. Doğumdan sonra da pek bir şey değişmedi. Alkol alanlar bilir. Alkol derin uyku yapar. Kızıma reflü teşhisi kondu. Doktor kaka tahlili istedi. Kızım sabaha karşı 7 gibi kakasını yaptı. O zamana kadar gözümü kırpmadım. Eşimi uyandırmaya çalıştım ama ne mümkün. Yarım saat içinde kakayı labratuvara yetiştirmek gerekiyordu. Kızımı eşimin yanına koydum. Kendim gittim. Bunun gibi şeyler, bütün herşeyi benim yüklenmem bana çok ağır gelmeye başladı. 🙁
Eşiniz gerçek bir hayat arkadaşı değilmiş o zaman. “Sen bebeğimizle ilgilen yemeği düşünme, ben yaparım” diyeceği yerde günde kaç kere yemek yaptırıp başınıza iş çıkarıyor. Böyle bir evliliği de kim neden nasık yürütür bilemiyorum.
 
Orta yolu bulamayacağız gibi. Bak bugün olan bir mevzuyu anlatayım. Arefe günü babamın kabristanını ziyarete memlekete gitmek istiyorum. Eşim “Ben gelmem” dedi. Ama bana da “İstanbul’a giderken arabayı ben alayım. Ev bakarken zor olur” diyor. Şimdi o benim için bir fedakarlık yapmazken benden neden bekliyor. 40 bin tl kredi çekti. Saç ektirdi. Iphone 13 aldı. Bebeğe 1 paket bez, 1 tane çorap almadı doğdu doğalı. İyi de bu çocuğu biz beraber yapmadık mı? Neden bütün bakımını, ihtiyaçlarını bana yüklüyorsun.
Kusura bakmasınlar ama ben önce anneyim. Bana muhtaç bir canlı var. 42 yaşındaki adamın kaprislerinden daha önemli benim kızım.
ne münasebet 4 aylık bebekli kadının altındaki arabayı istemek?arabayı alacak ve aylarca da geri vermeyecek bence.istanbulda işine başlasın ama kendi çabasıyla başlasın.nice gencecik güzel öğretmen hemşire kızlar en ücra köylere gittiler ekmek parası için.kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmeli.sen onun eşisin annesi değilsin
 
ne münasebet 4 aylık bebekli kadının altındaki arabayı istemek?arabayı alacak ve aylarca da geri vermeyecek bence.istanbulda işine başlasın ama kendi çabasıyla başlasın.nice gencecik güzel öğretmen hemşire kızlar en ücra köylere gittiler ekmek parası için.kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmeli.sen onun eşisin annesi değilsin
Kıyafetleri, ayakkabıları var evde ceycey. Ama vermeyeceğim arabayı. Gece Allah korusun kız rahatsızlanır. Bir günü bir gününe tutmuyor bebeğin. Bir gün erken yatıyor. Bir gün 2’ye kadar uyumuyor. 4. Ayda diş çıkarmaya başlar yazıyor internette. Eşim benle babamın mezarına gelmiyor. Benimde içimden onun için birşey yapmak gelmiyor. 🙁
Yazmayim
Diyorum ama dayanamiyorum sen yazdikca😐 kocan yillarca sanki yapmak
Istediklerini senle oluncaya saklamis…bence erkeklere fazla rahatlik vermeyeceksin…nasilsa herseyi yapan para kazanan esi var cocukta dogurdu.. yani herseye sanki belesten konmus gibi.. ne bilim
Benim bekar evim vardı zaten tontriko. Bir toplu iğne almadan eve geldi. Çalıştığı zamanda kazancı kendi masraflarına harcıyor. Ama bir ev geçindirmek iki kişinin sorumluluğunda olmalıdır. Bende Sabancı’nın çocuğu değilim. Eziliyorum artık.
 
Yani aileniz hiç yanlarında çocuk yetiştirilecek gibi gelmedi. Acaba eşinizle ilişkinize odaklansaniz bellirli konuların üstesinden gelseniz daha iyi olmaz mı
İki ucu 💩 değnek. Ailemde çok arıza. Ama en nihayetinde herkes kapısını kapatıp kendi çocuk çocuğuyla ilgileniyor. Benim eşim bir parça anlayışlı, uyumlu olsa bende emek harcardım ama beni o kadar bezdirdi ki, içimden gelmiyor 😔
Var öyle evli olup ayrı yaşayanlar.
Bizde 3,5 sene ayrı yaşadık. İş için mecbur gitti. Mecburi görevi bitince geldi. işi bakımından iyi oldu. Ama nerdeyse kopma noktasına geldik. Hala toparlanmış değiliz. Toparlanmaya çalışıyoruz ama çocukla benim sabrım yok.
sizin içinde üzüldüm ama maalesef hayat şartları insanı böyle seçeneklere itebiliyor. Ama madem anne-baba olmayı seçtik çocuklarımızın menfaati neye uygunsa onu tercih etmek zorundayız.
 
X