- 17 Kasım 2016
- 10.271
- 25.723
Ayrı yerlerde bence cok zor olur .Bosanıcamda demıosun .Selamlar arkadaşlar.
Bilmeyenler için 4 ay önce doğum yaptım. Rabbime şükürler olsun dünyalar güzeli bir kızım oldu.Benim sorunum eşimle. Aslında birbirine son derece zıt, farklı yaşam tarzına ve kişiliğine sahip 2 yetişkiniz. Evlenmeden önce en büyük ortak paydamız yuva kurmak ve çocuk sahibi olmaktı.
Çocuk sahibi olmak konusunda muvaffak olabildik ama yuva kurmayı beceremiyoruz.
Hangi birini yazsam bilmiyorum ama en basitinden ben hamileyken istemememe rağmen hemen hemen her gün içmesiydi. İçip taşkınlık yapmıyor ama benim hayal ettiğim evlilik çeşidi akşam kanepede sızan bir adamla değildi.
Eşim 3 yaşındayken anne ve babası boşanmış bir çocuk. Aile nedir bilmemiş. Sevgisiz ve bencil büyümüş. Kendi ailesine dönecek olursak babasıyla seneler önce konuşmayı bırakmış. Biz evlendikten sonra annesinin zorbalıklarıyla baş edemeyince annesiyle de görüşmeyi kesti. Akabininde annesi akciğer kanserinden vefat etti. Hasta yatağında ziyarete dahi gitmedi.
Şimdi benim konuyu açma sebebim 4 aylık bebeğimle başka şehre taşınmak istememem. Biz İstanbul’da tanıştık. Evlendikten 1 sene sonra babamın vefatı, benim işlerim sebebiyle Antalya’ya taşınmak zorunda kaldık. 2 senedir Antalya’da yaşıyoruz. Eşim Antalya’da son derece mutsuzdu. Geçtiğimiz ay İstanbul’dan franchise bir restaurant zincirinin Beylikdüzü şubesinden işletme müdürlüğü teklifi geldi. “Sen gelsen de gelmesen de ben artık döneceğim” dedi. İnanın ben onun peşinden gitmek, düzenimi bozmak istemiyorum. Hele ki tüm gün 4 aylık bebekle boğuşup bir de onun kaprisine filan tahammül edemez oldum.
Sevgili arkadaşlar. Durum böyle iken sizce ne yapayım? “Sen git düzenini kur. Belki bizde arkandan geliriz mi” diyeyim. Dürüst olup aslında gitmeye hiçte niyetim olmadığını mı söyleyeyim?
Vakit ayırıp cevap yazan herkese şimdiden teşekkür ederim
Sirf çocuk olsun die evlenmeniz cok sacma gercekten dunyaya bi can getiriyorsaniz eger layigiyla yapin simdi bosansaniz veye ayri yasasaniz o cocugun piskolojisi gelecegi nasil olucak yani cocuk yaparken bunlari neden dusunmediniz...Selamlar arkadaşlar.
Bilmeyenler için 4 ay önce doğum yaptım. Rabbime şükürler olsun dünyalar güzeli bir kızım oldu.Benim sorunum eşimle. Aslında birbirine son derece zıt, farklı yaşam tarzına ve kişiliğine sahip 2 yetişkiniz. Evlenmeden önce en büyük ortak paydamız yuva kurmak ve çocuk sahibi olmaktı.
Çocuk sahibi olmak konusunda muvaffak olabildik ama yuva kurmayı beceremiyoruz.
Hangi birini yazsam bilmiyorum ama en basitinden ben hamileyken istemememe rağmen hemen hemen her gün içmesiydi. İçip taşkınlık yapmıyor ama benim hayal ettiğim evlilik çeşidi akşam kanepede sızan bir adamla değildi.
Eşim 3 yaşındayken anne ve babası boşanmış bir çocuk. Aile nedir bilmemiş. Sevgisiz ve bencil büyümüş. Kendi ailesine dönecek olursak babasıyla seneler önce konuşmayı bırakmış. Biz evlendikten sonra annesinin zorbalıklarıyla baş edemeyince annesiyle de görüşmeyi kesti. Akabininde annesi akciğer kanserinden vefat etti. Hasta yatağında ziyarete dahi gitmedi.
Şimdi benim konuyu açma sebebim 4 aylık bebeğimle başka şehre taşınmak istememem. Biz İstanbul’da tanıştık. Evlendikten 1 sene sonra babamın vefatı, benim işlerim sebebiyle Antalya’ya taşınmak zorunda kaldık. 2 senedir Antalya’da yaşıyoruz. Eşim Antalya’da son derece mutsuzdu. Geçtiğimiz ay İstanbul’dan franchise bir restaurant zincirinin Beylikdüzü şubesinden işletme müdürlüğü teklifi geldi. “Sen gelsen de gelmesen de ben artık döneceğim” dedi. İnanın ben onun peşinden gitmek, düzenimi bozmak istemiyorum. Hele ki tüm gün 4 aylık bebekle boğuşup bir de onun kaprisine filan tahammül edemez oldum.
Sevgili arkadaşlar. Durum böyle iken sizce ne yapayım? “Sen git düzenini kur. Belki bizde arkandan geliriz mi” diyeyim. Dürüst olup aslında gitmeye hiçte niyetim olmadığını mı söyleyeyim?
Vakit ayırıp cevap yazan herkese şimdiden teşekkür ederim
Siz Türkçe okuma yazma bilmiyor musunuz? 8 sayfada nerde yazıyor eşimi sevmiyorum kelimesi? Bir konu açtık diye en mahremimi yazmak zorunda mıyım? Bu adam en baştan beri içiyordu ama o zamanlar gece üçte de gayet neşeli hoş sohbet edebiliyordu.Sirf çocuk olsun die evlenmeniz cok sacma gercekten dunyaya bi can getiriyorsaniz eger layigiyla yapin simdi bosansaniz veye ayri yasasaniz o cocugun piskolojisi gelecegi nasil olucak yani cocuk yaparken bunlari neden dusunmediniz...
Esim icip siziyor diorsunuz kusura bakmayin da yani sirf cocuk icin evlendiginiz birinin pesinden gitmek veya gitmemek icin de byraya danismaniz da sacma.
Esiniz anlattiginiz gibi biriyse icinizdende gelmiyorsa gitmek mecbur degilsiniz tabi her kosulda o meleginize bakabilecekseniz ysnlis anlamayin lutfen ama aci gercekler bunlar. Keske sevdiginiz bi insanla evlenip mutlu yuvaniz olsaydi da çocuğunuz da mutlu mesut annesinin babasinin yaninda buyuseydi...
Turkce biliyor ve konusabiliyorum gercekler caninizi yakmis ama yazdıklarım dogru kabul etmeseniz bile. Bir de sevseniz her kosulda yaninda olursunuz inanin...Siz Türkçe okuma yazma bilmiyor musunuz? 8 sayfada nerde yazıyor eşimi sevmiyorum kelimesi? Bir konu açtık diye en mahremimi yazmak zorunda mıyım? Bu adam en baştan beri içiyordu ama o zamanlar gece üçte de gayet neşeli hoş sohbet edebiliyordu.
İşte sizin gibiler yüzünden insan konu açtığına pişman oluyor.
İnsanlar konu açarken sizden mi icaZet alacak? Yazmayın kardeşim. Gidin egonuzu başka şekilde tatmin edin.yani sirf cocuk icin evlendiginiz birinin pesinden gitmek veya gitmemek icin de byraya danismaniz da sacma.
Bu gerçekler benim gerçeklerim değil. Yazdıklarınız canımı yaktı evet. Benim 4 aylık kundakta bebeğim var ama 2 çocuk büyütüyor gibiyim. Yorulmuş ve pes etmiş olabilir miyim?Turkce biliyor ve konusabiliyorum gercekler caninizi yakmis ama yazdıklarım dogru kabul etmeseniz bile. Bir de sevseniz her kosulda yaninda olursunuz inanin...
Siz beni yanlis anladiniz uzulmenizi asla istemem bende bi anneyim kirdiysam kusura bakmayin ama icimden gelen doğrular bunlardi yazdiklariniz sizin icin evet zor ama benim demek istedigim cocuk yapmak icin yanlis insanla secim yapmaniz sadece.Bu gerçekler benim gerçeklerim değil. Yazdıklarınız canımı yaktı evet. Benim 4 aylık kundakta bebeğim var ama 2 çocuk büyütüyor gibiyim. Yorulmuş ve pes etmiş olabilir miyim?
42 senelik hayatımda Doğru insan kimse ben bulamadım. O benim aptallığım olsun. Siz doğru eşlerden çocuk yaptıysanız ne mutlu. Ben bu gece gözümü kırpmadıysam vicdan muhasebesi yaptığım içindir. Acaba eşimin hakkını yiyor muydur diye düşündüğüm içindir. Çocuktan sonra aramıza giren soğukluk içindir. Yaşadığım çaresizlik hissi içindir. Umarım siz hiç bir zaman yaşamazsınız bunları.Siz beni yanlis anladiniz uzulmenizi asla istemem bende bi anneyim kirdiysam kusura bakmayin ama icimden gelen doğrular bunlardi yazdiklariniz sizin icin evet zor ama benim demek istedigim cocuk yapmak icin yanlis insanla secim yapmaniz sadece.
Yok sizin aptalliginiz neden olsun ki ben sadece sizin soylemlerinize karsilik icimden geleni yazdim sadece ki benden de buyukmussunuz saygisizlik da yapmak istemem insallah kizinizla birlikte hayirli ugurlu saglikli bi omrunuz olur her zaman iyi dusunun ki iyi olsun. Bu arada ben 27 yasinda ve iki cocuk annesiyim kirdiysam affola. Ama temrar ediyorum gene icimden ne geliosaa onu yazdim size.42 senelik hayatımda Doğru insan kimse ben bulamadım. O benim aptallığım olsun. Siz doğru eşlerden çocuk yaptıysanız ne mutlu. Ben bu gece gözümü kırpmadıysam vicdan muhasebesi yaptığım içindir. Acaba eşimin hakkını yiyor muydur diye düşündüğüm içindir. Çocuktan sonra aramıza giren soğukluk içindir. Yaşadığım çaresizlik hissi içindir. Umarım siz hiç bir zaman yaşamazsınız bunları.
Bir mesaj yazarken önce karşımdaki kırılır mı diye düşünün. Sonra da bana attığınız ilk mesajı okuyun. Dünyaya çocuk getirmek için çocuk getirmedim ben. Böyle bir derdim olsaydı 42 yaşına kadar beklemezdim. Neyse kendimi bazılarına ifade edemeyeceğim çok açık. Size mutlu mesut çok doğru tercihli hayatınızda başarılar dilerim. Benim kendi sefil hayatıma merhem olcak birilerine ihtiyacım var. Lütfen sizin gibiler benden uzak olsunYok sizin aptalliginiz neden olsun ki ben sadece sizin soylemlerinize karsilik icimden geleni yazdim sadece ki benden de buyukmussunuz saygisizlik da yapmak istemem insallah kizinizla birlikte hayirli ugurlu saglikli bi omrunuz olur her zaman iyi dusunun ki iyi olsun. Bu arada ben 27 yasinda ve iki cocuk annesiyim kirdiysam affola. Ama temrar ediyorum gene icimden ne geliosaa onu yazdim size.
Fazla demogoji yaptiniz ama neyse...Bir mesaj yazarken önce karşımdaki kırılır mı diye düşünün. Sonra da bana attığınız ilk mesajı okuyun. Dünyaya çocuk getirmek için çocuk getirmedim ben. Böyle bir derdim olsaydı 42 yaşına kadar beklemezdim. Neyse kendimi bazılarına ifade edemeyeceğim çok açık. Size mutlu mesut çok doğru tercihli hayatınızda başarılar dilerim. Benim kendi sefil hayatıma merhem olcak birilerine ihtiyacım var. Lütfen sizin gibiler benden uzak olsun
“Bu evliliğe çocuk mu yaptınız? Böyle bir adamdan çocuk mu yaptınız? Çocuğunuzun ilerdeki psikolojisini hiç düşündünüz mü vs.. “ Bu cüreti kendinizde nerden görüyorsunuz? Herkesin kırmızı çizgisi evladıdır. Benim konum gayet basit. 4 aylık bebekle düzeni mi bozayım mı bozmayayım mı? Ama belli ki bazıları anlamakta sıkıntı çekiyor.Fazla demogoji yaptiniz ama neyse...
Kimi içgüdü der kimi üreme der kimi annelik der kimi de hiç istemez.
Ben herkese saygılıyım.
Ama anne olmayı istemek kimilerine göre bencillik mi oladabilir.
Bazıları şunu anlamıyor 40 yaşına gelmiş bir kadın zaten son şansı.
Çok istediği birşey için elindeki son fırsat.
Kimisine hergun teklif yağar kimisi evlilik sorumluluk çocuk hiç dusunmez.
Kimisi belli yaşa gelince üreme güdüsü yada anne olma hayalini gerceklestirme ister.
Şuan 35 üstü evlenen tüm çevrem benden kadın doğum uzmanı ismi istiyor.
Ben tedavi ile hamile kaldim.
Kadın ikinci evliliği son sansi yaşı gelmiş adamda genel olarak saldırgan sapik değil sadece alkol problemi var bunu asamazsa da yolları ayirir.
Kadının maddi durumu olmazsa bu adama bağlı kalsa sabah akşam dayak yese cocuklari buna mecbur bıraksa neyine çocuk derim.
Ama zaten şu aşamada kimle evlenirsek evlenelim ayni evde kalmadigimiz sürece risk.
Adam her türlü tuhaf hareketleri olabiliyor onu geçtim sevmekten de vazgeçebilirim ben eşimdeki baba profilini sevdim çocuk düşkünlüğünü becerikliligini ama bir gün bunlardan da vazgeçebilir çocuk yapmayacak miyim?
Bir insan sabit yaşamiyor verdiği söze sadık kalmıyor insan çok değişken de varlik.
Ben kendimde bile evlenince çok farklı bir ruh hissettim bazıs şeyleri tolere edemeyeceğini gördüm.
Vs vs.
Bir nikah kiydik diye cocuk da yaptik diye ömür boyu evli kalmak zorunda mıyız?
Bir çok sorun çıkabilir evlilikte ve aniden bitebilir.
Belki adam baştan içiyordu ama son zamanda dozu artirmistir.
Kadın da artık tahammül edemez.
Aynı evde kalmadigim uzun yıllar çıkma ihtimali olmayan adamla ikincide üçüncüde evlensen riskle evleniyorsun.
Mesela esim evlenmeden önce daha çok iş yapıyordu son zamanlarda azalttı bu sinirimi bozuyor.
Bir sürü değişken etken var insan sabit varlik degil.
Bir yere kadar tolere edilebilir.
Doğurmayan çocuk istemeyen kadınlara asiri saygı duyuyorum ama isteyene de aynı saygı duyuyorum.
Herkesin hayat amacı farklı hayat enerjisi farkli.
Sizde şuan bence kalın bulunduğunuz yerde eşiniz de haftasonu gelsin çocuğunu görmeye .
Sonra özleme durumuna göre bakarsiniz.
Çocuk büyütmek için Antalya daha güzel bir şehir. Çok fazla göç almadı. Havası sıcak. Yüzülebilecek deniz var. Ama ilerisi için eğitim olarak çok fazla iyi okul yok burda.Ama istanbul son bir yılda bile o kadar değişti ki? Eşiniz bu durumun farkında mı? Normal bir semtte (kalburüstü bile değil, normal mahalle) 2+1, akarı kokarı olmayan ev için en az 6000 kira vereceksiniz. Kalabalık, kirlilik, güvensizlik...Biz hep dua ediyoruz iş şartlarımız değişsin de gidelim şu şehirden diye. Ben Antalya'yı bırakıp İstanbul'a dönmezdim.
Şu an bende net bir karar veremiyorum. Zamana yaymak istiyorum. Bu gece saydım. 20 sene içinde 12 ev değiştirmişim. Ama bu sefer 4 aylık bir bebeğim var. Eşyaları paketle, sar, yerleştir inanılmaz gözümde büyüyor. Bu “tek çocuk bakan sen misin” diyen arkadaşların çocuğu yok heralde. Ben gün içerisinde duş almaya zor vakit buluyorum.çocuk gelince her evlilik sallanır. geçici duygular olabilir bunlar kalıcı kararlar vermek için doğru zaman değil gibi. bebeğimden başka bir şeye ihtiyacım yok sanıyor, 1 yıldan önce toparlanamıyor, yeni hayatta bir denge kuramıyor insan çünkü. bence yerinizi koruyarak olana uyum sağlayın, yön vermeyin en azından.