4,5 yaş - sorunlar:( biraz uzun oldu)

Durum pedagoglarin savasina dönesecek simdi :p Bizim cocuk psikologumuzda farkli seyler demisti. Bir olayin tek basina travmatik olmayacagini anlatmisti. Daha önce dedigim gibi cocuklarin cok dayanikli oldugu ve daha çok olaya yaklasim seklinin önemli oldugu.
😂😂 haklısınız zaten pedegoguna sorsun diyorum, benim çocuğumun sorunu farkli onun çocuğunun sorunu farkli. Benim oglumu kresin sahibinin kizi ısırdı, pedegoga goturduler, 1 hafta baska kreşe gitmesini söylemişler, kres sahibi olmasına rağmen 1 hafta baska kreşe gitti. Pedegogla ilgili hiçbir bilgi vermemis, bu kadar ortam değişikliğini hic bir pedegogun onaylayacagini zannetmiyorum. Burda bir yanlis oldugunu düşünüyorum ben. Tabi en iyisini bu konuda uzman olanlar bilir
 
Herkes söylemiş, çok mudahelecisiniz.
Oğlumun arkadaş grubunda üç tane 4 5 yaş, üç tane de 7 9 yaş arkadaşları var.
Herkes birbiriyle hem kavga ediyor, ben oynuyor.
Dışlanan olursa olur ölçü de müdahale ediyoruz, ama vurma vs olmadığı sürece kimse karışmaz.
Çoğu sorunu kendileri cozmeliler.
Çocuklar arasına niye bu kadar girdiniz.
Elbette aradığınız kadın telefonu açmaz.

Biraz kendinizi çekin, ve normal sıradan çocuklar gibi yaşaması için fırsat verin.
 
Herkes söylemiş, çok mudahelecisiniz.
Oğlumun arkadaş grubunda üç tane 4 5 yaş, üç tane de 7 9 yaş arkadaşları var.
Herkes birbiriyle hem kavga ediyor, ben oynuyor.
Dışlanan olursa olur ölçü de müdahale ediyoruz, ama vurma vs olmadığı sürece kimse karışmaz.
Çoğu sorunu kendileri cozmeliler.
Çocuklar arasına niye bu kadar girdiniz.
Elbette aradığınız kadın telefonu açmaz.

Biraz kendinizi çekin, ve normal sıradan çocuklar gibi yaşaması için fırsat verin.
kadın beni arıyor, olaylar olduğunda görüştüğüm kişiler " bu kadın kendi kızını kışkırtıyor" demişti. ben bu kadar yıprandım, şimdi niye görüşeyim diyorum
 
ilkokul 1'de bir çocuk kızımın gözüne uçlu kalem fırlatmıştı ve gözbebeğine ramak kalmıştı girmesine, sadece öğretmenle konuşup bu kalemlerin çok tehlikeli oldugunu ve kursun kalem kullanmalarının uygun olup olmadıgını sormuştum, sadece bunu yaptım !!
sene sonunda çocugun annesi olayı öğrenmiş ve yanıma gelmişti, özür dilemek için, dedim ki o da çocuk, oyun sanıyor herseyi, gerekli önlemler konusunu zaten öğretmenle görüştük üzülmeyin demiştim...

yani nerde ne kadar ve ne şekilde müdahil olmamız gerektiğine dikkat etmemiz gerekiyor, bana da fazlasıyla ( lüzumsuz şekilde ) derine iniyor gibi göründünüz, bütün herşeyi bırakın, normali zaten kendi şekil alacaktır...
 
Çocuğunuza onun sorunlu olduğunu hissettirmissiniz, diğerlerinin ne düşündüğü inanin çocuğunuzu çok etkilemez ama anne babanın gözünde nasıl olduğu çok çok fazla etkiler. . Ayrıca çok derin bir sorun olmadıkça önce anne babanın terapi alması gerektiğini söylüyor psikiyatristler, çocukta sorunluyum algısını oluşturmamak için..
 
Çocuk gelişimi vb bilgim yok, tamamen tecrübeye dayalı yazıyorum, 7-9 yaş grubu çocuklarla oynaması, öğretmenin söylediği laf vs tamam ama mesela kendinden 20 ay büyük çocuklarla aynı sınıfta olması neden sorun oldu ki? Çoğu okul öncesi kurumlarda montessori eğitimi uygulanıyor diye biliyorum, montessori de farklı yaş grubundaki çocuklar aynı sınıfta eğitim görebiliyor, ayrıca neden çocukların sesleri gelmesin diye pencere kapatıyor, taşınmayı düşünüyor ve çocuğunuzun site bahçesinde oynatmıyorsunuz?

Kusura bakmayın yanlış da anlamayın ama sitedeki büyük çocuklar için demiyorum lakin yaşıtları veya 1-2 yaş büyük çocuklarla oynarken her şeye müdahil olursanız çocuğunuzda sizden etkilenir, ki etkilenmiş.

Çocuğunu bilinçli anne olarak yetiştirmeye çalışmak çok güzel ama bilinçli bir anne olmak demek çocukların kendi aralarındaki tartışmaları, küsmelerine karışıp çocuğunuzu bir daha o çocuklarla oynatmamak demek değildir.

Çocuk onlar bir an kavga ederler küserler, 10 dakika sonra küsmeleri biter yine oynamaya başlarlar.

Arada gerçekten büyük bir şey olmadıkça çocuk kavgalarına karışılmaz, sana vurana sen de vur demişsiniz, kavgalara müdahilsiniz, bu sözleriniz ve davranışlarınızla çocuğunuza sorunlarını çözmeyi değil sorunlarından kaçmayı, onları yok saymayı öğretiyorsunuz, çocuğunuz ister istemez ben çocuklarla sorun yaşıyorum o zaman onlarla bir arada olmamalıyım diye düşünüyor.

Doğru yapayım derken yanlış yapıyorsunuz bence, bırakın çocuğunuz 6 yaşındaki çocukla da oynasın, arada düşsün üstü kirlensin, arkadaşıyla oyuncak kavgası yapsın, küssünler barışsınlar, sonra yine küssünler yine barışsınlar, çocuk olmak bu demek, bunun tek çocuk olmasıyla da alakası yok, tek çocuk büyüttüm yeri geldi bana oyuncak vermiyorlar diye ağladı, yeri geldi dışlandı, düştü kalktı ama sorunlarını çözmeyi öğrendi, kimsenin ailesine çocuklarını şikayet etmedim, bırakın çocuğunuz sitede oynasın, sorun yaşadığı çocuklar zaten büyük, yaşıtı olan diğer çocuklardan kendine göre arkadaş bulmayı öğrenir ama biraz serbest bırakmanız lazım.
 
Çocuk gelişimi vb bilgim yok, tamamen tecrübeye dayalı yazıyorum, 7-9 yaş grubu çocuklarla oynaması, öğretmenin söylediği laf vs tamam ama mesela kendinden 20 ay büyük çocuklarla aynı sınıfta olması neden sorun oldu ki? Çoğu okul öncesi kurumlarda montessori eğitimi uygulanıyor diye biliyorum, montessori de farklı yaş grubundaki çocuklar aynı sınıfta eğitim görebiliyor, ayrıca neden çocukların sesleri gelmesin diye pencere kapatıyor, taşınmayı düşünüyor ve çocuğunuzun site bahçesinde oynatmıyorsunuz?

Kusura bakmayın yanlış da anlamayın ama sitedeki büyük çocuklar için demiyorum lakin yaşıtları veya 1-2 yaş büyük çocuklarla oynarken her şeye müdahil olursanız çocuğunuzda sizden etkilenir, ki etkilenmiş.

Çocuğunu bilinçli anne olarak yetiştirmeye çalışmak çok güzel ama bilinçli bir anne olmak demek çocukların kendi aralarındaki tartışmaları, küsmelerine karışıp çocuğunuzu bir daha o çocuklarla oynatmamak demek değildir.

Çocuk onlar bir an kavga ederler küserler, 10 dakika sonra küsmeleri biter yine oynamaya başlarlar.

Arada gerçekten büyük bir şey olmadıkça çocuk kavgalarına karışılmaz, sana vurana sen de vur demişsiniz, kavgalara müdahilsiniz, bu sözleriniz ve davranışlarınızla çocuğunuza sorunlarını çözmeyi değil sorunlarından kaçmayı, onları yok saymayı öğretiyorsunuz, çocuğunuz ister istemez ben çocuklarla sorun yaşıyorum o zaman onlarla bir arada olmamalıyım diye düşünüyor.

Doğru yapayım derken yanlış yapıyorsunuz bence, bırakın çocuğunuz 6 yaşındaki çocukla da oynasın, arada düşsün üstü kirlensin, arkadaşıyla oyuncak kavgası yapsın, küssünler barışsınlar, sonra yine küssünler yine barışsınlar, çocuk olmak bu demek, bunun tek çocuk olmasıyla da alakası yok, tek çocuk büyüttüm yeri geldi bana oyuncak vermiyorlar diye ağladı, yeri geldi dışlandı, düştü kalktı ama sorunlarını çözmeyi öğrendi, kimsenin ailesine çocuklarını şikayet etmedim, bırakın çocuğunuz sitede oynasın, sorun yaşadığı çocuklar zaten büyük, yaşıtı olan diğer çocuklardan kendine göre arkadaş bulmayı öğrenir ama biraz serbest bırakmanız lazım.
sınıfta mesela 3 tane kızımın yaşı varsa, 11 tanesi 20 ay büyük. çocuk psikoloğu karma olsa tamam ama bu sayı çok orantısız demişti
 
elifada01 elifada01 yani ben olsam şu yaş grubundaki çocuğun öğretmeni hakkındaki
dediği şeyi sorgulardım bu yaş grubunun hayal gücü geniş
Bir de illa çocuk sosyal olsun bilmem ne diye zorla götürülmez bir yerlere

7-9 yaşındaki insanlar da çocuk bu arada hani
 
Çocuğunuza onun sorunlu olduğunu hissettirmissiniz, diğerlerinin ne düşündüğü inanin çocuğunuzu çok etkilemez ama anne babanın gözünde nasıl olduğu çok çok fazla etkiler. . Ayrıca çok derin bir sorun olmadıkça önce anne babanın terapi alması gerektiğini söylüyor psikiyatristler, çocukta sorunluyum algısını oluşturmamak için..
öğretmen ablanın oyun yerine onunla oyun oynamaya gidiyoruz dedim hep
 
Çocuğunuzla aşırı baglanmissiniz,yaşadığı ne varsa kendiniz yaşamış gibi tepkiler vermişsiniz.
Sizi anlıyorum ama keşke erkenden kreş ortamıyla tanismasaydi.benim kızım 4 yaşını bitirince camide kreşe vereceğim ama şimdiden telaslarim başladı.ogretmeniyle konuşup içime sinmezse bile vermem.simdiden kızıma tembih ediyorum ne olursa olsun bana anlatması gerektiğini.oyle.ortamlarda nasıl davranacağını.ama sorunla karşılaştığında çözmeye çalışırdım.olmuyorsa direk alırdım nasılsa çalışmıyorum kızım hazır değil,uyum sağlayamıyor başka sorunlar var demekki,once onları halletmeli derdim.
Ama hiç mi sorunlarla kötü insanlarla karşılaşmayacak,bu çok zor, bir yere kadar engel olabilirsiniz.siz aşırı müdahaleci davranmissiniz ve sorunları çözmüyorsunuz.sakin olun önce endişeleriniz den kurtulun,bu konuda destek alın sağlıklı düşünmek için.
Camide kreş mi var?
 
Çocuk gelişimi vb bilgim yok, tamamen tecrübeye dayalı yazıyorum, 7-9 yaş grubu çocuklarla oynaması, öğretmenin söylediği laf vs tamam ama mesela kendinden 20 ay büyük çocuklarla aynı sınıfta olması neden sorun oldu ki? Çoğu okul öncesi kurumlarda montessori eğitimi uygulanıyor diye biliyorum, montessori de farklı yaş grubundaki çocuklar aynı sınıfta eğitim görebiliyor, ayrıca neden çocukların sesleri gelmesin diye pencere kapatıyor, taşınmayı düşünüyor ve çocuğunuzun site bahçesinde oynatmıyorsunuz?

Kusura bakmayın yanlış da anlamayın ama sitedeki büyük çocuklar için demiyorum lakin yaşıtları veya 1-2 yaş büyük çocuklarla oynarken her şeye müdahil olursanız çocuğunuzda sizden etkilenir, ki etkilenmiş.

Çocuğunu bilinçli anne olarak yetiştirmeye çalışmak çok güzel ama bilinçli bir anne olmak demek çocukların kendi aralarındaki tartışmaları, küsmelerine karışıp çocuğunuzu bir daha o çocuklarla oynatmamak demek değildir.

Çocuk onlar bir an kavga ederler küserler, 10 dakika sonra küsmeleri biter yine oynamaya başlarlar.

Arada gerçekten büyük bir şey olmadıkça çocuk kavgalarına karışılmaz, sana vurana sen de vur demişsiniz, kavgalara müdahilsiniz, bu sözleriniz ve davranışlarınızla çocuğunuza sorunlarını çözmeyi değil sorunlarından kaçmayı, onları yok saymayı öğretiyorsunuz, çocuğunuz ister istemez ben çocuklarla sorun yaşıyorum o zaman onlarla bir arada olmamalıyım diye düşünüyor.

Doğru yapayım derken yanlış yapıyorsunuz bence, bırakın çocuğunuz 6 yaşındaki çocukla da oynasın, arada düşsün üstü kirlensin, arkadaşıyla oyuncak kavgası yapsın, küssünler barışsınlar, sonra yine küssünler yine barışsınlar, çocuk olmak bu demek, bunun tek çocuk olmasıyla da alakası yok, tek çocuk büyüttüm yeri geldi bana oyuncak vermiyorlar diye ağladı, yeri geldi dışlandı, düştü kalktı ama sorunlarını çözmeyi öğrendi, kimsenin ailesine çocuklarını şikayet etmedim, bırakın çocuğunuz sitede oynasın, sorun yaşadığı çocuklar zaten büyük, yaşıtı olan diğer çocuklardan kendine göre arkadaş bulmayı öğrenir ama biraz serbest bırakmanız lazım.
sitedeki dışlama düşmanca ve haftalarca süren bir durumdu, birçok psikoloğa (50 kişiye) detaylarıyla yazdım, uzak tutun çocuğunuzu dediler, zorbalık, sosyal linç dediler, ısrarla 1 ay daha o ortama soktuğuma pişman oldum. çocuğumu çok üzdüler, gecelerce uyuyamadım stresten
 
vurma olayında gittiğimiz çocuk psikoloğu kızımı çok özgüvenli gördü, sen de vur demenin yanlış olduğunu falan konuşmuştuk. sonra dışlanma olaylarında birkaç kez götürdüğüm oyun terapisi çok kaliteli değilmiş sertifikalı falan heralde eşim götürdü 15 dk durmuş içerde hiç konuşmamış bile aldık ordan. şimdi de psikolog oyun terapisi yapıyor buna güveniyorum. artık düzelme başladı. kreşine de alışıyor bu kreşe devam etsin istiyorum. ama binadaki çocuklar yine aynı şeyleri yapar diye düşünüyorum. birbirlerine de küsüp duruyorlar. sabahtan geceye kadar aşağıdalar. sokak çocuğu gibiler. anneleri küçüklerin bile başında değil
Size ne elalemin çocuklarından
Çok biliyorsanız kendi çocuğunuza doğru davranın
Adı üzerinde çocuk ya çocuk küsecekler barışacaklar kavga edecekler eğlenecekler….hayata sapasağlam adımlarla yürüyecekler, doğruyu yanlışı kendi tecrübeleriyle öğrenecekler, sapasağlam dimdik insanlar olacaklar o eleştirdiğiniz çocuklar, o eleştirdiğiniz anneleride kendileriyle evlatlarıyla gurur duyacaklar. Sokak çocuklarına kurban olun siz.
kendi yanlışlarınızı örtmek için millete suç bulup çocuğunuzu eve kapatıyorsunuz. Tebrikler ancak bu kadar yanlış davranılabilirmiş başarmışsınız.
böyle devam ederseniz çocuğunuza yazık olacak, gidin biran önce tedavi olun
 
Size ne elalemin çocuklarından
Çok biliyorsanız kendi çocuğunuza doğru davranın
Adı üzerinde çocuk ya çocuk küsecekler barışacaklar kavga edecekler eğlenecekler….hayata sapasağlam adımlarla yürüyecekler, doğruyu yanlışı kendi tecrübeleriyle öğrenecekler, sapasağlam dimdik insanlar olacaklar o eleştirdiğiniz çocuklar, o eleştirdiğiniz anneleride kendileriyle evlatlarıyla gurur duyacaklar. Sokak çocuklarına kurban olun siz.
kendi yanlışlarınızı örtmek için millete suç bulup çocuğunuzu eve kapatıyorsunuz. Tebrikler ancak bu kadar yanlış davranılabilirmiş başarmışsınız.
böyle devam ederseniz çocuğunuza yazık olacak, gidin biran önce tedavi olun
bu nasıl üslup böyle. 4 yaşında çocuğu yalnız bırakıyor aşağıya, güvenlik de yok. ortamı anlatabilmek açısından yazdım. kaçırılıp öldürülmezse özgüven patlaması yaşayacağına hiç şüphem yok! o çocuk benim çocuğuma veya başkasına yanlış yaptığında uyaracak kimse yok başında
 
bu nasıl üslup böyle. 4 yaşında çocuğu yalnız bırakıyor aşağıya, güvenlik de yok. ortamı anlatabilmek açısından yazdım. kaçırılıp öldürülmezse özgüven patlaması yaşayacağına hiç şüphem yok! o çocuk benim çocuğuma veya başkasına yanlış yaptığında uyaracak kimse yok başında
Bence burada cevap arayıp kendinizi üzmeyin, üslup bence de çok kötü. Evet bazı sorunlar var ama bence bu sorunun bir anda kökten çözülmesini beklemek yerine zamana yayıp bir uzmandan yardım alın. Ama ani kararlar vermeyin. Zaman miniğinize de size de. Şu an o ne isterse o şekilde kaliteli vakit geçirin ve sakın bu sitedeki cevapları kişisel algılayıp üzülmeyin. Her anne çocuğu için en iyisini ister. Siz de eminim elinizden geleni yapıyorsunuz 🌼
 
bu nasıl üslup böyle. 4 yaşında çocuğu yalnız bırakıyor aşağıya, güvenlik de yok. ortamı anlatabilmek açısından yazdım. kaçırılıp öldürülmezse özgüven patlaması yaşayacağına hiç şüphem yok! o çocuk benim çocuğuma veya başkasına yanlış yaptığında uyaracak kimse yok başında
4 yaşındaki çocuk sizin çocuğunuza ne boyutta bir yanlış yapabilir nasıl bir hayal dünyasında yaşıyorsunuz en fazla saçını çeker dil çıkarır demirle dövecek hali yok değilmi
Siz kendi çocuğunuzu vurana vur diye yönlendireceğinize uyarsaydınızya, elalemin çocuğunun uyarılıp uyarılmamasından size ne
Siz çocuğunuzu doğru yetiştirmeyi becerirseniz ne kendine zarar verdirir ne de başkasına zarar verir
Siz çocuğunuzdaki tüm yanlışları başkalarının hatalarına bağlıyorsunuz böylesi kolay değilmi
Bu derece özgüven takıntısının sebebi nedir
Başımıza ne gelirse aşırı özgüvenli ve eğitimsiz insanlardan geliyor, insanları hayvanları kitleleri doğayı katledenlerin en gelişmiş yönleri özgüvenleri, bundan başka bir artıları yok, bu da artıysa tabi
Merhamet, sevgi, saygı, kurallara sınırlara riayet, disiplin, temizlik, özbakım, ayrım yapmadan sokak çocuğu iyi aile çocuğu gibi herkese eşit değer verme, hayvan sevgisi, doğaya saygı, ahlaki değerler, dini hassasiyetler, görev bilinci…….özgüven kadar önemli hasletler, siz bir takmışsınız özgüven başka birşey yok, çocuğunuzu şiddet göstermeye teşvik etmişsiniz hanımefendi hala derdiniz özgüven. Sizin kafanızda bir ebeveyne denk gelirsiniz o özgüveni silker atar senin çocuğun benimkine zarar veriyor psikolojisini bozuyor okuldan soğutuyor diye
Benim üslubuma laf edene kadar dönün bir kendinize bakın
Siz sadece kendi çocuğunuza mı merhamet duyan bir annesiniz
Nasıl diliniz varıpta kaçırılıp da bla bla bla gibi bir cümle kurdunuz bir sübyan için hiçmi içiniz sızlamadı
Aynı cümleyi kendi çocuğunuz için kurun bakayım diliniz varacakmı
Sokak çocukları içinde size saydırmamak için kendimi zor tutuyorum
Sizin çocuğunuz benim çocuğumdan yada sokak çocuğundan daha üstün değil
 
4 yaşındaki çocuk sizin çocuğunuza ne boyutta bir yanlış yapabilir nasıl bir hayal dünyasında yaşıyorsunuz en fazla saçını çeker dil çıkarır demirle dövecek hali yok değilmi
Siz kendi çocuğunuzu vurana vur diye yönlendireceğinize uyarsaydınızya, elalemin çocuğunun uyarılıp uyarılmamasından size ne
Siz çocuğunuzu doğru yetiştirmeyi becerirseniz ne kendine zarar verdirir ne de başkasına zarar verir
Siz çocuğunuzdaki tüm yanlışları başkalarının hatalarına bağlıyorsunuz böylesi kolay değilmi
Bu derece özgüven takıntısının sebebi nedir
Başımıza ne gelirse aşırı özgüvenli ve eğitimsiz insanlardan geliyor, insanları hayvanları kitleleri doğayı katledenlerin en gelişmiş yönleri özgüvenleri, bundan başka bir artıları yok, bu da artıysa tabi
Merhamet, sevgi, saygı, kurallara sınırlara riayet, disiplin, temizlik, özbakım, ayrım yapmadan sokak çocuğu iyi aile çocuğu gibi herkese eşit değer verme, hayvan sevgisi, doğaya saygı, ahlaki değerler, dini hassasiyetler, görev bilinci…….özgüven kadar önemli hasletler, siz bir takmışsınız özgüven başka birşey yok, çocuğunuzu şiddet göstermeye teşvik etmişsiniz hanımefendi hala derdiniz özgüven. Sizin kafanızda bir ebeveyne denk gelirsiniz o özgüveni silker atar senin çocuğun benimkine zarar veriyor psikolojisini bozuyor okuldan soğutuyor diye
Benim üslubuma laf edene kadar dönün bir kendinize bakın
Siz sadece kendi çocuğunuza mı merhamet duyan bir annesiniz
Nasıl diliniz varıpta kaçırılıp da bla bla bla gibi bir cümle kurdunuz bir sübyan için hiçmi içiniz sızlamadı
Aynı cümleyi kendi çocuğunuz için kurun bakayım diliniz varacakmı
Sokak çocukları içinde size saydırmamak için kendimi zor tutuyorum
Sizin çocuğunuz benim çocuğumdan yada sokak çocuğundan daha üstün değil
benim çocuğuma ettiğim sözüm bir anlık bir hataydı ve bir daha tekrarlamadım, artık öbür çocuğun saldırganlığından gına gelmişti bana. etrafımda gördüğüm en ilgili anne olduğumu düşünüyorum. benim çocuğuma verdiğim emeği çabayı siz görmediniz. 4 yaşındaki çocuğu kendi annesi sokağa bırakıyor evinde keyif yapıyor, ben değil, o yüzden acımadın mı diye o anneye söyleyin bana değil. "senin çocuğuna ne yapabilir?" derken, 4 yaş rehbere ihtiyaç duyulan bir yaş, bunu ben değil bütün psikologlar söylüyor
 
mesela parka götürdüysem kenarda oturur, farkettirmeden gözümle takip ederim. vurma itme olmadıkça müdahale etmem. ayakkabısını kendi giysin vs. teşvik ederim. sırf canı sıkıldı diye ekran göstermem. bebekliğinden beri gittiğimiz parkların haddi hesabı yok. en birinci önceliğim çocuğum oldu hep. onsuz bir gecem geçmedi. 3 yıl işimden ayrıldım onun için. anaokulu öğretmeni olacakmışsın derlerdi yaptığım etkinlikleri görenler...şimdi birinin kalkıp beni kötü anne olmakla yargılaması komik. düşündüğünüz gibi çocuğumu eve falan kapatmadım, tam aksine eve girmedik. bu sorunlarda çok çözüm yolu aradım olmadı
 
kızım 4,5 yaşında. onunla ilgilenebilmek için yıllarca çalışmadım, bebekken çok fazla ilgilendim. hayal ettiğim gibi çok özgüvenli ve sosyaldi. 21 aylıkken 1-2 saat kreşlere başlattım yaşıtlarıyla sosyalleşsin diye. sonra 3.5 yaşındayken evimizin yakınında kaliteli diye geçen bir kreşe yarım güne verdik eşimin ısrarıyla (kameradan izletmiyorlardı). bu kreşte bilgi öğreniyordu ama sonradan velilerden öğrendim ki 20 ay büyüklerin sınıfına koymuşlar yaşıtı 1-2 tane. aynı zamanda baleye de götürüyordum balede vuran bir çocuk vardı "sana vurana sen de vur" deme gafletinde bulundum ve vurma davranışı başladı. kurstan aldım, çocuk psikoloğuna götürdüm. okulda da muhtemelen vurmuş, öğretmeni "seni sevmiyorum velet" demiş. kızımdan bunu duyar duymaz kaydını aldım okuldan. sitemizde 7-9 yaş grubu sürekli bahçede duran kızlar kızımı yanlarında istemediler dışladılar hatta küçükleri bile etkilediler kızımla oynamamaları için. oyun terapisine götürdüm. tanıdığım bir öğretmene lüks olmayan bir kreşe verdim birkaç ayın sonunda kreşteki çocuklarla arası iyice bozuldu. oradan da aldım. kızım çocuklardan nefret eder hale gelmişti. tatile gittik, yaz okuluna başlattık, sitemizde oynatmamaya başladık, daha iyi bir oyun terapisi bulduk, düzelmeye başladı ama hala çocuklara karşı mesafeli. bu yaz verdiğimiz kreşi istemiyor. kreşe gitmese sosyalleşebileceği ortam yok, parklarla nereye kadar? başka yere vereyim desem lüks diye geçenlerin hepsini gezmiş olduk zaten, lüks olmayana da güvenemiyorum son aldığımız yer çok kalitesizdi. okul dönemi için bir yer var ama orda da kamera yok.
merak ettiğim, dışlanma durumu yaşayan varsa nasıl bir çözüm buldunuz? eşime taşınalım diyorum çocuk parkı olmayan bir binaya, kabul etmiyor. yeniden aynı şeylerle karşılaşmak istemiyorum. camı kapıyı örtüyorum sesleri gelmesin diye. soruşturduğumda dışlanmayı başlatan kızın annesini hedef göstermişti herkes- o kendi kızını kötü etkiliyor diye -kadının telefonlarını açmıyorum artık.
Yani bence kızınız sorunlu değil. Sorun sizde. Küçücük bi çocuğu sosyalleşttirmek ne demek. O yaştaki çocuğun üzerine bukadar yük yüklemek hiç doğru değil. Herşeyin bi zamanı var. Okul yaşıda, sosyalleşme yaşıda farklı. Yanlız şunuda söylim çocuğunuzu zoru gördükçe ordan oraya sürüklemişsiniz bu hiç doğru değil. Çocuğun karşısına iyi insanlarda kötü insanlarda çıkıcaktır. Onu sürekli ordan oraya sürüklemektense bence bu gibi şeylerde nasıl davranacağını öğretin. Sosyalleşmeden önce herşeye karşı nasıl davranacağını öğrensin.çocuğunuzu rahat bırakın istediği gibi bi çocukluk yaşasın. Bu onun pisikolojisi için daha iyi olucaktır.
 
mesela parka götürdüysem kenarda oturur, farkettirmeden gözümle takip ederim. vurma itme olmadıkça müdahale etmem. ayakkabısını kendi giysin vs. teşvik ederim. sırf canı sıkıldı diye ekran göstermem. bebekliğinden beri gittiğimiz parkların haddi hesabı yok. en birinci önceliğim çocuğum oldu hep. onsuz bir gecem geçmedi. 3 yıl işimden ayrıldım onun için. anaokulu öğretmeni olacakmışsın derlerdi yaptığım etkinlikleri görenler...şimdi birinin kalkıp beni kötü anne olmakla yargılaması komik. düşündüğünüz gibi çocuğumu eve falan kapatmadım, tam aksine eve girmedik. bu sorunlarda çok çözüm yolu aradım olmadı

Merhaba konu ilgimi çekti de son durum ne oldu acaba?

Siz biraz fazla iyi olmuşsunuz sanki? Yani iyi anne hatta en iyi anne olabilmek adına o telaşla yanlış kararlar almış gibisiniz.

Konuşmalarda ilgimi çeken 50 tane psikoloğa yazmışsınız? Ve lüks yer, lüks olmayan yer diye ayrımlarınız var. Eğitimin lüksü nasıl oluyor? Sıradan bir okulda çok iyi bir eğitimci olamaz mı mesela?
Okulun lüks olması mı önemli, öğretmenin çocuk sevgisi ve mesleğine olan saygısı mı önemli sizce? Yani lüks eğitim nedir bir anaokulu öğretmeni olarak onu merak ettim?
 
Back