- 24 Şubat 2015
- 434
- 371
- 103
- 38
kızım 4,5 yaşında. onunla ilgilenebilmek için yıllarca çalışmadım, bebekken çok fazla ilgilendim. hayal ettiğim gibi çok özgüvenli ve sosyaldi. 21 aylıkken 1-2 saat kreşlere başlattım yaşıtlarıyla sosyalleşsin diye. sonra 3.5 yaşındayken evimizin yakınında kaliteli diye geçen bir kreşe yarım güne verdik eşimin ısrarıyla (kameradan izletmiyorlardı). bu kreşte bilgi öğreniyordu ama sonradan velilerden öğrendim ki 20 ay büyüklerin sınıfına koymuşlar yaşıtı 1-2 tane. aynı zamanda baleye de götürüyordum balede vuran bir çocuk vardı "sana vurana sen de vur" deme gafletinde bulundum ve vurma davranışı başladı. kurstan aldım, çocuk psikoloğuna götürdüm. okulda da muhtemelen vurmuş, öğretmeni "seni sevmiyorum velet" demiş. kızımdan bunu duyar duymaz kaydını aldım okuldan. sitemizde 7-9 yaş grubu sürekli bahçede duran kızlar kızımı yanlarında istemediler dışladılar hatta küçükleri bile etkilediler kızımla oynamamaları için. oyun terapisine götürdüm. tanıdığım bir öğretmene lüks olmayan bir kreşe verdim birkaç ayın sonunda kreşteki çocuklarla arası iyice bozuldu. oradan da aldım. kızım çocuklardan nefret eder hale gelmişti. tatile gittik, yaz okuluna başlattık, sitemizde oynatmamaya başladık, daha iyi bir oyun terapisi bulduk, düzelmeye başladı ama hala çocuklara karşı mesafeli. bu yaz verdiğimiz kreşi istemiyor. kreşe gitmese sosyalleşebileceği ortam yok, parklarla nereye kadar? başka yere vereyim desem lüks diye geçenlerin hepsini gezmiş olduk zaten, lüks olmayana da güvenemiyorum son aldığımız yer çok kalitesizdi. okul dönemi için bir yer var ama orda da kamera yok.
merak ettiğim, dışlanma durumu yaşayan varsa nasıl bir çözüm buldunuz? eşime taşınalım diyorum çocuk parkı olmayan bir binaya, kabul etmiyor. yeniden aynı şeylerle karşılaşmak istemiyorum. camı kapıyı örtüyorum sesleri gelmesin diye. soruşturduğumda dışlanmayı başlatan kızın annesini hedef göstermişti herkes- o kendi kızını kötü etkiliyor diye -kadının telefonlarını açmıyorum artık.
merak ettiğim, dışlanma durumu yaşayan varsa nasıl bir çözüm buldunuz? eşime taşınalım diyorum çocuk parkı olmayan bir binaya, kabul etmiyor. yeniden aynı şeylerle karşılaşmak istemiyorum. camı kapıyı örtüyorum sesleri gelmesin diye. soruşturduğumda dışlanmayı başlatan kızın annesini hedef göstermişti herkes- o kendi kızını kötü etkiliyor diye -kadının telefonlarını açmıyorum artık.