Şimdi gördüm sizin normal doğum korunmanıza gerek yok artık folik asite başlamadıysanız başlayın ve akışına bırakın rabbim en hayırlı zamanda nasip etsin inşallah..sizinle aynı zamanda kaybetmişiz bebeklerimizi benden dört gün sonra siz kaybetmişsiniz..benim sezaryen olmama rağmen bu ay bıraktım akışına kendi doktorum en az 6-7 ay dedi ama sonrasında gittiğim iki doktor bırak dedi bende Allaha havale ettim dört ay oldu benimde..bakalım da hemen olucakmı..Whatsap grubu mantıklı bencede..ben sezaryen olmuştum sizin normal doğummu acaba?
Benim normal doğum evet bende kan ptilasmasi varmis doktorum hamile kalabilirsin artık günün geçer geçmez gel dedi.ben genetikte yaptırdım onun sonuçlarda çıkmak üzeredir ama gerek yok ona dedi kesin kan ptilasmasiymis ah diyorum ah diyorum keşke önceden yapılsaydı bu testlerde bebeğim şuan kucağımda olurdu.whatsap grubuda olur mantıklı diğer anneler pek aktif değil sanırım burda bakalım onlar ne diyor benim için 1 bilgi bile çok önemliWhatsap grubu mantıklı bencede..ben sezaryen olmuştum sizin normal doğummu acaba?
Kan pıhtılaşması olup da sağlıklı doğum yapanlar da var tamamen şans dedi bana gittiğim profesör ama benim de aklım almıyo neden bu test rutin hale gelmiyo..o haftada bi bebek kan pıhtılaşmasından hayatını kaybetmez bide bu cümle hepsinin ağzında..benim değerimi önemsemediler bile heterezigot..bende kan pıhtılaşması var da diyemiyorum sebebi yok yani benimkinin bilmiyorum gerçekten çok yıpratıcı bi süreç..diğer anneler de yazsın da whatsap grubu daha iyi olur..Benim normal doğum evet bende kan ptilasmasi varmis doktorum hamile kalabilirsin artık günün geçer geçmez gel dedi.ben genetikte yaptırdım onun sonuçlarda çıkmak üzeredir ama gerek yok ona dedi kesin kan ptilasmasiymis ah diyorum ah diyorum keşke önceden yapılsaydı bu testlerde bebeğim şuan kucağımda olurdu.whatsap grubuda olur mantıklı diğer anneler pek aktif değil sanırım burda bakalım onlar ne diyor benim için 1 bilgi bile çok önemli
Ben bebeğimi kaybettikten sonra iyi dr aradım başka ilde bi prof buldum artik onla devam edicem o dr bana 1 tane bile değer farklı oldumu bu kan pitisi demektir dedi . banada dedi doktor kan pitilasmasi olup bebek doğuran çok insan var bizim şansımızda buymuş işte ben eve bide kalp atışı dinleme cihazı bile almayı düşünüyorum. size özelden mesaj atayım biz gurup oluşturalım gelmek isteyeni yavaş yavaş alırız nedersiniz.Kan pıhtılaşması olup da sağlıklı doğum yapanlar da var tamamen şans dedi bana gittiğim profesör ama benim de aklım almıyo neden bu test rutin hale gelmiyo..o haftada bi bebek kan pıhtılaşmasından hayatını kaybetmez bide bu cümle hepsinin ağzında..benim değerimi önemsemediler bile heterezigot..bende kan pıhtılaşması var da diyemiyorum sebebi yok yani benimkinin bilmiyorum gerçekten çok yıpratıcı bi süreç..diğer anneler de yazsın da whatsap grubu daha iyi olur..
Olur tabi özelden size numaramı atayım..demek öyle dedi tek bir değer farklı olsa bile..zaten iğne ve coraspirin kullanıcaz rabbim esirgesin inşallah..Ben bebeğimi kaybettikten sonra iyi dr aradım başka ilde bi prof buldum artik onla devam edicem o dr bana 1 tane bile değer farklı oldumu bu kan pitisi demektir dedi . banada dedi doktor kan pitilasmasi olup bebek doğuran çok insan var bizim şansımızda buymuş işte ben eve bide kalp atışı dinleme cihazı bile almayı düşünüyorum. size özelden mesaj atayım biz gurup oluşturalım gelmek isteyeni yavaş yavaş alırız nedersiniz.
Bende sezeryan......Whatsap grubu mantıklı bencede..ben sezaryen olmuştum sizin normal doğummu acaba?
Allahım sabır versin öyle zor bir şey ki bu. Dilerim tez vakitte sağlıklı, uzun ömürlü ve hayırlı bir evlat ile kucağınız dolsun. Şimdi bu dilek size uzak gelebilir ama emin olun bir süre sonra hamile kalmak, o yaşanmamışlıkları yaşamak, yarım kalmışlığı tamamlamak istiyor insan. Kaybettiğimiz evladımızın yeri hiç bir zaman dolmayacak bu net. O özlem, onun için kurulan hayaller nasıl bitebilir ki. Dün aynı dönemde hamile kaldığımız arkadaşımın oğlunu gördüm. Beynimden vurulmuşa döndüm resmen . Özgür'üm hayatta olsaydı ondan 2 hafta büyük olacaktı. Gülücükler atıyor etrafa, annesine sarılıyor, oynuyor. Dokunamadım, sevemedim hiçbir şey yapamadım. Kendimi kötü de hissettim ama yapamadım. Zaten oğlumdan sonra hiçbir yeni doğan bebeğe yaklaşamıyorum. Bir tek 2 yaşına gelmek üzere olan yeğenim var ona veriyorum tüm sevgimi. Ömrümüz hep "hayatta olsaydı şimdi şöyle olacaktı" ile geçecek sanırım. Yani benim hala öyle ve değişeceğini de sanmıyorum.Ah kader arkadaşlarım..yazdıklarınızı bir çırpıda okudum hepimiz aynı şeyleri hissetmişiz hissediyoruz..bende bundan dört ay önce 32+5 de yavrumu kaybettim bir gecenin içinde kalbi durdu..sonrası acı keder..suni sancıyla doğurtmaya çalıştılar saatlerce bir santim açılmam olmadı en sonunda doktoruma yalvardım sezaryenle alın diye..zaten şoktayım ruhen bedenen bitmiş durumdayım kesilip biçilmek hiç umurumda olmadı açıkçası..benim de ilk bebeğim sorunsuz geçen bir sekiz ay..bebeğimi göremedim görmekten korktum insan yavrusundan korkar mı dayanamamaktan korktum..doktorum diğer gebeliklerim için otopsi ve kromozom analizi yapılmasını istemiş hiçbirşeyden haberim yok..sonuç koca bir sıfır ne bende ne bebekte hiçbir anormallik yok..talihsizlik dedi doktorum..bir sonraki gebeliğimde coraspirin ve kan sulandırıcı iğne kullandırıcağını söyledi..ben kendim trombofoli paneli testi yaptırdım sadece mthrf A 1298C değerimde heterizigot mutasyon çıktı..bunun o haftada bi bebeğin ölümüne sebep olmıcağını söyledi başka bi doktor ama bilemiyorum..sebepsiz olması gerçekten insanı aklını oynatıcak duruma getiriyo bazen..neyi yanlış yaptım nasıl oldu..sanki ecelin ne bir saniye ileri ne de bir saniye geri gidemiceğini bilmiyomuş gibi..neler yarım neler..kurulan hayaller herşey..iyiki imanımız var yoksa nasıl dayanırdık bilemiyorum..hala mezarına gidemedim o gücü bulamıyorum kendimde..o yüzleşmeyi yapıcak gücüm yok..bazen diyorum ne kadar korkaksın ne bebeğinin yüzüne bakabildin ne de hala mezarına gidebiliyosun..ne kimseyle görüşüyorum ne kalabalığa giriyorum kimsenin beni zorlamaması için tavır sergiliyorum herkes sanki yaşadıklarımız kolay bişeymiş gibi hemen normale dönmemizi bekliyolar ama o o kadar kolay değil..ilk gözağrım heyecanımdı o benim ne bir mide bulantısı ne bir zorluk yaşattı bana keşke yaşatsaydı da şuan koynumda kollarımda olsaydı annesini bırakıp gidicekmiş meğer..kardeşlerini yollarlar inşallah bizlere ama biliyorumki on tane de evladım olsa en kıymetlim o olucak..ben bi cesaretle korunmayı bıraktım bu dünyada nasibi olan zaten gelicektir..artık daha çok kaderciyim..sanırım bizi ancak bir bebeğin varlığı iyileştirebilir geri kalan herşey boş..Rabbim hepimizin bu mübarek günlerin yüzü suyu hürmetine kucağını doldursun..ben ağlamakla ibadetle Rabbimle konuşarak dertleşerek deşarj oluyorum en çok gerçekten çok faydası oluyo arkadaşlar.. hiçbirinizi tanımıyorum ama sevgiyle kucaklıyorum..
Ben de 5 Kasım’da 35 haftalık kızımın aniden kalbinin durmasıyla kaybettim. Acını öyle anlıyorum ki, yaşadıklarını tahmin ediyorum. Acısı çok büyük boşluğu çok büyük alışması kabullenmesi çok zor... ama bir can anne karnına düştüğünde ruhu üflendiğinde kaderi belirlenirmiş. Evlatlarımızın kaderi böyle yazılmış, cennet kapısında şefaatçimiz onlar bizim. Canım kızım keşke cehennemde yansaydık da sağ Salim bu dünya sana yazılsaydı.kızımı çok özlüyorum hep yaşasaydı şu kadarlık olacaktı diyorum hayallerle geçiyor günlerim. Bu imtihanlarımızı sabırla geçirme kolaylığı versin allahım hepimize.. sağlıklı evlatlarla kucaklarımız dolsun inşallah....
Insanın derdini bi yasayan anlar hepsini bende yaşadım güzel oğlumu 35+4 de kaybettim öğünü hiç unutmam 28 ocak gunu ben ruhumu ilk heycanımi ilk sevincimi o dugum masasinda biraktim.normal doğum istedim onu doğurmak istedim ebeye göster dedim oğlumu okadar güzeldiki o minicik ellerini hep hissederdim.o acı hiç geçmicek kan pitilasmasiymis sebebi nie bu tahliller baştan istenmezki anlamıyorum illa kayıpmi vermek gerekiyor.bir aydir basladim gebelik için bakalım rabbim nezaman nasip edecek insallah rabbim su mubarek gunlerde birdaha hicbirimize yasatmaz.
esra sen sezeryan mi olmuştun? en son hamileyim demissin. dogdu mu bebeğin? nasılsın?Canım benimde daha önce dediğim gibi 3 ay oldu bebeğimi kaybedeli farklı iki doktora gittim ikiside bir problem yok sadece hamile kaldığın zaman hamileliğin boyunca kan sulandırıcı iğne ve corasprin kullanacaksın dedi hatta doktorlardan biri zaman kaybetme hiç bir sıkıntın yok hamile kalmaya bak sana en iyi gelecek şey o olur dedi. Bende 2.kez adet olmayı bekledim ve bugün itibariyle oldum adetim bitince korunmayı bırakacağız inşallah Rabbim nasip eder hepimize hayırlı zamanda sağlıklı evlatlar verir inşallah
hissettiklerin, hissettiklerim..10 gün önce pazar günü oğlumu karnımda kaybettim. 36+3 günlüktü. Cuma günü son kontrolünü yaptırmıştık ve her şey yolundaydı. 3,600 gr, 51 cm’di hatta 2,5 hafta önde gidiyor demişti dr. Pazar günü tekme hissetmedim ve hastaneye gittim. Allahım o günü ancak öldüğümde unuturum. Oğlumun kalbi durmuş. Suni sancı verdiler ama hiç sancım olmadı. Sezeryan istedim. Normal doğum sancısını acısını çekmek önemli değil de, onun ağlama sesi ile doğum yapma hayalini kurarken o küçücük bedenini görmeyi kaldıramam dedim. Hiç göremedim oğlumu. Son Dr a gittiğimizde ultrasonda öyle net görünmüştü ki yüzü, o güzel yüzü. Canım oğlum Özgürüm. Çok çok acı çekiyorum ve ne yapıcam bilmiyorum. İlk hamileliğimdi ve öyle çok hayal kurmuştum ki onunla ilgili. Herkes uykusuz kalacaksın çok yorulacaksın derdi, ben de eninde sonunda geçecek o zorluklar, onu uyurken uyanıkken sürekli izliycem, her hareketini beynime kaydedicem derdim. Ama bir kere bile göremedim, koklayamadım, sevemedim oğlumu. Ben onu kucağımdan indirmem derken hastaneden eve karnım kucağım boş döndüm. Kıyafetlerini yıkayıp asarken eldiveni yere düşmüştü de onu tekrar makineye atmıştım toz oldu diye. Toz değmesin oğluma derken şimdi toprağın içinde benim güzel yavrum. Düşündükçe çıldıracak gibi oluyorum Allahım ne beter bi acıymış bu. Ben hastanedeyken eşim ve kuzenlerim oğlumun bütün eşyalarını toplamış. Benim hamileyken giydiğim kıyafetlerden kullandığım şampuanlara kadar her şeyi kaldırmışlar. Ama evde attığım her adım, baktığım yaptığım her şey bana oğlumu hatırlatıyor. Dün biraz yürüyeyim diye eşim markete beraber gidelim dedi. Bi insan markette ağlar mı? En son oğlumla alışveriş yaptığım markette şimdi oğlum yoktu yalnızdım. Zaten hep yalnızım. Kendimi öyle gereksiz öyle boş hissediyorum ki anlatamam. Sanki ben oğlum karnımdayken vardım sadece ve onunla var olacaktım. Ama şimdi bi hiçim. Birlikte nefes alıp birlikte yemek yedik. Birlikte gezip birlikte uyuduk. Ama şimdi o yok. Kahvaltıda eşim yumurta yapayım diyo ne önemi var ki. Ben onu Özgür beslensin diye yiyordum. Yediğim içtiğim hiç bişeyin bi önemi yok ki. Karnıma dokunduğumda bana tepki veren, buradayım anne diyen oğlum artık yok ki. Allahım sabır ver nolur. Çok özlüyorum oğlumu nolur yardım et. Kimseyle konuşamıyorum. Sağolsun kayınvalidem her gün bizde. Yemek yapıp evi idare ediyor. Annem de yeğenime baktığı için sadece akşamları gelebiliyor. Onların yanında da ağlayamıyorum üzmemek için ama dayanamıyorum. İçimi buraya dökebilirim diye düşündüm. Allahım kimseyi evladı ile sınamasın. Hayatta en büyük dileğim, allahım tüm evlatları anne babalarının kucağında koysun, evlatlara sağlıklı upuzun ömür versin. Ve hiçbir anne baba evladından çok yaşamasın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?