Herkese merhaba,
benim sevdiğimde manisada asker.Topiği ziyaretçi olarak okuyordum ama artık üye olmamın zamanı geldi diye düşünüp dün akşam üye oldum.Cuma gününden beri yeni yeni kendime geliyorum aslında.Askerimin iyi olduğunu duydukça ben de kendimi toparlıyorum.O iyi ise iyiyim ben de.Cumartesi günü sadece 3 dk konuşabilmiştik,çok şükür dün hem öğlen hem akşam aradı uzun uzun konuştuk.Artık çok sıra olmuyor dedi.Dün yatmaktan canı sıkılmış,hiçbir şey yapmadık pazartesi başlayacak eğitimler dedi.Her şeyi sordum yemekler iyi,yiyebiliyorum dedi.Koğuşta 24 kişilermiş.Çok iyiyim,çabuk alıştım aslında dedi.Seni çok özlüyorum ve aklım hep sende tek sıkıntım bu dedi.Konuşurken ağlamamak için zor tutuyorum kendimi,dudaklarımı ısırarak konuşuyorum sürekli.Belli etmemem gerekiyor,rahat olsun orada gözü arkada kalmasın.Cuma gününden beri günlük tutuyorum,dün bölük ve taburunu öğrendim.Onları göndereceğim çünkü çok merak ediyor beni.Telefonda da sadece o konuşsun istiyorum ben iyiyim sen anlat diyorum.Aslında haftaya gitmeyi düşünüyordum ama 1,5 saat için 10 saatlik yolu gelme sakın ders çalışman lazım diye ısrar etti (kpss'ye hazırlanıyorum).Benim için hiç sorun değil yarim saatte görsem razıyım ben ama onu da üzmek istemiyorum.Yemin törenine gideceğim sonra da izin hakkını kullanacak birlikte döneceğiz buraya.7 gün sonrada usta birliğine gidecek.İzin kullandığı için askerlik uzayacak ama olsun diyor.
Rabbim iyi insanlarla karşılaştırsın onları.En az sıkıntıyla hayırlısıyla bitirip gelsinler inşallah.
twitterda felan yaziyorum sonra diyorum eee gecmiyor günler 
piskolojim bozuldu 
ama bende tam tersi oluyor, şu an bi ton iş bekliyor beni yapmam lazım her yandan sıkıştırıyorlar yapmam için. konsantre olamıyorum hiç bi işe..
yemin törenine gideceksen eger o günü düsün kendini motive etmeye calis.
