aman iyi öyle olsun, sevindim canım.
Yok canım ingilizle evli olan bir kişi buldum bu sitede, o da soğuk olmadıkları görüşünde. Benımkı de içimizden biri gibi, ailesi de aynı şekilde. Hele annesi ve ablası çok meraklı insanlar, annesi akrabalarına benden bahsedıyormuş sürekli
ne olacak bilmiyorum, hayırlısı olsun. Sağol canım.
Malesef hayır bir türlü görüşemedik
offffffffff!
benzer bir hikayede bende var. İçim dışım onunla doluyken, hiç kimseyi alamadım hayatıma, denemedim bile... Aaa! Bir de baktım ki yaş 30 olmuş.
Artık hayatıma aşk istiyorum. Hem de çok! Hem de gönlümce olsun istiyorum.
İnşallah senin de benim de tüm arkadaşların da gönlüne göre olur maria!
Haaa, o mu? O biz ayrıldıktan 1,5 sene sonra falan evlendi. Duyduğuma göre iki çocuğu olmuş. Hem de benimle ilişkiyi kurtarabilir miyiz görüşmesi yaptıktan 2 ay sonra duydum evlendiğini. :113:
onun nişanlandığını duyduğum gün dünyanın son günü gibiydi. onu bir daha görememek, tamamen kaybetmiş olmak. anlatılmaz yaşanır bir durumdaydım. şu anda hissedemiyorum o an yaşadıklarımı bambaşka bir alemdeydim. kaç gün yemek yiyemedim falan! hatırlamak bile istemiyorum.Aman tanrım ! Böyle bir durum insanı çok acıtır.. Biz ayrılalı 6 yıl oldu , o da evlenmedi, ben de evlenmedim..
Eğer evlendiği haberini alsam ne yaparım diye düşünüyorum da, sanırım çok ağır gelirdi bana hala..
İsteyen herkesin hayatına gönlüne göre bir AŞK girer umarım canım benim..
Bana gelince, öyle canım yandı, ruhum acıdı, o kadar parça parça oldum ki..
Sanırım AŞK insan kılığına girip gökten zembille inse; bu kez arkama bakmadan kaçarım!
ben AŞK istiyorum! İnsallah olur ve inşallah doğru bir adam olur AŞIK olduğum adam ve en önemlisi karşılıklı olur aşkım! ( Benden 2 yıl sonra birisi girmiş hayatına,((Canım O benden 5 yaş büyüktü. Ben 22 yaşındaydım, o 27 yaşındaydı. Yeni mezun olup gelmiştim. Ankara'da tanıştık.
Rus'tu o. Ailem hiç istemedi. Rus deyince de, aklınıza böyle saçma sapan bir tip gelmesin, 2 üniversite bitirmiş, doktoralı, kültürlü,
Rusya'nın en büyük şirketlerinden birisinin Türkiye genel müdürü.. O genç yaşta...
Ailem tanımak bile istemedi. Çok uğraştım , "anne onunla evlenmezsem ölürüm ben" dedim. Annem de ; "öl daha iyi, Rus'la evlendi diyeceğime, öldü derim hiç değilse" dedi.. Kaldı ki, benim modern bir ailem vardır. Hepsi de okumuş, işi gücü belli insanlardır.. Buna rağmen tepkileri bu oldu. Ben de eşyalarımı toplayıp çıktım evden, onun evine yerleştim. Ama ailemle böyle olmak çok üzüyordu beni..
3 yıl uğraştım kabul etsinler diye, etmediler. Ben de bir sabah ona söylemeden topladım eşyalarımı ve terkettim onu..
Benden nefret ediyor hala.. Hiç affetmeyecekmiş,öyle söylüyormuş 6 yıl sonra bile
ama onunla da ayrılmışlar.. Şimdi onun da hayatında kise yok, benim de.. Bazen karşılaşıyoruz yolda.. Yüzüme bile bakmıyor
onun nişanlandığını duyduğum gün dünyanın son günü gibiydi. onu bir daha görememek, tamamen kaybetmiş olmak. anlatılmaz yaşanır bir durumdaydım. şu anda hissedemiyorum o an yaşadıklarımı bambaşka bir alemdeydim. kaç gün yemek yiyemedim falan! hatırlamak bile istemiyorum.
Kaç kere sorguladım. Onunla hayalimde kaç kere kavga ettim. Karşılaşsak şunu derim bunu derim. (karşılaşmadık tabii ve şu anda karşılaşsak konuşmayı bile düşünmüyorum. ağzımı açmam! çünkü ne desem boş. ne desem benim rüya gibi yıllarımın kabusa dönmüş olmasını değiştirir ki?)
ama sen bunları hep içinde yaşıyorsun. ne bir başkasının ne de onun haberi var bunlardan!
Bir de en içini acıtan ne biliyor musun? 10 sene olmuş (gerçi eskisi gibi değilim son 1 - 2 yıldır ama!!!) sen hâlâ onu her gün düşünüyorsun ama acaba o seni düşünüyor mu? hayır!!!
Sende hâlâ anılar taze, dün gibi! ama onun hayatında birçok şey değişti, seni hatırlamıyor bile belki (ki eminim aklına gelmiyorumdur)
Her şarkı senden bir parça gibi... seni anlatıyor gibi... bilmezdim şarkıların bu kadar güzel kelimelerinse kifayetsiz olduğunu bu derde düşmeden önce...
(
(turkuaz'ın fikriydi sanırım bu!) 
