- 5 Şubat 2018
- 7.775
- 24.713
- 33
Birde ilk aşklar kolay unutulmuyo ancak gerçek aşkı bulursan unutursunönemi var mı bilmiyorum ya da Güzin abla köşesi gibi olmayacaksa söyleyeyim . eşimle evlendiğimde bakireydim .
geçmişte onu yaşamadık , belki de o yüzden öyle saf kaldı ve unutulmuyor . büyüdükçe her şey kirleniyor siz kendinizi korusanız da gördükleriniz duyduklarınız insanın zihni kirletiyor , kirli zihinde insanı pek mutlu etmiyor ..sevgiler
sağolasın . güzel şeyler yazmışsın , umarım arkadaşında çıkar yol bulur . çocuk olunca daha zor , çocuk düşünmüyoruz pek . evet o maddiyat bizde de oldu , mesela eşim o bahsettiğim kredili evi sattı parasının yarısını evlenen kızına verdi ev alsınlar diye , yarısını ilk eşine verdi , eski eşi biz nişanlanınca ev bana kalacak diye mahkemeye verdi eşimi , o da herkes sussun diye evi satıp parasının yarısını kızına yarısını eski eşine verdi . ben bu meseleye hiç karışmadım ,Bi arkadaşım da durumu iyi diye 2. Evliliği olcaktı çocuklu kendinden 12 yaş büyğk adamı kabul etti e adam da tatlı sözler hergün çiçekler maddi durum da iyi evlendi çocukları oldu ama tabi aile oğlunun malına el koydu halbuki tapulu malı adamın ama adam onları dinliyo eşi madur şimdi varlık içinde yokluk çekiyolar huzursuzluk da var ailesi arkadaşımı eziyoeşi ses çıkarıp savunmuyo 2. Kez baba evine gidemem çocuksuz sığamadım şimdi çocuklarım var diyo iyi kötü idara ediyolar
Adamın ailesi olmasa sorunları bitcek resmen
Senin işin zor ailen maddiyata önem vermiş seni düşünmemiş sen hayallerinden vazgeçmişsin ama değmemiş bu sorunları çözmeden yaşım geçiyo diue düşünüp çocuk yapma sakın
Büyüğümsün akıl vermiş gibi olmayayım ama böyle mutsuz devam etme çabalamana rağmen mutsuzsan düzelmez asla geç değil hiçbirşey için mutluluk senin hakkın sakın mutlu olmakdan vazgeçme
Sen ne kadar saygı duymuşsun güzel yüreklisin ama kimse seni düşünmemiş amasağolasın . güzel şeyler yazmışsın , umarım arkadaşında çıkar yol bulur . çocuk olunca daha zor , çocuk düşünmüyoruz pek . evet o maddiyat bizde de oldu , mesela eşim o bahsettiğim kredili evi sattı parasının yarısını evlenen kızına verdi ev alsınlar diye , yarısını ilk eşine verdi , eski eşi biz nişanlanınca ev bana kalacak diye mahkemeye verdi eşimi , o da herkes sussun diye evi satıp parasının yarısını kızına yarısını eski eşine verdi . ben bu meseleye hiç karışmadım ,
evet dediklerinize her heceye kadar katılıyorum , o yüzden ilk göz ağrıları unutulmuyor , onun da unutmadığına eminim . sadece isterdim ki bir gün karşılasalım bir helalık verelim birbirimize , ben senı unuttum ya da affettim desin , belkıde bunu yapamadığımız için unutmuyoruz .Birde ilk aşklar kolay unutulmuyo ancak gerçek aşkı bulursan unutursun
Çocuklukdan beri görmediğim birini sevdim 2gün çıktık uzakdan gördük hep yanyana gelemedik kim olursa olsun hayatımda onu hep özledim eşimle tanıştıkdan evlendikden sonra tesadüf3n karşılaştık oda evlenmiş ve onu eşiyle görünce sevindim
Sen bidaha aşkı yaşamadığın için unutamıyosun sevmek başka aşk bambaşka bi duygu ve o sana 10 yıl dokunmayı düşünmemiş öyle temiz sevmiş bu bile bi erkeği değerli kılar şimdiki erkekler bir günde bile cinsellik bekliyo
Umarım mutlu olursun ama bu evlilikde zor görünüyo ve anne olmak hakkın önce mutluluğu yakala sonra anne olmayı düşünevet dediklerinize her heceye kadar katılıyorum , o yüzden ilk göz ağrıları unutulmuyor , onun da unutmadığına eminim . sadece isterdim ki bir gün karşılasalım bir helalık verelim birbirimize , ben senı unuttum ya da affettim desin , belkıde bunu yapamadığımız için unutmuyoruz .
Sence o neden evlendi ?çocuk düşünmüyorum , üstte bir arkadaş yazmış belkide biyolojik yaşı gectim , hiç içimde çocuk hevesi yok .
nasıl beklıyorum , çünkü yeni başlangıclar güzeldir , o da bunun için evlenmedi mi , sadece yemeği temizliği yapılsın diye mi evlendi :/
Birde ilk aşklar kolay unutulmuyo ancak gerçek aşkı bulursan unutursun
Çocuklukdan beri görmediğim birini sevdim 2gün çıktık uzakdan gördük hep yanyana gelemedik kim olursa olsun hayatımda onu hep özledim eşimle tanıştıkdan evlendikden sonra tesadüf3n karşılaştık oda evlenmiş ve onu eşiyle görünce sevindim
Sen bidaha aşkı yaşamadığın için unutamıyosun sevmek başka aşk bambaşka bi duygu ve o sana 10 yıl dokunmayı düşünmemiş öyle temiz sevmiş bu bile bi erkeği değerli kılar şimdiki erkekler bir günde bile cinsellik bekliyo
Ee aileniz nasıl verdi..diğeri varlıklı değil diye kabul etmemişlerdi..ben abarttım sanırım , evi 4 sene önce almış kredi ile , 6 sene daha ödeyeceğiz . arabası 1980 model . sandığınız gibi değil varlıklı değil .
dalga geçmek istiyorsanız başka köşelere yazın .. sizin faydasız yorumlarınız eksik kalsın lütfen ..
Tamam ama o zamanlar çocukmuşlar ilk yıllar 10 yılın hepsi gençlikde değil bence oda etken tabiOn yillik bir iliski surmuyorsa onu iki taraftan biri gorup bitirmeliydi bunu o kisi de biliyordur o zaman kizi oyalamayacakti ben iyi goremedim o yuzden..
Birbirlerini aileleri tanimislardir olup olmayacagi bellidir.
Tamam ama o zamanlar çocukmuşlar ilk yıllar 10 yılın hepsi gençlikde değil bence oda etken tabi
+1:)
Belki sizde bir aydınlanma, "harbiden ben neden evlendim bu adamla, neden bu kadar şeyi çekiyorum, ne için" farkındalığı oluşur diye tekrar söylüyorum kendi adıma. Herkes de öyledir zannedersem. Verilecek öneri belli, kimse dillendirmek istemiyor fark etmediyseniz ama.
Hepimizin merak ettiği sizin o evliliğin içinde bulunma güdünüz ne? Neden bunca şeyi yaptınız, neden hala aklınızdan vazgeçmek geçmiyor. Bu yüzden "evlenmiş olmak için evlenmişsiniz" diye dürtülüyorsunuz ki sizde bir açılma olsun. "ben şu yüzden evlendim kardeşim" deyin diye. Bu evliliği devam ettirmenin yolunu mu soruyorsunuz buraya?
Benimde ilk evliliğim eşimin ikinci evliliği olmasına ragmen böyle davranmadı.Ben masraf olmasın diye gelinlik kiralıyalım dedim olmaz içinde kalır ozaman dedi elinden gelenin fazlasını yaptı sükür.sizin eşiniz fazla vurdumduymaz gibi geldi bana.senin ilk evliliğin yeterli özeni gösterebilirdi sana karsı eski eşinden kalanları kullanmakta neymiş.ayıp etmiş size.Ayrıyeten kafa yapısıda yaşlanmış gibi.Allah size sabır versin.Merhaba arkadaşlar , uzun yıllardır forumu okuyordum , forumu hazırlayan ve yorumlarıyla bize yol gösteren herkese teşekkür ederim .
Benim de tecrübeli arkadaşlardan fikir almak istediğim bazı sorunlarım var .
35 yaşındayım , orta halli bir ailede erken yaşta başladığım iş yaşamında mücadele ile geçti gençliğim , şu an özel bir firmada çalışıyorum . Bana ekstradan bir değer kattığına inanmadığım aksine hayatımı hep zorlaştıran çevremin beğeni ile bahsettiği bir dış güzelliğe sahibim . bunun haricinde sessiz ve kendi halinde bir insanım .
Bu yaşıma kadar benimde sevdalarım oldu , ilki 10 sene kadar süren , sonu kavuşmayla bitemeyen bir ilişki ve sonrasında karşıma çıkan her insanda o ilki aradığım ,unutamadığım , aradan 15 sene geçmiş olsa da 2-3 ayda bir rüyalarımda görüp ağlayarak uyandığım , içimde yara kalmış insan , sonrasındaki flörtlerimi eş dost aracılığıyla tanıştırıldığım uyum sağlayamadığımı insanları saymazsam da en son olarakta aklı başında 30 lu yaşlarımda 1 sene süren arkadaşım , ailemin maddi durumu istediği kadar iyi olmadığı için istemedikleri 30 umdan sonra bana gülümsemeyi ve güvenmeyi hatırlatmış son insan ..
Elbette son 10 yılda geçen üzücü hatıralar hatırlanmak istenmeyen anlar , kötü deneyimler , ve yorulmuş bir zihinle 35 yaşımda iç yapısı ve efendiliği bana uygun eşimle bir sene arkadaşlık yaptıktan sonra 6 ay önce evlendik .
Eşim benden 11 yaş büyük , ailemin istediği gibi maddi durumu yerinde kendi halinde bir arabası ve evi var ,sessiz sakin birisi .
Eşimin 2. evliliğiyim , önceki evliliği çocuk için yürütülmüş , akla kara kadar uyumsuz mutsuz bir evlilik . 21 yaşında bir kızı var , kızı 1 sene kadar önce evlendi , kedi halinde bir kızcağız mesafeli saygılı bir arkadaşlığımız var , annesiyle arası çok iyi .
Hepimizin hayalinde kendimizi gelin gördüğümüz o en mutlu günümüz benim için bir görev gibi , sonbahar hüznü gibi buruk geçti .
Öyleki ilk olmasına rağmen düğün istemedim , kına gecesi yapmadım , 2. El bir gelinlikle sade bir nikahla evlerimize döndük .
Elbette ailemin dostlarımın akrabalarımın bana değer gördüğü bir son değildi bu , ama hani bir söz var ya güzel kadınlar mutsuz olurmuş diye .
Her şeye rağmen evliliğime ve eşime dört elle sarıldım , fakat kafamın bir yanında hep unutmaya çalıştığım bir ben var ,
Evlilikle değil fakat eşimle uyum sorunu yaşıyorum .
sanki ilk 20 yıllık evliliğinin 2.devresindeyiz , benim yeni ve taze bir insan olduğumun farkında değil evle ilgili hemen hiçbir şeye yardım etmiyor , çöpü balkondan alıp atmak tek görevi bu . ikimiz de çalışıyoruz , benim işim ona göre çok daha yoğun , mesaili .
Klozetin kapağını kaldırmaya bile üşeniyor bazen , işten eve gidince salondakı koltuğa uzanıyor uyuyana kadar kalkmıyor ,
Ben o arada yemek, bulaşık , çay , çamaşır as , topla , varsa ütü yap .. bilirsiniz .
Bunlar bir yana dünürleriyle ayda bir uzun saatler alan yemekler , ( evladım olmadan dünürlerimde oldu :☹ ) karşılıklı gidip gelme istekleri ,
Eşimin annesi ve babası yaşlı olduğundan onların hemen her işine koşturması bir yerden alınıp bir yere bırakılması , kızının abisinin , kızının eşinin ortaklarının ,
Eşim iyi bir insan herkesin işine önce o koşturuyor , sülalede sadece bizde araba olduğundan sanırım ☹ kimin bırakılıp alınması gerekiyorsa eşim ve yanında ben devreye giriyoruz .
Özellikle ailesine çok düşkün . kayınvalidem her gün arıyor eşimi , iyi misin , içine atlet giydin mi , sesin kötü geliyor , gelinle aranız mı bozuk gibisinden ☹eşimde bu ilgi alakaya izin veriyor .
Bilmiyorum arkadaşlarda 46 yaşında bir erkeğin hala bu kadar anneci olması normal mi ☹ benim annem bile rahatsız olmayın yeni evlisiniz diye 3 günde bir aramaya çekiniyor .
Onun haricinde biz evimize eşya almadık eşim eski eşyalarını getirdi , o da masraf etmeyelim diye kendince iyi niyetinden , yatak odamın elbette yeni olmasını istedim ailem aldı sağ olsunlar .
Eşim bekar yaşadığı evinden evliyken oturacağımız şimdiki eve gelince nişanlıydık , ben de geleyim taşınma günü çok eski kullanılmayan mutfak eşyası yatak örtüsü ıvır zıvır açıkçası eski evliliğini anımsatacak çok fazla eşya gelsin istemedim. Fakat orda da kızı devreye girip babasının taşınmasına yardım etme amacı ile evde ne varsa iğneden ipliğe ( eşimin ilk eşiyle evliliğinden olan düğün albümleri dahil ) şimdiki evimize taşındı ,bunlar hep beni derinden üzen şeyler ☹
O eşyaları ayırmak ihtiyacı olanlara gizlice vermek aylarımı aldı , eşim görüp üzülmesin diye ( çünkü israf ettiğimi düşünüyor , benim gibi duygusal bakmıyor )
Benim çok sade bir ailem var 1 ablam ve annem babam gidip geleceğimiz bir onlar var ,anneme bile haftada ya da 10 günde bir gidiyoruz.
Fakat eşimin anne babası , kızı , dünürleri , abisi , halaları , halasının çocukları , aktif misafirliğe gidip gelinen o kadar geniş bir misafir ağı var ki gerçekten düşününce bile bunalıyorum ☹
O ortamlarda benden 10 yaş küçük gelinler ben en yeni gelin olduğumdan kahve yapımı masa toplanması , bulaşık ıvır zıvır benim görevim gibi bir hava oluşuyor . yapıyorum sorun değil , ama ben 35 yaşındayım , ve çok yorgunum . ya geç evlendim kafam kaldırmıyor , ya da bu yaşananlar hiç bana göre değil :/
Bunun haricinde eşimle diyaloğumuz ben konuşursam sohbet ortamı olan ben susarsam konuşulmayan , eleştiriye kapalı maalesef küsme huyu olan 3-4 gün konuşmayan benim gidip gönül almamla buzların eridiği bir ilişki .
Eşimle ufak tefek sorunları iyileştirmek için ciddi konuşmaya çalıştım ama bu benim yapım diyor , sen benimle evlenmiş olmak için evlendin diyor .
Çok uzun yazdım , kusura bakmayın