Merhaba arkadaşlar .sifremi unuttugum için bugun giremedim foruma .hepinize tesekkur ederım öncelıkle .2 gundur baya degıstım ,Moralım düzeldi.hanı insan ailesinin arkasında oldugunu bilir daha bir güçlü bulur ya kendini ,yazdıklarınız güvenımı yerıne getırdı .hepınıze tesekkur ederım ..su sonuca vardımkı dövünmenın sızlanmanın vakti degıl , birseyler yapmalıyım .öncelıkle onla bende moral bızup sus pus oturmayacagım , sevdıgım seyleri yapacagım .mesela arkadaslarla görüşmek gibi ..aylardır hayatımda sadece eşim var.bu bile bunaltıcı .hobilerime yavas yavas donecegım . Evliliğimde de rahatzızlıklarımı acıkca soyleyıp fazla iyi niyet göstermeyecegım .bazı konularada acıklık getıreyım.
*bazı arkadaşlar yanlıs anlamıs sanıldıgı gıbı 10 yıl kadar sürmüş ilişkim sürekli aklıma gelıp aglanıp sızlanmıyorum .evet güzeldi çok güzeldi ama o zaman o koşullarda ..sımdı degıstık buyuduk herkes ayrı bır yöne gitti yuva kurdu .olmayısının yasını yıllarca yasadım ama aradan yıllar gectı,rüyamda görüp aglamamalarım şimdiki evliliğe uyum sürecinde yasadıgım gel gitler ,zihin karmaşası .belkı bilinçaltında yatan baska üzüntüler hayalkırıklıkları ..bunları çok sevmeden evlenen baska insanlarında yasadıgını biliyorum .
*öncekı evden tasınma ıle gelen foto albümünü ben aylar sonra tesadufen temızlık yaparken buldum ve esime söyledim. yanlışlıkla gelmıstır dedı sonra bır gun kızına goturdu o kolıyı .
*hanı su ailemın istemedıgı yoksul arkadasımı ben terketmedim , o benden ayrıldı .aılemın tavrı gururunu kırdı .küçüken babasını kaybetmişti ,yoksulluk cekmıstı bunun yuzune vurulması onu çok incitti ,savaşmaktansa kaçtı .aylar sonra aradı .çok geçti .o arada ben su an bende göremediğiniz o yaşama sevıncını ,mutlu hissetmeyi ,güzelliklere olan inancımı kaybettim .ben buna öldüğüm dönem diyorum..sakın melankolı yaptıgımı dusunmeyın ,cok güvenıpte can evınızden vurulduysanız benı anlayacaksınızdır .ondan sonrası rüzgara kapılmıs yaprak gibi ordan oraya gönülden gönüle uctum .bu da bana mutluluk vermediği için son vurusu yaptım kendımı cezalandırdım ,ailemı, .benı bırakıp gitmiş insanları ve bana hiç uymadıgını bile bile evlendım ..ben buna ölmeden mezara girdim dedim.
..
Kına gecesı ,gelınlık , eskı esyalar .benım bu kadar tavız vermem ..hepsi aklımın ermedıgınden degıl ,bunlara artık gerek kalacak mutlulukta bır iş yapmadıgım içindi .bu yüzden istemedim ,önüme konana razı geldım .
Sadece zaman gectıkce sunu anladım , bu dogru degıldı ,gerekırse acımızı içimizde yasayıp kendı hayatımıza bır ot gıbı ama en azından yalnız devam edebılırdım.herkes evlenecek diye bir kaide yok.
Şimdi benı suclayacak arkadaslarda olacaktır o zaman neden esının aklını celdın evlendın diye ,aramızda bir çağ kadar boşluk uzaklık var ,onun bir evladı var kötü de olsa evlılık denen seyı yasamıs ,içinde bir uhdesı kalmamıs ,şu an bir torunu olsa dünyanın en mutlu ınsanı olacak ,belkıde bu yuzden bu kadar heyecansız, kolunu oynatmak istemiyor ,ben olmasam ilerdekı yasamının resmı çizili ücey babası vefat etmıs olacak annesıyle bır evde yasayacak arada torunu gelecek ,dünürleri ..mutlu da olsunlar zaten .kotu ınsanlar degıller tüm samimiyetimle inanıyorum .
Ama ben uygun degılım , yanlıs olan benım..