- 4 Ekim 2018
- 690
- 1.418
en azından hepimizin dediği gibi '' ben elimden geleni yaptım '' diyebilmek belki de , hatta o gün çook eskiden büyük dev mutfak robotları olurdu eskı evden gelen bellıkı ilk evlılıkte alınmış , ben onu kullanmayacağımız için boş odaya kaldırmıştım , yeni evi yerleştirirken de kızı vardı , robotu aradı taradı buldu getirip mutfaga tabak gözüne koydu yine :) gülüyorum , o günler geldi aklıma21 yaşındaki kızın yönlendirmesine yenik düşmeniz üzücü, kendi evine götürmesini söyleyebilirdiniz. Eşinin teşekkür etmesi neye yaradı ki? Bu fedakarlığına nasıl karşılık verdi?
Neden olmayacağını anlayıp 10 sene sürdürdünüz ki ?o arkadaşım Karadenizliydi , ailesi çok tutucuydu , biz doğuluyuz , bu sorun oldu . 10 sene boyunca ailesi olarak tanıştığım sadece amcasının oğlu oldu . sonra ben üniversiteye gittim o istemedi okumamı , öyle maalesef .
bir kadın olarak yalnızEvlenmiş olmak için evlendiginizi kabullenememe gibi bir sorun var. Ve
Bunu kendinize itiraf edemiyorsunuz. Sanki birşeylerden kaçıp adama sığınmışsınız gibi ben konunuz ve yorumlarınızdan bunu anladım
evet , sizinle aynı fikirdeyim benım için tatlı olabilecek heyecanları o yaşayıp bitirmiş zamanında , benimde her şeyden soğumam ya da bir şey istememem hep bu yüzden oldu aslında . hepsi birikimOnun için herşey sıradanlaşmış. Senin heyecanlarına ortak olmaması veya beraber kaliteli vakit geçirmeye, ev kurmaya heves etmemesi malesef normal. Ama konuşmayıp iletişime kapalı olması büyük bi sorun. O da sizinle bekar kalmamak için mi evlendi öyleyse. İyi bir sarsmak gerekiyor. Ama önce sen sarsmalısın kendini. Kaybetme korkusu oluştur
E siz çalışan bir insansınız, neden kendi gelinliğinizi kendiniz almadınız ki?begendiğim gelinliğin 1. elini denedim 3.200 tl gibi idi , eşim pahalı buldu açıkça söylemdi ama yüz ifadesinden anladım :/ üstelemedim . o kadar anlayışlıyımki bu benım sonum olacak bir gün
daha evvel aynı iş yerinde çalışıyorduk 6-7 senedir tanıdıgım biriydi . o zaman hiç o gözle bakmadım tabiki , evliydi zaten , içine kapalı biriydi . işin gerektirdiği kadar konuşurduk . eski eşi sanıyorum aldatmışCok daha iyisi sizi bulsun diyecegim ama hala evlisiniz
Umarım değişir eşiniz..
Ne kadar süre tanıdınızda evlendiniz
Bu yasta adamın hala anneci olması gercekten tuhaf
Eski eşiyle ayrılma nedenlerine vs odaklanıp karakterini az cok cıkarabilirdiniz aslında
gelenek görenek sanırım . en sonunda büyük harflerle EVLENMİŞ OLMAK İÇİN EVLENDİM YAZACAĞIM . sanırım herkes mutlu olacak :) ben yardım istiyorum arkadaşlar , şu anki duruma bir isim verelim diye yazmadım ,güldüğüme bakmayın , Sadece bu kadar tanımadığım insanın bana yardımcı olması çok güzel bir dayanışma hepinize teşekkür ederimE siz çalışan bir insansınız, neden kendi gelinliğinizi kendiniz almadınız ki?
Nedir bu adam insanlığın soyunu devam ettirecek tek erkek mi? Yani en azından doğru bir çıkarımı var ki evlenmiş olmak için evlenmişsiniz. Dediğiniz gibi çocuğunuz olmadan kayın valide olmuşsunuz. Aşık olduğunuz biri olsa neyse diyeceğim ama..
bence de , her zaman destekçinizim , keşke sizi daha önce tanısaydım , çevremde dur yapma diyen kimse de olmadı inanın , sadece annem reva görmedi evlenmiş ayrılmış ve çocuklu olmasını , anne yüreği .üst üste yaşanan hayal kırıklıkları sonucunda kendinizi gözü kapalı teslim etmişsiniz eşinize
o duyguyu çok iyi biliyorum ama evlenmek zorunda değiliz
tüm gücümle toplum baskısına yalnızlığa direniyorum
evliliğin sevmeden çekilecek bir yanı yok bence
Bu kadar kendini niye degersizlestirdin ki bu konudaki tek suçlu sensin bence kusura bakma bu kadar hadsizlesmelerine izin verdigin icinMerhaba arkadaşlar , uzun yıllardır forumu okuyordum , forumu hazırlayan ve yorumlarıyla bize yol gösteren herkese teşekkür ederim .
Benim de tecrübeli arkadaşlardan fikir almak istediğim bazı sorunlarım var .
35 yaşındayım , orta halli bir ailede erken yaşta başladığım iş yaşamında mücadele ile geçti gençliğim , şu an özel bir firmada çalışıyorum . Bana ekstradan bir değer kattığına inanmadığım aksine hayatımı hep zorlaştıran çevremin beğeni ile bahsettiği bir dış güzelliğe sahibim . bunun haricinde sessiz ve kendi halinde bir insanım .
Bu yaşıma kadar benimde sevdalarım oldu , ilki 10 sene kadar süren , sonu kavuşmayla bitemeyen bir ilişki ve sonrasında karşıma çıkan her insanda o ilki aradığım ,unutamadığım , aradan 15 sene geçmiş olsa da 2-3 ayda bir rüyalarımda görüp ağlayarak uyandığım , içimde yara kalmış insan , sonrasındaki flörtlerimi eş dost aracılığıyla tanıştırıldığım uyum sağlayamadığımı insanları saymazsam da en son olarakta aklı başında 30 lu yaşlarımda 1 sene süren arkadaşım , ailemin maddi durumu istediği kadar iyi olmadığı için istemedikleri 30 umdan sonra bana gülümsemeyi ve güvenmeyi hatırlatmış son insan ..
Elbette son 10 yılda geçen üzücü hatıralar hatırlanmak istenmeyen anlar , kötü deneyimler , ve yorulmuş bir zihinle 35 yaşımda iç yapısı ve efendiliği bana uygun eşimle bir sene arkadaşlık yaptıktan sonra 6 ay önce evlendik .
Eşim benden 11 yaş büyük , ailemin istediği gibi maddi durumu yerinde kendi halinde bir arabası ve evi var ,sessiz sakin birisi .
Eşimin 2. evliliğiyim , önceki evliliği çocuk için yürütülmüş , akla kara kadar uyumsuz mutsuz bir evlilik . 21 yaşında bir kızı var , kızı 1 sene kadar önce evlendi , kedi halinde bir kızcağız mesafeli saygılı bir arkadaşlığımız var , annesiyle arası çok iyi .
Hepimizin hayalinde kendimizi gelin gördüğümüz o en mutlu günümüz benim için bir görev gibi , sonbahar hüznü gibi buruk geçti .
Öyleki ilk olmasına rağmen düğün istemedim , kına gecesi yapmadım , 2. El bir gelinlikle sade bir nikahla evlerimize döndük .
Elbette ailemin dostlarımın akrabalarımın bana değer gördüğü bir son değildi bu , ama hani bir söz var ya güzel kadınlar mutsuz olurmuş diye .
Her şeye rağmen evliliğime ve eşime dört elle sarıldım , fakat kafamın bir yanında hep unutmaya çalıştığım bir ben var ,
Evlilikle değil fakat eşimle uyum sorunu yaşıyorum .
sanki ilk 20 yıllık evliliğinin 2.devresindeyiz , benim yeni ve taze bir insan olduğumun farkında değil evle ilgili hemen hiçbir şeye yardım etmiyor , çöpü balkondan alıp atmak tek görevi bu . ikimiz de çalışıyoruz , benim işim ona göre çok daha yoğun , mesaili .
Klozetin kapağını kaldırmaya bile üşeniyor bazen , işten eve gidince salondakı koltuğa uzanıyor uyuyana kadar kalkmıyor ,
Ben o arada yemek, bulaşık , çay , çamaşır as , topla , varsa ütü yap .. bilirsiniz .
Bunlar bir yana dünürleriyle ayda bir uzun saatler alan yemekler , ( evladım olmadan dünürlerimde oldu :☹ ) karşılıklı gidip gelme istekleri ,
Eşimin annesi ve babası yaşlı olduğundan onların hemen her işine koşturması bir yerden alınıp bir yere bırakılması , kızının abisinin , kızının eşinin ortaklarının ,
Eşim iyi bir insan herkesin işine önce o koşturuyor , sülalede sadece bizde araba olduğundan sanırım ☹ kimin bırakılıp alınması gerekiyorsa eşim ve yanında ben devreye giriyoruz .
Özellikle ailesine çok düşkün . kayınvalidem her gün arıyor eşimi , iyi misin , içine atlet giydin mi , sesin kötü geliyor , gelinle aranız mı bozuk gibisinden ☹eşimde bu ilgi alakaya izin veriyor .
Bilmiyorum arkadaşlarda 46 yaşında bir erkeğin hala bu kadar anneci olması normal mi ☹ benim annem bile rahatsız olmayın yeni evlisiniz diye 3 günde bir aramaya çekiniyor .
Onun haricinde biz evimize eşya almadık eşim eski eşyalarını getirdi , o da masraf etmeyelim diye kendince iyi niyetinden , yatak odamın elbette yeni olmasını istedim ailem aldı sağ olsunlar .
Eşim bekar yaşadığı evinden evliyken oturacağımız şimdiki eve gelince nişanlıydık , ben de geleyim taşınma günü çok eski kullanılmayan mutfak eşyası yatak örtüsü ıvır zıvır açıkçası eski evliliğini anımsatacak çok fazla eşya gelsin istemedim. Fakat orda da kızı devreye girip babasının taşınmasına yardım etme amacı ile evde ne varsa iğneden ipliğe ( eşimin ilk eşiyle evliliğinden olan düğün albümleri dahil ) şimdiki evimize taşındı ,bunlar hep beni derinden üzen şeyler ☹
O eşyaları ayırmak ihtiyacı olanlara gizlice vermek aylarımı aldı , eşim görüp üzülmesin diye ( çünkü israf ettiğimi düşünüyor , benim gibi duygusal bakmıyor )
Benim çok sade bir ailem var 1 ablam ve annem babam gidip geleceğimiz bir onlar var ,anneme bile haftada ya da 10 günde bir gidiyoruz.
Fakat eşimin anne babası , kızı , dünürleri , abisi , halaları , halasının çocukları , aktif misafirliğe gidip gelinen o kadar geniş bir misafir ağı var ki gerçekten düşününce bile bunalıyorum ☹
O ortamlarda benden 10 yaş küçük gelinler ben en yeni gelin olduğumdan kahve yapımı masa toplanması , bulaşık ıvır zıvır benim görevim gibi bir hava oluşuyor . yapıyorum sorun değil , ama ben 35 yaşındayım , ve çok yorgunum . ya geç evlendim kafam kaldırmıyor , ya da bu yaşananlar hiç bana göre değil :/
Bunun haricinde eşimle diyaloğumuz ben konuşursam sohbet ortamı olan ben susarsam konuşulmayan , eleştiriye kapalı maalesef küsme huyu olan 3-4 gün konuşmayan benim gidip gönül almamla buzların eridiği bir ilişki .
Eşimle ufak tefek sorunları iyileştirmek için ciddi konuşmaya çalıştım ama bu benim yapım diyor , sen benimle evlenmiş olmak için evlendin diyor .
Çok uzun yazdım , kusura bakmayın
Hepimizin hayalinde kendimizi gelin gördüğümüz o en mutlu günümüz benim için bir görev gibi , sonbahar hüznü gibi buruk geçti .
:)gelenek görenek sanırım . en sonunda büyük harflerle EVLENMİŞ OLMAK İÇİN EVLENDİM YAZACAĞIM . sanırım herkes mutlu olacak :) ben yardım istiyorum arkadaşlar , şu anki duruma bir isim verelim diye yazmadım ,güldüğüme bakmayın , Sadece bu kadar tanımadığım insanın bana yardımcı olması çok güzel bir dayanışma hepinize teşekkür ederim
bence de , her zaman destekçinizim , keşke sizi daha önce tanısaydım , çevremde dur yapma diyen kimse de olmadı inanın , sadece annem reva görmedi evlenmiş ayrılmış ve çocuklu olmasını , anne yüreği .
Kadınların biyolojik yası var ya 35 yastan sonra çocuk sahibi olmak zorlaşıyor. Belki de onu düşündü konu sahibi.Cevrenizde dur yapma diyen olsaydı evlenmeyecekmiydiniz ??
Sizi kınama amaçlı yazmıyorum. Üzüldüm... yaşınız çok geç te değil halbuki
Keşke annenizi dinleseymişsiniz
en azından hepimizin dediği gibi '' ben elimden geleni yaptım '' diyebilmek belki de , hatta o gün çook eskiden büyük dev mutfak robotları olurdu eskı evden gelen bellıkı ilk evlılıkte alınmış , ben onu kullanmayacağımız için boş odaya kaldırmıştım , yeni evi yerleştirirken de kızı vardı , robotu aradı taradı buldu getirip mutfaga tabak gözüne koydu yine :) gülüyorum , o günler geldi aklıma
o arkadaşım Karadenizliydi , ailesi çok tutucuydu , biz doğuluyuz , bu sorun oldu . 10 sene boyunca ailesi olarak tanıştığım sadece amcasının oğlu oldu . sonra ben üniversiteye gittim o istemedi okumamı , öyle maalesef .
O zaman dert ettiğiniz şey ne ?çocuk düşünmüyorum henüz , bazı şeyler otursun , geleceğimizi biraz görelim .
İçimde uhde kalmadı inanın , bu koşullarda istemedim zaten ,
sevdiğim aşık olduğum biriyle evlenseydim içimden gelirdi kına gecesi de düğünde yapardım diye hissediyorum .
Kadınların biyolojik yası var ya 35 yastan sonra çocuk sahibi olmak zorlaşıyor. Belki de onu düşündü konu sahibi.
35 yas evlilik icin gec değil ama diyelim 30 da birini tanıdın 1 senede evlenmeye karar kıldın. 31. 2 Senede evlilik içinde tanıdın 33 .
Çocuk için biraz zor. O Yüzden evlilik için değil belki ama çocuk düşünüyorsan sorun olabilir.
30 dan sonra hızlı yasamışsınız. Ve olumlu gelişmişBen esimi 30 da tanidim. 31de evlendim. 35 de şimdi iki cocuk annesiyim.Beni anlattınız sanki ama ben gerçekten severek evlendim