Merhabalar,
Forumun uzun zamandır üyesiyim. Buradaki fikir ve önerilere hep değer vererek okuduğum için bu tereddütte kaldığım konuyu paylaşmak istedim :)
Benim 4 yaşında bir kızım 2 yaşında da bir oğlum var. Eşim onu tanıdığımdan beri çok çocuğu olmasını isteyen ve çocuklarına düşkün bir babadır. Bu ara gündemimiz 3. Çocuk :) benim yaşım 32 ve aklım ve kalbim bir taraftan 3.çocuğu isterken diğer taraftan gözümde çookk büyümekte. Biz 5 kardeşiz eşim ise 3 kardeş büyümüş kalabalık ailelerden geliyoruz ve kardeşin ne kadar güzel bir şey olduğunu çok iyi biliyorum.
Eşim ticaretle uğraşıyor gelir olarak maddi durumumuz iyi denebilir. Büyük kızım geçen yıl kreşe gitti bu yılda aynı şekilde devam edicek. Kendi evimiz ve kendi arabalarımız var eşiminde benimde. Benim tek endişem sosyal hayatımın daha da kısıtlanması çünkü bir çocuk daha yeni bir düzen demek biliyorum.
Eşime kalsa bakıcı bile tutarız diyor ama ben hala kendimden emin olamadığım için bekliyorum. Eşim çocuklarıyla ilgili bir baba ancak işi gereği yoğun bir temposu var benim kadar çocuklarla meşgul olamıyor. Maddi açıdan eşim hem ailesinden varlıklı hem de ticari anlamda başarılı biri bir taraftan bir çocuk daha bizi zorlamaz çocuklarım çok kardeşli olur birbirlerine destek olurlar diyorum bir taraftan ise ben çok yıpranırım bana yazık değil mi diyorum.
Siz olsanız ne yapardınız bu durumda acaba 3.çocuk düşünür müydünüz ? Şimdiden teşekkür ederim görüşleriniz için :)
Forumun uzun zamandır üyesiyim. Buradaki fikir ve önerilere hep değer vererek okuduğum için bu tereddütte kaldığım konuyu paylaşmak istedim :)
Benim 4 yaşında bir kızım 2 yaşında da bir oğlum var. Eşim onu tanıdığımdan beri çok çocuğu olmasını isteyen ve çocuklarına düşkün bir babadır. Bu ara gündemimiz 3. Çocuk :) benim yaşım 32 ve aklım ve kalbim bir taraftan 3.çocuğu isterken diğer taraftan gözümde çookk büyümekte. Biz 5 kardeşiz eşim ise 3 kardeş büyümüş kalabalık ailelerden geliyoruz ve kardeşin ne kadar güzel bir şey olduğunu çok iyi biliyorum.
Eşim ticaretle uğraşıyor gelir olarak maddi durumumuz iyi denebilir. Büyük kızım geçen yıl kreşe gitti bu yılda aynı şekilde devam edicek. Kendi evimiz ve kendi arabalarımız var eşiminde benimde. Benim tek endişem sosyal hayatımın daha da kısıtlanması çünkü bir çocuk daha yeni bir düzen demek biliyorum.
Eşime kalsa bakıcı bile tutarız diyor ama ben hala kendimden emin olamadığım için bekliyorum. Eşim çocuklarıyla ilgili bir baba ancak işi gereği yoğun bir temposu var benim kadar çocuklarla meşgul olamıyor. Maddi açıdan eşim hem ailesinden varlıklı hem de ticari anlamda başarılı biri bir taraftan bir çocuk daha bizi zorlamaz çocuklarım çok kardeşli olur birbirlerine destek olurlar diyorum bir taraftan ise ben çok yıpranırım bana yazık değil mi diyorum.
Siz olsanız ne yapardınız bu durumda acaba 3.çocuk düşünür müydünüz ? Şimdiden teşekkür ederim görüşleriniz için :)
Bende gecen sene bu zamanlar bu fikirle hamile kaldım ama sonrası nedense sanırım hazır değilmişim bu fikre çok afalladım bütün 9 ay nasıl olacak nasıl gececek rahatım kacacak vesaire diye düşünmekle gecti.Yani sağolsun böyle düşünmemde çevremin payıda büyük .Malum çocuklar büyümüştü ununu eleyip asmıştım.her duyan şaşırdı zor olur yok sil bastan vesaire.Psikolojim alüst olmuştu.martta doğum yaptım.çok şükür sağlıklı bi bebeğim oldu.zotlanıyomusun dersen hayır dersem yalan olur .şunu anladım ki bebek olmadan önce ne kadarda rahatmışım.Şimdi WC ye gitmek için bile kızıma yalvarıyorum 5 dakika baksında insani ihtiyacımı gidereyım artık sen düşün nerde o üçlü koltuk ta uzanmak sınırsız TV izlemek ve daha neler neler hiç biri yok gecem gündüzüne karıştı uyku desen yok.Yani zor oldu ama üçüncü olduğu için biliyorum ki gececek bebeklipimin tadını çıkar diyorum kendime.Nasılsa büyüyo zaman gecıyo böyle düşününce kolay gecıyo.yoksa baskası olmaz zaten.yani eşine bakma nolursa olsun bütün yük anada.sen gercekten istiyosan yap .yoksa vicdanın ve egolarının arasında sıkışır kalırsın benim gibii
tabi güzel terbiyede çok önemli ahlak+zenginlik=mükemmel bi hayat mükemmel bi insan
ama benimkilerin şu an her ikisi de küçük olduğu için biri 4 diğeri 2 yaşında ve inanın ben hiç oturmuyorum tahmin edebiliyorsunuzdur:) Sizin şu an yaşadığınızla yaşamaktan da korkuyorum açıkçası çocuklarım biraz büyüteyim sonra üçüncü bu çocuk düşünürüm diyorum ama çevremdeki herkes aynen sizin söyledikleriniz söylüyor rahata alışmışsın yeni bir bebek bütün düzenimi değiştirdi diyor insanlar:) Bu kararsızlıklar içinde gidip geliyorum bakalım hayırlısı neyse o olsun
2.yi biraz istiyorum, eşim hiç istemiyor. 3 bize çok uzak zaten. Demek ki insan ne kadar olursa daha fazlasını istiyor 
