• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

28 yaşındayım evlilik icin geç mi kaldım?

Hiç evlenme evlensen ne olacak kocan sıkılacak aldatacak belkide dövecek öldürecek çocugun olmayacak yada sen istemeyeceksin kısır ısın diyecekler herkesten ayrı bı ses gelecek ki geçim kaygısını hiç demiyorum bile bosver memurmussun hayatını yasa sen yeterkı mutlu olmanın yolunu bul EVLİ BİRİSİ OLARAK SANA KÜÇÜK Bİ NOTDU BU SEN SEN OL TOKADAN BASKA SEYI TAKMA KAFANA🌹
 
Maalesef kadınların bir raf ömrü var.. bizim kuzen 29 unda evlenmek istemeye başladı eşimin bir ton bekar arkadaşı var 30 li yaşlarda hepsi güzel kız ama yaşı var dedi maalesef ki ve bu insanlar mühendis.. 2 yıl boyunca herkese haberler salındı herkes seferber oldu sonunda 35 yasinda bir abi ile uyuştu frekansı da 6 ay içinde evlendi şu an mutlu aramaktan gocunmadi kısmetini çekinmedi de kendisi belediyede memur iş arkadaşı ile bile flört etti ama olmayınca olmuyordu işte size tavsiyem tanışmaktan tanistirilmaktan çekinmeyin fırsat verin
Sizin raf ömrünüz ne kadar merak ettim? Nerede yazıyor son kullanma tarihiniz? Gerçi bu kafadaysanız sizde direkt üretim hatası olmuştur geri iade olmalısınız. :KK45:
 
Lütfen bu yazdıklarımı yadırgamadan yorum yapın. Bazı yorumlar gerçekten cok kırıcı. Öyle çok evlilik meraklısı olan bir insan değildim. Ama çevrem öyle bir hale getirdi ki beni. İnanılmaz bir şekilde artık uykularım kaçmaya başladı. Calısıyorum 6 yıldır memurum. Aileme de yardım ediyorum. Çocukluk arkadaşlarımın hepsi evli çoluk çocuk sahibi. Ben de oldum olası cocuk Sahibi olmAyı istemisimdir. Ama is hayatım dısında hic bir şey istediğim gibi gitmedi Yani özel hayatım.. Ailem evlilik icin üstüme gelmeye başladı, çevrem güzel de kızsın neden olmuyor ki demeye başladı. Çevreden anneme gelen kızın evli değil mi sorusuna karşın annem de ee olmadı nasip iste diye üzgün cevaplar vermeye başlayınca ben iyice bunalıma girdim. Hele üniversite zamanında bit kız arkadaşım suan hayatında kimse yoksa artık zor demisti öyle üZüldüm ki ve gercekten haklıymıs. Yani öyle cok kısmet de cıkmadı ki değerlendireyim. İsim var ve aileme yardım ediyorum. Anneme geçenlerde artık size yardımcı olamam araba almak istiyorum dediğimde evlen sen de o zmaan demisti. Yani bu benim elimde olan bir şey mi? Kim istemez bir ailesi olsun bir yuvası olsun. Kendine değer veren eşi olsun mutlu olsun. Herkes ister. Bu benim elimde olan bşsey mi? Nasip olayına cok inanıyorum. Belki de zamanı değildir deyip susuyorum ama insan çevreden gelen hala kimse yok mu sorularına gercekten cok üzülüyor. Babam uzun yıllar bizimle değildi, yaklaşık 15 yıl. Başkasıyla evlendi gitti sonra geri döndü annem affetti. Öyle cok güzel bir aile hayatım olmadı. Zor günler geçirdik, yeri geldi okuldan ac geldim. Yeri geldi yoksulluktan dolayı annem üzülüyor diye namazlarda allahtan ölmeyi diledim( 13 14 yaşlarımda) cünkü abim okula ac giderdi, kardeşlerim başkasının eskisini giyerdi. Bu yüzden hep içimde bir aile Özlemi var. Cok istediğim icin mi Allah beni sınıyor diyorum bazen de. Bana ve benim durumumda olan arkadaşlara dua eder misiniz. Lütfen kınamayın. Evlilik delisi değilim. Sadece yoruldum
28 yas hic gec degil sakin ha buna kafayi takma uzulme. Allah sana cok guzel kapilar acsin cok guzel bir evlilik coluk cocuk nasip etsin cok icten dua etmek geldi icimden sana insallah gonlunce olsun hersey canim bol dua bol bol dua hersey guzel olacak insallah..
 
2 sene gorustugum insan evlenmek degil de ,dunyayi gezmeye karar verince ayrildim ve üc bes ay sonra eşimle tanistim ve evlendim.Dedigin gibi tamamen nasip ve zamani var.Hayatinda bi kisi olunca mi illa evlenilecek,ayrilik diye bisey var.Arkadasin hic yasamadi,duymadi boyle seyler sanırim.Şu an kimse yoksa hayatinda o iş zor diyen.Garipmis.
 
Yaşadıklarınızı bir siz bilirsiniz. Toplum baskisi denen illet eminim ruh halinizi mahvediyordur. Toplum baskisi konusunda en son konusmasi gereken kisi benimdir sanirim cunku gercekten hic sabredemiyorum. Universite ogrenciligim zamaninda tatillerde memleketime dondugumde arkadaslarimla bulusup aksam eve giderken kapida karsilastigim komsu "nerden bu saatte" demisti gicik bir sekilde. Kadinin agzinin payini vermemek icin kendimi zor tutmustum. Keske memleketiniz disinda bir yere atansaydiniz. Insanın memleketinde yasamasi zordur diye tahmin ediyorum. Bir de aileniz de size baskı yapan gruptaymis. Firsatiniz varsa yuksek lisans, doktora vs gibi birseyleri bahane etme sansiniz varsa guzel bir sehirde egitimize baslayip tayin isteyin bence.
 
Lütfen bu yazdıklarımı yadırgamadan yorum yapın. Bazı yorumlar gerçekten cok kırıcı. Öyle çok evlilik meraklısı olan bir insan değildim. Ama çevrem öyle bir hale getirdi ki beni. İnanılmaz bir şekilde artık uykularım kaçmaya başladı. Calısıyorum 6 yıldır memurum. Aileme de yardım ediyorum. Çocukluk arkadaşlarımın hepsi evli çoluk çocuk sahibi. Ben de oldum olası cocuk Sahibi olmAyı istemisimdir. Ama is hayatım dısında hic bir şey istediğim gibi gitmedi Yani özel hayatım.. Ailem evlilik icin üstüme gelmeye başladı, çevrem güzel de kızsın neden olmuyor ki demeye başladı. Çevreden anneme gelen kızın evli değil mi sorusuna karşın annem de ee olmadı nasip iste diye üzgün cevaplar vermeye başlayınca ben iyice bunalıma girdim. Hele üniversite zamanında bit kız arkadaşım suan hayatında kimse yoksa artık zor demisti öyle üZüldüm ki ve gercekten haklıymıs. Yani öyle cok kısmet de cıkmadı ki değerlendireyim. İsim var ve aileme yardım ediyorum. Anneme geçenlerde artık size yardımcı olamam araba almak istiyorum dediğimde evlen sen de o zmaan demisti. Yani bu benim elimde olan bir şey mi? Kim istemez bir ailesi olsun bir yuvası olsun. Kendine değer veren eşi olsun mutlu olsun. Herkes ister. Bu benim elimde olan bşsey mi? Nasip olayına cok inanıyorum. Belki de zamanı değildir deyip susuyorum ama insan çevreden gelen hala kimse yok mu sorularına gercekten cok üzülüyor. Babam uzun yıllar bizimle değildi, yaklaşık 15 yıl. Başkasıyla evlendi gitti sonra geri döndü annem affetti. Öyle cok güzel bir aile hayatım olmadı. Zor günler geçirdik, yeri geldi okuldan ac geldim. Yeri geldi yoksulluktan dolayı annem üzülüyor diye namazlarda allahtan ölmeyi diledim( 13 14 yaşlarımda) cünkü abim okula ac giderdi, kardeşlerim başkasının eskisini giyerdi. Bu yüzden hep içimde bir aile Özlemi var. Cok istediğim icin mi Allah beni sınıyor diyorum bazen de. Bana ve benim durumumda olan arkadaşlara dua eder misiniz. Lütfen kınamayın. Evlilik delisi değilim. Sadece yoruldum
23 yaşında evlendim. Isim gücüm vardı üniversiteyi bitirdim. 27 yaşında anne oldum. Benden 10 sene sonra evlenen arkadaşlarım hep senin gibi düşündü. Bir yuva kuramadık. Onlar benim evli olduğum sürede kariyerinde ilerledi araba ev alan oldu. Sureklii tatillere gidip güzel anılar biriktirdi ve kader hepsine bir eş sundu ve çocukları oldu. Benden geç oldu ama oldu. Hatta kimisi sizin yaslarinizda artık evlenemeyecem korkusu ile ve aile isteği ile birileri ile görüşmeye başladı ama olmadı. Şimdi geri bakınca gülüyorlar. Hayatınızı yaşayın m araba alacaksanız da alın.. Arabası olan evlenemiyor mu. Aileniz sizden yardım almayı da biraz kolaylık olarak görmüş olabilir. Kendi hayatınıza bakın. Heleki henüz sizi böyle konularda calismaniza ve paranızı kazanmaniza rağmen yönlendirebiliyor araba alma evlen vs gibi aklınızı çekebiliyor ise aile bile olsa siz evlenme olgunluğuna ulasmamıssinizdir ki evlilik yaşı artık yukarı çıktı. Hayatın tadını çıkarın. Evlilerin hayatı biter anlamında söylemiyorum bunu. Ama bekarligin da tadını çıkarın.
 
Lütfen bu yazdıklarımı yadırgamadan yorum yapın. Bazı yorumlar gerçekten cok kırıcı. Öyle çok evlilik meraklısı olan bir insan değildim. Ama çevrem öyle bir hale getirdi ki beni. İnanılmaz bir şekilde artık uykularım kaçmaya başladı. Calısıyorum 6 yıldır memurum. Aileme de yardım ediyorum. Çocukluk arkadaşlarımın hepsi evli çoluk çocuk sahibi. Ben de oldum olası cocuk Sahibi olmAyı istemisimdir. Ama is hayatım dısında hic bir şey istediğim gibi gitmedi Yani özel hayatım.. Ailem evlilik icin üstüme gelmeye başladı, çevrem güzel de kızsın neden olmuyor ki demeye başladı. Çevreden anneme gelen kızın evli değil mi sorusuna karşın annem de ee olmadı nasip iste diye üzgün cevaplar vermeye başlayınca ben iyice bunalıma girdim. Hele üniversite zamanında bit kız arkadaşım suan hayatında kimse yoksa artık zor demisti öyle üZüldüm ki ve gercekten haklıymıs. Yani öyle cok kısmet de cıkmadı ki değerlendireyim. İsim var ve aileme yardım ediyorum. Anneme geçenlerde artık size yardımcı olamam araba almak istiyorum dediğimde evlen sen de o zmaan demisti. Yani bu benim elimde olan bir şey mi? Kim istemez bir ailesi olsun bir yuvası olsun. Kendine değer veren eşi olsun mutlu olsun. Herkes ister. Bu benim elimde olan bşsey mi? Nasip olayına cok inanıyorum. Belki de zamanı değildir deyip susuyorum ama insan çevreden gelen hala kimse yok mu sorularına gercekten cok üzülüyor. Babam uzun yıllar bizimle değildi, yaklaşık 15 yıl. Başkasıyla evlendi gitti sonra geri döndü annem affetti. Öyle cok güzel bir aile hayatım olmadı. Zor günler geçirdik, yeri geldi okuldan ac geldim. Yeri geldi yoksulluktan dolayı annem üzülüyor diye namazlarda allahtan ölmeyi diledim( 13 14 yaşlarımda) cünkü abim okula ac giderdi, kardeşlerim başkasının eskisini giyerdi. Bu yüzden hep içimde bir aile Özlemi var. Cok istediğim icin mi Allah beni sınıyor diyorum bazen de. Bana ve benim durumumda olan arkadaşlara dua eder misiniz. Lütfen kınamayın. Evlilik delisi değilim. Sadece yoruldum
Sırf evlenmekniçinde sakın evlenme evlilik delisi oşmadığın aklı başında biri olduğun belli ,karşına biri çıkarsa evlenemden ailrsini ve adamı iyi araştor.İyi dersin bakarsın ilk günden dayak atar var böyle psikopatlar. Bekle herşeyin bir zamanı var rabbim inşalşah karşına senin gibi biri çıkarır Amin 🙏🙏🙏
 
6 yillik memurluk hayatinizda hic asik olmamissiniz. Universitede de benzer sekilde. Sanirim sosyal degilsiniz bundan kaynaklaniyor. Ya kendinizi degistirip sosyallesin, ya da cevreden yardim alin sizi hos birileriyle tanistirsinlar. Her sabah yaz-kis gunes kremi kullanmanizi oneririm. Bu sayede 30'lu yaslarda da 20'lerinde gibi gorunebilirsiniz ve evlilik icin uzun sure daha cok sansiniz olur. Erkeklere arkadasca yaklasin, muhabbet edin ve rahat olun. Eger yeterince guzelseniz zaten mutlaka birisi sizden hoslanacaktir.
 
Lütfen bu yazdıklarımı yadırgamadan yorum yapın. Bazı yorumlar gerçekten cok kırıcı. Öyle çok evlilik meraklısı olan bir insan değildim. Ama çevrem öyle bir hale getirdi ki beni. İnanılmaz bir şekilde artık uykularım kaçmaya başladı. Calısıyorum 6 yıldır memurum. Aileme de yardım ediyorum. Çocukluk arkadaşlarımın hepsi evli çoluk çocuk sahibi. Ben de oldum olası cocuk Sahibi olmAyı istemisimdir. Ama is hayatım dısında hic bir şey istediğim gibi gitmedi Yani özel hayatım.. Ailem evlilik icin üstüme gelmeye başladı, çevrem güzel de kızsın neden olmuyor ki demeye başladı. Çevreden anneme gelen kızın evli değil mi sorusuna karşın annem de ee olmadı nasip iste diye üzgün cevaplar vermeye başlayınca ben iyice bunalıma girdim. Hele üniversite zamanında bit kız arkadaşım suan hayatında kimse yoksa artık zor demisti öyle üZüldüm ki ve gercekten haklıymıs. Yani öyle cok kısmet de cıkmadı ki değerlendireyim. İsim var ve aileme yardım ediyorum. Anneme geçenlerde artık size yardımcı olamam araba almak istiyorum dediğimde evlen sen de o zmaan demisti. Yani bu benim elimde olan bir şey mi? Kim istemez bir ailesi olsun bir yuvası olsun. Kendine değer veren eşi olsun mutlu olsun. Herkes ister. Bu benim elimde olan bşsey mi? Nasip olayına cok inanıyorum. Belki de zamanı değildir deyip susuyorum ama insan çevreden gelen hala kimse yok mu sorularına gercekten cok üzülüyor. Babam uzun yıllar bizimle değildi, yaklaşık 15 yıl. Başkasıyla evlendi gitti sonra geri döndü annem affetti. Öyle cok güzel bir aile hayatım olmadı. Zor günler geçirdik, yeri geldi okuldan ac geldim. Yeri geldi yoksulluktan dolayı annem üzülüyor diye namazlarda allahtan ölmeyi diledim( 13 14 yaşlarımda) cünkü abim okula ac giderdi, kardeşlerim başkasının eskisini giyerdi. Bu yüzden hep içimde bir aile Özlemi var. Cok istediğim icin mi Allah beni sınıyor diyorum bazen de. Bana ve benim durumumda olan arkadaşlara dua eder misiniz. Lütfen kınamayın. Evlilik delisi değilim. Sadece yoruldum

biz evlendikte noldu, arkamızdan pis diye dedikodumuzu eden kaynana bunuda haklı gören bir koca. Ne güzel elinde paran var ye iç gez. Keşke zamanı geri alabilseydimde hiç evlenip birde üstüne çocuk yapmasaydım.
 
Lütfen bu yazdıklarımı yadırgamadan yorum yapın. Bazı yorumlar gerçekten cok kırıcı. Öyle çok evlilik meraklısı olan bir insan değildim. Ama çevrem öyle bir hale getirdi ki beni. İnanılmaz bir şekilde artık uykularım kaçmaya başladı. Calısıyorum 6 yıldır memurum. Aileme de yardım ediyorum. Çocukluk arkadaşlarımın hepsi evli çoluk çocuk sahibi. Ben de oldum olası cocuk Sahibi olmAyı istemisimdir. Ama is hayatım dısında hic bir şey istediğim gibi gitmedi Yani özel hayatım.. Ailem evlilik icin üstüme gelmeye başladı, çevrem güzel de kızsın neden olmuyor ki demeye başladı. Çevreden anneme gelen kızın evli değil mi sorusuna karşın annem de ee olmadı nasip iste diye üzgün cevaplar vermeye başlayınca ben iyice bunalıma girdim. Hele üniversite zamanında bit kız arkadaşım suan hayatında kimse yoksa artık zor demisti öyle üZüldüm ki ve gercekten haklıymıs. Yani öyle cok kısmet de cıkmadı ki değerlendireyim. İsim var ve aileme yardım ediyorum. Anneme geçenlerde artık size yardımcı olamam araba almak istiyorum dediğimde evlen sen de o zmaan demisti. Yani bu benim elimde olan bir şey mi? Kim istemez bir ailesi olsun bir yuvası olsun. Kendine değer veren eşi olsun mutlu olsun. Herkes ister. Bu benim elimde olan bşsey mi? Nasip olayına cok inanıyorum. Belki de zamanı değildir deyip susuyorum ama insan çevreden gelen hala kimse yok mu sorularına gercekten cok üzülüyor. Babam uzun yıllar bizimle değildi, yaklaşık 15 yıl. Başkasıyla evlendi gitti sonra geri döndü annem affetti. Öyle cok güzel bir aile hayatım olmadı. Zor günler geçirdik, yeri geldi okuldan ac geldim. Yeri geldi yoksulluktan dolayı annem üzülüyor diye namazlarda allahtan ölmeyi diledim( 13 14 yaşlarımda) cünkü abim okula ac giderdi, kardeşlerim başkasının eskisini giyerdi. Bu yüzden hep içimde bir aile Özlemi var. Cok istediğim icin mi Allah beni sınıyor diyorum bazen de. Bana ve benim durumumda olan arkadaşlara dua eder misiniz. Lütfen kınamayın. Evlilik delisi değilim. Sadece yoruldum
Hayır geç değil bende tam 28 imde evlendim şimdi 2 çocuğum var
 
Lütfen bu yazdıklarımı yadırgamadan yorum yapın. Bazı yorumlar gerçekten cok kırıcı. Öyle çok evlilik meraklısı olan bir insan değildim. Ama çevrem öyle bir hale getirdi ki beni. İnanılmaz bir şekilde artık uykularım kaçmaya başladı. Calısıyorum 6 yıldır memurum. Aileme de yardım ediyorum. Çocukluk arkadaşlarımın hepsi evli çoluk çocuk sahibi. Ben de oldum olası cocuk Sahibi olmAyı istemisimdir. Ama is hayatım dısında hic bir şey istediğim gibi gitmedi Yani özel hayatım.. Ailem evlilik icin üstüme gelmeye başladı, çevrem güzel de kızsın neden olmuyor ki demeye başladı. Çevreden anneme gelen kızın evli değil mi sorusuna karşın annem de ee olmadı nasip iste diye üzgün cevaplar vermeye başlayınca ben iyice bunalıma girdim. Hele üniversite zamanında bit kız arkadaşım suan hayatında kimse yoksa artık zor demisti öyle üZüldüm ki ve gercekten haklıymıs. Yani öyle cok kısmet de cıkmadı ki değerlendireyim. İsim var ve aileme yardım ediyorum. Anneme geçenlerde artık size yardımcı olamam araba almak istiyorum dediğimde evlen sen de o zmaan demisti. Yani bu benim elimde olan bir şey mi? Kim istemez bir ailesi olsun bir yuvası olsun. Kendine değer veren eşi olsun mutlu olsun. Herkes ister. Bu benim elimde olan bşsey mi? Nasip olayına cok inanıyorum. Belki de zamanı değildir deyip susuyorum ama insan çevreden gelen hala kimse yok mu sorularına gercekten cok üzülüyor. Babam uzun yıllar bizimle değildi, yaklaşık 15 yıl. Başkasıyla evlendi gitti sonra geri döndü annem affetti. Öyle cok güzel bir aile hayatım olmadı. Zor günler geçirdik, yeri geldi okuldan ac geldim. Yeri geldi yoksulluktan dolayı annem üzülüyor diye namazlarda allahtan ölmeyi diledim( 13 14 yaşlarımda) cünkü abim okula ac giderdi, kardeşlerim başkasının eskisini giyerdi. Bu yüzden hep içimde bir aile Özlemi var. Cok istediğim icin mi Allah beni sınıyor diyorum bazen de. Bana ve benim durumumda olan arkadaşlara dua eder misiniz. Lütfen kınamayın. Evlilik delisi değilim. Sadece yoruldum

Bence zmanı vardır. Kendimden örnek vermem gerekirse benim uzun süre(senelerce) sevgilim olmadı. Ben de artık evlenemeyeceğimi düşünüyordum. Ya da beni seven, beni sevecek biri olacağını düşünmüyordum.Yaşım da 28’di. Sürekli evdeydim, senelerdir işim de yoktu. İnanılmaz depresyondaydım. Ama işte nasip hep. Sonrasında sevgilimle bi internet sitesinden tanıştık, arkadaş ve birbirimizden fikir almak için. Aklımda hiç sevgili vs bi şey yoktu. Sonra tanıştık ve zaman içinde hoşlandık, buluştuk, sevgili olduk. Şimdi Allah bozmasın güzel bi ilişkimiz var. Ben böyle bi olayın olacağına ihtimal vermezdim. Nasip nerden gelecek belli olmuyor. 29’a girdim hala bekarım sevgilim olsa da. 28’de tanıştım. Ben diyorum ki kesiblikle nasip. Ben arkadaşsızken, işsizken, bir tane bile ortamım yokken tanıştım sevgilimle. Kafanıza takmayın. Umudunuzu kaybettiğiniz anda karşınıza çıkıyor. :)
 
Lütfen bu yazdıklarımı yadırgamadan yorum yapın. Bazı yorumlar gerçekten cok kırıcı. Öyle çok evlilik meraklısı olan bir insan değildim. Ama çevrem öyle bir hale getirdi ki beni. İnanılmaz bir şekilde artık uykularım kaçmaya başladı. Calısıyorum 6 yıldır memurum. Aileme de yardım ediyorum. Çocukluk arkadaşlarımın hepsi evli çoluk çocuk sahibi. Ben de oldum olası cocuk Sahibi olmAyı istemisimdir. Ama is hayatım dısında hic bir şey istediğim gibi gitmedi Yani özel hayatım.. Ailem evlilik icin üstüme gelmeye başladı, çevrem güzel de kızsın neden olmuyor ki demeye başladı. Çevreden anneme gelen kızın evli değil mi sorusuna karşın annem de ee olmadı nasip iste diye üzgün cevaplar vermeye başlayınca ben iyice bunalıma girdim. Hele üniversite zamanında bit kız arkadaşım suan hayatında kimse yoksa artık zor demisti öyle üZüldüm ki ve gercekten haklıymıs. Yani öyle cok kısmet de cıkmadı ki değerlendireyim. İsim var ve aileme yardım ediyorum. Anneme geçenlerde artık size yardımcı olamam araba almak istiyorum dediğimde evlen sen de o zmaan demisti. Yani bu benim elimde olan bir şey mi? Kim istemez bir ailesi olsun bir yuvası olsun. Kendine değer veren eşi olsun mutlu olsun. Herkes ister. Bu benim elimde olan bşsey mi? Nasip olayına cok inanıyorum. Belki de zamanı değildir deyip susuyorum ama insan çevreden gelen hala kimse yok mu sorularına gercekten cok üzülüyor. Babam uzun yıllar bizimle değildi, yaklaşık 15 yıl. Başkasıyla evlendi gitti sonra geri döndü annem affetti. Öyle cok güzel bir aile hayatım olmadı. Zor günler geçirdik, yeri geldi okuldan ac geldim. Yeri geldi yoksulluktan dolayı annem üzülüyor diye namazlarda allahtan ölmeyi diledim( 13 14 yaşlarımda) cünkü abim okula ac giderdi, kardeşlerim başkasının eskisini giyerdi. Bu yüzden hep içimde bir aile Özlemi var. Cok istediğim icin mi Allah beni sınıyor diyorum bazen de. Bana ve benim durumumda olan arkadaşlara dua eder misiniz. Lütfen kınamayın. Evlilik delisi değilim. Sadece yoruldum
Siz çok kirilmissiniz bu konu da ama üzülmeyin 28 yas nedir ki. Annenizin baski yapmasi assiri iğrenç sanki kendisi kocayı çok elde tutabilmiş mutlu bi evliliği varmış gibi koca da koca. Sizi resmen evden atmak istiyo ben böyle insana 5 kurus vermem o parayla başka eve çıkar kafamı dinlerim anneme de o çok sevdiği kocişkosu baksın derim
 
Ya bu mantık mantıklı değil...30u beklesen belki sen de evlenemeyecektin...Yani oyle düz mantık işlemiyor...Erken evlendin diye boşanmıyorsundur zaten
tam da aynısını yazacaktım. sorun erken evlenmek değil. inanın etrafımda 32, 35, 37, 40 yaşlarında evlenen tanıdıklarım 1 sene içinde boşandılar. bazısının eşi hiç evlililik yapmamıştı. 37 ve 40 yaşındakiler çocuğu olanla evlendiler. ama hepsi fiyasko.çünkü belli bir yaş üzeri hiç evlenmemişi de boşanmışı da arıza oluyor.yaş ilerleyince bulmak özellikle doğrusunu bulmak çok zor. sorunlu sıkıntılı bir tipe denk gelme olasılığı çok yüksek.
 
tam da aynısını yazacaktım. sorun erken evlenmek değil. inanın etrafımda 32, 35, 37, 40 yaşlarında evlenen tanıdıklarım 1 sene içinde boşandılar. bazısının eşi hiç evlililik yapmamıştı. 37 ve 40 yaşındakiler çocuğu olanla evlendiler. ama hepsi fiyasko.çünkü belli bir yaş üzeri hiç evlenmemişi de boşanmışı da arıza oluyor.yaş ilerleyince bulmak özellikle doğrusunu bulmak çok zor. sorunlu sıkıntılı bir tipe denk gelme olasılığı çok yüksek.
Nasip diye bekliyorum ben de. İnsan sonuçta evlilikte ne yaşayacağını bilemiyor.
 
Yeni evliyim 6 aylık. Hep 25 imde evlenmek isterdim. Öyle planlardim. Zorla da evlendirilmedim. Nasip kısmetmiş. Kimse bir şey diyemedi. Elhamdülillah mutluyum huzurluyum ama bu kayinaile işleri beni yoruyor. Uyuz oluyorum. Bir de eski özgürlüğün olmuyor tabi. O yüzden hiiiic mutsuz olma. Keşke 28 imde evlenseydim
 
Back