- 11 Kasım 2006
- 1.660
- 18
- 42
28 ocakta bebeğim doğdu 29 ocakta ananemi kaybettim....
Bir yandan mutlu haber mutluluk gözyasları diğer yandan üzüntülü haber üzüntü gözyaşları....
Ananem benim canımdı herseyimde...uzun zamandır hastaydı sekerden dolayı vücudunda cıkan yaralar gecmedi kana karısmıstı3-4 aydır sürekli hastanelerdeydi...acı cekiyordu üzülüyorduk ama onun bir nefesi bile herseye bedeldi..28 ocakta dogum yaptım meleğime kavustum....29 ocakta hastaneden cıktım eve geldim herkes evde annemler falan sonra hastaneden tel geldi annemler abimler acil gittiler ama bana söylemediler kan aranıyormus dediler...ve benim 10 gündür haberim yoktu....herkes benden saklıyordu üzülürüm sütüm gider diye...anneme neden gelmiyorsun yanıma hani 40 gün kalıcaktın yanımda diyince hep geçiştirdi gripim gecsin gelicem diye....ben süpeleniyordum ama yinede konduramıyordum...bizi ananem büyütmüştü herseyimize kosmus yetişmişti...hastanede yatarken hep gider ziyaret ederdim bayramda tülbent v.s falan götürmüştüm parfümler sıkıp giydirdim...cok sevinmişti...hep dua ederdi bana allah bir avazda agrısız sancısız acısız kurtarsın seni diye hergün duasını aldım öylede oldu doğumum bütün hastane sasırmıstı bana ...hem suni sancı sancılar en yüksekte hemde tık yok bende gülüyom söylüyom.....2 ıkınmada bebeğimi aldım kucagıma..ananemin dualarıyla olduğuna inanıyorum tabiki büyük allahım bir avazda kurtardı beni...dün annemle babam geldi...ve gercegi söylediler...yıkıldım...bebeğimi düşünüyorum üzülmek aglamak istemiyorum ama ne care dayanamıyorum...hep birlikteydik ananemle..annemle kalırdı...hiç bişeyimizi eksik etmezdi ne istesek alı yapardı...bende ona hersey alırdım...cok sevinir mutlu olurdu.....ama artık yok...nasıl dayanacagım bilmiyorum...bebeğimi bile göremedi ben 4 yıllık evliyim kızardı bana neden bebek yapmıyon yap bir tane sevelim görelim derdi...kızardıda kısırmısın sen niye yapmıyon..en sonunda karar verdim....ananemde görsün istedim hep bebeğimi...hamile kaldıgımı eşimle ilk ona haber verdik cok sevindi hep isimler düşünüyordu kzıma..her karnım büyüsünde göbeğimi acıp gösterdim göbek atardım..gülerdi..kapat karnını üşüycek yavrucak derdi...her muayneye gidisimde ultrason resimlerini gösterirdim ne olur ne olmaz diye allahtan 4d ultrasonduda belli oluyordu bebişimizin yüzü....düne kadar bilmiyordum eşime diyordum ki kızımızın resimlerini fotoğrafcıda cıkarda (ananem hastanede yogum bakımdaydı ) iyi olursa hemen resimleri gösteririz diyordum...eşimde dün söylüyor içim gidiyordu sen öyle diyince diyor...göremedi işte kızımı görmek sevmek nasip olmadı...bana dogum günümde terlik almıstı 10 gündür ayagımdan cıkarmıyorum eşim baska sıcak tutan terliklerim var getiriyo giymiyorum bunları ananem aldı cıkarmam diyorum aksamları öpüp öyle yatıyorum terlikleri...offfffffff ya offff....allah rahmet eylesin nur içinde yatsın...annemlerin bana söyledikleri günün gecesi rüyamda gördüm...elini öpüyorum bayramın mübarek olsun diyorum saol seninde diyor..öpüyor beni...yüzü kırmızı nurlu kilo almıs diyorum ki iyileşmişsin bişeyin kalmamıs kilo almısın diyorum seviniyorum..sabah kalktım eşime anlattım hiç bişey demedi...sonra annemler geldi ve acı haberi öğrendim...doguma gitmeden 3 gün önce en son gördüm evdeydi agırdı yüzü li ayagı şişmişti sapsarı olmustu...muz falan yedirdim...dedimki bidaha gelemem belki 40 gün dogum yaarsam hakkını helal et dedim helal olsun dedi...ertesi gün hastaneye yatırılar zaten...
Allahım sen mekanını cennet eyle..allah rahmet eylesin...nur içinde yatsın güzel ananem....
Kızlar bi fatiha okurmusunuz annemin ruhuna gitsin...
Cok kötüyüm hemde cok...nasıl dayanıcam bilmiyorum bu acıya...tamam acı cekiyordu ama yinede insan böyle olmasını istemiyor bir nefesi bile yetedi bize...yeterdi yeterdi ama böyle olmasaydı...
Bir yandan mutlu haber mutluluk gözyasları diğer yandan üzüntülü haber üzüntü gözyaşları....
Ananem benim canımdı herseyimde...uzun zamandır hastaydı sekerden dolayı vücudunda cıkan yaralar gecmedi kana karısmıstı3-4 aydır sürekli hastanelerdeydi...acı cekiyordu üzülüyorduk ama onun bir nefesi bile herseye bedeldi..28 ocakta dogum yaptım meleğime kavustum....29 ocakta hastaneden cıktım eve geldim herkes evde annemler falan sonra hastaneden tel geldi annemler abimler acil gittiler ama bana söylemediler kan aranıyormus dediler...ve benim 10 gündür haberim yoktu....herkes benden saklıyordu üzülürüm sütüm gider diye...anneme neden gelmiyorsun yanıma hani 40 gün kalıcaktın yanımda diyince hep geçiştirdi gripim gecsin gelicem diye....ben süpeleniyordum ama yinede konduramıyordum...bizi ananem büyütmüştü herseyimize kosmus yetişmişti...hastanede yatarken hep gider ziyaret ederdim bayramda tülbent v.s falan götürmüştüm parfümler sıkıp giydirdim...cok sevinmişti...hep dua ederdi bana allah bir avazda agrısız sancısız acısız kurtarsın seni diye hergün duasını aldım öylede oldu doğumum bütün hastane sasırmıstı bana ...hem suni sancı sancılar en yüksekte hemde tık yok bende gülüyom söylüyom.....2 ıkınmada bebeğimi aldım kucagıma..ananemin dualarıyla olduğuna inanıyorum tabiki büyük allahım bir avazda kurtardı beni...dün annemle babam geldi...ve gercegi söylediler...yıkıldım...bebeğimi düşünüyorum üzülmek aglamak istemiyorum ama ne care dayanamıyorum...hep birlikteydik ananemle..annemle kalırdı...hiç bişeyimizi eksik etmezdi ne istesek alı yapardı...bende ona hersey alırdım...cok sevinir mutlu olurdu.....ama artık yok...nasıl dayanacagım bilmiyorum...bebeğimi bile göremedi ben 4 yıllık evliyim kızardı bana neden bebek yapmıyon yap bir tane sevelim görelim derdi...kızardıda kısırmısın sen niye yapmıyon..en sonunda karar verdim....ananemde görsün istedim hep bebeğimi...hamile kaldıgımı eşimle ilk ona haber verdik cok sevindi hep isimler düşünüyordu kzıma..her karnım büyüsünde göbeğimi acıp gösterdim göbek atardım..gülerdi..kapat karnını üşüycek yavrucak derdi...her muayneye gidisimde ultrason resimlerini gösterirdim ne olur ne olmaz diye allahtan 4d ultrasonduda belli oluyordu bebişimizin yüzü....düne kadar bilmiyordum eşime diyordum ki kızımızın resimlerini fotoğrafcıda cıkarda (ananem hastanede yogum bakımdaydı ) iyi olursa hemen resimleri gösteririz diyordum...eşimde dün söylüyor içim gidiyordu sen öyle diyince diyor...göremedi işte kızımı görmek sevmek nasip olmadı...bana dogum günümde terlik almıstı 10 gündür ayagımdan cıkarmıyorum eşim baska sıcak tutan terliklerim var getiriyo giymiyorum bunları ananem aldı cıkarmam diyorum aksamları öpüp öyle yatıyorum terlikleri...offfffffff ya offff....allah rahmet eylesin nur içinde yatsın...annemlerin bana söyledikleri günün gecesi rüyamda gördüm...elini öpüyorum bayramın mübarek olsun diyorum saol seninde diyor..öpüyor beni...yüzü kırmızı nurlu kilo almıs diyorum ki iyileşmişsin bişeyin kalmamıs kilo almısın diyorum seviniyorum..sabah kalktım eşime anlattım hiç bişey demedi...sonra annemler geldi ve acı haberi öğrendim...doguma gitmeden 3 gün önce en son gördüm evdeydi agırdı yüzü li ayagı şişmişti sapsarı olmustu...muz falan yedirdim...dedimki bidaha gelemem belki 40 gün dogum yaarsam hakkını helal et dedim helal olsun dedi...ertesi gün hastaneye yatırılar zaten...
Allahım sen mekanını cennet eyle..allah rahmet eylesin...nur içinde yatsın güzel ananem....
Kızlar bi fatiha okurmusunuz annemin ruhuna gitsin...
Cok kötüyüm hemde cok...nasıl dayanıcam bilmiyorum bu acıya...tamam acı cekiyordu ama yinede insan böyle olmasını istemiyor bir nefesi bile yetedi bize...yeterdi yeterdi ama böyle olmasaydı...