Bende aynen senin gibiyimMerhaba kızlar foruma yeni üye oldum.
2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor
Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?
Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
Kesinlikle çalışmanızı öneririm. Tekrardan kurs merkezlerine ya da özel okullara başvuru yapsanız .Size iyi gelecektir.evde oturmak daha da kötü etkileyecektirMerhaba kızlar foruma yeni üye oldum.
2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor
Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?
Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
sen bu süreci nasıl geçirmeye çalışıyorsun pekiBende aynen senin gibiyim
özel okulların alım zamanı henüz başlamadı sanırım 2.dönemden sonra başlayacak. birkaç ilan vardı başvurdum ama geri dönüş alamadımKesinlikle çalışmanızı öneririm. Tekrardan kurs merkezlerine ya da özel okullara başvuru yapsanız .Size iyi gelecektir.evde oturmak daha da kötü etkileyecektir
Atanmadan önce ben de ayni senin gibiydim.çalışmaya başlamadan pek yapılacak birşey olmuyor maalesef.Merhaba kızlar foruma yeni üye oldum.
2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor
Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?
Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
bir yandan haklısınız ama genelde tek olmak can sıkıcı olabiliyor :/Tekrar kpss çalışabilirsınız bu sürecte kalan arda zamanlarda kitap okuyup etkınlıklere katılın kendınıze kahve yapın renklı kalemlerle resim çizin eger sevıyorsanız bence arkadasa her zaman ıhtıyac duyulmamalı sonucta gezıp toztuktan sonra yine evyıne aynı seyler kendımıze ıyı gelecek seyler yapmaylız
atanmış olmana çok sevindim nereye atandınAtanmadan önce ben de ayni senin gibiydim.çalışmaya başlamadan pek yapılacak birşey olmuyor maalesef
Sürekli telefon Tv başka bişey yok çıkamıyorum bir yere takılıp kalmışım öyle evesen bu süreci nasıl geçirmeye çalışıyorsun peki
Van.tam senin yaşında atanmıştım.sağol.atanmış olmana çok sevindim nereye atandın
Bazı bölümler atanmaya da müsait değil sizler şanslısınızVan.tam senin yaşında atanmıştım.sağol.
atanmış olmana çok sevindim nereye atandın
Benim bölüm de şu an çoookk yüksek.ben arandığında 72,73 falandı.dönemine denk geldim.Bazı bölümler atanmaya da müsait değil sizler şanslısınız
Sanirim bu yalnızlık çağımızın hastalığı oldu cikti. Hele evlendikten sonra hiç olmayacak nedense evlendikten sonra insanlara birseyler oluyor bunu bende yıllardır anlamış değilim. Bekarken olabilir arkadaşlığımın eğlencesini hicbirzaman bulamadım. Kimse kimsenin derdini veya sevincini dinlemek istemiyor . Dinlese bile yorum yapmiyor sadece dinliyor. Yorumlar artık sosyal medya da kaldı.Merhaba kızlar foruma yeni üye oldum.
2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor
Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?
Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
Canım her şeyden önce kimse kimseyi dinlenmiyor herkes kendini anlatıyor derdine yorum yapan yok hastalıklı gibi herkes ben de yeni evlendim ankaradayım.. yalnızlık hissi var sadece eşim yetmiyor öğretmenim yeni okul yeni iş şehir tam bir tramva düzenimi yeni oturttum fakat bu benmerkezcilik yalnızlık hissi herkeste vaaarr malesef .. birine bişi anlatıyorsun aaa benimde böyle evet evet şöyle diye bi başlıyor :) hepimiz hastayız ya diyorum bu da çok yalnızlastırıyor.. bekarken eskiden kalma hersey güzel fakat en iyisi bekarken aktivite halinde olmak psikolojiye iyi gelir herkes yaşıyor o hisleri ama geçiyor bir gün ..Sanirim bu yalnızlık çağımızın hastalığı oldu cikti. Hele evlendikten sonra hiç olmayacak nedense evlendikten sonra insanlara birseyler oluyor bunu bende yıllardır anlamış değilim. Bekarken olabilir arkadaşlığımın eğlencesini hicbirzaman bulamadım. Kimse kimsenin derdini veya sevincini dinlemek istemiyor . Dinlese bile yorum yapmiyor sadece dinliyor. Yorumlar artık sosyal medya da kaldı.
Kız ben de 2 yıllık evliyim Ankara’ya geldim İstanbul’dan atandım 1 tane arkadaşım var bazen o da yok yalnız değilmişim :)) valla zor bekarken daha çok arkadaş gezme oluyor evlenince kesiliyorBende 27 oldum yeni , evliyim ankarada yaşıyorum 1 tane arkadaşım var ciddi anlamda söylüyorum başka kimse yok , lisedekilerle sosyal medyada sadece ekliyiz asla konuşma görüşme yok yıllardır herkes kendi hayatında, mesleğim var ama çalışmıyorum bi işe girdim mesai 11 saatti dayanamadım iki gün sonra çıktım meslekten soğudum… hiç arkadaşım yol hayata geç kalmış gibi hissediyorum eğitimlere bakıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?