26 yaş ve yalnız asosyal hissetmek

Hepsi geçici her şeyden önce kendine meşgale bul aşk da iş de hepsi evrenden diledikçe olur :) eğer iş olmuyorsa aşk yap o da olmuyorsa kendini oyala kişiden gelişime yönel en kötü kalk ev işi yap o bile iyi gelir .. hareket berekettir hayatın değişir 23 yaşında atandım şimdi 32 oldum evlendim 30da ama o yaşlarda işsiz de olsan bu hislere giriyorsun işin de olsa bunları hissediyorsun yaş sendromu gibi :) çalışırken de farklı şeylerden depresyona giriyorsun gene yalnızlık hissi olabiliyor dert bitmiyor hayat böyle hepsi geçiyor işte hayat güzel
 
Çalışmaya başla yada tekrar kpss calısmaya başla. Yani bi amacın olsun. Daha yolun başındasın. Çok güzel bi yaştasın.
 
Bu nedir arkadaş evlenen evlenene arkadaşı olan da evlenemedim diye dertlenir bu konuda.bu kadar kocayı nereden buldunuz?
 
Aynen öyle. Dertleşmek diye birsey kalmadi . Bekarken zor atardım kendimi arkadaşıma mutlu olduğumda ya da derdim olduğunda paylaşmak için. Ona gidiyor olmak bile nasıl heyecan sevinç yapardı bende . Simdi o arkadaşımla da görüşmüyoruz çünkü artık yıllar geçince düşüncelerimiz de değişti. Bizler şanslıydik. Bekarken bu hisleri doyasıya yasaduk . Ama şimdi bekarlar bile böyle. Çok yazık .Dediğin gibi geçiyor. Yerini hayat mücadelesi daha önemli sorunlar alıyor.
 
Bu nedir arkadaş evlenen evlenene arkadaşı olan da evlenemedim diye dertlenir bu konuda.bu kadar kocayı nereden buldunuz?
Evlenince asosyallik artıyor onu demek istiyoruz aslında. Oyle hersey dört dörtlük olmuyor hayatta :) bekarken sevdiğim adam yanımda olsun ne güzel olur diyorsun. Evlenince de başka sorunlar asosyallik insanların gerçek yüzleri yakanı bırakmıyor kardeş:) Bekarken bu kadar iki yüzlü tanımazsın o kadar diyeyim:)
 
Malesef öyle herkes kendi derdinde hayat mücadelesinde .. zaten yaş büyüdükçe dert yarısı yapıyor gibi herkes kimse kendinden başkasını önemsemiyor bekarken de canım hepsi daha güzel ama hepsi yalnızlık psikolojisinden .. dostluk güzel şey zamanında elde edilmişse ..
 
Ben de farklı bir şehire taşındım 3 4 ay oldu. Doğru düzgün kimseyle ne tanıştım ne de arkadaş olabildim. Hayatımın en asosyal dönemini yaşıyorum.. bu da ruh halime yansıyor ne yazık ki… Çözümünü bulan varsa faydalanalım
 
Belirli bir yaştan sonra arkadaş edinmek çok zor oluyor. Tabi çıkarsız arkadaşlıklardan bahsediyorum. Artık tek başına gezmeye alıştım sıkıcı da olsa idare ediyorum bir şekilde. Allahtan kardeşlerim var da arada onlarla çıkıyorum. Benim şuanlık durum o kadar vahim
 
En azından kardeşlerin varmış ben eş durumuyla bi şehre geldim evlendim kimsem yok okul yani iş yerindeki arkadaşlarım da asla kafama uygun değil farklı yaşantılar tarzlar karakterler büyümüşlükler .. ben Ege’de büyümüşüm onlar iç Anadolu ayrıca ben yeni evliyim onlar çocuklu vs hatta lisede çocukları hayattan bezmişler eeee koca şehirde kaldık mı yapayalnız
 
Çok geçmiş olsun sizin adınıza üzüldüm. Aslında her şeyin başı sağlık, umarım en kısa zamanda ameliyatınızı olup eski sağlıklı günlerinize kavuşursunuz
 
Benim de aynı şekilde lise ve ortaokul arkadaşları sosyal medyamda ekli ama bir tanesi dışında hiçbiriyle iletişimim yok. Herkes kendi yolunda zaten
 
Kız ben de 2 yıllık evliyim Ankara’ya geldim İstanbul’dan atandım 1 tane arkadaşım var bazen o da yok yalnız değilmişim :)) valla zor bekarken daha çok arkadaş gezme oluyor evlenince kesiliyor
Eşinizle gezebilirsiniz aslında. Bazen gerçekten sevip sevildiğim bir ilişkim olsa arkadaşa ihtiyaç duymazdım gibi geliyor
 
Kesinlikle haklısınız arkadaş edinsem bile o anki ortamla sınırlı bir arkadaşlık oluyor. İş hayatı gibi. İş hayatı bittiğinde o arkadaşlar da bitmiş oluyor :)
 
İnşallah ben de kendime uygun bir iş ve eş bulup hayatımın premium dönemine geçebilirim
 
Yaş ilerledikçe sanırım gerçek samimiyetin ne olduğunu anlıyoruz farkındalığımız artıyor. Çevremizdeki insanlar eskisi gibi samimi gelmiyor
 
Yaş ilerledikçe sanırım gerçek samimiyetin ne olduğunu anlıyoruz farkındalığımız artıyor. Çevremizdeki insanlar eskisi gibi samimi gelmiyor
Hem samimi değiller hem de herkes bir yarış için de . Egolar yüksek. Ben aramayayim o arasın. O davet etsin . İçten olunsa zaten olmayacaksa olmayacak .Yani herkes herkesle tabiki anlaşmak zorunda değil. Ama bi adım atmak bile yoruyor insanları. Ben böyle değil bir adım gelene bin adım giderim. Böyle olunca da kendilerini birsey zannedip geri çekiliyorlar Bende öyle olduğunu anladığım an tekrar adım atmıyorum. Bu böyle gidiyor işte. Anlık arkadaşlıklar var artık. Bi yere eğlenmeye gittiğinde ya da bir tatile ya da çocuğunun arkadaşlarının verileriyle. Hepsi anlık günü kurtarmak için oldu :)
 
Eşinizle gezebilirsiniz aslında. Bazen gerçekten sevip sevildiğim bir ilişkim olsa arkadaşa ihtiyaç duymazdım gibi geliyor
Eşimle sevgiliyken de çok vakit geçirdik gezdik 2 yıl oldu evleneli yine hep gezdik şimdi hamişim bu beni oyalıyor kimse umrumda değil:) ama şöyle hem sevgilinin hem arkadaşın yeri ayrı canım hepsi eşit olmalı tek başına eşim sevgilim yeter de olmuyor .. zaman lazım her şey için yeni yeni alışıyorum yaşadığım düzene
 
Allah bebişinizi sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…